NAGUIB MAHFOUZ VE ORHAN PAMUK’UN ESERLERİNDE HASTALAR VE ŞİFACILAR

Yıl 2017, Cilt: 18 Sayı: 33, 619 - 630, 31.07.2017

Kuğu Tekin

https://doi.org/10.21550/sosbilder.297751

Öz

Makale
Naguib Mahfouz ve Orhan Pamuk’un eserlerinde anlatılan manevi şifa arayışını
karşılaştırmalı olarak incelemektedir. Mahfouz’un alegorik öyküsü
anlatıcı-başkahramanın onulmaz hastalığına bir çare bulabilmek için çırpınışını
anlatmaktadır. Modern tıbbın iyileştiremediği bu hastalık aslında yirminci
yüzyıl Mısır toplumunun sosyal dokusundaki yozlaşmayı izleyen süreçte, manevi
değerlerin yıpranıp yokoluşunu simgeleyen bir metafordur.

                Pamuk’un romanında da
başkahramanın babası küçük oğlunu İstanbul sokak köpeklerine karşı duyduğu
korkuyu yenebilmesi için bir Hoca’ya götürür. Hoca’nın duası genç kahramanın
köpek korkusunu unutmasını sağlar, ancak bu korku olgunluk döneminde tekrar ortaya
çıkar. Her iki kahramanın da manevi rahatsızlıklarının toplumsal bir hastalığın
metaforu olduğu ve her ikisinin de bilimsel olmayan yöntemlerle şifa aradıkları
açıktır. Bu bağlamda makale Türk ve Mısır kültürlerini manevi şifa bulma
yöntemleri açısından karşılaştırmaktadır.

Anahtar Kelimeler

Pamuk, manevi, din, bilim, Mahfouz

Patients and Healers in “Zaabalawi” by Naguib Mahfouz and A Strangeness In My Mind by Orhan Pamuk

Öz

The
article dwells on the theme of journey towards spiritual healing by comparing
the works of Naguib Mahfouz and Orhan Pamuk. Mahfouz’s allegorical short story
is based on the protagonist’s search for a remedy for his incurable disease. In
fact, the unknown disease, which modern medicine fails to cure, is a metaphor
representing the erosion of spiritual values and corruption in the Egyptian
social strata in the 20th. century.

                Likewise, in Pamuk’s novel, the
protagonist’s father takes his young son to a Sheikh to cure him of his fear of
Istanbul’s
stray dogs. The Sheikh’s prayer helps him to forget his fear not to be revived
until adulthood. It is seen that both protagonists’ spiritual ailment stems
from a metaphorical “communal disease,” and both try to heal their wounds
through non-scientific ways. The article handles the parallels and differences
between the two cultures’ approach to the issue of spiritual healing.  

Anahtar Kelimeler

Cairo, Istanbul, spirituality, science, religion

Kaynakça

• Adünis (2010). “An Introduction to Arab Poetics.” Trans. Catherine Cobham. The Norton Anthology of Theory & Criticism. 2nd ed. New York: W. W. Norton. p. 1623-1648.
• Amyuni, Mona Takieddine (1999). “The Arab artist's role in society. Three case studies: Naguib Mahfouz, Tayeb Salih and Elias Khoury”. Arabic & Middle Eastern Literature, 2:2, p. 203-222. http://dx.doi.org/10.1080/13666169908718225 (accessed: 23 February 2016).
• El-Enany, Rasheed (1998). “The Dichotomy of Islam and Modernity in the Fiction of Naguib Mahfouz.” The Postcolonial Crescent. Ed. John C. Hawley. New York: Peter Lang. p. 71-83.
• Ghosh, Amitav (2005). Incendiary Circumstances A Chronicle of the Turmoil of Our Times. Boston: Houghton Mifflin.
• Hawley, C. John (1998). Introduction. The Postcolonial Crescent Islam’s Impact on Contemporary Literature. Ed. John C. Hawley. New York: Peter Lang.
• Mahfouz, Naguib (1999). “Zaabalawi.” The Norton Anthology of World Masterpieces. Trans. Denys Johnson-Davies. 7th ed. Vol. 2. New York: W. W. Norton.
• Pamuk, Orhan (2015). A Strangeness in My Mind. Trans. Ekin Oklap. London: Faber & Faber.