Joseph Conrad’ın Zafer
romanın ana karakteri Axel Heyst ve Yusuf Atılgan’ın Aylak Adam romanının
kahramanı C. çok fazla düşünen, düşündükçe paralize olan ve yakın ilişkilerde
bağlanma sorunu yaşadıkları için romantik ilişkilerinde bir türlü aradıklarını
bulamayan karakterlerdir. Onlara sevgi ve şefkat sunacak bir anne figüründen
yoksun olan Axel ve C., oğullarının ihtiyaçlarına karşılık veremeyen duygusal
olarak mesafeli babalar tarafından yetiştirilirler. Gelişme çağında
ebeveynlerinden yeterli ilgi ve sevgiyi göremeyen ve ihtiyaçları görmezden
gelinen bu iki karakter yetişkinlik çağına geldiklerinde karşı cinsle yakınlık
kurmakta zorluk yaşayan, hatta romantik ilişkilerden olabildiğince “kaçınan”,
bu tür ilişkilerde çeşitli sorunlar yaşayan kişiler olurlar. Bu makale, Heyst
ve C.’nin “kaçınmalı bağlanma stili”nin ardındaki psikolojik dinamikleri
karşılaştırmalı olarak inceleyerek, çocukluk döneminde yaşadıkları duygusal
travmaların kişiliklerini nasıl şekillendirdiğini ve yetişkinlik çağına
geldiklerinde güçlü ve kalıcı yakın ilişkiler kurmalarını ve/ya bu ilişkilerde
tatminlik duygusu yaşamalarını nasıl imkânsız hale getirdiğini ortaya koyar.
kaçınmalı bağlanma stili romantik sevgi Joseph Conrad bağlanma teorisi Yusuf Atılgan
As profoundly
self-conscious and reflective men, Axel Heyst in Joseph Conrad’s Victory and C.
in Yusuf Atılgan’s Idle Man are immobilized and incapacitated by their
excessive reflective faculty and suffer from disappointment in their romantic
relationships due to their avoidant attachment styles. Lacking a caring mother
figure who could provide them with loving compassion, they are brought up by
emotionally unavailable fathers who are clearly not attuned to the needs of
their sons. So while growing up their attachment needs are clearly not met by
their primary caregiver who neglects and occasionally abuses them instead.
Growing up to become “avoidant” adults, they experience problems with intimacy,
invest little in social and romantic relationships and are unable or unwilling
to share thoughts and feelings with others.
In what follows, I will examine comparatively
the psychological dynamics underlying Heyst’s and C.’s avoidant attachment
styles and explore how their gender performances are fraught with anxieties and
insecurities. Ultimately, I argue that the traumatic deprivations of Heyst’s
and C.’ childhoods significantly hamper their ability to form strong and
lasting emotional bonds, making it impossible for them to find satisfaction in
romantic relationships.
attachment theory avoidant attachment style romantic love Joseph Conrad Yusuf Atılgan
Birincil Dil | İngilizce |
---|---|
Konular | Sanat ve Edebiyat |
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 31 Ocak 2019 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2019 Cilt: 20 Sayı: 36 |
This work is licensed under a Creative Commons Attribution 4.0 International License.