Distribution of Criminal Incidents by Time and Place in Rural Bilecik Province (2010-2019)

Yıl 2022, , 743 - 784, 31.07.2022

Erdal Karakaş , İsmail Sarıtarla

https://doi.org/10.21550/sosbilder.1078899

Öz

Bilecik is located on an important road and railway transit route connecting the Marmara Region to Central Anatolia and the Mediterranean. Because of its this feature, knowing the distribution of crime events in Bilecik rural according to time and space constitutes the main purpose of the study. In this way, it will be possible to fight crime effectively. The material of the study consists of Crime statistics between 2010-2019 in responsibility of Bilecik Provincial Gendarmerie Command. In the study, “Document Analysis”, one of the qualitative research methods, was used and the obtained data were evaluated and mapped in ArcGIS 10.2 program. As the result of this study; In the rural areas of Bilecik, crimes vary in spatial and temporal dimensions according to their type, crimes create hotspots in settlements along the Istanbul-Antalya highway, the crime rate decreases as you move away from the highway lines, some crimes feed on socialization and some on seclusion, crime opportunities and alienation created by periodic dynamic studies (such as YHT, HEPP constructions) increase the crime formation especially against property, and world agenda (terrorism and the Syrian Civil War) and its reflections on the country also affect crime detections.

Anahtar Kelimeler

Bilecik, crime, rural, space, time

BİLECİK İLİ KIRSALINDA SUÇ OLAYLARININ ZAMAN VE MEKÂNA GÖRE DAĞILIMI (2010-2019)

Öz

Bilecik, Marmara Bölgesi’ni İç Anadolu ve Akdeniz’e bağlayan önemli bir kara ve demiryolu geçiş güzergâhında yer almaktadır. Bu özelliğinden dolayı, Bilecik kırsalında suç olaylarının zaman ve mekâna göre dağılışının bilinmesi çalışmanın temel amacını oluşturmaktadır. Bu sayede suçla etkin bir şekilde mücadele edilmesi de mümkün olacaktır. Çalışmanın materyalini, Bilecik İl Jandarma Komutanlığı sorumluluk alanında 2010-2019 yılları arasında meydana gelen suç istatistikleri oluşturmuştur. Çalışmada nitel araştırma yöntemlerinden “Doküman Analizi” kullanılmış olup, elde edilen veriler ArcGIS 10.2 programında değerlendirilerek haritalandırılmıştır. Çalışma sonucunda; Bilecik kırsalında türüne göre suçların mekânsal ve zamansal boyutta değişkenlik gösterdiği, İstanbul-Antalya karayolu boyunca uzanan yerleşmelerde suçların sıcak noktalar oluşturduğu, karayolu hatlarından uzaklaştıkça suç olayının azaldığı, bazı suçların sosyalleşmeden, bazılarının ise tenhalıktan beslendiği, dönemsel dinamik çalışmaların (YHT, HES inşaatları gibi) yarattığı suç fırsatları ve yabancılaşmanın özellikle malvarlığına karşı suç oluşumunu artırdığı, ülke ve dünya gündemi (terör ve Suriye İç Savaşı) ile yansımalarının da suç tespitlerine etki ettiği görülmüştür.

