AKADEMİSYENLERİN “SERBEST ZAMAN YOKSUNLUĞUNA” ETKİ EDEN UNSURLAR: DÜZCE ÜNİVERSİTESİ ÖRNEĞİ

Yıl 2021, Cilt: 6 Sayı: 1, 89 - 111, 30.06.2021

Metin Kılıç

https://doi.org/10.37991/sosdus.931696

Cited By: 1

Öz

Serbest zaman ihtiyacı gündelik yaşamda her geçen gün etkisini artırırken insanlar bu denli önemli bir zamanı elde ettiklerinde anlamlandırmakta güçlükler çekmektedirler. Ekonomik, kültürel ve sosyal sermayelerin yoğun etkisine maruz kalan günümüz insanının en zor elde edip en kolay vazgeçebileceği zaman da kuşkusuz serbest zamandır. Bu açıdan çoğu çalışma serbest zaman kazanımlarından bahsederken, bu çalışmada madalyonun diğer tarafından bakarak serbest zaman yoksunluğunun nasıl üretildiği sosyal sınıf bağlamında anlamlandırılmaya çalışılmıştır.
Araştırma nicel araştırma yöntemine göre üniversitede çalışan 422 akademisyen üzerinden geliştirilmiştir. Elde edilen veriler ışığında serbest zaman değerlendirme pratiklerinin statüye göre teşekkül ettiği ve daha çok kariyer planlaması bağlamında serbest zaman etkinliklerine yönelim olduğu görülmüştür. Akademik camia için kariyer planlaması serbest zamanın sınırlarını ortadan kaldıran ve serbest zaman yoksunluğuna neden olan bir olgu olarak ortaya çıkmaktadır.

Anahtar Kelimeler

Serbest zaman, rekreasyon, statü, boş zaman, kariyer

FACTORS AFFECTING ACADEMICS’ “LEISURE TIME DEPRIVATION”: THE CASE OF DÜZCE UNIVERSITY

Öz

While the need for leisure time increases its impact in daily life, people have difficulties in making sense of such an important time. Undoubtedly, leisure is the time that can most difficult be obtained but easily abandoned by today’s people exposed to the intense influence of economic, cultural, and social capitals. In this respect, while most studies focus on leisure time gains, in this study, the attempt is to make sense of how leisure time deprivation is produced in the context of social class by looking at the other side of the coin. Quantitative research was conducted with 422 academics working at the university. In the light of the data obtained, it could be seen that leisure time activities are formed according to status, and there is a tendency to leisure activities in career planning. Thus, career planning emerges as a phenomenon that removes leisure time boundaries for the academic community and leads to leisure time deprivation.

Anahtar Kelimeler

Leisure, Free time, Recreation, Status, Career, Leisure, Free time, Recreation, Status, Career

Kaynakça

• Bauman, Z. (2012). Küreselleşme: Toplumsal Sonuçları, 4. Basım, (Çev. Abdullah Yılmaz), İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
• Bourdieu, P. (2016). Akademik Aklın Eleştirisi Pascalca Düşünme Çabaları, Çev. P. Burcu Yalım, 2. Basım, İstanbul: Metis Yayınları.
• Csikszentmihalyi, M. (2018). Akış: Mutluluk Bilimi, (Çev. Esra E. Orhan), 3. Basım, Ankara: Buzdağı Yayınevi.
• Kılıç, M. ve Şener, G. (2013), Üniversite Öğrencilerinin Rekreasyon Etkinliklerine Katılımlarındaki Sosyolojik Etkenler ve Yapısal Kısıtlamalar, Journal of Higher Education & Science/Yükseköğretim ve Bilim Dergisi, 3(3): 220-227.
• Kılıç, M. (2015). Aile ve Serbest Zaman İlişkisi Düzce Örneği, Düzce Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 5(1): 27-49.
• Kılıç, M. (2019a). Leisure Time Deprivation, Modern Leisure Studies, 1(1): 1-12.
• Kılıç, M. (2019b), Suç ve Eğlence, Psiko Sosyal Yönleriyle Eğlence(iç), s:227-249, (Edt. Metin Kılıç), Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık.
• Kılıç, M. (2020). Sapkın Serbest Zaman, Modern Leisure Studies, 2(1): 1-10.
• Kilic, M. (2016). Leisure Time Use of University Youth within the Campus: Duzce Example, 5th Annual International Conference on Humanities and Social Sciences, 22-25 September, Budapest, Hungary, pp: 328-333.
• MacCannell, D. (1999). The tourist: a new theory of the leisure class. Los Angeles: University of California.
• Mattingly, M. J. ve Bianchi, S. M. (2003). Gender differences in quantity and quality of free time: The U.S. experience. Social Forces, 81: 999–1030.
• Mullahy, J. ve Robert, S. A. (2008). No time to lose?Time constraints and physical activity. Cambridge, MA.
• Öztürk, E. (2019). Serbest Zaman ve Eğlence: Serbest Zaman ve Eğlence İlişkisi Üzerine Holistik Bir Yaklaşım, Psiko Sosyal Yönleriyle Eğlence(iç), s:13-62, (Edt. Metin Kılıç), Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık.
• Paterson, M. (2006). Consumption and everyday life. London and New York: Routledge.
• Rosovsky, H. (1996). Üniversite Bir Dekan Anlatıyor, (Çev. Süreyya Ersoy) 9. Basım, Ankara: TÜBİTAK Popüler Bilim Kitapları.
• Sayer, L.C. (2005). Gender, time, and inequality: Trends in women’s and men’s paid work, unpaid work, and free time. Social Forces, 84:285–303.
• Shaw, S. M. (1994). Gender, Leisure, and Constraint: Towards a Framework for the Analysis of Women’s Leisure. Journal of Leisure Research, 26(1):8–22.
• Stebbins, A.R. (2016). Serbest Zaman Fikri Temel İlkeler, (Çev. Mehmet Demirel, Nurullah E. Ekinci, Ümit D. Üstün, Utku Işık, Osman Gümüşgül), Ankara: Spor Yayınevi ve Kitabevi.
• Olgun, K. C. (2019), Statü ve Eğlence, Psiko Sosyal Yönleriyle Eğlence(iç), s:137-166, (Edt. Metin Kılıç), Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık.