Öz
In this study the recreation activities entered into during remaining time of treatment by the medical tourist who arrived in Istanbul are researched. Data utilized in this research were collected via questionnaires. At the end of this research study the reaction activities in which the medical tourists arriving in Istanbul entered into in leisure time are determined separately. Surrvey was distributed to clients of 415 medical tourists. The data were subjected to t-test, ANOVA, regression analysis and correlation analysis besides descriptive statistics. According to findings of this study there is a significant relationship between the leisure behavior and leisure time satisfaction of medical tourists. This situation revealed the necessity of creating recreational activities suitable for medical services for incoming tourists. Accordingly it will be effective for the intermediaries to direct their activities.
Anahtar Kelimeler
Health Tourism, Medical Tourism, Recreation Planning Customer Satisfaction, İstanbul.
Destekleyen Kurum
BAP Projesi
Proje Numarası
2016/120
Kaynakça
- Akdur, R., Piyal, B., Çalışkan, D. ve Ocaktan, M.E. (2011). Halk Sağlığı. Ankara: Ankara Üniversitesi Yayınları. Aytaç, Ö. (2002). Boş Zaman Üzerine Kuramsal Yaklaşımlar. Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 12(1), 231-260. Binler, A. (2015). Türkiye'nin Medikal Turizm Açısından Değerlendirmesi ve Politika Önerileri, Kalkınma Bakanlığı, Uzmanlık Tezi, Yayın No:2839. Byrne, T., Nixon, E., Mayock, P. ve Whyte, J. (2006). Free-Time and Leisure Needs of Young People Living in Disadvanged Communities. Dublin: Combat Poverty Agency. Can, E. (2015). Boş Zaman, Rekreasyon ve Etkinlik Turizmi İlişkisi. İstanbul Journal of Social Sciences, 10, 1-17. Cohen, M. (2015). Medical Tourism, Access to Health Care and Global Justice. Canadian Journal of Comparive and Contemporary Law, 1,161-2. Connell, J. (2013). Medical Tourism in The Caribbean Islands: a Cure for Economies in Crisis?. Island Studies Journal, 1(1), 115-130. Çetinkaya, A., Ş. ve Sanioğlu, Z. (2016). Çalışma Saatlerindeki Serbest Zaman Faaliyetlerinin Çalışan Motivasyonuna Etkisi: Kamu Hastaneleri Araştırması. Uluslararası İktisadi ve İdari İncelemeler Dergisi, 17, 89-102. Derin, N. ve Demirel, E., T. (2013). Sağlık Hizmetlerinde Kalitenin Göstergesi Olan Hasta Memnuniyetine Yönelik Ölçek Geliştirme Çalışması. The Journal of Academic Social Science Studies, 6(2), 1111-1130. Dinç, Y. (1999). Sayfiye Otel İşletmelerinde Boş Zaman ve Rekreasyon Değerlendirmelerinin Hizmet Satışlarını Arttırmaya Yönelik Etkisi (Örnek Bir Araştırma).Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Balıkesir Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Balıkesir. Erdur, E. (2013). Kamu Hastanelerinin Medikal Turizm Hizmetlerinin Değerlendirilmesi Konusunda Bir Araştırma (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Beykent Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü İşletme Yönetimi Anabilim Dalı Hastane ve Sağlık Kurumları Yönetimi Bilim Dalı, İstanbul. Hadi, A. (2009). Globalization, Medical Tourism and Equity. Symposium on Implication of Medical Tourism for Canadian Health Policy on November 13, in Ottawa, Canada. Hazar, A. (2014). Rekreasyon ve Animasyon, Ankara: Detay Yayıncılık. Kaçar, M. (2014). Termal Turizm İşletmelerinde Müşterilerin Rekreasyon Talebi “Balıkesir İli Örneği”. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Balıkesir Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Balıkesir. Karaküçük, S. (1999). Rekreasyon, Boş Zamanı Değerlendirme, Ankara:Bağırgan Yayınları. Kaur, P. (2016). Entrepreneurship in Medical Tourism Industry. International Journal of Information Movement, I(V), 22-25. Kozak, N., Kozak Akoğlan, M. ve Kozak, M. (2014). Genel Turizm: İlkeler ve Kavramlar. Ankara: Detay Yayıncılık. Kurasik, S. ve O’connor, R. (1966). Why Recration in Hospitals,Nursing, Homes and Homes Fort He Aged.Journal of American Geriatrics Society, 14(6), 643-646. Lapa Yerlisu, T., Ağvar, E. ve Bahadır, Z. (2012). Yaşam Tatmini, Serbest Zaman Motivasyonu, Serbest Zaman Katılımı: Beden Eğitimi ve Spor Öğretmenleri Üzerine Bir İnceleme (Kayseri İli Örneği), Spormetre Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 10(2), 53-59. Lunt, N., Smith, R., Exworthy, M., Green, S.T., Horsfall, D. ve Mannion, R. (2011). Medical Tourism: Treatments Markets and Healthy System Implications: a Scoping Review, Directorate for Employment, Labour and Social Affairs, Paris: OECD Machanda, G. Singh, K., A. (2014). Medical Tourism: An Entrepreneurial Opportunity in India. (http://www. oureduij.com/wpcontent/uploads/2014/09/Meidcal-Tourism-An-Entreprenerurial-Opportunity-in-India1.pdf, Erişim Tarih: 30 Haziran 2018). Öncü, M., A., Çatı, K. ve Yalman, F. (2016). Medikal Turizm Kapsamında Gelen Yabancı Hastalar ile Yerli Hastaların Memnuniyet ve Sadakatlerinin Karşılaştırılması. Bartın Üniversitesi İktisadir ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 7(14), 45-72. Özer, Ö. ve Sonğur, C. (2012). Türkiye’nin Sağlık Turizmindeki Yeri ve Ekonomik Boyutu. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 7, 69-81. Saiprasert, W. (2011). An Examination of the Medical Tourist Motivational Behaviorand Perception: A Structural Model. Phd. Thesis, Oklahoma State University, Faculty of The Graduate College, Oklahoma. Saravanan M. (2013). Medikal Tourism-The New Face of Tourism. Global Research Analysis, 2(2), 153-156. Sedighi, S. (2017). A Qualitiative Research on the Weaknesses & Strengths of Medical Tourism in Iran. Yaşar University Graduate School of Social Sciences Tourism, Management Mester Thesis, İzmir. Stackpole, I. Ve Ziemba, E. (2008). Recreational and Medical Tourism& Retirement Living: Opportunities &Challenges, Strackpole& Associates: The Science of Services Marketing. Taşlıyan, M. ve Gök, S. (2012). Kamu ve Özel Hastanelerde Hasta Memnuniyeti: Kahramanmaraş’ta Bir Alan Araştırması. Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi İİBF Dergisi, 2(1), 69-94. Temizkan, S.P. Konak, S. (2018). Medikal Turizmde Medikal Seyahat Planyıcılarının Web Siteleri Üzerine Bir Analiz. Journal of Gastronomy Hospitality and Travel, 1(2), 26-36. Tezcan, M. (1982). Sosyolojik Açıdan Boş Zamanların Değerlendirilmesi. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 116. Tütüncü, Ö. (2008). Rekreasyon Yönetimi’ne Yönelik Üniversite Düzeyinde Bir Müfredat Geliştirme Önerisi. Anatolia: Turizm Araştırmaları Dergisi, 19(1), 93-103. Türkmen, M., Kul, M., Genç, E. ve Sarıkabak, M. (2013). Konaklama İşletmesi Yöneticilerinin Rekreasyon Algı ve Tutumlarının Değerlendirilmesi: Batı Karadeniz Bölgesi Örneği. Turkish Studies, 8(8), 2139-2152. Usta, Ö. (2009). Genel Turizm. İzmir: Detay Yayıncılık. Yağmur, Y. ve Tarcan İçigen, E. (2016). Üniversite Öğrencilerinin Sosyalleşme Süreci ve Rekreasyon Faaliyetlerinin İncelenmesi Üzerine Bir Araştırma, Anatolia: Turizm Araştırmaları Dergisi, 27 (2), 227-242.
