Yerli Turistlerin Paket Turlarda Yaptıkları Etik Dışı Davranışlar Üzerine Turist Rehberleri Gözüyle Bir Değerlendirme

Yıl 2019, , 21 - 33, 15.03.2019

Mahmut Efendi , Gülnur Karakaş Tandoğan

https://doi.org/10.24010/soid.451222

Cited By: 4

Öz

Turizm sektörünün
gelişimi günümüzde dikkat çekicidir ve bu büyümenin daha doğru olması adına
etik değerlerin sektörde yer etmesi önemlidir. Bugüne kadar işletmelerin ve
çalışanların etik kapasiteleri değerlendirilmesine rağmen, turistlerin etik
açıdan durumları daha az dikkate alınmıştır. Bu çalışmanın amacı, yerli
turistlerin grup paket turlar kapsamında gerçekleştirdikleri etik dışı
davranışların turist rehberlerinin bakış açısıyla değerlendirilmesidir. Bu
amaçla yerli turistler ile tura katılım sağlayan yedi adet turist rehberinden
odak grup yöntemi ile veriler toplanmış ve toplanan veriler içerik analizinden
geçirilerek araştırmaya dahil edilmiştir. Araştırma kapsamında tamamlanan odak
grup çalışmasının sonuçlarına göre dikkat çeken etik dışı turist davranışları
yoğunluklu olarak; müze-örenyeri kurallarına uymamak, diğer turistleri rahatsız
etmek, programı okumadan tura katılım sağlamak şeklindedir. Tur programına
müdahale etmek, rehbere argo tavırlarla hitap etmek, otobüsü kirletmek, emniyet
kemeri takmadan yolculuk yapmak, otel ekstralarını ödememek, otobüs kaptanına
kötü davranmak, kaptandan geri dönüşlerde duraklar harici yerlerde indirmesini
istemek gibi davranışlar da dikkat çekici olarak öne çıkmaktadır.

