XVI. yüzyıldan itibaren Osmanlı Devleti bazı maddelerin ihracını yasaklamıştır. Bu maddeler arasında buğdayın önemli bir yeri bulunmaktadır. Ancak yasaklamalara ve alınan tedbirlere rağmen hububat kaçakçılığı XIX. yüzyılın ortalarına kadar devam etmiştir. Bu çerçevede, coğrafi konumu ve tarımsal yapısıyla hububat kaçakçılığı için elverişli bir bölgede yer alan Karesi Sancağı üzerinde durulacaktır. Üretici, tüccar, âyan ve devlet arasındaki ilişkilerin hububat kaçakçılığıyla bağlantıları ortaya konulacaktır. Böylece yerel bir bakış açısıyla hububat kaçakçılığının sancaktaki boyutları üzerinde durulmuştur
Ottoman state prohibited the exportation of some goods from the 16th century onward. Wheat has an important place among these goods. Despite all of the measures and prohibitions, grain smuggling continued into the 19th century. Within this perspective, we will try to analyse the grain smuggling in Karesi Sancağı which is situated in a convenient geographic area for smuggling. Relations among producers, merchants, notables and the state and their effects on smuggling will be focued on. Therefore, from a local perspective, the dimensions of grain smuggling in Karesi Sancağı will be studied.
Diğer ID | JA75DZ89DV |
---|---|
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 1 Aralık 2004 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2004 Cilt: 5 Sayı: 7 |
This work is licensed under a Creative Commons Attribution 4.0 International License.