IS BEING A SINGLE PARENT A DISADVANTAGE? VIEWS OF TWO-PARENT FAMILIES

Yıl 2025, Cilt: 25 Sayı: 66, 47 - 78, 28.03.2025

Tuğba Özçelik , Tuğçe Ervansel Yüksel , Mine Koyuncu Şahin

https://doi.org/10.21560/spcd.vi.1398412

Öz

In this study, it is aimed to examine the views of two-parent families about single-parent families and children. Convenient sampling method and snowball sampling were used to determine the study group. As the study group of the research, data were collected from Isparta province in the first stage. As a result of the snowball sampling method used, 18 parents residing in different provinces were reached and the necessary data were obtained from these people. Content analysis was used to analyse the data. As a result of the findings obtained through content analysis, five themes emerged: ‘benefits of being a single parent’, ‘possible problems of single-parent children’, ‘other parents’ approach to the problems of single-parent children’, ‘perspective on friendship with a single-parent child’ and ‘suggestions for facilitating adaptation to the environment’. Accordingly, parents mostly stated that children from divorced families may have behavioural problems, but there is no harm in their own children befriending these children and these children should be supported. In addition, parents stated that schools, teachers, psychological counseling and guidance services units and local governments should also help these children and their families. At the end of the study, opinions and suggestions were made for single parents. It is important that these families be supported financially and morally with local governments and state support. In addition, awareness-raising activities can be carried out in the public that having a single-parent family is a normal situation.

Anahtar Kelimeler

Family, Early Childhood, Broken Family, Single Parent

TEK EBEVEYNLİ OLMAK BİR DEZAVANTAJ MI? İKİ EBEVEYNLİ AİLELERİN GÖRÜŞLERİ

Öz

Bu araştırmada iki ebeveynli ailelerin, tek ebeveynli aile ve çocuklar hakkında görüşlerini incelemek amaçlan-maktadır. Çalışma grubunun belirlenmesinde uygun örnekleme yöntemi ve kartopu örnekleme yöntemi kulla-nılmıştır. Araştırmanın çalışma grubu olarak, ilk etapta Isparta ilinden veriler toplanmaya başlanmıştır. Kulla-nılan kartopu örnekleme yöntemi neticesinde, farklı illerde ikamet eden 18 ebeveyne ulaşılmış ve bu bireyler-den gerekli veriler elde edilmiştir. Veri toplama aracı olarak yarı yapılandırılmış görüşme formu kullanılmıştır. Verilerin analizinde içerik analizi kullanılmıştır. İçerik analizi ile elde edilen bulgular sonucunda ‘tek ebeveynli olmanın getirileri’, ‘tek ebeveynli çocukların olası problemleri’, ‘tek ebeveynli çocukların problemlerine karşı diğer ebeveynlerin yaklaşımı, ‘tek ebeveynli çocuk ile arkadaşlığa bakış açısı’ ve ‘çevreye adaptasyonu kolay-laştırmada öneriler’ olmak üzere beş tema ortaya çıkmıştır. Buna göre ebeveynler çoğunlukla, boşanmış aile-lerden gelen çocukların davranış problemlerine sahip olabileceğini ancak kendi çocuklarının, bu çocuklarla arkadaşlık etmesinde sakınca olmadığını ve bu çocuklara destek olunması gerektiğini belirtmiştir. Ayrıca okul, öğretmen, psikolojik danışma ve rehberlik hizmetleri birimi ve yerel yönetimlerin de bu çocuklar ile ailelerine yardımcı olmaları gerektiğinin ebeveynler tarafından belirtilmesi de elde edilen bulgular arasında yer almakta-dır. Çalışma sonunda tek ebeveynlere yönelik görüş ve önerilerde bulunulmuştur. Bu ailelerin yerel yönetimler ve devlet desteğiyle maddi ve manevi olarak desteklenmesi önemlidir. Ayrıca, tek ebeveynli bir aileye sahip olmanın normal bir durum olduğu konusunda kamuoyunda farkındalık yaratma faaliyetleri yürütülebilir.

