SANAT EĞİTİMİNDE PROJELER YOLUYLA GEÇMİŞ VE GELECEK ARASINDA KÜLTÜR BAĞININ KURULMASI

Yıl 2022, Sayı: 91, 192 - 205, 05.10.2022

Nalan Okan Akın

https://doi.org/10.17753/sosekev.1090053

Öz

Oyun, çocuğun iç dünyasını açığa çıkarmaktadır. Oyun yoluyla çocuk gelecek yaşantısında gerekli olacak her türlü bilgi ve beceriyi de kazanmaktadır. Aynı zamanda çocuk oyun yoluyla içinde yaşadığı toplumun kültürel değerlerini de öğrenmektedir. Sanatla oyun arasında da sıkı bir ilişki bulunmaktadır. Eğitim ortamlarında da çocuğa, oyun yoluyla çoğu şeyler kazandırılmaktadır. Oyunda oynanan oyuncaklar hangi ortamda olursa olsun öğrenmeye aracılık etmektedir. Bu araştırmada amaç; özellikle Görsel Sanatlar dersi öğretmen adaylarının öğretmenlik hayatında kullanacağı bir oyun ve bu oyuna aracılık edecek bir oyuncak tasarlayarak, bu deneyimlerini projeye dönüştürme becerisi kazandırmaktır. Bu amaca yönelik olarak 4. Sınıfta eğitim gören 17 görsel sanatlar öğretmen adayı için geliştirilen 5 haftalık bir program uygulanmıştır. Uygulanan program, öğretmen adaylarının kendi kültürel değerlerini oyun ve oyuncaklara aktarımı sürecini kapsamaktadır. Araştırma tek örnek grup üzerinde yürütülen eylem araştırmasıdır. Araştırma verileri, proje bilgi yaprağı ile proje değerlendirme formlarından oluşmaktadır. Araştırma verileri, öğrencilerin ödevlerinin bir parçası olan bu formlarına ait dokümanlarının uzman değerlendirmesi ile içerik analizinden oluşmaktadır. Öğrencilerin tasarladıkları oyun ve oyuncaklar ile kendi geçmişlerine ait kültürel değerlerinin farkına vardığı, proje oluşturma deneyimi ve görsel sanatlar alanına katkı sağladığı sonuçlarına ulaşılmıştır.

Anahtar Kelimeler

oyuncak, görsel ssanatlar, kültür, proje

Through Projects in Art Educatıon Establıshıng A Cultural Lınk Between The Past and The Future

Öz

The game reveals the inner world of the child. Through play, the child acquires all kinds of knowledge and skills that will be necessary in his future life. At the same time, the child learns the cultural values of the society in which he lives through play. There is also a close relationship between art and play. In educational environments, many things are given to the child through play. The toys played in the game mediate learning in any environment.The aim of this research is; especially by designing a game that Visual Arts teacher candidates will use in their teaching life and a toy that will mediate this game, to gain the ability to transform these experiences into a project. For this purpose, a 5-week program developed for 17 visual arts teacher candidates studying in the 4th grade was applied. The applied program covers the process of transferring the cultural values of teacher candidates to games and toys. The research is an action research conducted on a single sample group. Research data consists of project information sheet and project evaluation forms. The research data consists of expert evaluation and content analysis of the documents of these forms, which are a part of the students' homework. It was concluded that the students became aware of the cultural values of their own past with the games and toys they designed, and at the same time, the experience of creating projects contributed to the field of visual arts.

Anahtar Kelimeler

Toy, visual arts, culture, game, Project

Kaynakça

• Adar Cömert, S. (2019). Görsel sanatlar öğretmenlerinin karşılaştıkları problemler ve çözüm önerileri. Ekev Akademi Dergisi, 78, 497-510. http://dx.doi.org/10.17753/Ekev1134
• Erinç Sıtkı, M. (1995). Kültür sanat sanat kültür (1.basım). Çınar Yayınları.
• Gündoğdu, I. A. (2010). Sanat eğitiminde toplumsal sorumluluk: sokakta sanat (Basım no: 28512555 ) (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü)
• Karasar, N. (2004). Bilimsel araştırma yöntemleri (13.basım). Nobel Yayıncılık.
• Kaya, B. (2011). Günümüz sanat eğitiminde sosyal sorumluluk projeleri, eğitim programları ve heykel eğitimi. İnönü Üniversitesi Sanat ve Tasarım Dergisi, 1(3), 367-371. http://hdl.handle.net/11616/4843
• Kırışoğlu, O.T. (2009). Sanat kültür yaratıcılık (2.basım). Pegem Akademi Yayınları.
• Mamur, N. (2017). Ekolojik sanat: çevre eğitimi ile sanatın kesişme noktası. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 13 (3), 1000-1016. https://doi.org/10.17860/mersinefd.316297
• Miles, M, B. & Huberman, A. M. (1994). Qualitative data analysis: an expanded sourcebook. (2nd ed). Sage.
• Okan Akın, N. (2012). A practical study of visual culture conveyance. Procedia-Social and Behavioral Sciences, 51, 672-676. https://doi.org/10.1016/j.sbspro.2012.08.222
• Okan Akın, N. (2015). Culture transferring by plastic arts education. Global Journal of Arts Education, 5(1), 25-30. https://doi.org/10.18844/gjae.v5i1.56
• Onur, B. (2002). Oyuncaklı dünya (3.basım). İmge Yayınları.
• Özsoy, V. & Mamur, N. (2019). Görsel sanatlar öğrenme ve öğretim yaklaşımları (1. basım). Pegem Akademi Yayıncılık.
• Schiller, F. (1999). Estetik üzerine (1.basım). Kaknüs Yayınları.
• Sungurtekin, Ş. (2001). Uygulamalı çevre eğitimi projesi” kapsamında ana ve ilköğretim okullarında “müzik yoluyla çevre eğitimi. Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. 14(1), 167-178. https://dergipark.org.tr/tr/pub/uefad/issue/16676/173257
• Taşpınar, Ş.E. (2016). Sanat eğitiminin görsel okuryazarlık becerilerine etkisi. The Turkish Online Journal of Design, Art and Communication, 6(3), 335-342. https://doi.org/10.7456/10603100/005
• Timuçin, Afşar. (2000). Estetik (4. basım). Bulut Yayınları.
• Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2000). Nitel araştırma yöntemleri. (2. basım). Seçkin Yayınları.