Öz
İstanbul ve Kocaeli kentleri sınırları içerisinde bulunan köylerin 6360 sayılı kanun kapsamında mahalleye dönüştürülmesi, yeni bir köy tanımı ihtiyacını doğurmuştur. Bu bağlamda köy ile kent arasındaki ayırımın hangi eksende şekillendiği sorunsalı yeniden gündeme gelmiştir. Kenti anlama iddiasındaki modern sosyolojinin; köy ve kent arasına keskin sınırlar çekme çabası içerisinde olması hem köyün hem de kentin doğru analizi noktasında yetersiz gibi gözükmektedir. Fonksiyonel ve yönetimsel sınır farklılıklarının yanı sıra köy ve kent karakteri taşıyan birimlerin arasında bir derece farklılığın bulunması, söz konusu iki birimin keskin bir şekilde ayrılamayacağının göstergesidir.
Bu çalışmada İstanbul ilinin Anadolu yakasından 3 (üç), Avrupa yakasından 3 (üç) olmak üzere belirlediğim toplam 6 (altı) yerleşim birimi; çoğunlukla ikincil veri kaynaklarından yararlanılarak incelenecek; hem köy kem de kent karakteri taşıyan kimi bölgelerin ne olduğu sorusuna bir cevap aranacak, yanı sıra ne kent ne de köy olabilen bu yerleşim birimlerinin nasıl ortaya çıktığı incelenecektir.