Anahtar Kelimeler

Aile, Erken Çocukluk Dönemi, Parçalanmış Aile, Tek Ebeveyn

Kaynakça

• Afifi, T. D. (2003). ‘Feeling caught’in stepfamilies: Managing boundary turbulence through appropriate communication privacy rules. Journal of Social and Personal Relationships, 20(6), 729-755. https://doi.org/10.1177/0265407503206002
• Agayon, A. J., R. Agayon, A. K., T. Pentang, J. (2022). Teachers in the new normal: Challenges and coping mechanisms in secondary schools. Journal of Humanities and Education Development, 4(1), 67–75. https://doi.org/10.22161/jhed.4.1.8
• Akkaya, B. (2021). The analysis of metaphorical perceptions of teachers related to teachers in terms of teaching approaches they adopt. Journal of Education and Learning, 10(5), 109. https://doi.org/10.5539/jel.v10n5p109
• Alabay, E. (2020). Boşanma sonrası oluşan tek ebeveynli aile çocukları: Okul öncesi öğretmenlerinin görüşleri, Journal Of Social, Humanities and Administrative Sciences, 6(27):852-863. http://dx.doi.org/10.31589/JOSHAS.335
• Al-Hasnawi, A. (2007). A cognitive approach to translating metaphor. Translation Journal, 11(3). https://translationjournal.net/journal/41metaphor.htm.
• Altunbulak, C., Aydoğan, İ. (2015). İlköğretim ikinci kademedeki boşanmış ve tam aileye sahip öğrencilerin okul başarıları ve okulda karşılaştıkları problemlerin incelenmesi. Kırıkkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 5(2), 75-102.
• Amato, P. R. (2007). Parental divorce and the wellbeing of children: Ameta analysis. Psychological bulletin, 110: 24-46. https://doi.org/10.1037/0033-2909.110.1.26
• Amato, P. R., Cheadle, J. (2005). The long reach of divorce: Divorce and child well‐being across three generations. Journal of marriage and family, 67(1), 191-206. https://doi.org/10.1111/j.0022-2445.2005.00014.x
• Amato, P. R., Keith, B. (1991). Parental Divorce and the Well-Being of Children: A Meta-Analysis. Psychological Bulletin, 110(1), 26-46. https://doi.org/10.1037/0033-2909.110.1.26.
• Amato, P. R., Keith, B. (1991). Parental divorce and the well-being of children: a meta-analysis. Psychological bulletin, 110(1), 26.
• Anisah, A. S. (2011). Pola asuh orang tua dan implikasinya terhadap pembentukan karakter anak. Jurnal Pendidikan UNIGA, 5(1), 70-84.
• Aral, N., Sağlam, M. (2012). Ebeveynleri boşanma sürecinde olan çocuklar ile ebeveynleri ile birlikte yaşayan çocukların duygularının cinsiyete göre incelenmesi. Ankara Sağlık Bilimleri Dergisi, 1(2), 72-85.
• Aseltine Jr, R. H. (1996). Pathways linking parental divorce with adolescent depression. Journal of Health and Social Behavior, 133-148.
• Aslantürk, H. (2017). Tam aileye ve tek ebeveynli aileye sahip üniversite öğrencilerinin aile aidiyetlerinin karşılaştırılması.[Yayınlanmamış Doktora Tezi]. Selçuk Üniversitesi.
• Aydıner Boylu, A., Öztop, H. (2013). Tek ebeveynli aileler: sorunlar ve çözüm önerileri. Sosyoekonomi 19(19), 207-220 https://doi.org/:10.17233/se.37916
• Barajas, M. S. (2011). Academic Achievement of Children in Single Parent Homes: A Critical Review, The Hilltop Review, Vol. 5, Issue 1, Article 4.
• Başkale, H. (2016). Nitel araştırmalarda geçerlik, güvenirlik ve örneklem büyüklüğünün belirlenmesi. Dokuz Eylül Üniversitesi Hemşirelik Fakültesi Elektronik Dergisi, 9(1), 23-28.
• Bee, H., Boyd, D. (2009). Çocuk gelişim psikolojisi (1. Basım). (Çev. Gündüz, O.) İstanbul: Kaknüs Yayınları
• Bennett, M., and L. Jamieson (1999). Perceptions of parents as a function of their marital status and sex, Infant and Child Development, 8, 149-154.
• Boylu, A. A., Öztop, H. (2013). Tek ebeveynli aileler: sorunlar ve çözüm önerileri, Sosyoekonomi, 19/19, 207-220. https://doi.org/10.17233/se.37916
• Castro Martín, T., Puyuelo, M. S. (2014). La transformación de las familias en España desde una perspectiva socio-demográfica. Informe FOESSA.
• Chen, E. (2006). The interaction between single mother’s living arrangements and welfare participation. Journal of policy analysis and managements, 19: 93-117. https://doi.org/10.1002/(SICI)1520-6688(200024)19:1<93::AID-PAM6>3.0.CO;2-X
