Politik İstikrarsızlık - Ekonomik Süreç Politikaları Etkileşimi

Yıl 2010, Cilt: 13 Sayı: 13, - , 01.12.2010

Selim Şanlısoy

Öz

Literatürde, politik alanın ekonomik alan üzerine olan etkileri araştırılırken öncelikle politik rejim tipi bir başka ifade ile demokratikleşme düzeyi dikkate alınmıştır. Ancak literatürde ekonomik değişkenlerle demokratikleşme arasındaki ilişki hakkında kesin bir yargıya varılamaması politik istikrarsızlık ile ekonomik değişkenler arasında ortaya çıkan ilişkilerin incelenmesini beraberinde getirmiştir. Politik alanda yaşanan istikrasızlık, ekonomik süreç politikasının amaçları üzerine etkilerde bulunurken, ekonomik süreç içerisinde yaşanan bir sorun da politik istikrarsızlığı meydan getirebilmektedir. Bu çalışmada, ilk olarak politik rejim tipi ile ekonomik performans arasındaki ilişki kısaca incelenmekte daha sonra politik istikrarsızlık ile ekonomik süreç politikasının amaçları olan, büyüme, fiyat istikrarı, gelir dağılımı dış denge ve tam istihdamın etkileşim mekanizmaları ortaya konulmaya çalışılmıştır. Politik istikrarsızlığın, ekonomik süreç politikasının amaçlarına ulaşmakta bir engel olduğu sonucuna ulaşılarak, özellikle gelişmekte olan ülkelerde yer alan farklı sosyal grupların politik istikrarsızlığı azaltıcı yönde davranış sergilemelerinin, ülke çıkarları, bir başka ifade ile toplumsal çıkarlar açısından daha olumlu olacağı vurgulanmaya çalışılmıştır.

Anahtar Kelimeler

-

Kaynakça

• Abdiweli, M.A. (2001), “Political Instability, Policy Uncertainty, and Economic Growth: An Emprical Investigation”, Atlantic Economic Journal, Vol: 29, 87–106.
• Acemoğlu, D. ve J.A. Robinson (2001), “A Theory of Political Transitions”, The American Economic Review, Vol: 91, 938–963.
• Alesina, A. ve R. Perotti (1993), Income Distribution, Political Instability, and Investment, NBER, Cambridge.
• Alesina, A. ve B. Weder (1999), Do Corrupt Governments Receive Less Foreign Aid, NBER, Cambridge.
• Alesina, A. ve G. Tabellini (1988), “Credibility and Politics”, European Economic Review, Vol: 32, North Holland, 542–550.
• Asteriou, D. ve S. Price (2001), “Political Instability and Economic Growth: UK Time Series Evidence”, Scottish Journal of Political Economy, Vol: 48 No:4, 383–399.
• Bellettini G. (1998), “Aggregate Uncertainty, Political Instability and Income Distribution”, European Journal of Political Economy, Vol:14, 19–33.
• Bohn F. (2002), Eliminating the Inflationary Finance Trap in a Politically Unstable Country: Domestic Politics Versus International Pressure, Universty of Essex, Discussion Paper Series No:551, UK.
• Brunetti, A., (Tarih Belirtilmemiş), “Political Variables in Growth Regressions”, Volatility, Uncertainty, Instability and Growth, 117-135, <http://www.rrojasdatabank.org/borner/borner6.pdf>, 15.05.2006.
• Bussiére, M. ve C. Mulder (1999), Political Instability and Economic Vulnerability, IMF Working Paper, Newyork.
• Campos, F.N. ve B.J. Nugent (2002), “Who is Afraid of Political Instability?”, Journal of Development Economics, Vol. 67, 157–172.
• Carmignani, F. (2003), “Political Instability, Uncertainty and Economics”, Journal of Economic Surveys, Vol. 17 No:1, Oxford, 1–54.
• Cukierman, A., S. Edwards ve G. Tabellini (1992), “Seigniorage and Political Instability”, The American Economic Review, Vol: 82, No:3, 537–555.
• Doğan, A. (2005), “Demokrasi ve Ekonomik Gelişme”, Erciyes Üniversitesi İİBF Dergisi, Sayı:25 Kayseri, 1–19, <http://iibf.erciyes.edu.tr/dergi/sayi25/sayi_25.htm>, 25.05.2007.
• Edwards, S. ve G. Tabellini (1991), “Explaining Fiscal Policies and Inflation in Developing Countries”, Journal of International Money and Finance, V.10, 16–48.
• Eren, E. ve M. Bildirici (2001), “Türkiye’de Siyasal ve İktisadi İstikrarsızlık; 1980–2001”, İşletme ve Finans, 187, 27–33.
• Erkan, H. (1997), Ekonomi Politikasının Temelleri, Kardeşler Ciltevi, İzmir.
• Fielding, D. (2003), “Modelling Political Instability and Economic Performance: Israeli Investment During the Intifada”, Economica, Vol. 70, 159–186.
• Gupta, D.K., M.C. Madhavan ve A. Blee (1998), “Democracy, Economic Growth and Political Instability”, Journal of Socio-Economics, Volume 27, No:5, s. 587–611.
• İnsel, A. (1991), “Siyasal Bir Süreç Olarak İktisadi Kalkınma II”, Birikim, Sayı: 21, 12–23.
• Karakayalı, H. ve H. Yanıkkaya (2006), “Kurumsal Faktörlerin Ekonomik Büyümeye Etkileri”, Kurumsal İktisat, Edt. Coşkun Can Aktan, SPK Yayın No: 194, Ankara, 135–160.
• Kaya, M. (2003), “Beyin Göçü/Erozyonu”, Üniversite ve Toplum, Eylül, <http://www.universite-toplum.org/text.php3?id=145>, 25.05.2007).
• Kurzman, C., R. Werum ve R.E. Burkhart, (2002), “ Democracy’s Effect on Economic Growth: A Pooled: Time-Series Analysis, 1951-1980”, Studies in Comparative International Development, Spring, 37 (1), 3–33.
• Lensink, R., N. Hermes, ve V. Murinde (2000), “Capital Flight and Political Risk”, Journal of International Money and Finance, 19, 73–92.
• Özler, Ş. ve G. Tabellini (1991), External Debt and Political Instability, NBER Working Paper Series No: 3772, Cambridge.
• Romer, D. (1996), Advanced Macroecenomics, McGraw –Hill, Singapore.
• Sebastian, E. ve G. Tabellini (1991), Political Instability, Political Weakness and Inflation: An Emprical Analysis, NBER Working Paper Series No: 3721, Cambridge.
• Telatar, E. ve F. Telatar (2004), “Standart IMF İstikrar Politikaları: Politik İstikrarsızlığa Yol Açan Bir Kanal” İşletme ve Finans, 215, 53–65.
• Telatar, F. (2003), “Türkiye’de Politika Değişkenliği İle Ekonomik Büyüme Arasındaki Nedensellik İlişkileri”, İşletme ve Finans, 211, 71–91.
• Türkan, E. (1996), Ekonomi ve Demokrasi, Turhan Kitabevi, Ankara.
• Woo, J. (2003), “Economic, Political, and Institutional Determinants of Public Deficits”, Journal of Public Economics, Vol: 87, 387–426.
• Yay, G.G. (2002), “İktisadi Gelişme ve Demokrasi İlişkisi Üzerine Bir Sınama”, İÜ İktisat Fakültesi Mecmuası, Sayı: 51(1), 27–54; <http://gulsunyay.com/portal/modules.php?name=Downloads&d_op=viewdownloadcomments&lid=2&ttitle=Iktisadi_Gelisme_ve_Demokrasi_Iliskisi>, 15.05.2007.