Öz
Araştırmanın amacı İstanbul’a medikal tedavi amaçlı gelen turistlerin tedavileri boyunca katıldıkları rekreasyon faaliyetlerinin tespit edilmesi ve bu faaliyetlerin müşterilerin tatmini ile ilişkisinin ortaya konulmasıdır. Araştırmanın veri toplama sürecinde anket tekniğinden faydalanılmıştır. Anket medikal tedavi amaçlı İstanbul’a gelen 415 turiste uygulanmıştır. Verilerin analizinde tanımlayıcı istatistiklerin yanı sıra t-testi, ANOVA, regresyon ve korelasyon analizinden yararlanılmıştır. Araştırmanın sonucunda İstanbul’a gelen medikal turistlerin tedavileri dışında boş zamanlarını değerlendirdikleri rekreasyon faaliyetleri ayrı ayrı belirlenmiş ve medikal turistlerin boş zaman davranışları ile tatminleri arasında anlamlı bir ilişki olduğu tespit edilmiştir. Bu durum gelen turistlere medikal hizmetlerine uygun rekreasyon faaliyetlerinin oluşturulması gerekliliğini ortaya çıkarmıştır. Bu doğrultuda aracıların faaliyetlerini yönlendirmesi tercih edirlilikte etken olacaktır.
Anahtar Kelimeler
Sağlık Turizmi Medikal Turizm Rekreasyon Planlaması Boş Zaman Tatmini İstanbul
Proje Numarası
2016/120
Kaynakça
- Akdur, R., Piyal, B., Çalışkan, D. ve Ocaktan, M.E. (2011). Halk Sağlığı. Ankara: Ankara Üniversitesi Yayınları. Aytaç, Ö. (2002). Boş Zaman Üzerine Kuramsal Yaklaşımlar. Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 12(1), 231-260. Binler, A. (2015). Türkiye'nin Medikal Turizm Açısından Değerlendirmesi ve Politika Önerileri, Kalkınma Bakanlığı, Uzmanlık Tezi, Yayın No:2839. Byrne, T., Nixon, E., Mayock, P. ve Whyte, J. (2006). Free-Time and Leisure Needs of Young People Living in Disadvanged Communities. Dublin: Combat Poverty Agency. Can, E. (2015). Boş Zaman, Rekreasyon ve Etkinlik Turizmi İlişkisi. İstanbul Journal of Social Sciences, 10, 1-17. Cohen, M. (2015). Medical Tourism, Access to Health Care and Global Justice. Canadian Journal of Comparive and Contemporary Law, 1,161-2. Connell, J. (2013). Medical Tourism in The Caribbean Islands: a Cure for Economies in Crisis?. Island Studies Journal, 1(1), 115-130. Çetinkaya, A., Ş. ve Sanioğlu, Z. (2016). Çalışma Saatlerindeki Serbest Zaman Faaliyetlerinin Çalışan Motivasyonuna Etkisi: Kamu Hastaneleri Araştırması. Uluslararası İktisadi ve İdari İncelemeler Dergisi, 17, 89-102. Derin, N. ve Demirel, E., T. (2013). Sağlık Hizmetlerinde Kalitenin Göstergesi Olan Hasta Memnuniyetine Yönelik Ölçek Geliştirme Çalışması. The Journal of Academic Social Science Studies, 6(2), 1111-1130. Dinç, Y. (1999). Sayfiye Otel İşletmelerinde Boş Zaman ve Rekreasyon Değerlendirmelerinin Hizmet Satışlarını Arttırmaya Yönelik Etkisi (Örnek Bir Araştırma).Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Balıkesir Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Balıkesir. Erdur, E. (2013). Kamu Hastanelerinin Medikal Turizm Hizmetlerinin Değerlendirilmesi Konusunda Bir Araştırma (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Beykent Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü İşletme Yönetimi Anabilim Dalı Hastane ve Sağlık Kurumları Yönetimi Bilim Dalı, İstanbul. Hadi, A. (2009). Globalization, Medical Tourism and Equity. Symposium on Implication of Medical Tourism for Canadian Health Policy on November 13, in Ottawa, Canada. Hazar, A. (2014). Rekreasyon ve Animasyon, Ankara: Detay Yayıncılık. Kaçar, M. (2014). Termal Turizm İşletmelerinde Müşterilerin Rekreasyon Talebi “Balıkesir İli Örneği”. