Geleneksel Kültürün Modern Türk Şiirine Etkileri

Yıl 2010, Cilt: 11 Sayı: 19, 269 - 282, 12.01.2010

Sadettin Eğri

Öz

It is not possible for societies not fed from the tradition to have a future. If it is a cultural matter, this is more distinctive. Although the literature addressing any kind of pleasure of the society for centuries is different in terms of the style and target group, it is fed from the same source. The matter of “classic-modern” having been discussed almost since the Tanzimat (administrative reforms) has become keener in literature along with social life. Literary richness and sense of art having come to a peak with Classical Turkish Literature have been used by every artist who requires them. The fact that the tradition has survived in different forms and dimensions in Modern Turkish Poetry and especially folk culture is witnessed. The sense of being against whatever is related to the past has also preferred to benefit from this richness in the course of time. Despite the fact that which means and channels have fed to poets of Modern Turkish Poetry has been analyzed with many studies, these studies must still continue

Anahtar Kelimeler

tradition, classical poetry, modernism, Divan literature, elite culture, folk culture

Geleneksel Kültürün Modern Türk Şiirine Etkileri

Öz

Gelenekten beslenmeyen toplumların geleceğinin olması mümkün değildir. Sözkonusu olan kültürel bir mesele ise, bu daha da belirgindir. Asırlar boyu milletin her türlü zevkine hitap eden edebiyat; üslup ve hedef aldığı kitle bakımından farklı da olsa, aynı damardan beslenir. Yaklaşık olarak Tanzimat’tan beri tartışılan “eskiyeni” konusu sosyal yaşamla birlikte edebiyatta daha keskindir. Klâsik Türk edebiyatı ile doruk noktaya ulaşan sanat anlayışı ve edebî zenginlikler, ona ihtiyaç duyan her sanatçı tarafından kullanılmıştır. Modern Türk şiirinde ve özellikle halk kültüründe geleneğin farklı biçim ve boyutlarda devam ettiğine tanık olunmaktadır. Eski ile ilgili ne varsa hepsine çeşitli nedenlerle karşı çıkan bir anlayış; zamanla bu zenginlikten faydalanma yolunu da tercih etmiştir. Modern Türk şiiri şairlerinin hangi yollar ve kanallar ile gelenekten beslendikleri pek çok çalışma ile incelenmiş olmakla birlikte, bu araştırmalar devam etmelidir

Anahtar Kelimeler

gelenek, klâsik şiir, modernizm, Divan edebiyatı, yüksek kültür, halk kültürü

Kaynakça

• Doğru, Yasin (2009), Gül Ateş, Sır Yayıncılık, Bursa.
• İlhan, Attilâ (1998), Böyle Bir Sevmek, Bilgi Yayınevi, İstanbul.
• İpekten, Haluk (1996), Şeyh Gâlib, Akçağ Yayınevi, Ankara.
• Kaplan, Mehmet (1998), Büyük Türkiye Rüyası, Dergâh Yayınları, İstanbul.
• Karakoç, Sezai (2009), Gün Doğmadan, Diriliş yayınları, İstanbul.
• Koca, Mücahit (2008), Kardeşlik Ülküsü, Sur, İstanbul.
• Kurnaz, Cemal (1989), “Divan Şiiri Geleneğinden Yararlanma”, Türk Edebiyatı, S.185, s.24-26, İstanbul.
• Kurnaz, Cemal (1997), Türküden Gazele, Akçağ Yayınavi, Ankara.
• Kurnaz, Cemal (2007), Osmanlı Şair Okulu, Birleşik Yayınevi, Ankara
• Macit, Muhsin (2005), Gelenekten Geleceğe, Kapı Yayınları, İstanbul.
• Okay, M. Orhan (1992), “Yeni Türk Şiiri”, Türk Dili Aylık Dergisi, sayı 481- 482, Ocak-Şubat 1992, Ankara, s.286-287.
• Pala, İskender (1998), Baki, Timaş Yayınları, İstanbul.
• Yıldırım, Selami (2003), Karanlığa Işık Sakla, Bayrak Yayıncılık, Bursa.