Bu makale toplantı yönetimi dinamiklerini Yeni Kamu İşletmeciliği perspektifinden değerlendirmektedir. Yeni Kamu İşletmeciliğinin konusu daha verimli, duyarlı, katılımcı ve etkin bir yönetim sistemini geliştirebilmektir. Yeni Kamu İşletmeciliğinin temel ilkelerinden birisi yenilikçiliktir. Bu ilke kamu kurumlarında daimi ilerletici değişim süreçlerini ifade etmektedir. Kurumsal toplantılar kurumsal sorunların ve yenilikçi çözümlerin tartışıldığı en uygun kamusal alanları oluşturmaktadır. Bu doğrultuda toplantı süreçlerinin uygun yönetimi esaslı önemi haiz bir mevzu haline gelmektedir. Bu çalışma toplantı yönetiminin olası sorunlarını ve potansiyellerini kamu yönetiminde yenilikçilik prensibinin ışığı altında ele almaktadır. Bunu ele aldıktan sonra çalışma toplantı tekniklerinin kamu kurumlarında karar alma süreçlerinde etkin kullanımına dair olası çözümlere odaklanmaktadır.
Anson, R. & R. Bostrom & W. Bayard (1995), “An Experiment Assessing Group Support System and Facilitator Effects on Meeting Outcomes”, Management Science, 41(2), 189–208.
Bekers, V. (2005), Organization Innovation: New Approaches to Cultural Change and Intervention in Public Sector Organizations, Amsterdam, Hollanda: IOS Pres, In Veenswijk, M. (Eds.), Foreword (p. v).
Bertucci, G. & A. Adriana (2005), “The United Nations Programme in Public Administration: Reinventing Itself to Help Reinvent Public Administration”, International Review of Administrative Sciences, 71(2), 337–353.
Burns, T. & G. Stalker (1961), The Management of Innovation, Londra, Birleşik Krallık: Tavistock.
Cerase, Francesco vd. Comparing Public Service Motivation within Various Europe Countries: Do Institutional Environments Make a Difference?, EGPA Conference Public Personnel Policies study group.
Cobb, A.T. (2011), Leading Project Teams: The Basics of Project Management and Team Leadership, New York, Amerika Birleşik Devletleri: Sage Publications.
Demuzere Sara, Koen Verhoest, Geert Bouckaert (2008), Quality Management in Public Sector Organizations: Which Factors do Make a Difference?, Paper presented at the 2008 EGPA annual conference at Erasmus University, Rotterdam, September 3-6.
Dessler, G. (1985), Organization Theory: Integrating Structure and Behavior (1. ed.), New Jersey, Amerika Birleşik Devletleri: Prentice Hall.
Dollinger, M.J. (1999), Enterpreneurship: Strategies and Resources (1. ed.), New Jersey, Amerika Birleşik Devletleri: Prentice-Hall.
Drukker, P. (2000), Yeni Gerçekler: Devlet ve Politika Alanında, Ekonomi Bilimi ve İş Dünyasında, Toplumda ve Dünya Görüşünde [The New Realities] (6. ed.), Ankara, Türkiye: Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları.
Farmer, D.J. (1995), The Language of Public Administration: Bureaucracy, Modernity and Postmodernity, Tuscaloosa, Amerika Birleşik Devletleri: The University of Alabama Press.
Friedrich, H. (1999), Kölelik Yolu [The Road to Serfdom], Ankara, Türkiye: Liberte.
Hofstede, G. (1980), Culture's Consequences, Londra, Birleşik Krallık: Sage Publications.
Hofstede, G. vd. (1990), Measuring Organisational Cultures: A Qualitative and Quantitative Study Across Twenty Cases, Administrative Science Quarterly, 35(2), 286–316.
Jorgensen, B.T. & B. Bozeman (2007), “Public Values: An Inventory”, Administration & Society, 39(3), 354–381.