• Child, L. (2003). Routes to children’s economy recovery after discovery after divorce: are Cohabitation and Remarriage Equivalent? American Sociology Review, 65, 560-580.
• Çalışkan, M. N. (2020). Tek çocuklu ailelerde ebeveynlik stresinin psikolojik esneklik ve eş desteği http://hdl.handle.net/20.500.12575/73140
• Çetinkaya, B. (2004). Ruhsal açıdan sağlıklı aile sağlıklı çocuk, Ankara: Pegem A Yayıncılık. Dave, T. (2000). Parent-Child Relationships and parent Satisfaction with living arrangement when Adult children live at Home. Journal of marriage and the family, 53: 13-27.
• Dawson, B., Trapp, R. G. (2001). Probability related topics for making inferences about data. Basic Clinical Biostatistics. Lange medical Books/McGraw-Hill Medical Publishing Division, 5(2), 69-72.
• De Lange M, Dronkers J, Wolbers MH, 2014. Single-parent family forms and children’s educational performance in a comparative perspective: Effects of school’s share of single-parent families. School Effectiveness and School Improvement, 25, 3, 329-50. https://doi.org/10.1080/09243453.2013.809773
• Demir, S., Çelebi, Ş. (2017). Tek ebeveynli ailelerin sorunları: Nitel bir araştırma. Yalova Sosyal Bilimler Dergisi, 7(13), 111-128. https://doi.org/10.17828/yalovasosbil.333891
• Demirbilek, M. (2013). Tek ebeveynli olan ve olmayan ergenlerin atılganlık düzeyleri ile benlik saygılarının incelenmesi (İstanbul ili Sancaktepe örneği). (Tez No. 327666). [Yüksek lisans tezi, Yeditepe Üniversitesi] YÖK Tez Merkezi. https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi/tezSorguSonucYeni.jsp
• Demirel, B., Buz, S. (2021). Tek ebeveynli hanelerdeki kadınların rol ve sorumluluklarındaki değişimler ve deneyimledikleri güçlükler. Akademik Hassasiyetler, 8(17), 157-192.
• Desy, D. (2015). Pola Asuh Orang Tua Tunggal Dalam Mendidik Agama (Islam)(Studi Kasus Di Desa Rejosari Kecamatan Kalikajar Kabupaten Wonosobo). Jurnal Pendidikan Agama Islam, 12(1), 75-94. https://doi.org/10.14421/jpai.2015.121-06
• Diaz-Serrano, Luis., Flamand, Sabine. (2020). Attitudes towards single parents' children in private and state-dependent private schools: experimental evidence. SERIES. 14. 10.1007/s13209-023- 00281-3.
• Dolto, F. (1998). Çocuk ve boşanma: sorunlar, öneriler ve çözüm yolları. Kontiki Yayıncılık.
• Duvall, E. M., Miller, B. C. (1985). Marriage and Family Development. Harper Collins Publisher.
• Ermisch, J.F. ve Francesconi, M. (2001). Family structure and children’s achievement. Journal of Population Economics, 14, 249–270. https://doi.org/10.1007/s001480000028
• Erürker, B. (2007). Tam aileye ve parçalanmış aileye sahip 5-6 yaş çocuklarının bilişsel işlevlerinin karşılaştırılması (Tez No. 227261). [Yüksek Lisans Tezi, Maltepe Üniversitesi]. YÖK Tez Merkezi. https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi/tezSorguSonucYeni.jsp
• Fagan, C., Urwin, P., Melling, K. (2006). Gender inequalites in the risks of poverty and social exclusion for disadvantaged groups in thirty European countries, Office for Official Publications of the European Communities.
• Feyzioğlu, S., Kuşçuoğlu, C. (2011). Tek ebeveynli aileler. Sosyal Politika Çalışmaları Dergisi, 26 (26) , 97-110 .https://dergipark.org.tr/en/pub/spcd/issue/21103/227270
• Fu, Y. (2023). The Impact of Single-parent Families on Children’s Externalizing Behaviour. In SHS Web of Conferences (Vol. 180, p. 02013). EDP Sciences.
• Garriga Alsina, A, 2010. Consequences of parental divorce and family structure on children's outcomes in European societies: individual, cohort and country explanations. Erişim tarihi, 10.07. 2023. Erişim Adresi, http://www.tdx.cat/handle/10803/7256 .
• Gedik, E. (2018). “Single mothers doing family: Re-Forming traditional family in Turkey”. Sosyoloji Araştırmaları Dergisi. 21(1). 71101.
• Gladding, S.T. (2012). Aile terapisi: tarih kuram ve uygulamaları. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Derneği Yayınları.
