TÜRKİYE TÜRKÇESİNDE FİİLİMSİLER ÜZERİNE İLERİ UYGULAMALAR

Yıl 2020, , 1321 - 1371, 31.07.2020

Bülent Özkan

https://doi.org/10.21550/sosbilder.673586

Öz

Türkçeye anlatım gücü ve kıvraklığı kazandıran, anlatılanları kısa yoldan aktarmayı sağlayarak gereksiz tekrarları önleyen, aktarılmak istenen düşüncenin iletilmesinde kolaylık sağlayan ve sözdizimsel olarak tümceleri akıcı, kolay biçimde birbirine bağlayan fiilimsiler kullanım yoğunluğu açısından Türkçede önemli bir yer tutmaktadır. Bu çalışmada, Türkiye Türkçesinde farklı dilbilgisi terimleriyle karşılansa da genelde tüm araştırmacıların üzerinde uzlaştıkları isim-fiil, sıfat-fiil ve zarf-fiil olarak kavramlaştırılan fiilimsi/eylemsi kategorisinde yer alan dilbilgisel yapılar, derlem dilbilim ilke ve yöntemleriyle oluşturulmuş 35 milyon (+/-) sözcükbirim içeren bir derlemden biçimsel ve işlevsel nitelikleri ile diğer dilbilgisel görünümleri açısından bütüncül olarak araştırma konusu yapılmıştır. Çalışmanın amacını, fiilimsilerin morfolojik yapılarını, bu morfolojik yapılardan kaynağını alan işlevlerini, fiilimsilerin ana dili ve yabancı dil olarak Türkçenin öğretiminde önceliklerini, tabakalara (metin türleri vb.) göre dağılımlarını, dizgesel etiketlerini ve eşdizimliliğe bağlı kalıp ifadelerde kullanımlarını ortaya koyan bir derlem altyapısını tanıtmak olarak özetleyebiliriz.

Anahtar Kelimeler

Türkiye Türkçesi, fiilimsiler, derlem dilbilim

Destekleyen Kurum

TÜBİTAK

Proje Numarası

114R033

Advanced Applications on Verbals of Turkey Turkish

Öz

Verbal is an important concept in Turkish with its usage frequency in that it gives power for expressions; provides a short way to transmit messages; prevents unnecessary repetitions and connects the sentences in fluent ways. The aim of the study is to search the verbal which has been named with different grammatical names and which have been put into categories as gerund, participles, and verbal adverbs via the corpus. The corpus (including approximately 35 million entries) has been built up in line with the principles of corpus linguistics. The verbal will be examined according to syntactic and functional qualities. On this aspect, via a corpus infrastructure, the aim of the study can be summarized as to demonstrate and identify the morphological structures of verbal; the specific uses of this morphological structures; the importance of verbal in teaching Turkish as both native and foreign language; the distributions of them into strata (different text types etc.); their systematic labels and their use in idioms/patterns.