Anahtar Kelimeler

Bilecik, suç, kırsal, mekân, zaman

Kaynakça

• Akça, F. & Taş, B. (2012). Ödemiş şehrinde mala karşı işlenen suçların coğrafi analizi. TÜCAUM VII. Coğrafya Sempozyumu Bildirileri içinde (120-123. ss.), Ankara Üniversitesi Türkiye Coğrafyası Araştırma ve Uygulama Merkezi (TÜCAUM) Yayınları.
• Akça, F. (2014). Ödemiş şehrinde suçların coğrafi analizi. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Afyon: Afyon Kocatepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Aksak, P. (2009). Çanakkale kentinde suçun coğrafyası. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Çanakkale: Onsekiz Mart Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Aksak, P. & Çalışkan, V. (2010). Çanakkale kentinde mala karşı işlenen suçların coğrafi dağılış özelliklerinin incelenmesi. Marmara Coğrafya Dergisi, 22(1), 245-275.
• Aliağaoğlu, A. & Alaeddinoğlu, F. (2005). Erzurum şehrinde mala karşı işlenen suçlar coğrafi bir yaklaşım. Polis Bilimleri Dergisi, 1(1), 17-41.
• Aliağaoğlu, A. (2007). Balıkesir şehrinde suçlar coğrafi bir yaklaşım (2005). Detay Yayıncılık.
• Aliağaoğlu, A. & Çildam, S. Y. (2016). Bandırma şehrinde suçlar (2006-2008): Coğrafi bir yaklaşım. Balıkesir Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 19(35), 19-53.
• Arpa, E. (2019). Suç ve Mekân Bağlamında Güven Algısı: Van Örneği. Yüzüncü Yıl Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, (44), 293-323.
• Atış, E. & Ünsal, H. (2020). Suç ve mekân ilişkisine coğrafi bir yaklaşım: Taşköprü şehri (Kastamonu) örneği. Doğu Coğrafya Dergisi, 25(43), 49-72.
• Atik, Ç. (2014). Burdur ili merkez ilçesi kırsalında işlenen asayiş suçları. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Isparta: Süleyman Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Aygün, K. (1998). Bilecik şehir coğrafyası. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). İstanbul: Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Başaran, E. (2022). Türkiye’de suç coğrafyası araştırmaları: Bir literatür değerlendirmesi. Uludağ Üniversitesi Fen-Edebiyat Fakültesi Sosyal Bilimler Dergisi, 23(42), 625-667.
• Belibağlı, Y. (2008). Gaziantep şehrinde suçların coğrafi bilgi sistemleri ile haritalanması ve analizi. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Kahramanmaraş: Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Bilecik İl Jandarma Komutanlığı (2020). Asayiş Şube Şube Müdürlüğü verileri.
• Bilecik İl Özel İdaresi (2007). Bilecik İl Bütünü Çevre Düzeni Planı verileri.
• Bilecik Orman İşletme Müdürlüğü (2020). İşletme şefliği verileri.
• Bilecik Tarım ve Orman İl Müdürlüğü Resmi İnternet Sitesi (2018, Nisan 25), Brifingler. www.bilecik.tarimorman.gov.tr
• Bursa Eskişehir Bilecik Kalkınma Ajansı (BEBKA) (2017, Mart 11). Bilecik ili Mekânsal Strateji Raporu Planı. https://www.bebka.org.tr
• Çildam, S. Y. (2011). Bandırma şehrinde işlenen suçlar (2006-2008): Coğrafi bir yaklaşım. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Balıkesir: Balıkesir Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Çildam, S. Y. (2019). Siirt şehrinde kişilere karşı işlenen suçların coğrafi analizi. Türk Coğrafya Dergisi, (73), 41-51.
• Göksu, E. (2003). 1929 dünya ekonomik buhran yıllarında İzmir ve suç coğrafyası. İzmir Büyükşehir Belediyesi Kültür Yayını.
• Guerry, A. M. (1833). Essai sur la Statistique Morale de la France. Paris.
• Günal, V. & Şahinalp, S. M. (2009). Şanlıurfa şehrinde hırsızlık suçlarının mekânsal analizi. Polis Bilimleri Dergisi, 11(1), 100-147.
• Gürbüz, M. & Karabulut, M. (2007). Adana Beş Ocak Polis Karakolu sorumluluk bölgesinde çocuk suçlarının coğrafi bilgi sistemleri ile haritalandırılması ve analizi. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 16(1), 331-346.
• Gürbüz, M. & Karabulut, M. (2008). Fatih Polis Merkez Amirliğinin (Adana) sorumluluk sahasında çocuk suçlarının CBS ile haritalandırılması ve analizi. Polis Bilimleri Dergisi, 10(2), 51-78.
• Gürbüz, M., Karabulut, M., Temir, Ö. (2013). Kayseri’de oto ve otodan hırsızlık suçlarının CBS ile haritalandırılması ve analizi. Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 10(1), 23-47.
• Hepdeniz, K., Polat, S., Tokdemir, E. (2015). Bucak İlçesi’nde (Burdur) meydana gelen suçların coğrafi bilgi sistemleri ile incelenmesi. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi, 6(1), 1-5.
• İçli, T. G. (1993). Türkiye’de suçlular, sosyal kültürel ve ekonomik özellikleri. Atatürk Kültür Merkezi Yayınları.
• İçli, T. G. (2001). Kriminoloji. Bizim Büro Basımevi.
