Adolescent Marriages

Yıl 2009, Sayı: 16, 37 - 50, 01.03.2009

Dr. Arzu İçağasıoğlu Çoban

Öz

Adolescence is a complex stage of biological,
social and psychological development spanning the
gap between childhood and adulthood. In order to
achieve a succesful grow-up, an adolescent has to
manage a number of developmental tasks. First of all,
the adolescent has to build an independent identity.
But this task is a difficult one for the adolescent.
Marriages at this period of life can be a cause for
decreasing self-confidence and a negative effect in
developing independent identity. Besides, early
marriages can also lead to a number of adversities
including dropping out of education , problems in
physical and mental health, and so on.
The main purpose of this study is to determine the
perceptions of women who married in adolescence
stage. Several researches can be seen in literature
regarding the effects of adolescence marriage. But
these studies do not include the meaning of
adolescence marriage for the adolescents themselves.
For this reason, this study used a qualitative research
design. The interviews were undertaken in a problemoriented
manner with 12 women who married in their
adolescent period. The women claimed that they
perceive the marriage as a play, had difficulties in
contact with their husband, have difficulties to have
baby and raise children and feel generally powerless.
These results can be used in preventing adolescence
marriages, re-assessing and/or re-organizing the
services for supporting the women who married in
their adolescence stage of development.

Anahtar Kelimeler

Adolescence stage, adolescence marriage, qualitative method, teen marriage

Adölesan Evlilikleri

Öz

Adölesan dönemi çocuklukla yetişkinlik arasında
yer alan ve biyolojik, sosyal, psikolojik açıdan gelişimi
içeren karmaşık bir dönemdir. Bu dönemi sağlıklı bir
biçimde geçirmek için adölesanın yerine getirmek
zorunda olduğu bir takım gelişim görevleri bulunmaktadır.
Bunların en başında kendine özgü bir kimlik
oluşturmak gelir. Kimlik oluşturmak ise kafası karışık
adölesan açısından kolay bir iş değildir. Bu dönemde
yapılan evlilikler, adölesanın kendine güveninin azalmasına,
kendine özgü bir kimlik oluşturmasını güçleştirebilir.
Ayrıca, erken yaşta yapılan evlilikler çoğunlukla
adölesanların eğitimden kopmasına, fiziksel ve
ruhsal sağlıklarının bozulmasına neden olabilir.
Adölesan dönemde yapılan evliliklerin kadınlar
tarafından nasıl algılandığını ve anlamlandırdıkları
kendi ifadelerinden yola çıkarak belirlemek bu çalışmanın
temel amacını oluşturmaktadır. Literatürde
adölesan evliliklerinin bireyler üzerindeki etkilerini
araştıran çalışmalar bulunmaktadır. Ancak bu çalışmalarda
adölesanların evlilik sürecini nasıl anlamlandırdıkları
ele alınmamıştır. Bu nedenle araştırma nitel
yöntem kullanılarak yapılmıştır. Adölesan dönemde
evlenen 12 kadınla sorun merkezli görüşme yöntemi
kullanılarak görüşmeler yapılmıştır Kadınlar; evlilik
sürecini evcilik oyunu olarak algıladıklarını, eşleri ile
iletişim kurmakta zorlandıklarını, çoğunlukla eşlerinden
çekindiklerini, çocuk sahibi olmak ve çocuk bakmak
konusunda ciddi güçlükler yaşadıklarını ve kendilerini
güçsüz hissettiklerini ifade etmişlerdir. Bu
sonuçlar adölesan dönemi evliliklerinin önlenmesi, bu
dönemde yapılan evliliklerde kadının desteklenmesi
için var olan hizmetlerin tekrar gözden geçirilmesi ve/
veya yeni hizmet ve programların oluşturulmasında
bir hareket noktası olarak kullanılabilir.

Anahtar Kelimeler

Adölesan dönemi, adölesan dönemi evliliği, nitel araştırma yöntemi

Kaynakça

• Aile Yapısı Araştırması (2006). T. C. Başbakanlık Aile ve Sosyal Araştırmalar Genel Müdürlüğü. T. C. Baş- bakanlık Türkiye İstatistik Kurumu Ortak Yayını. Yayın No: 3046. Ankara.
• Aktaş, A., M. (2006). Aile İçi Şiddet. Kadının ve Çocuğun Korunması. Ankara: Elma Yayınları.
• Arab Resource Collective (ARC), Swedish Save the Children (2001). Adolescents, Early Marriage- and the Convention on the Rights of the Child in Arab Societies Summary Report of A Regi- onal Workshop (Larnaca, Cyprus, 1 - 4 March 2001).
• Benedict, R. (2000). Kültür Örüntüleri. Çev. Mustafa To- pal. 3. Baskı İstanbul:Öteki Yayınları.
• Özgüven, İ. E. (2001). Evlilik ve Aile Terapisi. Ankara: PDREM Yayınları.
• Seiler, N. (2002). Is Teenage Marriage A Solution? Cen- ter for Law and Social Policy. Washington, DC.
• Spector, P., Allen, T., Poelmans, S., & Cooper, C. (2005). Work and Family: An International Perspective. Mahwah, U.S.A.: Lawrence Erlbaum Associates Press.
• “Türkiye’de Kadın Olmak” (b.t) 8 Haziran 2008 http:// www.kesk.org.tr
• Türkiye İstatistik Kurumu Başkanlığı. (b.t). 2000 Genel Nüfus Sayımı. Nüfusun Sosyal ve Ekonomik Ni- telikleri. 16 Temmuz 2008 http://tuik.gov.tr
• Uyanık, D., S. Doğan. “Kız Çocukları Açısından Erken Yaş Evliliği” Araştırma Sempozyumu. 23-25 Ka- sım Ankara:1998. http://www.die.gov.tr/tkba/pa- per1_1.pdf
• Wilson, A. (1985). Family. Florence, U.S.A.:Routledge Press.
• Yıldırım, A. H., Şimşek. (2004). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. (4. Baskı). Ankara: Seçkin Yayınevi.
• Zastrow, C. K. K. Ashman. Understanding Human Be- havior and the Social Environment. Second Editi- on. Nelson Hall Publishers.Chicago:1990.
• Onur, B. (2000). Gelişim Psikolojisi:Yetişkinlik, Yaşlılık, Ölüm (5. Baskı). Ankara: İmge Kitabevi Yayınla- rı.
• Orçan., M. M. Kar (2008). “Türkiye’de Erken Yaşta Ya- pılan Evlilikler ve Risk Algısı: Bismil Örneği.” Aile ve Toplum Eğitim Kültür ve Araştırma Dergisi. Cilt:4, Sayı:14.