Anahtar Kelimeler

Turkey Turkish, verbals, corpus linguistics

Proje Numarası

114R033

Kaynakça

• Abilakhanova, Gülnar (2002). Yalnızız Romanında Geçen Zarf-Fiiller ve Bunların Kazak Türkçesindeki Karşılıkları. Yüksek Lisans Tezi. Ankara: Gazi Üniversitesi.
• Adalı, Oya (1979). Türkiye Türkçesinde Biçimbirimler. Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları.
• Ağlanmaz, Serap (2006). Türk Lehçelerinde Fiilimsiler ve Fiilimsi Yapılar (Sıfat-Fiilli Yapıların Karşılaştırmalı İncelenmesi). Yüksek Lisans Tezi. Manisa: Celal Bayar Üniversitesi.
• Akgül, Okan (2013). Mustafa Kutlu’nun “Mavi Kuş” İsimli Hikâyesinde Fiilimsilerin Tespiti ve Türkçe Öğretimi Bakımından Değerlendirilmesi. Yüksek Lisans Tezi. Kayseri: Erciyes Üniversitesi.
• Aksan, Doğan (1999). Anlambilim, Anlambilim Konuları ve Türkçenin Anlambilimi. Ankara: Engin Yayınları.
• Aksan, Mustafa (1995). Yüklem Yapısı, Biçimbilim ve Türkçe’de Kimi Eylemcil Türetimler. Doktora Tezi. Ankara: Hacettepe Üniversitesi.
• Aktaş, Ayfer (2001). “-DIktAn/-DUktAn sonra Zarf-Fiili Üzerine Bir Araştırma”. Türk Dili, S. 9, s. 257-264.
• Argunşah, Mustafa (2011). “Türkçede Zarf-Fiil Eklerinin Durum Ekleriyle Kalıplaşması”. Turkish Studies - International Periodical for the Languages, Literature and History of Turkish or Turkic, C. 6, S. 1, s. 55-68.
• Arıcı, Bayram (2012). Çoklu Zekâ Destekli Türkçe Dersi Sunumunun İlköğretim Sekizinci Sınıf Öğrencilerinin Fiilimsileri Kavrama Durumlarına Etkisi. Yüksek Lisans Tezi. Trabzon: Karadeniz Teknik Üniversitesi.
• Arıkan, Rauf (2004). Araştırma Teknikleri ve Rapor Hazırlama. Ankara: Asil Yayınları.
• Arlı, Mine ve Hamil Nazik (2001). Bilimsel Araştırmaya Giriş. Ankara: Gazi Kitabevi.
• Atabay, Neşe vd. (1981). Türkiye Türkçesinin Sözdizimi. Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları.
• Atabay, Neşe vd. (2003). Sözcük Türleri. İstanbul: Papatya Yayınları.
• Atak, Halime Şule 2004. Özbek Türkçesinde Sıfat-Fiil ve Zarf-Fiiller. Yüksek Lisans Tezi. Balıkesir: Balıkesir Üniversitesi.
• Atar, Murat (2013). Abdullah Kadiriy’in Ötken Künler Romanı Örneğinde Özbek Türkçesinde Yapıları Bakımından Zarf-Fiiller. Yüksek Lisans Tezi. Niğde: Niğde Üniversitesi.
• Aydın, Mehmet (2000). “Anadolu Ağızlarında -iken ~ -ken Zarf-Fiilinin Kullanımı ve Görevleri”. Türk Dili Dil ve Edebiyat Dergisi, S. 588, s. 639-645.
• Aydın, Özgür (1996). Yabancı Dil Olarak Türkçe Dilbilgisi Öğretimi, Üretken Dönüşümlü Dilbilgisi Kuramının Kısa bir Tanımı. Ankara.
• Baker, Paul vd. (2006). A Glossary of Corpus Linguistics. Edinburg: Edinburg University Press.
• Balcı, Ali (2005). Sosyal Bilimlerde Araştırma. Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
• Banguoğlu, Tahsin (2000). Türkçenin Grameri. Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları.
• Barnbrook, Geoff (1996). Language and Computers: A Practical Introduction to the Computer Analysis of Language. Edinburgh: Edinburgh University Press.
• Bayraktar, Nesrin (2000). Orta Türkçede Fiilimsiler. Doktora Tezi. Ankara: Hacettepe Üniversitesi.
• Bayraktar, Nesrin (2004). Türkçede Fiilimsiler. Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları.