Jorgensen, T.B. (2011), Weber and Kafka: The Rational and Enigmatic Bureaucracy, New York, Amerika Birleşik Devletleri: Blackwell Publishers Ltd.
Krislov, S. (2003), Representative Bureaucracy: Classic Readings and Continuing Controversies, New York, Amerika Birleşik Devletleri: M.E. Sharpe.In Dolan, J.A. & Rosenbloom, D. H. (Eds.), Representative Bureaucracy, 23-30.
Linde, C. (2011), “What is Next?: The Social and Technological Management of Meetings”, Pragmatics, 1(7), 297-317.
Meier, K.J. & L.J. O'Toole (2009), “Proverbs of New public Management: Lessons from an Evidence-Based Research Agenda”, The American Review of Public Administration, 39(1), 4–22.
Mintzberg, H. & J. Quinn (1996), The Strategy Process: Concepts, Contexts, Cases, New Jersey, Amerika Birleşik Devletleri: Prentice-Hall.
Miranda, S.M. & R.P. Bostrom (1999), “Meeting Facilitation:Process versus Content Interventions”, Journal of Management Infromation Systems, 5(4), 89-114.
Nielsen, M.F. (2009), “Interpretive Management in Business Meetings: Understanding Managers' Interactional Strategies Through Conversation Analysis”, Jornal of Business Communication, 46, 23–56.
Osagbemi, T. (1995), “Management Development and Manager's Use of Their Time”, Journal of Management Development, 14(8), 19–34.
Öktem, M.K. (1987), “Türkiye'de Kamusal Örgütlerde Çalışma Verimliliği Açısından Kültürel Normların Önemi [The Role of Cultural Norms over Efficiency in Public Organisations in Turkey]”, H.Ü.İ.İ.B.F. Dergisi, 5(1–2), 59–68.
Öktem, M.K. (1988), “Kamu Yönetiminin Yeniden Düzenlenmesi [Reorganisation of Public Administration]”, Türk İdare Dergisi, 380, 105–136.
Öktem, M.K. (1990), “Grup Dinamiği Seminerlerinin Gereği ve Uygulanması Üzerine [Notes on the Necessity of Group Dynamics Seminars and their Implementation]”, H.Ü.İ.İ.B.F. Dergisi, 8(1), 33–45.
Öktem, M.K. (1993), “Zaman Yönetimi: Örgütsel Etkililiği Artırmada Zaman Faktöründen Yararlanılması [Time Management: Use of Time Factor for Increasing Organisational Efficiency]”, Amme İdaresi Dergisi, 26(1), 217–237.
Öktem, M.K. (2010), “Innovation with Public Administration in Turkey”, Journal of US-China Public Administration, 7(1), 42–50.
Poole, M. Vd. (2006), “Public and Private Secor Mangers over 20 Years: A Test of the Convergence Thesis”, Public Administration, 84(4), 1051–1076.
Poole, M.S. vd. (1991), “Conflict Management in a Computer-Supported Meeting Environment”, Management Science, 37(8), 926–953.
Rainey, H.G. (2011), Understanding and Managing Public Organizations (2. ed.), San Francisco, Amerika Birleşik Devletleri: John Wiley & Sons Inc.
Shafritz, J.M. & E. Russell (2000), Introducing Public Administration (1. ed.), New York, Amerika Birleşik Devletleri: Addison Wesley Longman Inc.
Simon, H. (1956), “Rational Choice and The Structure of the Environment”, The Pyschological Review, 63, 129–138.
Simon, H.A. vd. (1992), Economics, Bounded Rationality and Cognitive Evolution, Londra, Birleşik Krallık: Edward Edgar Publishing Ltd.
Sims, R.R. (2009), “Civil Service Reform in Action”, Review of Public Personnel Administration, 29(4), 382–401.
Timsit, G. (2008), “Braibant Lecture 2007: Reinventing the State - to be Continued”, International Review of Administrative Sciences, 74(2), 165–175.
