Kadına Yönelik Şiddette Sosyalleşme Süreci ve Toplumsal Cinsiyet Rollerinin Etkisinin Değerlendirilmesi

Yıl 2018, Sayı: 42 Kadın Çalışmaları Özel Sayısı, 77 - 96, 18.09.2018

Mualla Köseoğlu

Öz

Kadına
yönelik şiddet neredeyse tüm dünya ülkelerinde gözlenen önemli bir evrensel
sorundur. Kadına yönelik şiddetin altında yatan nedenlerle ilgili birçok
çalışma yapılmış, bu sorunla mücadele için önce nedenler anlaşılmaya
çalışılmıştır. Bu çalışmada, kadına yönelik şiddetin altında yatan nedenlerden
birisi olan sosyalleşme süreci ve bu süreç içinde edinilen toplumsal cinsiyet
rolleri irdelenmiş, geleneksel hale gelen bu toplumsal cinsiyet rollerinin
kadına yönelik şiddeti nasıl beslediği ve döngüsel olarak sürmesine ne şekilde
neden olduğu aktarılmıştır. Toplumsal cinsiyet rollerinin oluşmasında etken
olan aile, eğitim, sosyal çevre ve kitle iletişim araçlarının yine kadına
yönelik şiddeti ne şekilde pekiştirdiği irdelenmiştir. Son olarak, ataerkil
sistemin dayattığı geleneksel toplumsal cinsiyet rollerinin yeniden
yapılandırılması noktasında çeşitli çözüm önerileri sunulmuştur.

Anahtar Kelimeler

Kadına yönelik şiddet; şiddet; toplumsal cinsiyet; toplumsal cinsiyet rolleri; sosyalleşme

Kaynakça

• Adak, N. (2016). Sosyal problemler sosyolojisi. Siyasal Kitabevi: Ankara.
• Arın, M. C. (1996). Kadına yönelik şiddet. Cogito, 6, 305-. 312.
• Aşırdizer, M.&Yavuz, S. (2009). Evlilik içi ırza geçme. Adli Tıp Dergisi, 23(2): 35-42.
• Avrupa Komisyonu (2016). AB Vatandaşlarının kadınlara yönelik şiddet ile ilgili görüşleri ve gerçekler. Avrupa Komisyon Raporu.
• Cebecioğlu, G.&Altıparmak, İ.B. (2017). Dijital şiddet: Sosyal paylaşım ağları üzerine bir araştırma. Sakarya Üniversitesi Eğitim Dergisi, 7:2.
• Dökmen, Z. (2009). Toplumsal cinsiyet. Remzi Kitabevi: İstanbul.
• Eğitim-Sen (2009). Hayat bilgisi ders kitaplarında toplumsal cinsiyet araştırması. Merkez Kadın Sekreterliği: Ankara.
• Gödelek, K. (2005). Güç iktidar ilişkisi bağlamında kadına yönelik şiddet. Sosyal Bilimler Enstitütüsü Dergisi, 15.
• Görgün-Baran, A., Sarıtaş, C. & Şahin-Kütük, B. (2017). Medyada kadına yönelik şiddet haberlerinin içerik ve sunum açısından analizi: Beyazgazete.com Örneği. Sosyoloji Konferansları, 55 (2017-1): 107-132.
• Güneri, F. (1996). Ailede kadına yönelik şiddet, evdeki terör, kadına yönelik şiddet. Mor Çatı Yayınları: İstanbul.
• Hacettepe Üniversitesi Nüfus Etütleri Enstitüsü, (2015). Türkiye’de kadına yönelik aile içi şiddet araştırması. Elma Teknik Basım: Ankara.
• Harcar, T., Çakır, Ö., Sürgevil, O. & Budak, G. (2008). Kadına yönelik şiddet ve Türkiye’de kadına yönelik şiddetin durumu. Toplum ve Demokrasi, 2 (4): 51-70.
• İçli, T. (2007). Kriminoloji. Seçkin Kitabevi: Ankara.
• Jenks, C. (2012). Temel sosyolojik dikotomiler. Birleşik Dağıtım Kitabevi.
• Jewkes, R. (2002). Intimate partner violence: causes and prevention. Tle Lancet. Vol. 359.
• Macionis, J. J. (2013). Sosyoloji. Nobel Yayınları: Ankara.
• Mavili, A. (2006). Aile içi şiddet- Kadının ve çocuğun korunması. Elma Yayınevi: Ankara.
• Lundgren, E. (2012). Şiddetin normalleştirilme süreci. Mor Çatı Kadın Sığınağı Yayınları Vakfı: İstanbul.
• Özer, Y.Y. (2012). Türkiye’de evlilik içi tecavüz suçu tartışmaları. Kadın Araştırmaları Dergisi. 2(11): 1-20.
• Siegel, J.L. (2012), Criminology-Eleventh Edition, Wadsworth Cengage Learning: USA.
• T.C. Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı Kadının Statüsü Genel Müdürlüğü (2015). Kadına yönelik şiddetle mücadele ulusal eylem planı 2012-2015.
• Televizyon Bağımlılığı. http://www.egitimajansi.com (Erişim: 19.04.2018). UNICEF, (2014). Hidden in plain Sight-A statistical analysis of violence against children. UNICEF: USA.
• Yavuzer, H. (2006). Çocuk ve suç. İstanbul: Remzi Kitabevi.
• Yücel, D.&Gönültaş, B. (2016). Adli sosyal hizmet-yaklaşım ve müdahele. Nobel Yayınevi: Ankara.