Anahtar Kelimeler

Etik davranış, turist rehberi, paket turlar

Kaynakça

• Alkan, D. P. (2016). Etik Liderlik. İstanbul: Derin Yayınları.Akarsu, B. (1984). Felsefe Terimler Sözlüğü. Ankara: Savaş Yayınları.Akçay, S., Yağcı K., Efendi M. (2018). Paylaşmak mı Paylaşmamak mı? Balıkesir: Turizm Rehberliği Kongresi. Akkuş, G. (2018). Kış Turizmi Destinasyonu Pazarlama Yönetimi: Erzurum Örneği. Atatürk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, Cilt: 32(3) Erzurum, s. 557-575.Altunışık R., Coşkun R., Bayraktaroğlu S., Yıldırım E. (2007). Sosyal Bilimlerde Araştırma Yöntemleri-SPSS Uygulamalı, Sakarya: Sakarya Yayıncılık.Arslan, M., Akıncı, S. K., & Karapınar, P. B. (2007). E-İş, E-Devlet, Etik. Ankara: Siyasal Kitabevi.Aslan, A., ve Kozak, M. (2012). Customer deviance in resort hotels: The case of Turkey. Journal of Hospitality Marketing & Management, 21(6), 679-701Bauman, Z. (2016). Postmodern Etik (Cilt 3). (A. Türker, Çev.) İstanbul, Cağaloğlu: Ayrıntı.Cevizci, A. (2008). Etiğe Giriş. İstanbul: Paradigma Yayınları.Cevizci, A. (2015). Etik Ahlak Felsefesi. İstanbul: Say Yayınları .Cole, S. (2007). Implementing and evaluating a code of conduct for visitors. Tourism Management , s. 443–451.Creswell, J. W. (2016). Nitel Çalışma Tasarımı. M. Bütün, & S. B. Demir içinde, Nitel Araştırma Yöntemleri (A. Budak, & İ. Budak, Çev., Cilt 3, s. 42-68. Ankara: Siyasal Kitabevi.Dedeoğlu, G. (2004). Etik Düşünce ve Postmodernizm. Telos Yayınları.Dedeoğlu, G. (2016). Teknoloji, İletişim, Yeni Medya ve Etik. İstanbul: Sentez Yayıncılık.Demircan, M. (2007). Vergi Hukuku Açısından Profesyonel Turist Rehberliği. Ankara: Detay Yayıncılık.Denzin, N. K. & Lincoln, S. Y. (2008). Strategies of Qualitative Inquiry, Handbook of Qualitative Research, 3rd Edition. Enoch, Y. (1996). Contents of Tour Packages: A Cross-Cultural Comparison. Annals of Tourism Research , s. 599-616.Gök, S. (2012). Çalışma Yaşamında Etik. S. Gök, B. D. Oral, B. Özer, T. Ural, H. B. Buzlu, T. Bıyıklı, et al. içinde, Etik (s. 1-26). İzmir: Zeus Yayınları.Grimwood, S. B., Yudina, O., Muldoon, M., & Qiu, J. (2015, November 13). Responsibility in tourism: A discursive analysis. Annals of Tourism Research , s. 22–38.Gülbuğ, E. (2012). İletişim ve Etik. İstanbul: Hiperlinkl Yayınları.Güler, O., Dalgıç, A., & Kadıoğlu, C. T. (2017). Gayri Ahlaki Müşteri Davranışı ve Başa Çıkma Taktikleri: Restoran ve Otel Çalışanları Üzerine Bir Araştırma. Mersin Üniversitesi , 632-645.Harris, L. C. ve Reynolds, K. L. (2003). The consequences of dysfunctional customer behavior. Journal of Service Research, 6(2), 144-161.İslamoğlu, H. (2009). Sosyal Bilimlerde Araştırma Yöntemleri. İzmit. Beta Yayınları.Keskin, D. A. (2014). Meleki Etik . İstanbul: Beta.Kolçak, M. (2012). Meslek Etiği. Ankara: Murathan Yayınevi.Kozak, M. A., & Nergiz, H. G. (2016). Turizmde Etik. Ankara: Detay Yayıncılık.Kuçuradi, I. (1986, Temmuz 7-10). İnsan Hakları Açısından Dünya Problemleri. Dünya Problemleri Karşısında Felsefe . (T. F. Kurumu, Dü.) Ankara: Meteksan.Kuçuradi, I. (2014). Uludağ Konuşmaları. Ankara: Türkiye Felsefe Yayınları.Kuehn, M. (2011). Immanuel Kant. Çev: Bülent O. Doğan, Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları, İstanbul. Lovelock, C. H. ve Wright, L. (1999). Principles of service marketing and management. Prentice HallMısırlı, İ. (2005). Seyahat Acentacılığı ve Tur Operatörlüğü. Ankara: DetayYayıncılık.Okay, A., & Okay, A. (2005). Halkla İlişkiler Kavram Strateji ve Uygulamaları. İstanbul: Der Yayınları.Öter, Z. (2007). Turist Rehberliğinde Etik. Ö. Güzel, V. Altıntaş, & İ. Şahin içinde, Turist Rehberliği Araştırmaları, s. 101-121. Ankara: Detay Yayıncılık.Pieper, A. (2012). Etiğe Giriş (2. Baskı b.). (V. Atayman, & G. Sezer, Çev.) İstanbul: Ayrıntı Yayınları..Resmi Gazete. (2018, Ocak 8). Nisan 9, 2018 tarihinde Karayolu Taşıma Yönetmeliği: www.resmigazete.gov.tr adresinden alındıSakarya, Ş., & Kara, S. (2010). Türkiye'de Muhasebe Mesleği Etiğine Yönelik Düzenlemeler ve Meslek Mensupları Tarafından Algılanması Üzerine Bir Alan Araştırması. KMÜ Sosyal ve Ekonomik Araştırmalar Dergisi , s. 57-72.Sidani, Y., Zbib, I., Rawwas, M., & Moussawer, T. (2009). Gender, Age, and Ethical Sensitivity: The Case of Lebanese Workers. Gender in Management: An International Journal .Sökmen, A., & Tarakçıoğlu, S. (2013). Mesleki Etik. Ankara: Detay Yayıncılık.Stroll, A., Long, A., Bourke, V., & Campbell, R. (2014). Etik Kuramları (3. Baskı b.). (M. Türkeri, Çev.) Antalya: Lotus Yayınları.Tepe, H. (1998, Ağustos; Eylül; Ekim). Bir Felsefe Dalı Olarak Etik: Etik Kavramı, Taraihçesi ve Günümüzde Etik. Doğu Batı (4), s. 15.Tokat, B., & Kara, H. (2003). Trafik Kazalarının Azaltılmasında Yetiştirilmiş İnsan Kaynaklarının Rölü: Dumlupınar Üniversitesi Karayolu Taşımacılığı Hizmetleri Bölümü Örneği. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi (8), 1-13.Türkiye Rehberler Odası (2018). Etik Kurallar ve Meslek Standartları. Haziran 5, 2018 tarihinde http://iro.org.tr/tr/49-page-etik-kurallar-ve-meslek-standartlari.aspx adresinden alındı.Üzümcü P. T. (2015). Otel Yöneticilerinin Turizm Eğitimine Yönelik Algıları: Kocaeli İli Otel Yöneticileri Üzerinde Bir Araştırma. Kocaeli Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, (30), 123-150.Yıldırım A., Şimşek H. (2006). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. 5.Baskı, Ankara: Seçkin Yayınevi