Tropman, J.E. (2003), Making Meetings Work: Achieving High Quality Group Decisions, California, Amerika Birleşik Devletleri: SAGE Publication.
Tyran, C.K. vd. (1992), “The Application of Electronic Meeting Technology to Support Strategic Management”, MIS Quarterly, 16(3), 313–334.
Wilson, J.Q. (2005), Public Administration: Concepts and Cases (7. ed.), Boston, Amerika Birleşik Devletleri: Houghton Mifflin Company.
Wodak, R. Vd. (2011), “Getting People on Board: Discoursive Leadership for Consensus Building in Team Meetings”, Discourse and Society, 22(5), 592–644.
Toplantı Yönetimi: Kamu Yönetiminde Karar Almanın Dayanılmaz Hafifliği
Bu makale toplantı yönetimi dinamiklerini Yeni Kamu İşletmeciliği perspektifinden değerlendirmektedir. Yeni Kamu İşletmeciliğinin konusu daha verimli, duyarlı, katılımcı ve etkin bir yönetim sistemini geliştirebilmektir. Yeni Kamu İşletmeciliğinin temel ilkelerinden birisi yenilikçiliktir. Bu ilke kamu kurumlarında daimi ilerletici değişim süreçlerini ifade etmektedir. Kurumsal toplantılar kurumsal sorunların ve yenilikçi çözümlerin tartışıldığı en uygun kamusal alanları oluşturmaktadır. Bu doğrultuda toplantı süreçlerinin uygun yönetimi esaslı önemi haiz bir mevzu haline gelmektedir. Bu çalışma toplantı yönetiminin olası sorunlarını ve potansiyellerini kamu yönetiminde yenilikçilik prensibinin ışığı altında ele almaktadır. Bunu ele aldıktan sonra çalışma toplantı tekniklerinin kamu kurumlarında karar alma süreçlerinde etkin kullanımına dair olası çözümlere odaklanmaktadır.
Anson, R. & R. Bostrom & W. Bayard (1995), “An Experiment Assessing Group Support System and Facilitator Effects on Meeting Outcomes”, Management Science, 41(2), 189–208.
Bekers, V. (2005), Organization Innovation: New Approaches to Cultural Change and Intervention in Public Sector Organizations, Amsterdam, Hollanda: IOS Pres, In Veenswijk, M. (Eds.), Foreword (p. v).
Bertucci, G. & A. Adriana (2005), “The United Nations Programme in Public Administration: Reinventing Itself to Help Reinvent Public Administration”, International Review of Administrative Sciences, 71(2), 337–353.
Burns, T. & G. Stalker (1961), The Management of Innovation, Londra, Birleşik Krallık: Tavistock.
Cerase, Francesco vd. Comparing Public Service Motivation within Various Europe Countries: Do Institutional Environments Make a Difference?, EGPA Conference Public Personnel Policies study group.
Cobb, A.T. (2011), Leading Project Teams: The Basics of Project Management and Team Leadership, New York, Amerika Birleşik Devletleri: Sage Publications.
Demuzere Sara, Koen Verhoest, Geert Bouckaert (2008), Quality Management in Public Sector Organizations: Which Factors do Make a Difference?, Paper presented at the 2008 EGPA annual conference at Erasmus University, Rotterdam, September 3-6.
Dessler, G. (1985), Organization Theory: Integrating Structure and Behavior (1. ed.), New Jersey, Amerika Birleşik Devletleri: Prentice Hall.
Dollinger, M.J. (1999), Enterpreneurship: Strategies and Resources (1. ed.), New Jersey, Amerika Birleşik Devletleri: Prentice-Hall.
Drukker, P. (2000), Yeni Gerçekler: Devlet ve Politika Alanında, Ekonomi Bilimi ve İş Dünyasında, Toplumda ve Dünya Görüşünde [The New Realities] (6. ed.), Ankara, Türkiye: Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları.