• Karadeniz, V. (2020). Erzincan kentinde kişiye karşı işlenen suçların mekânsal analizi (2017). The Journal of Academic Social Science Studies, 13(80), 447-468.
• Karakaş, E., Arslan, H., Karadoğan, S. (2003). CBS ortamında suç haritalama teknikleri. Emniyet Genel Müdürlüğü Bilgi İşlem Dairesi Başkanlığı 1. Polis Bilişim Sempozyumu Bildiriler Kitabı içinde (123-127. ss.), Ankara.
• Karakaş, E. (2004). Elazığ şehrinde hırsızlık suç dağılışı ve özellikleri. Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 14(1), 19-37.
• Karakaş, E. (2005a). Uygulamalı coğrafyada suç haritaları I: Veri kaynakları. Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 15(1), 57-69.
• Karakaş, E. (2005b). Uygulamalı coğrafyada suç haritaları II: Suç harita tipleri. Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 15(2), 31-50.
• Karakaş, E. (2006). Elazığ şehrinde suçların dağılışı ve özellikleri. Erzurum Doğu Coğrafya Dergisi, 15(1), 83-111.
• Karakaş, E. (2009). Suç coğrafyası çalışmalarında veri kaynakları. Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 19(2), 25-41.
• Karakaş, E. (2013). Suç mekân ilişkisi açısından Elazığ şehrinde hırsızlık suçları 2001-2007. NWSA Nature Science Dergisi, 8(1), 1-25.
• Karakaş, E. & Sarıtarla, İ. H. (2016). Bilecik kırsalında zamana göre değişen suçlara coğrafi bir bakış: Hırsızlık. Nature Sciences (NWSANS) Dergisi, 11(2), 1-13.
• Madenüs, M. (2016). Ekolojik bakış çerçevesinde kırsal ve suç: Tarımsal sulama sistemlerinden hırsızlıkların suç fırsatı teorisi doğrultusunda incelenmesi. (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Ankara: Kara Harp Okulu Savunma Bilimleri Enstitüsü.
• Özçelik, Ö. (2006). Balıkesir Merkez ilçesinin suç haritası. (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Balıkesir: Balıkesir Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Özgür, E. M. (1990). Bilecik coğrafyası. (Yayınlanmamış doktora tezi). Ankara: Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Quetelet, M. A. (1842). A treatise on man. William and Robert Chambers.
• Sargın, S. & Temurçin, K. (2009). Türkiye’de suçlar ve mekânsal dağılışı. Uluslararası Davraz Kongresi Bildirileri içinde (2564-2583. ss.), Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Yayınları.
• Sargın, S. & Temurçin, K. (2011). Türkiye’nin suç coğrafyası. Polis Akademisi Yayınları.
• Sarıtarla, İ. H. (2016). Bilecik Merkez ilçe kırsalında suç (2010-2014) ve suçların dağılışı. (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Bilecik: Bilecik Şeyh Edebali Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Taş, B. & Akça, F. (2015). Coğrafi bakış açısıyla ödemiş şehrinde kişiye karşı işlenen suçlar. Türk Coğrafya Dergisi, (64), 61‐68.
• T.C. Tarım ve Köy İşleri Bakanlığı (2011). Kırsal Kalkınma Planı 2010-2013. Ankara.
• Temurçin, K. & Yakar, M. (2013). Türkiye kırsalında suçlar ve suçların türlerine göre dağılışı. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 6(28), 6-28.
• Temurçin, K. (2018). Suç coğrafyası: Göreli kavramsallaştırmadan mekânsal yorumlamaya. N. Özgen (Ed.), Sosyal Coğrafya içinde (419-447. ss.), Pegem Akademi Yayıncılık.
• Türk Ceza Kanunu (2004). T.C. Resmi Gazete, 5237, 26 Eylül.
• Uğur, A. (2013). Denizli şehrinde mala karşı işlenen suçların mekânsal analizi. Polis Bilimleri Dergisi, 15(2), 1-37.
• Uluç, A. (2019). Orta ilçesi kırsalında kişiye karşı işlenen suçların coğrafi analizi. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Çankırı: Çankırı Karatekin Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Uzun, A. (2008). Tokat şehrinde mala karşı işlenen suçlar (2006): Coğrafi bir yaklaşım. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Balıkesir Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Uzun, A. & Aliağaoğlu, A. (2009). Tokat şehrinde mala karşı suçlar. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 8(2), 430-444.
• Wyant, B. R. (2015). Geography and crime. W. G. Jennings (Ed.), The Encyclopedia of Crime and Punishment içinde (1-5. ss.), Wiley Blackwell.
• Yılmaz, A. & Ergün, S. G. (2005). Şehir güvenliği, coğrafya ve CBS (Samsun örneği). Ege Coğrafi Bilgi Sistemleri Sempozyumu Bildirileri içinde (323-331. ss.), Ege Üniversitesi Yayınevi.
• Yılmaz, A. & Ergün, S. G. (2006). Türkiye’de şehir asayiş suçları: Dağılış ve başlıca özellikleri. Milli Eğitim Bakanlığı Eğitim ve Sosyal Bilimler Dergisi, 35(170), 230-249.
• Yıltırak, L. (2010). Balıkesir ili kırsalında kişilere ve mal varlığına karşı işlenen suçlar (2004-2008): Coğrafi bir yaklaşım. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Balıkesir: Balıkesir Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.