• Benhür, Mehmet Hadi (1993). Türkiye Türkçesinde Sıfat-Fiil ve Zarf-Fiil Eklerinin Fonksiyonları. Yüksek Lisans Tezi. Ankara: Gazi Üniversitesi.
• Bilgegil, Kaya (1984). Türkçe Dilbilgisi. İstanbul: Dergâh Yayınları.
• Boz, Erdoğan (2005). “Bir Birleşik Zarf-Fiil Yapısı Üzerine”, Türk Dili Dil ve Edebiyat Dergisi, S. 642, s. 524-529.
• Bozkurt, Fuat (2000). Türkiye Türkçesi. Ankara: Hatiboğlu Yayınevi.
• Büyüköztürk, Şener vd. (2010). Bilimsel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
• Cehri, Murad Ali (2004). Kırım Türkçesi’nde Sıfat-Fiiller. Yüksek Lisans Tezi. Ankara: Gazi Üniversitesi.
• Coşkun, Volkan (1999). “Türk Lehçelerinde Zaman Kavramı Taşıyan -°p Zarf-Fiil Eki”. Türk Dünyası Dil ve Edebiyat Dergisi, S. 7, s. 173-192.
• ------------------- (2001). “Tarihî ve Çağdaş Türk Lehçelerinde Zaman Kavramı Taşıyan a/e, ı/i, o/ö, -u/ü, -y Zarf-Fiil Ekleri”. Türk Dünyası Dil ve Edebiyat Dergisi, S. 11, s. 76-93.
• Crystal, David (2003). A Dictionary of Linguistics & Phonetics. Blackwell Publishing.
• Çağal, Emine (2007). Kırım Türkçesinde Zarf-Fiiller. Yüksek Lisans Tezi. Ankara: Gazi Üniversitesi.
• Dale, Robert vd. (2000). Handbook of Natural Language Processing. New York.
• Delice, Hacı İbrahim (2003). Türkçe Sözdizimi. İstanbul: Kitabevi Yayınları.
• Demiral, Abdullah (2004). Tarihi Kuzey Türkçesinde Zarf-Fiiler. Yüksek Lisans Tezi. Diyarbakır: Dicle Üniversitesi.
• Demircan, Ömer (2003). Türk Dilinde Çatı. Ankara: Papatya Yayıncılık.
• Deniz Yılmaz, Özlem (2003). “Türkiye Türkçesinde Sıfatsı - İsimsi Şekiller Üzerine (-Dik, -(y)EcEk, -(y)Esİ”. Türk Dili Araştırmaları Yıllığı Belleten, C. I, s. 151-170.
• -------------------------- (2009). Türkiye Türkçesinde Eylemsi. Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları.
• Deny, Jean (1941). Türk Dili Grameri (Osmanlı Lehçesi). Çev: Ali Ulvi Elöve, Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları.
• Dizdaroğlu, Hikmet (1976). Tümce Bilgisi. Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları.
• Durmuş, Oğuzhan (2012). “{-(y)ArAK} Zarf-Fiil Ekinin Kökeni Üzerine”. Türkbilig, S. 23, s. 19-60.
• Eckmann, Janos (1962). “Çağatayca’da İsim-Fiiller”. Türk Dili Araştırmaları Yıllığı Belleten, s. 51-60.
• Ediskun, Haydar (1996). Türk Dilbilgisi. İstanbul: Remzi Kitabevi.
• Emre, Ahmet Cevat (1955). “Türkçede Cümle: II. İsim Cümlesi”. Türk Dili Araştırmaları Yıllığı Belleten, s. 23-58.
• Eraslan, Kemal (1980). Eski Türkçede İsim Fiiller. İstanbul: İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Yayınları.
• Ergin, Muharrem (1997). Türk Dilbilgisi. İstanbul: Bayrak Yayınları.
• Ergönenç Akbaba, Dilek (2007). “Türkiye Türkçesinde Yapısında İsim-Fiil Bulunan Birleşik Fiiller”. Dil Araştırmaları Dergisi, C. 1, S. 1, s. 83-95.
• Erkman Akerson, Fatma ve Şeyda Ozil (1998). Türkçede Niteleme - Sıfat İşlevli Yan Tümceler. İstanbul: Simurg Yayınları.
• Erkuş, Adnan (2009). Davranış Bilimleri İçin Bilimsel Araştırma Süreci. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
• Gencan, Tahir Nejat (2001). Dilbilgisi. Ankara: Ayraç Yayınevi.
• Gençtürk, Tülay (1995). Ali Şir Nevai Divanlarından Yapılan Bir Derleme: Tuhfetüs-Selatin ve Eserde Geçen İsim-Fiiller. Yüksek Lisans Tezi. İstanbul: Boğaziçi Üniversitesi.
