Turist Rehberliği Yurtiçi Uygulama Gezilerinin Öğrenciler Açısından Önemi: Akademisyenler ve Turist Rehberleri Üzerine Bir Araştırma
Öz
Turist rehberi,
turu yöneten ya da öncelikli görevi özel bir bölgenin doğru ve detaylı
bilgisini iletmekle görevli kişidir. Turist rehberi olmak isteyen öğrenciler,
teoride görülen eğitimin pekiştirilmesini ve pratiğe dönüştürülmesini sağlayan
yurtiçi uygulama gezilerine (eğitim gezisi) katılmak zorundadır. Bu
eğitimlerle, turist rehberinin turizm sektörü ve mesleğiyle ilgili her konuda
bilgi sahibi olması amaçlanmaktadır. Bu doğrultuda, çalışmada turist rehberliği eğitiminin bir parçası olan yurtiçi
uygulama gezilerinin öğrenciler açısından öneminin ortaya konulması
amaçlanmaktadır. Nitel
araştırma yöntemi kullanılarak gerçekleştirilen bu çalışmada, veri toplama aracı
olarak yarı yapılandırılmış görüşme tekniğinden faydalanılmıştır. Çalışma hem akademisyenleri hem de profesyonel turist
rehberlerini kapsamaktadır. Yapılan görüşmeler sonucunda, yurtiçi uygulama
gezilerinin öğrenciler açısından turist rehberliği mesleğiyle ilgili bilgi
aldıkları için gerekli olduğu ve oldukça önem teşkil ettiği ortaya çıkmıştır.
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- Ahipaşaoğlu, H. S. (2006). Turizmde Rehberlik. Gazi Kitabevi, Ankara. Ap, J. ve Wong, K. K. F. (2001), Case Study on Tour Guiding: Professionalism, Issues and Problems, Tourism Management, 22: 551– 563. Bowie, D. ve Chang, J. C. (2005). Tourist Satisfaction: A View from a Mixed International Guided Package Tour, Journal of Vocational Marketing, 11 (4): 303-322. Dahles, H. (2002). The Politics of Tour Guiding Image Management In Endonesia, Annals of Tourism Research, 29 (3): 783-800. Değirmencioğlu, A. Ö. (2001). Türkiye’de Turizm Rehberliği Eğitimi Üzerine Bir Araştırma, Anatolia: Turizm Araştırmaları Dergisi, 12: 189-196. Değirmencioğlu, A. Ö. ve S. Ahipaşaoğlu (2011). Anadolu’da Turizm Rehberliği Temel Bilgileri. Ankara: Gazi Kitabevi. Dünya Turist Rehberleri Federasyonları Birliği (WFTGA) “What Is A Tourist Guide?”, http://www.wftga.org/tourist-guiding/what-tourist-guide Erişim Tarihi: 04.04.2016 Ekiz, Durmuş (2015). Bilimsel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Anı Yayıncılık. Erdem, B. ve N. Etiz (2012). “Turist Rehberliği Bölümü Öğrencilerinin Rehberlik Tatbikat Gezisi Algıları: Balıkesir Üniversitesi TİOYO Örneği”, Turizm Eğitimi Konferansı Tebliğler, 17-19 Ekim 2012, Ankara, s.323-335. Güzel, F. Ö. (2014). Turizmin Vitrin Yüzleri: Profesyonel Turist Rehberleri, Standard Ekonomik ve Teknik Dergi, Aralık, s. 53-60. Ön Esen, F., Güzel, F. Ö. ve Gülmez, M. (2016). Profesyonel Turist Rehberliği Öğrencilerinin Yurtiçi Uygulama Gezisi ve Tur Rehberlerine İlişkin Algılarını Ölçmeye Yönelik Pilot Bir Çalışma, 17. Ulusal Turizm Kongresi, 20-23 Ekim 2016, Muğla, s.1480-1488. Patton, M. Q. (1987). How to use Qualitative Methods in Evaluation. CA: Sage, Newbury Park. Pond, K. (1993). The Professional Guide: Dynamics of Tour Guiding. New York: Van Nostrand Reinhold. Robson, C. (2015). Bilimsel Araştırma Yöntemleri. (Çev. Ed. Çınkır, Şakir ve Nihan Demirkasımoğlu), Ankara: Anı Yayıncılık. Seggie, F. N. ve Bayyurt, Y. (2015). Nitel Araştırma Yöntem, Teknik, Analiz ve Yaklaşımları. Ankara: Anı Yayıncılık. Turist Rehberliği Meslek Kanunu, 22 Haziran 2012. Resmi Gazete, Sayı: 28331. Turist Rehberliği Meslek Yönetmeliği, 26 Aralık 2014. Resmi Gazete, Sayı: 29217. Urry, J. (1990). The Tourist Gaze: Leisure and Travel in Contemporary Societies. London: Sage. Zhang, H. Q. ve Chow, I. (2004). Application of Importance Performance Model in Tour Guides’ Performance: Evidence from Mainland Chinese Outbound Visitors in Hong Kong, Tourism Management, 25: 81–91.
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Bölüm | Makaleler |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 30 Ağustos 2018 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2018 Cilt: 15 Sayı: 2 |