Farmer, D.J. (1995), The Language of Public Administration: Bureaucracy, Modernity and Postmodernity, Tuscaloosa, Amerika Birleşik Devletleri: The University of Alabama Press.
Friedrich, H. (1999), Kölelik Yolu [The Road to Serfdom], Ankara, Türkiye: Liberte.
Hofstede, G. (1980), Culture's Consequences, Londra, Birleşik Krallık: Sage Publications.
Hofstede, G. vd. (1990), Measuring Organisational Cultures: A Qualitative and Quantitative Study Across Twenty Cases, Administrative Science Quarterly, 35(2), 286–316.
Jorgensen, B.T. & B. Bozeman (2007), “Public Values: An Inventory”, Administration & Society, 39(3), 354–381.
Jorgensen, T.B. (2011), Weber and Kafka: The Rational and Enigmatic Bureaucracy, New York, Amerika Birleşik Devletleri: Blackwell Publishers Ltd.
Krislov, S. (2003), Representative Bureaucracy: Classic Readings and Continuing Controversies, New York, Amerika Birleşik Devletleri: M.E. Sharpe.In Dolan, J.A. & Rosenbloom, D. H. (Eds.), Representative Bureaucracy, 23-30.
Linde, C. (2011), “What is Next?: The Social and Technological Management of Meetings”, Pragmatics, 1(7), 297-317.
Meier, K.J. & L.J. O'Toole (2009), “Proverbs of New public Management: Lessons from an Evidence-Based Research Agenda”, The American Review of Public Administration, 39(1), 4–22.
Mintzberg, H. & J. Quinn (1996), The Strategy Process: Concepts, Contexts, Cases, New Jersey, Amerika Birleşik Devletleri: Prentice-Hall.
Miranda, S.M. & R.P. Bostrom (1999), “Meeting Facilitation:Process versus Content Interventions”, Journal of Management Infromation Systems, 5(4), 89-114.
Nielsen, M.F. (2009), “Interpretive Management in Business Meetings: Understanding Managers' Interactional Strategies Through Conversation Analysis”, Jornal of Business Communication, 46, 23–56.
Osagbemi, T. (1995), “Management Development and Manager's Use of Their Time”, Journal of Management Development, 14(8), 19–34.
Öktem, M.K. (1987), “Türkiye'de Kamusal Örgütlerde Çalışma Verimliliği Açısından Kültürel Normların Önemi [The Role of Cultural Norms over Efficiency in Public Organisations in Turkey]”, H.Ü.İ.İ.B.F. Dergisi, 5(1–2), 59–68.
Öktem, M.K. (1988), “Kamu Yönetiminin Yeniden Düzenlenmesi [Reorganisation of Public Administration]”, Türk İdare Dergisi, 380, 105–136.
Öktem, M.K. (1990), “Grup Dinamiği Seminerlerinin Gereği ve Uygulanması Üzerine [Notes on the Necessity of Group Dynamics Seminars and their Implementation]”, H.Ü.İ.İ.B.F. Dergisi, 8(1), 33–45.
Öktem, M.K. (1993), “Zaman Yönetimi: Örgütsel Etkililiği Artırmada Zaman Faktöründen Yararlanılması [Time Management: Use of Time Factor for Increasing Organisational Efficiency]”, Amme İdaresi Dergisi, 26(1), 217–237.
Öktem, M.K. (2010), “Innovation with Public Administration in Turkey”, Journal of US-China Public Administration, 7(1), 42–50.
Poole, M. Vd. (2006), “Public and Private Secor Mangers over 20 Years: A Test of the Convergence Thesis”, Public Administration, 84(4), 1051–1076.
Poole, M.S. vd. (1991), “Conflict Management in a Computer-Supported Meeting Environment”, Management Science, 37(8), 926–953.