• Giray, Erhan (2009). Askad Muhtar’ın “İldizlar” Adlı Eseri Örneğinde Özbek Türkçesindeki Geçici Birleşik Zarf-Fiiller. Yüksek Lisans Tezi. Niğde: Niğde Üniversitesi.
• Göğüş, Beşir (1969). “Türkçede Cümlemsilerin Kuruluşu ve Temel Cümleciğe Bağlanma Şekilleri”. Türk Dili Araştırmaları Yıllığı Belleten, s. 89-142.
• Gökdağ, Bilgehan Atsız (1993). Oğuz Grubu Türk Şivelerinde Sıfat-Fiiller. Doktora Tezi. Kayseri: Erciyes Üniversitesi.
• Gries, Stefan Thomas ve Anatol Stefanowitsch (2006). Corpora in Cognitive Linguistics: Corpus-Based Approaches to Syntax and Lexis. Berlin.
• Gülsevin, Gürer (2001). “Türkiye Türkçesinde Birleşik Zarf-Fiiller”. Afyon Kocatepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, C. 2, S. 2, s. 125-144.
• Gültekin, Mevlüt (2011). “Kırgız Türkçesinde Zarf-Fiiller Ve Türkiye Türkçesi Karşılıkları Üzerine Bir Araştırma”. Türklük Bilimi Araştırmaları, C. 30, S. 3, s. 99-126.
• Güney, Nail (2011). İlköğretim II. Kademede Fiilimsilerin Öğretiminde Aktif Öğrenmenin Başarı, Tutum ve Kalıcılığa Etkisi. Yüksek Lisans Tezi. Konya: Selçuk Üniversitesi.
• Günhan, Nazmiye Evra (2004). Türkçe Konuşan Bir Otistik Çocuğun Eylemsi ve Adsal İşlevsel Normları. Yüksek Lisans Tezi. İstanbul: Boğaziçi Üniversitesi.
• Güven, Mine (1997). Türkçe’de Eylemsel Deyimlerin Bazı Özellikleri. Yüksek Lisans Tezi. İstanbul: Boğaziçi Üniversitesi.
• Hatiboğlu, Vecihe (1982). Türkçenin Sözdizimi. Ankara: Ankara Üniversitesi Dil ve Tarih-Coğrafya Fakültesi Yayınları.
• Hatipoğlu Vecihe (1972). Türkçenin Sözdizimi. Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları.
• Hengirmen, Mehmet (1998). Türkçe Dilbilgisi. Ankara: Engin Yayınevi.
• ----------------------- (1999). Dilbilgisi ve Dilbilim Terimleri Sözlüğü. Ankara: Engin Yayınevi.
• Hopurcuoğlu, Abdulkadir (2010). Okul Öncesi Eğitimine Devam Eden Türk Çocuklarının Dil Gelişimi Açısından Fiilimsi Kullanımlarının İncelenmesi. Yüksek Lisans Tezi. Hatay: Mustafa Kemal Üniversitesi.
• Hünerli, Bülent (2012). Oğuz Grubu Türk Lehçelerinde Zarf-Fiiller. Doktora Tezi. Edirne: Trakya Üniversitesi.
• Hünerli, Bülent (2012). “{-(G)X(N)CA} Zarf-Fiilinin Farklı Bir İşlevi Üzerine [Sistematik Olarak “Karşıtlık-Kıyaslama” Bildirme]”. Uluslararası Türkçe Edebiyat Kültür Eğitim (TEKE) Dergisi, C. 1, S. 2, s. 19-60.
• Johanson, Lars (1988). “On The Renewal and Reinterpretation of ‘Instrumental’ Gerunds in Turkic”. Oriens, S. 31, s. 136-153.
• ------------------ (1990). “Zur Postterminalitat Türkischer Syndetischer Gerundien“. Ural-Altaische Jahrbücher N. F., S. 9. S. 137-151.
• ------------------ (1991). “Zur Typologie Türkischer Gerundialsatze”. Türk Dilleri Araştırmaları, S. 1, s. 98-110.
• ------------------ (1996). “Funktionen Syndetischer Gerundien im Türkischen”. Uluslararası Türk Dili Kongresi, Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları, s. 95-101.
• Johanson, Lars ve Éva A. Csatö (1993). “On Gerundial Syntax in Turkic”. Acta Orientalia Hungarica, S. 46, s. 133-141.
• Kaliev, Amanjol (1995). Kazak Türkçesiyle Türkiye Türkçesi’nde Fiiller, Zarf ve İsim Fiillerinin Karşılaştırılması. Yüksek Lisans Tezi. Edirne: Trakya Üniversitesi.
