Son yıllarda Türkiye’de bilinirliği ve toplumsal görünürlüğü artış gösteren LGBTIQ+ (Lezbiyen, Eşcinsel, Biseksüel, Transseksüel, İnterseks ve Kalıpdışı) bireyler, yaşamın birçok alanında aktif bir şekilde yer almaktadır. Kendi bünyesinde bir toplumsal hareket niteliği kazanan ve mevcut yapıda yer edinmeye çalışan LGBTIQ+ bireylerin medya aracılığıyla, görünürlüklerinin artması ve popülerleştirildiği görülmektedir. Özellikle dijital medya ortamlarında farklı cinsel yönelimli grupların toplumsal yaşamda daha görünür hale gelmesiyle birlikte bu bireylere yönelik yapılan nefret söylemli ve ayrımcı haberlerin arttığı dikkat çekmektedir. Bu çalışmanın amacı, dijital medyada yer alan LGBTIQ+ başlıklı haberleri ele alarak, bilimsel ve kavramsal temeller doğrultusunda nasıl bir söylem içerdiğini analiz etmektir. Çalışmada, söylemi ideolojinin bir yansıması olarak gören ve söylemlerin tarihsel anlamda nasıl şekillendiğini ortaya koyan Michel Foucault’un söylem teorisinden faydalanılmış olup, söylemi dilbilimsel ve bilişsel temelde analiz etmek amacıyla Van Dijk’in söylem çözümlemesi tekniği kullanılmıştır. Çalışma, Sabah, Haber 7 ve Sözcü haber dijital kanallarının LGBTIQ+ kavramını konu alan haber başlıklarını incelemektedir. Çalışmanın bulgular kısmında medyanın LGBTIQ+ bireylerini sıklıkla “öteki” olarak gösterdiği ve bunu yaparken de nefret söylemi bir dil kullandığı görülmüştür. Haber başlıklarını ideolojik anlamda ele aldığımızda ise, Sözcü gazetesinin daha nötr bir yaklaşım sergilediği, Sabah ve Haber 7 dijital haber sitelerinin ise siyasal ideolojik tutumların etkisinde kaldığı bulgulanmıştır.
LGBTIQ+ Medya Temsili Söylem Analizi Cinsel Kimlik Toplumsal Cinsiyet
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Konular | İletişim Çalışmaları, Sosyal Medya Çalışmaları, Yeni Medya |
| Bölüm | Araştırma Makalesi |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 17 Kasım 2025 |
| Gönderilme Tarihi | 16 Nisan 2025 |
| Kabul Tarihi | 17 Ekim 2025 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2025 Cilt: 1 Sayı: 1 |
Soli İletişim, Medya ve Kültür Dergisi (Soli Dergi); siyasal iletişim, görsel iletişim, kültürel çalışmalar, kültürlerarası iletişim, iletişimin ekonomi-politiği, halkla ilişkiler, reklamcılık, yeni medya ve medya üretim alanlarına ilişkin araştırmaları içerecek geniş bir yelpazeye açıktır.