DİJİTAL SANAT VE KOLAJ

Yıl 2019, Sayı: 80, 319 - 338, 26.12.2019

Merve Yıldırım

Öz

Yirmi birinci yüzyılda dünya kapitalizminin gözdesi ve kapitalist sistemin ayrılmaz bir parçası olarak Sanayi toplumlarının enformasyon toplumuna evrilmesi ile Dördüncü endüstriyel devrim Elektronikler çağı, Sibernetik çağ, Silikon çağı, Yapay zekâ, İleri teknoloji kültürleri formüllerini üretirken gelişmesine dair rekabet ortamında, Pragmatist bir yaklaşımla Yeni medya sanatını farklı bir boyuta taşımıştır. Geleneksel sanat formlarının sınırları aşılarak bilişim teknolojilerinin sunduğu imkânlarla çoğaltma, arşivleme gibi analitik düşünce ve mühendislik alt yapısı ile etkileşimli sanal ortamlar ve yapay zekânın gelişim süreçleri gibi çalışmaların tümü dijital sanatında kaynağı haline gelmiştir. Dijital sanat Fiziksel olmayan nesnelerin üretilmesiyle gerçekleşir dijital sanatın sanat eseri içinde bütünleşmesinde kolaj tekniğinin yapısı gereği sanatsal uygulamalardaki kurgusal çeşitliliğe hızlı ve yaratıcı çözümler getirmiştir. Dijital sanatta kolaj tekniği, sunduğu fotoğrafları hikâyeleştirerek izleyicinin hayal gücünü de zorlamaktadır. Bu makalede dijital sanat nedir? Analizi yapılarak kolaj tekniğinin dijital sanata katkıları nelerdir? Ve dijital sanatçılar geleceğin çağdaş sanatçıları mıdır? Sorularının cevabı ilişkilendirilerek bir inceleme yapılacaktır.

Anahtar Kelimeler

Dijital Art, Kolaj, Fotoğraf, Yapay Zekâ, Teknoloji.

Kaynakça

• Atan. A., Uçan, B., Bilsel, Ç. (2015). Dijital sanat uygulamaları üzerine bir inceleme. Aydın Üniversitesi Dergisi, 26,
• Altunay, A. (2012). Bir sanat yüzeyi olarak ekran. İstanbul: Yeni Medya Yayınları.
• Akay, A. (2005). Sanatın durumları. İstanbul: Bağlam Yayınları.
• Akın, C. (2015). Dijital sanatlarda etkileşimsellik, Türkiye’de etkileşimsel dijital sanatların konumu üzerine bir inceleme, (Doktora Tezi). Yüksek Öğretim Kurulu Ulu- sal Tez Merkezi’nden edinilmiştir. (Tez No. 398467 )
• Ansen,A.(b.t.). Plan-E,http://www.artnet.com/artists/ansen-atilla/plan-e-WCVB6MF76- JENg0JlqoRVfg2 (Erişim Tar.10-11-2019)
• Andrew F. (2003). A history of video art. 2.nd Edition. London: Bloomsbury Publishing.
• Çuhacı, G. (2009). Dijital sanatlarda bedenin kullanımı, (Doktora Tezi). Yüksek Öğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi’nden edinilmiştir. (Tez No. 206851)
• Clarke, R. (2005). Hybridity: Elements of a theory. Hybrid: Living in paradox, Ars Ele- ctronica . Avusturya: Hatje Cantz Verlag.
• Çizgen, G. (2007). Sanat köprüsü sırat köprüsü. İstanbul: Arkeoloji Sanat Yayınları.
• Demir, S. B. (2012). Buluntu nesnede işlevsel kodların değişimi ve yorumlanması, Ankara: (Yüksek Lisans Tezi). Yüksek Öğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi’nden edinilmiştir. (Tez No. 317789).
• Ergun, C. (2012). Temel sanat eğitiminde ve çağdaş sanatta kolaj ve fotomontaj. Marmara Üniversitesi Güzel sanatlar fakültesi Dergisi, 1(1), 11-18
• Gombrich, E.H. (2013). Sanatın öyküsü. (Çev.) Erol Ömer Erduran, İstanbul: Remzi Ki- tabevi.
• Greenberg, M. (2001). Baroque bodies. New York: Cornell University.
• Graundberg, A. (2002). Modernist akım sürecinde fotoğraf ve sanat, (Çev.) Kemal Atakay, Sanat Dünyamız, 4 (2) ,156-159.
• Kutup, N. (2010). İnternet ve sanat, yeni medya ve net art, Muğla Üniversitesi XII. Aka- demik Bilişim Konferansı Bildirileri, 10- 12 Şubat.
• King, M. (2002). Computersand modern art: Digital art museum. creativityan cognition. Eds: Ernest Edmonds, Linda Candy, Terence Kavanagh, Tom Hewett, Lougborough University, New York: ACM Pres.
• Manovich, L. (2003). Introduction to new media reader. The new media reader. Edt. Noah Wardrip- Fruin and Nick Montfront. London: MIT Press Tom Hewett, Lougborough University, ACMPres: NewYork.
• Sağlamtimur, Z. Ö. (2010). Dijital sanat, Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 10(3), 217-229
• Ögel, S. (1977). Çevresel sanat, İstanbul: İTÜ Mühendislik Mimarlık Fakültesi Yayın- ları.
• Jonathan, C. (2004). Gözlemcinin teknikleri, İstanbul: Metis Yayınları.
• Wilson, L. (2003). Interactivity or interpassivity: A question of agency in digital play, Australia: University of Western Australia.
• Wands, B. (2006). Dijital çağın sanatı. (Çev.) Osman Akınhay, İstanbul: Akbank Kültür Sanat Yayınları.
• Telli, H. (2006). Noktalar senfonisi. Dijital art, Ankara: Granit Yayınları.
• Yılmaz, O. (2016). Heykelde soyutlaşan beden imgeleri. MSKU Eğitim Fakültesi Dergisi, 3, 49-51.
• URL-1, https://www.wikipedia.com), (Erişim Tar. 21.11.2019).
• URL-2,http://www.depthcore.com/artist/pete-harrison/work/2967/ #focus), (Erişim Tar. 19.11.2019).
• URL-Resim-1.https://busrasumer.wordpress.com/2017/03/31/kolaj-ders-materyali, (Eri- şim Tar. 1.11.2019).
• URL-Resim-2. http://dada.compart-bremen.de/item/agent/398, (Erişim Tar. 1.11.2019).
• URL-Resim-3.https://pixel77.com/pete-harrison,(ErişimTar. 1.11.2019).
• URL-Resim-4. https://www.johnheartfield.com (Erişim Tar. 1.11.2019
• URL-Resim-5. http://www.artyfactory.com/artappreciation, (Erişim Tar. 1.11.2019).
• URL-Resim-6.https://utopiadystopiawwi.wordpress.com/dada/raoul-hausmann, (Erişim Tar. 1.11.2019).
• URL-Resim-7. https://www.pinterest.ca/pin/225250418837057594, (Erişim Tar. 1.11.2019).
• URL-Resim-8.https://cargocollective.com/eugenialoli/New-Mythology, (Erişim Tar. 1.11.2019).