• Kaptan, Saim (1983). Bilimsel Araştırma Teknikleri ve İstatistik Yöntemleri. Ankara: Tekışık Matbaası.
• Karadoğan, Ahmet (2004). “-Ip ile Kurulan Zarf-Fiilli Parçaların Türkmen Türkçesinden Türkiye Türkçesine Aktarımı Üzerine”. Bilig / Türk Dünyası Sosyal Bilimler Dergisi, S. 31, s. 207-218.
• ----------------------- (2008). “Türkiye Türkçesinde Yeni Bir Sıfat-fiil Eki: -I”. Bilig / Türk Dünyası Sosyal Bilimler Dergisi, S. 46, s. 57-66.
• ----------------------- (2008). “Türkiye Türkçesindeki -Dık ve -An Sıfat-Fiil Eklerinde Sınır Vurgulayışın Rolü”. Türk Dili Dil ve Edebiyat Dergisi, S. 678, s. 519-527.
• ----------------------- (2009). Türkiye Türkçesinde Kılınış. Ankara: Divan Kitap.
• Karahan, Leyla (1994). “Türkçede Birleşik Cümle Problemi”, Türk Dili Dil ve Edebiyat Dergisi, S. 505, s. 19-23.
• -------------------- (1995). Türk Gramerinin Sorunları Toplantısı. Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları.
• -------------------- (1999). Türkçede Söz Dizimi. Ankara: Akçağ Yayınları.
• -------------------- (2000). “Yapı Bakımından Cümle Sınıflandırmaları Üzerine”, Türk Dili Dil ve Edebiyat Dergisi, S. 583, s. 16-23.
• Karasar, Niyazi (2009). Bilimsel Araştırma Yöntemi. Ankara: Nobel Yayın-Dağıtım.
• Kasapoğlu, Aylin (2012). Yabancı Dil Olarak Türkçe Öğrenenler için Ulaçların (Zarf- Fiillerin) Öğretimine Yönelik Materyal Geliştirme. Yüksek Lisans Tezi. İzmir: Dokuz Eylül Üniversitesi.
• Kavas, Merve (2012). Kazat Akmattegin’in “Kündü Aylangan Cıldar” Romanında Geçen Zarf-Fiiller ve Türkiye Türkçesindeki Karşılıkları. Yüksek Lisans Tezi. İstanbul: Fatih Üniversitesi.
• Kaya, Nesrin (1996). Türk Dili’nde İsim-Fiiller. Doktora Tezi. Edirne: Trakya Üniversitesi.
• Kayadibi, Nuray (2008). Türkmen Türkçesi ve Türkiye Türkçesinde Fiilimsi Ekleri -Aygıtlı Adim Romanı Üzerine Karşılaştırmalı Bir İnceleme-. Yüksek Lisans Tezi. Kırıkkale: Kırıkkale Üniversitesi.
• Kazak, Metin (2001). Jusipbek Aymawitov’un “Kartkoja” Romanının Çevriyazısı, Türkiye Türkçesine Aktarımı (Gramer İncelemesi: Sıfat-Fiiller ve Zarf- Fiiller.) Yüksek Lisans Tezi. Manisa: Celal Bayar Üniversitesi.
• Kennedy, Graeme (1998). An Introduction to Corpus Linguistics. Longman.
• Keskin, Ramazan (2004). Başkurt Türkçesinde Zarf-Fiiller. Yüksek Lisans Tezi. Ankara: Gazi Üniversitesi.
• Kıran, Zeynel (1979). “Türkçede Yan Tümcelerin Sonsuz Sayıda Tekrar Edilme Özelliği”. Genel Dilbilim Dergisi, s. 43-58.
• Kıvırcık, Şefik Yücel (2004). Türkçedeki Bazı Bileşik Yapıların (İsim-Fiil, Sıfat-Fiil, Zarf-Fiil) Yabancı Dil Olarak Öğretiminde Karşılaşılan Sorunlar ve Çözüm Önerileri. Yüksek Lisans Tezi. İzmir: Dokuz Eylül Üniversitesi.
• Koç, Nurettin (1996). Yeni Dilbilgisi. İstanbul: İnkılap Yayıncılık.
• Kononov, Andrey Nikoloviç (1956). Çağdaş Türk Edebi Dilinin Grameri. Türk Dil Kurumu Kütüphanesindeki çevirisinden yararlanıldı.
• Korkmaz, Zeynep (1968). “-ası/-esi Gelecek Zaman İsim-Fiil (Participium) Ekinin Yapısı Üzerine”. Türk Dili Araştırmaları Yıllığı Belleten, s. 31-38.
• -------------------- (1987). “Türkçede -°N zarf-fiil Eki İle -pan/-pen Eki ve Türemeleri”. Türk Dili Araştırmaları Yıllığı Belleten, s. 155-165.
• -------------------- (1992). Gramer Terimleri Sözlüğü. Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları.
