Turizm alanyazınında niceliksel artışa karşın ham, bitkin, taklitçi, cansız niteliksel yoksunluğun varlığına dikkat çekmeyi amaçlayan bu iki parçalı çalışmada öncelikle turizm konulu akademik çalışmaların yer aldığı sosyal bilimlerde giderek ağırlığını hissettiren bürokratik kurallara, memurlaşan biz akademisyenlere ve düşünce kısırlığı yaratan kurnaz pozitivist-ampirik statükoya ışık tutulmakta, takibinde ansal ve geriye dönük bakışla kurmaca gerçekliğin nasıl türetildiği irdelenmektedir. Bir sürü “izm” etkilerinin görüldüğü pozitivist-ampirik araştırmalarda popüler kültürün etkisi; sentetik eklektizmin eleştirisi yapılmakta, yeni yön arayışında “belirsizlik” ve “ikicilik” unsuruna özellikle değinilmektedir. “P” hoyratlığı eleştirisinin ardından insanın turizm araştırmalarının neresinde olduğu sorgulanmakta, turizm araştırmalarına yerleştiğimiz yanlış inançlar eleştirilmektedir. İkinci çalışmada ise turizm araştırmalarının içinde yer aldığı sistemde baş gösteren yapısal sorunlara ışık tutulmaktadır. Bilgi üretiminde normal dağılımı engelleyen, bir tür ayrımcılık görüntüsündeki SSCI ve dergi etki faktörü gibi icatların bilimde emeğin sömürülmesine ve faydalı bilimin sonlanmasına neden olabileceği; atıf kartellerinin nasıl oluştuğu ve çalıştığı; “yayınla ya da yok ol” un nasıl “yayınla ve yok ol” a dönüştüğü; sorunsallaştırma yerine boşluk doldurmaya çalışmanın faydasızlığı, pozitivist-ampirik çalışmalardaki olası McNamara yanılgısı, Parkinson ve Peter ilkeleri ışığında bilimperestlik ve etkileri gibi konular ele alınmaktadır.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Turizm (Diğer) |
Bölüm | Akademik Görüş |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 25 Nisan 2020 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2020 Cilt: 17 Sayı: 1 |