Bu makalede, Yesevîyye Tarikatı’nın zikir usulü olan “zikr-i erre” uygulamalarına kadın ve erkeklerin birlikte iştirak ettiklerine dair ileri sürülen bazı suçlamalara ve “zikr-i erre”nin paganist bir kalıntı olduğu iddiasına yer verilmiş, Ahmed-i Yesevî’nin Dîvân-ı Hikmet’i ve diğer kaynaklardan hareketle söz konusu iddialar değerlendirilmiştir. Orta Asya’da Türklerin İslâm’ı anlayıp yaşayabilmesinde etkin bir role sahip olan Yesevîyye’nin manevi eğitim yöntemlerinden “zikr-i erre” hakkındaki bu iddiaların değerlendirilmesi Yesevîlik araştırmalarının, tarihi gerçekliğe yaklaştırılmasına katkı sağlayacaktır.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 26 Aralık 2019 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2019 Sayı: 80 |