• -------------------- (1996). “Gramer Konularımızla İlgili Bazı Sorunlar”. Türk Dili Dil ve Edebiyat Dergisi, S. 535, s. 3-18.
• -------------------- (2003). Türkiye Türkçesi Grameri (Şekil Bilgisi). Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları.
• Kurt, Pınar (2006). Zarf-Fiillerin Anlam Farklılıklarının Kavratılması. Yüksek Lisans Tezi. İstanbul: Marmara Üniversitesi.
• Kükey, Mazhar (1972). Uygulamalı Örneklerle Türkçede Fiiller. Ankara: Ongun Kardeşler Matbaası.
• Kükey, Mazhar (1975). Türkçenin Sözdizimi. Ankara: Kardeş Matbaası.
• Malmkjaer, Kirsten (2001). Linguistics Encyclopedia. Florence, Londra: Routledge.
• Manning, Christopher (1999). Foundations of Statistical Natural Language Processing. MIT Press.
• McEnery, Tony ve Andrew Wilson (1996). Corpus Linguistics. Edinburg: Edinburg University Press.
• McEnery, Tony vd. (2006). Corpus-Based Language Studies -An Advanced Resource Book-. London: Routledge.
• McIntosh, Colin vd. (2003). Oxford Collocation Dictionary for Students of English. UK: Oxford University Press.
• Metin, Beyazıt (2012). Mustafa Kutlu’nun Hikâyelerinde Fiilimsiler. Yüksek Lisans Tezi. Erzurum: Atatürk Üniversitesi.
• Nesselhauf, Nadja (2005). Collocations in a Learner Corpus. Philadelphia, University of Heidelberg, Philadelphia: John Benjamins Publishing.
• Oflazer, Kemal (1994). “Two-level Description of Turkish Morphology”. Literary and Linguistic Computing, C. 9, S. 2, s. 137-148.
• Oflazer, Kemal (2006). “Lehçeler Arası Dil Çevirisi”. Bilgisayar Destekli Dil Çalıştayı Bildirileri. Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları.
• Oflazer, Kemal ve İlker Kuruöz (1994). “Tagging and Morphological Disambiguation of Turkish Text”. Conference on Applied Natural Language Processing, s. 144-149.
• Özaydın, Şeyma (2007). Cüsipbek Aymawıtuli’nın Aqbilek Romanında Geçen Sıfat-Fiiller ve Zarf-Fiiller ile Bunların Türkiye Türkçesindeki Karşılıkları. Yüksek Lisans Tezi. Ankara: Gazi Üniversitesi.
• Özer, Filiz (2000). Oğuz Grubu Türk Dillerinde Fiilimsiler. Yüksek Lisans Tezi. Ankara: Hacettepe Üniversitesi.
• Özkan, Bülent (2007). Türkiye Türkçesinde Belirteçlerin Fiillerle Birliktelik Kullanımları ve Eşdizimliliği. Doktora Tezi. Adana: Çukurova Üniversitesi.
• -------------------- (2010). “Türkçenin Öğretiminde Sıfatların Eşdizim Sözlüğü: Yöntem ve Uygulama”. e-International Journal of Educational Research, C. 1, S. 2, s. 51-65.
• -------------------- (2011). Türkiye Türkçesi Söz Varlığında Sıfatların Eşdizimliliği -Derlem Tabanlı Bir Uygulama-. TÜBİTAK Proje No: 109K104. Mersin
• -------------------- (2012). Türkiye Türkçesinin Eşdizim Sözlüğü. TÜBİTAK Proje No: 112K332. Mersin.
• -------------------- (2012a). Türkiye Türkçesi Sözvarlığında Fiillerin Derlem Denetimi ve Derlem Tabanlı Sözlüğü. TÜBİTAK Proje No: 109K516. Mersin
• -------------------- (2013). “Yöntem ve Uygulama Açısından ‘Türkiye Türkçesi Söz Varlığının Derlem Tabanlı Sözlüğü’”. bilig / Türk Dünyası Sosyal Bilimler Dergisi, S. 66, s. 149-178.
• Özkan, Bülent vd. (2011). “Ana Dili ve Yabancı Dil Olarak Türkçenin Öğretiminde Belirteçler -Derlem Tabanlı Bir Uygulama-”. Theoretical and Applied Researches on Turkish Language Teaching, Ed: Leyla Uzun ve Ümit Bozkurt, Essen / Almanya: Die Blaue Eule.