Rainey, H.G. (2011), Understanding and Managing Public Organizations (2. ed.), San Francisco, Amerika Birleşik Devletleri: John Wiley & Sons Inc.
Shafritz, J.M. & E. Russell (2000), Introducing Public Administration (1. ed.), New York, Amerika Birleşik Devletleri: Addison Wesley Longman Inc.
Simon, H. (1956), “Rational Choice and The Structure of the Environment”, The Pyschological Review, 63, 129–138.
Simon, H.A. vd. (1992), Economics, Bounded Rationality and Cognitive Evolution, Londra, Birleşik Krallık: Edward Edgar Publishing Ltd.
Sims, R.R. (2009), “Civil Service Reform in Action”, Review of Public Personnel Administration, 29(4), 382–401.
Timsit, G. (2008), “Braibant Lecture 2007: Reinventing the State - to be Continued”, International Review of Administrative Sciences, 74(2), 165–175.
Tropman, J.E. (2003), Making Meetings Work: Achieving High Quality Group Decisions, California, Amerika Birleşik Devletleri: SAGE Publication.
Tyran, C.K. vd. (1992), “The Application of Electronic Meeting Technology to Support Strategic Management”, MIS Quarterly, 16(3), 313–334.
Wilson, J.Q. (2005), Public Administration: Concepts and Cases (7. ed.), Boston, Amerika Birleşik Devletleri: Houghton Mifflin Company.
Wodak, R. Vd. (2011), “Getting People on Board: Discoursive Leadership for Consensus Building in Team Meetings”, Discourse and Society, 22(5), 592–644.
Öktem, M., & Özdemir, A. (2013). Toplantı Yönetimi: Kamu Yönetiminde Karar Almanın Dayanılmaz Hafifliği. Sosyoekonomi, 19(19). https://doi.org/10.17233/se.85370
AMA
Öktem M, Özdemir A. Toplantı Yönetimi: Kamu Yönetiminde Karar Almanın Dayanılmaz Hafifliği. Sosyoekonomi. Nisan 2013;19(19). doi:10.17233/se.85370
Chicago
Öktem, Mustafa, ve Ali Özdemir. “Toplantı Yönetimi: Kamu Yönetiminde Karar Almanın Dayanılmaz Hafifliği”. Sosyoekonomi 19, sy. 19 (Nisan 2013). https://doi.org/10.17233/se.85370.
EndNote
Öktem M, Özdemir A (01 Nisan 2013) Toplantı Yönetimi: Kamu Yönetiminde Karar Almanın Dayanılmaz Hafifliği. Sosyoekonomi 19 19
IEEE
M. Öktem ve A. Özdemir, “Toplantı Yönetimi: Kamu Yönetiminde Karar Almanın Dayanılmaz Hafifliği”, Sosyoekonomi, c. 19, sy. 19, 2013, doi: 10.17233/se.85370.
ISNAD
Öktem, Mustafa - Özdemir, Ali. “Toplantı Yönetimi: Kamu Yönetiminde Karar Almanın Dayanılmaz Hafifliği”. Sosyoekonomi 19/19 (Nisan 2013). https://doi.org/10.17233/se.85370.
JAMA
Öktem M, Özdemir A. Toplantı Yönetimi: Kamu Yönetiminde Karar Almanın Dayanılmaz Hafifliği. Sosyoekonomi. 2013;19. doi:10.17233/se.85370.
MLA
Öktem, Mustafa ve Ali Özdemir. “Toplantı Yönetimi: Kamu Yönetiminde Karar Almanın Dayanılmaz Hafifliği”. Sosyoekonomi, c. 19, sy. 19, 2013, doi:10.17233/se.85370.
Vancouver
Öktem M, Özdemir A. Toplantı Yönetimi: Kamu Yönetiminde Karar Almanın Dayanılmaz Hafifliği. Sosyoekonomi. 2013;19(19).