ÇEVRİMİÇİ ÖĞRENMEDE ÖĞRENCİLERİN HAZIRBULUNUŞLUK DÜZEYLERİNİN DEMOGRAFİK ÖZELLİKLERİNE GÖRE İNCELENMESİ

Yıl 2017, Sayı: 39, 81 - 102, 01.06.2017

Murat Sakal

Öz

Araştırmada üniversite öğrencilerinin çevrimiçi öğrenmeye hazırbulunuşluk düzeyleri, cinsiyet, devam edilen fakülte ve bölüm ile yaşadığı bölge gibi demografik özelliklere göre incelenmiştir. Tarama modeli temel alınarak gerçekleştirilen çalışma, Muğla Sıtkı Koçman Üniversitesi’nde lisans düzeyinde eğitim gören 809 öğrenciyle yürütülmüştür. Öğrencilerin çevrimiçi derse ilişkin hazırbulunuşluklarını ortaya çıkarmak amacıyla, Çevrimiçi Öğrenme İçin Hazır Bulunuşluluk Ölçeği uygulanmıştır. Çalışma, demografik sorularla desteklenmiştir. Demografik soruların analizinde t testi ve ANOVA testi kullanılmış, ölçeğe ilişkin boyutlar faktör analizi ile bulunmuştur. Çalışmanın sonunda hazırbulunuşluğa ilişkin dört boyut bulunmuştur. Demografik sorulardan fakülte ve cinsiyete ilişkin soruların analizlerinin anlamlı çıktığı görülmüştür. Eğitmenlerin ve öğrencilerin çevrimiçi derslere ilişkin hazırbulunuşluk düzeylerinin artırılması için kurumsal düzeyde çalışmalar yapma zorunluluğu olduğu görülmüştür.

Anahtar Kelimeler

Çevrimiçi öğrenme, Hazırbulunuşluk ölçeği, e-öğrenme, Öğrenen hazırbulunuşluğu, e-hazırbulunuşluk

Kaynakça

• Bandura, A. (1977). Self-efficacy: Toward a unifying theory of behavioral change. Psychological Review, 84(2), 191-215.
• Barker, P. (2002). On being an online tutor. Innovations in Education and Teaching International, 39, 3–13.
• Borotis, S. A. & Poulymenakou, A., (2004), E-Learning Readiness Components: Key Issues to Consider Before Adopting e-Learning Interventions. Proceedings of World Conference on E-Learning in Corporate, Government, Healthcare and Higher Education 2004. Washington, DC, USA.
• Bruyn, L. L. (2004). Monitoring online communication: can the development of convergence and social presence indicate an interactive learning environment?. Distance Education, 25(1), 67-81
• Çelen, F. K., Çelik, A., Seferoğlu, S. S. (2011). Yükseköğretimde Çevrimiçi Öğrenme: Sistemde Yaşanan Sorunlar ve Çözüm Önerileri. Journal of European Education, 1(1).
• Ergül, H. (2006). Çevrimiçi eğitimde akademik başarıyı etkileyen güdülenme yapıları. The Turkish Online Journal of Educational Technology, 5(1).
• Fidan, N. (1997.). Okulda Öğrenme ve Öğretme, Ankara: Alkım Yayınevi.
• Gülbahar, Y. (2012). E-Öğrenme. Ankara: Pegem Akademi.
• Hukle, D.R. L. (2009). An Evaluation of Readiness Factors For Online Education. Mississippi State University. Yayımlanmamış Doktora Tezi, Mississippi.
• Hung , M.,Chou, C., Chen, C., Own, Z. (2010). Learner readiness for online learning: Scale development and student perceptions, Computers & Education, 55, 1080–1090.
• Ilgaz, H., & Gülbahar, Y. (2015). A snapshot of online learners: e-Readiness, e-Satisfaction and expectations. The International Review Of Research In Open And Distributed Learning, 16(2). doi:http://dx.doi.org/10.19173/irrodl.v16i2.2117
• Karsten, R., Roth, M. R. (1998). The relationship of computer experience and computer selfefficacy to performance in introductory computer literacy course. Journal of Research on Technology Education, 31(1), 14-24
• Kaur, K. & Abas, Z. W., 2004. An Assessment of e-Learning Readiness at the Open University Malaysia. International Conference on Computers in Education (ICCE). Melbourne, Australia.
• Kaya, Z. (2002). Uzaktan Eğitim. Ankara: Pegem A Yayıncılık.
• Khan, I. M. (2009). An Analysis Of The Motivational Factors In Online Learning, Yayımlanmamış Doktora Tezi, University of Phoenix.
• Knowles, M. S. (1975). Self-directed learning: A guide for learners and teachers. New York: Association Press
• Lawless, K. A., Brown,S. W. (1997). Multimedia Learning Environments: Issues of Learner Control and Navigation, Instructional Science, 25 (2 ),117-131
• Lin, B., & Hsieh, C. T. (2001). Web-based teaching and learner control: a research review. Computers & Education, 37(4), 377–386.
• Shyu, H. Y., & Brown, S. W. (1992). Learner control versus program control in interactive videodisc instruction: what are the effects in procedural learning? International Journal of Instructional Media, 19(2), 85–95.
• Simonson, M.R., Smaldino, S.E., Albright, M. and Zvacek, S. (2003). Teaching and learning at a distance: foundations of distance education (2nd Edition). USA: Prentice Hall.
• So, T., & Swatman, P. M. C., (2006). e-Learning Readiness of Hong Kong Teachers. http://www.insyl.unisa.edu.au/publications/working-papers/2006-05.pdf adresinden erişildi.
• Tait, A. (2010). Foreword. In M. Cleveland-Innes & D.R. Garrison (Eds.), An introduction to distance education. Understanding teaching and learning in a new era, ix-xi. New York and London: Routledge.
• Warner, D., Christie, G., & Choy, S. (1998). Readiness of VET clients for flexible delivery including on-line learning. Brisbane: Australian National Training Authority.
• Yurdugül, H. & Sırakaya, D. (2013). Çevrimiçi Öğrenme Hazırbulunuşluluk Ölçeği: Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması. Eğitim ve Bilim Dergisi 38(169), 391-406.