• Özkan, Mustafa ve Veysi Sevinçli (2009). Türkiye Türkçesi Söz Dizimi. İstanbul: Akademik Kitaplar.
• Özmen, Ahmet (2000). Uygulamalı Araştırmalarda Örnekleme Yöntemleri. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayınları.
• Öztürk, Jale (2002). Memduh Şevket Esendal’ın İlk Sekiz Hikâye Kitabında Yer Alan Hikayelerdeki Zarf-Fiiller ve Zarf-Fiil Grupları. Doktora Tezi. Adana: Çukurova Üniversitesi.
• Öztürk, Rıdvan (1987). Osmanlıca’da İsim-Fiiller (XVI-XVII. Yüzyıl). Yüksek Lisans Tezi. İstanbul: İstanbul Üniversitesi.
• Salman, Ramazan (1999). “Türkçede Sıfat-Fiil (Partisip) Eklerinin Kalıcı İsim Oluşturma İşlevleri”. Türk Dili Araştırmaları Yıllığı Belleten, C. 1-2, S. 42, s. 189-223.
• Savaş, Ali İbrahim (1996). “Osmanlı Türkçesiyle Yazılmış Eserlerde Geçen Sıfat-Grubu Kelimelerin Kullanım Özellikleri”. Türk Dili Dil ve Edebiyat Dergisi, S. 537, s. 307-314.
• Savran, Hülya (1999). “Birleşik Cümle Üzerine”. Türk Dili Dil ve Edebiyat Dergisi, S. 568, s. 325-330.
• ------------------ (2009). “Derleme Sözlüğü’ndeki Kalıplaşmış İsim-Fiillerin ve Sıfat-Fiillerin Yazı Dilinde Kullanılırlık Durumları”. Türk Dili Araştırmaları Yıllığı Belleten, C. I, s. 51-92.
• ------------------ (2010). “Kırım Tatar Türkçesinde Kullanılan ‘-Keç’ Zarf Fiil Eki ve Bu Ekin Tarihî Seyri Üzerine”. Türk Dünyası Dil ve Edebiyat Dergisi, S. 23, s. 59-64.
• Say, Bilge (2003). Türkçe için Biçimbirimsel ve Sözdizimsel Olarak İşaretlenmiş Ağaç Yapılı Bir Derlem Oluşturma. Proje No: 199E026. Proje Raporu-Ek-b: Türkçe Ağaç Yapılı Derlem Kılavuzu. Ankara.
• Scott, Mike ve Chris Tribble (2006). Textual Patterns: Key Words and Corpus Analysis in Language Education. Philadelphia: John Benjamin Publishing Company.
• Sebzecioğlu, Turgay (2004). Türkiye Türkçesinde Eylemsilerle Kurulan Tümcelerin Yapısı. Yüksek Lisans Tezi. Mersin: Mersin Üniversitesi.
• Sertöz, Sinan (2008). Matematiğin Aydınlık Dünyası. Ankara: TÜBİTAK Yayınları.
• Sezer, Ayhan (1993). “Türkçede Silme Dönüşümleri”. Türk Dilleri Araştırmaları, C. 3, İstanbul: Simurg Yayıncılık.
• Sinclair, John (1991). Corpus, Concordance, Collocation. Oxford University Press.
• Sinclair, John vd. (2004). How to Use Corpora in Second Language Teaching. Philadelphia: John Benjamins Publishing.
• Sterkenburg, Piet van (2003). A Practical Guide to Lexicography. Philadelphia: John Benjamins Publishing.
• Şimşek, Rasim (1987). Örneklerle Türkçe Sözdizimi. Trabzon: Kuzey Gazetecilik.
• Şişman Karaşah, Zarife (2006). Dede Korkut Hikâyelerinde Sıfat-Fiiller ve Zarf-Fiiller. Yüksek Lisans Tezi. Kars: Kafkas Üniversitesi.
• Şirinova, Zümrüt (2001). Azeri Türkçesinde Zarf-Fiiller. Yüksek Lisans Tezi. İstanbul: İstanbul Üniversitesi.
• Takagaki, Toshihiro vd. (2005). Corpus-Based Approaches to Sentence Structures. Philadelphia.
• Tanç, Mustafa (2002). Kazak Türkçesinde Zarf-Fiiller -Muhtar Evezov’un Tandamalı Engimeler Adlı Eseri Üzerinde Bir Çalışma- (Şekil-anlam-işlev ve Türkiye Türkçesindeki karşılıkları). Yüksek Lisans Tezi. Adana: Çukurova Üniversitesi.
• Tanç, Mustafa (2006). “Eski Türkçe -Gma Sıfat-Fiil Eki Üzerine”. Türk Dili Araştırmaları Yıllığı Belleten, C. II, s. 133-137.