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Balıkesir Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Balıkesir. Karaküçük, S. (1999). Rekreasyon, Boş Zamanı Değerlendirme, Ankara:Bağırgan Yayınları. Kaur, P. (2016). Entrepreneurship in Medical Tourism Industry. International Journal of Information Movement, I(V), 22-25. Kozak, N., Kozak Akoğlan, M. ve Kozak, M. (2014). Genel Turizm: İlkeler ve Kavramlar. Ankara: Detay Yayıncılık. Kurasik, S. ve O’connor, R. (1966). Why Recration in Hospitals,Nursing, Homes and Homes Fort He Aged.Journal of American Geriatrics Society, 14(6), 643-646. Lapa Yerlisu, T., Ağvar, E. ve Bahadır, Z. (2012). Yaşam Tatmini, Serbest Zaman Motivasyonu, Serbest Zaman Katılımı: Beden Eğitimi ve Spor Öğretmenleri Üzerine Bir İnceleme (Kayseri İli Örneği), Spormetre Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 10(2), 53-59. Lunt, N., Smith, R., Exworthy, M., Green, S.T., Horsfall, D. ve Mannion, R. (2011). Medical Tourism: Treatments Markets and Healthy System Implications: a Scoping Review, Directorate for Employment, Labour and Social Affairs, Paris: OECD Machanda, G. Singh, K., A. (2014). Medical Tourism: An Entrepreneurial Opportunity in India. (http://www. oureduij.com/wpcontent/uploads/2014/09/Meidcal-Tourism-An-Entreprenerurial-Opportunity-in-India1.pdf, Erişim Tarih: 30 Haziran 2018). Öncü, M., A., Çatı, K. ve Yalman, F. (2016). Medikal Turizm Kapsamında Gelen Yabancı Hastalar ile Yerli Hastaların Memnuniyet ve Sadakatlerinin Karşılaştırılması. Bartın Üniversitesi İktisadir ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 7(14), 45-72. Özer, Ö. ve Sonğur, C. (2012). Türkiye’nin Sağlık Turizmindeki Yeri ve Ekonomik Boyutu. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 7, 69-81. Saiprasert, W. (2011). An Examination of the Medical Tourist Motivational Behaviorand Perception: A Structural Model. Phd. Thesis, Oklahoma State University, Faculty of The Graduate College, Oklahoma. Saravanan M. (2013). Medikal Tourism-The New Face of Tourism. Global Research Analysis, 2(2), 153-156. Sedighi, S. (2017). A Qualitiative Research on the Weaknesses & Strengths of Medical Tourism in Iran. Yaşar University Graduate School of Social Sciences Tourism, Management Mester Thesis, İzmir. Stackpole, I. Ve Ziemba, E. (2008). Recreational and Medical Tourism& Retirement Living: Opportunities &Challenges, Strackpole& Associates: The Science of Services Marketing. Taşlıyan, M. ve Gök, S. (2012). Kamu ve Özel Hastanelerde Hasta Memnuniyeti: Kahramanmaraş’ta Bir Alan Araştırması. Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi İİBF Dergisi, 2(1), 69-94. Temizkan, S.P. Konak, S. (2018). Medikal Turizmde Medikal Seyahat Planyıcılarının Web Siteleri Üzerine Bir Analiz. Journal of Gastronomy Hospitality and Travel, 1(2), 26-36. Tezcan, M. (1982). Sosyolojik Açıdan Boş Zamanların Değerlendirilmesi. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 116. Tütüncü, Ö. (2008). Rekreasyon Yönetimi’ne Yönelik Üniversite Düzeyinde Bir Müfredat Geliştirme Önerisi. Anatolia: Turizm Araştırmaları Dergisi, 19(1), 93-103. Türkmen, M., Kul, M., Genç, E. ve Sarıkabak, M. (2013). Konaklama İşletmesi Yöneticilerinin Rekreasyon Algı ve Tutumlarının Değerlendirilmesi: Batı Karadeniz Bölgesi Örneği. Turkish Studies, 8(8), 2139-2152. Usta, Ö. (2009). Genel Turizm. İzmir: Detay Yayıncılık. Yağmur, Y. ve Tarcan İçigen, E. (2016). Üniversite Öğrencilerinin Sosyalleşme Süreci ve Rekreasyon Faaliyetlerinin İncelenmesi Üzerine Bir Araştırma, Anatolia: Turizm Araştırmaları Dergisi, 27 (2), 227-242.
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Konular | Turizm (Diğer) |
| Bölüm | Makaleler |
| Yazarlar | |
| Proje Numarası | 2016/120 |
| Yayımlanma Tarihi | 30 Ekim 2020 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2020 |