Joseph Conrad’ın Zafer ve Yusuf Atılgan’ın Aylak Adam Romanlarında Aşktan Kaçınan Erkekler

Yıl 2019, , 287 - 305, 31.01.2019

Hatice Övgü Tüzün

https://doi.org/10.21550/sosbilder.469073

Öz

Joseph Conrad’ın Zafer
romanın ana karakteri Axel Heyst ve Yusuf Atılgan’ın Aylak Adam romanının
kahramanı C. çok fazla düşünen, düşündükçe paralize olan ve yakın ilişkilerde
bağlanma sorunu yaşadıkları için romantik ilişkilerinde bir türlü aradıklarını
bulamayan karakterlerdir. Onlara sevgi ve şefkat sunacak bir anne figüründen
yoksun olan Axel ve C., oğullarının ihtiyaçlarına karşılık veremeyen duygusal
olarak mesafeli babalar tarafından yetiştirilirler. Gelişme çağında
ebeveynlerinden yeterli ilgi ve sevgiyi göremeyen ve ihtiyaçları görmezden
gelinen bu iki karakter yetişkinlik çağına geldiklerinde karşı cinsle yakınlık
kurmakta zorluk yaşayan, hatta romantik ilişkilerden olabildiğince “kaçınan”,
bu tür ilişkilerde çeşitli sorunlar yaşayan kişiler olurlar. Bu makale, Heyst
ve C.’nin “kaçınmalı bağlanma stili”nin ardındaki psikolojik dinamikleri
karşılaştırmalı olarak inceleyerek, çocukluk döneminde yaşadıkları duygusal
travmaların kişiliklerini nasıl şekillendirdiğini ve yetişkinlik çağına
geldiklerinde güçlü ve kalıcı yakın ilişkiler kurmalarını ve/ya bu ilişkilerde
tatminlik duygusu yaşamalarını nasıl imkânsız hale getirdiğini ortaya koyar.

Anahtar Kelimeler

kaçınmalı bağlanma stili, romantik sevgi, Joseph Conrad, bağlanma teorisi, Yusuf Atılgan

MEN AVOIDING LOVE IN JOSEPH CONRAD’S VICTORY AND YUSUF ATILGAN’S AN IDLE MAN

Öz

As profoundly
self-conscious and reflective men, Axel Heyst in Joseph Conrad’s Victory and C.
in Yusuf Atılgan’s Idle Man are immobilized and incapacitated by their
excessive reflective faculty and suffer from disappointment in their romantic
relationships due to their avoidant attachment styles. Lacking a caring mother
figure who could provide them with loving compassion, they are brought up by
emotionally unavailable fathers who are clearly not attuned to the needs of
their sons. So while growing up their attachment needs are clearly not met by
their primary caregiver who neglects and occasionally abuses them instead.
Growing up to become “avoidant” adults, they experience problems with intimacy,
invest little in social and romantic relationships and are unable or unwilling
to share thoughts and feelings with others.

In what follows, I will examine comparatively
the psychological dynamics underlying Heyst’s and C.’s avoidant attachment
styles and explore how their gender performances are fraught with anxieties and
insecurities. Ultimately, I argue that the traumatic deprivations of Heyst’s
and C.’ childhoods significantly hamper their ability to form strong and
lasting emotional bonds, making it impossible for them to find satisfaction in
romantic relationships.

Anahtar Kelimeler

attachment theory, avoidant attachment style, romantic love, Joseph Conrad, Yusuf Atılgan

Kaynakça

• Atılgan, Yusuf (2017). Aylak Adam. İstanbul: Can.
• American Psychiatric Association (1994). Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders (4th Ed.). Washingston DC: American Psychiatric Association.
• Bromberg, Philip (2010). Commentary on Carola M. Kaplan’s “Navigating Trauma in Joseph Conrad's Victory: A Voyage from Sigmund Freud to Philip M. Bromberg”. Psychoanalytic Dialogues: The International Journal of Relational Perspectives, Vol. 20, Iss. 4, pp. 449-455.
• Conrad, Joseph (1995). Victory. London: Penguin.
• Harrington, Ellen Burton (2017). Conrad’s Sensational Heroines: Gender and Representation in the Late Fiction of Joseph Conrad. Cham: Palgrave Macmillan.
• Kantor, Martin (2003). Distancing: Avoidant Personality Disorder, Revised and Expanded. London: Praeger.
• Kaplan, Carola M. (2010). “Navigating Trauma in Joseph Conrad’s Victory: A Voyage from Sigmund Freud to Philip M. Bromberg”. Psychoanalytic Dialogues: The International Journal of Relational Perspectives. Vol. 20, Iss. 4, pp. 441-448.
• Knowles, Owen (1975). “Conrad’s Anatomy of Woman: Some Notes on Victory”. The Journal of the Joseph Conrad Society (U.K.), Vol. 2, Iss. 1, pp. 3-6.
• Levine, Amir and Rachel Heller (2010). Attached: The New Science of Adult Attachment and How It Can Help You Find – and Keep – Love. New York: Penguin.
• Özher, Sema (2006). “Çağdaş İnsanın Tutamak Arayışı: Aylak Adam”. Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, Vol. 16, Iss. 1, pp. 121-129.
• Raval, Suresh (1980). “Conrad’s Victory: Skepticism and Experience”. Nineteenth Century Fiction, Vol. 34, Iss. 4, pp. 414-433.
• Sümbül, Yiğit (2013). “A Freudian Glance at Yusuf Atılgan’s Literature: The Cases of C. and Zebercet”. Turkish Studies, Vol. 8, Iss. 13, pp. 1399-1409.
• Uğurlu, Seyit Battal (2008). “Yusuf Atılgan’da Baba İmgesi: Psikanalitik bir Yaklaşım”. 38. ICANAS (Uluslararası Asya ve Kuzey Afrika Çalışmaları Kongresi) 10-15 Eylül 2007 – Ankara. Bildiriler: Edebiyat Bilimi Sorunları ve Çözümleri. Vol. 4, pp. 1719-1742.
• Yüksel, Turan (1992). Yusuf Atılgan’a Armağan. İstanbul: İletişim.