• Tantuğ, Ahmet C. vd. (2008). “Türkmenceden Türkçeye Bilgisayarlı Metin Çevirisi”. itüdergisi/d mühendislik, C. 7, S. 4, s. 83-94.
• Taşcı, Yasemin (2003). Anadolu Ağızlarında Zarf-Fiil Ekleri. Yüksek Lisans Tezi. Ankara: Gazi Üniversitesi.
• Tekin, Ayşe (2006). Kazak Türkçesinde Sıfat-Fiil ve Zarf-Fiil Ekleri, Anlam ve İşlev Özellikleri. Yüksek Lisans Tezi. Edirne: Trakya Üniversitesi.
• Tiken, Kamil (1997). “Eski Anadolu Türkçesinde Edatlarla Kurulan Zarf-Fiillerin İfade ve İşlevleri”. Türk Dili Araştırmaları Yıllığı Belleten, C. 45, s. 397-428.
• ----------------- (2003). “Türkiye Türkçesinde Basit ve Birleşik Zarf-Fiillerin İfade ve İşlevleri”. Türk Dili Araştırmaları Yıllığı Belleten, C. 47, s. 281-364.
• Topaloğlu, Ahmet (1989). Dil Bilgisi Terimleri Sözlüğü. İstanbul: Ötüken Yayınları.
• Topçu, Çiğdem (2011). Türkçede Sıfat Fiil Kategorisi. Yüksek Lisans Tezi. Sakarya: Sakarya Üniversitesi.
• Tuncer, Hediye (1996). Türk Dilinde Zarf-Fiiller. Doktora Tezi. Edirne: Trakya Üniversitesi.
• Turgunbayev, Caştegin (2000). “Kırgız Türkçesindeki -GAn/-GOn Sıfat-Fiil Ekinin İşlevleri ve Türkiye Türkçesindeki Karşılıkları”. Türk Dünyası Dil ve Edebiyat Dergisi, S. 9, s. 271-287.
• Tümer, Burcu (2002). Karaçay-Malkar Türkçesinde Sıfat-Fiil ve Zarf-Fiil. Yüksek Lisans Tezi. Ankara: Gazi Üniversitesi.
• Uğurlu, Mustafa (1999). Memluk Türkçesi’nde Zarf-Fiili Parçaların Dizimi. Ankara: Türk Dil Kurumu.
• Uzun, Nadir Engin (2006). Biçimbilim -Temel Kavramlar-. İstanbul: Papatya Yayınları.
• Üstüner, Ahat (2000). Anadolu Ağızlarında Sıfat-Fiil Ekleri. Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları.
• ------------------ (2011). “Çağatay Türkçesi’nde ‘-rdA, -ArdA, -UrdA’ Zarf-Fiil Eki”. Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, C. 11, S. 1, s. 163-170.
• Üstünova, Kerime (2002). Türkçede Yapı Kavramı ve Söz Dizimi İncelemeleri. Bursa: Uludağ Üniversitesi Basımevi.
• Yamane, Taro (2001). Temel Örnekleme Yöntemleri. Çev: Esin Alptekin vd. İstanbul: Literatür Yayınları.
• Yavuz, Esra (2009). Said Ahmad’ın “UFQ” Romanı Esasında Özbek Türkçesinde Zarf-Fiiller. Yüksek Lisans Tezi. Niğde: Niğde Üniversitesi.
• Yılmaz, Hikmet (1998). Kuzey (Kıpçak) Grubu Türk Şivelerinde Zarf-Fiiller. Doktora Tezi. Kayseri: Erciyes Üniversitesi.
• Yılmaz Yiğit, Seçil (2011). İlköğretim İkinci Kademe Sekizinci Sınıf Öğrencilerinin Fiilimsiler Konusundaki Kavram Yanılgılarının Belirlenmesi. Yüksek Lisans Tezi. Zonguldak: Zonguldak Karaelmas Üniversitesi.
• Young, Pauline V. (1968). Bilimsel Sosyal İncelemeler ve Araştırma. Çev: Gazanfer Bingöl ve Necati İşçil. Ankara: Ege Matbaası.
• Yüce, Nuri (1999). Gerundien im Türkischen. İstanbul: Simurg.
• Yüksel, Gülrû ve Nesrin Kaya (1997). “İsim-Fiillerin Türkçe ve İngilizcedeki Kullanılış Özellikleri”. Türk Dili Dil ve Edebiyat Dergisi, S. 550, s. 299-304.
• Zülfikar, Hamza (1995). “Girişik Cümle Sorunu”. Türk Dili Dil ve Edebiyat Dergisi, S. 521, s. 643-648.
• http://www.ii.metu.edu.tr/tr/category/tags/turkce-derlem (Erişim Tarihi: 17.03.2014)
• http://www.hlst.sabanciuniv.edu/TL/ (Erişim Tarihi: 09.02.2009)
• http://derlem.mersin.edu.tr (Erişim Tarihi: 17.03.2014)