• Gupta, A., Kashyap, S. (2020). Growing up in a Single Parent Family; A Determining factor of Adolescent’s Well-being. Advanced Journal of Social Science, 7(1), 138-144.
• Güngör, A. (2023). Tek ebeveynli aileler: sosyal psikolojik bir değerlendirme. Sosyal Politika Çalışmaları Dergisi, 23(58), 129-155. https://doi.org/10.21560/spcd.vi.1154433
• Hilton, J. M., Devall, E. L. (1998). Comparison of parenting and children's behavior in single-mother, single-father, and intact families. Journal of Divorce and Remarriage, 29(3-4), 23-54.
• Jalaluddin. (2010). Psikologi agama: Sebuah pengantar. Jakarta: Raja Grafindo Persada
• Kasuto, M. (2017). Boşanmış ailelerin çocuklarının boşanmamış ailelerin çocuklarına göre öz saygı ve ruh sağlığı değişkenlerinin incelenmesi (Tez No.475939) {Yüksek lisans tezi, Işık Üniversitesi]. YÖK Tez Merkezi. https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi/tezSorguSonucYeni.jsp
• Linsel, E and Roth, A. (2008) One-parent households and achievement: economic and behavioral explanation of a small effect. Sociology of Education, 65(1): 48-65.
• Losa, T. J., Boham, A., Harilama, S. (2016). Pola komunikasi ıbu single parent terhadap pembentukan konsep diri anak di kelurahan tingkulu. Acta Diurna Komunikasi, 5(2), 1-6.
• Mabuza, N., Thwala, S. K., Okeke, C. I. O. (2014). Single parenting and its effects on the psychosocial development of children in Swaziland. Mediterranean Journal of Social Sciences, 5(23), 2252-2262.
• Mahmood, S. R. S., Sangeetha, N. (2023). Students From Single-Parent Households: Their Issues and Challenges. Asian Social Work Journal, 8(4), e00252-e00252.
• McGurk H., Glachan, M. (1987). Children's conception of the continuity of parenthood following divorce. J. Child Psychol. Pscyhiat. 28, 3, 427–35.
• Mcloyed, N. (2004). Female-Headed parent families comparison with dual parent households on restaurant and convenience food usage. Journal of Consumer Marketing. 11(4): 41-45
• Merriam, S. B. (2013). Nitel araştırma. Desen ve uygulama için bir rehber. (Çev. Ed. Turan, S.). Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık.
• Miles, M.B., Huberman, A. M. (1994), Qualitive data analisis. international educationaland professional publisher. Thousand Oaks London New Delhi: SAGE
• Morrison Gutman, L., McLoyd, V. C., Tokoyawa, T. (2005). Financial strain, neighborhood stress, parenting behaviors, and adolescent adjustment in urban African American families. Journal of Research on Adolescence, 15(4), 425-449. https://doi.org/10.1111/j.1532-7795.2005.00106.x
• Morrison, D. R. (2000). The costs of economic uncertainty: Child well-being in cohabiting and remarried unions following parental divorce. In annual meetings of the Population Association of America, Los Angeles, CA.
• Nixon, E., Greene, S., Hogan, D. M. (2012). Negotiating relationships in single‐mother households: Perspectives of children and mothers. Family Relations, 61(1), 142-156. https://doi.org/10.1111/j.1741-3729.2011.00678.x
• Oams, Y. (2002). Post-Divorce Family Relationships as mediating factors in the consequences of divorce for children. Journal of Social Issues, 35 (4): 79-95. https://doi.org/10.1111/j.1540-4560.1979.tb00814.x
• OECD (2020). Social policy division. Directorate of Employment, Labour And Social Affairs, Children in Families, Family Database. http://www.oecd.org/els/family/database.
• Ortese, J. (1998). Factors related to the social competence of children in single parent families. Journal of Divorce, 11 (3) (4): 49-66
• Özer, A. G., Öztürk, M. (2022). Yeni sosyal risk grubu: tek ebeveynli aileler ve sorunları The new social risk group: Single parent families and their problems. Uluslararası Sosyal Bilimlerde Yenilikçi Yaklaşımlar Dergisi, 6(2), 222-237 https://doi.org/10.29329/ijiasos.2022.458.10
• Pagano M, Gauvreau. Sampling Theory. Duxbury Press,1993, 46972. Park, H. (2007). Single Parenthood and Children’s Reading Performance in Asia. Journal of Marriage and Family. 69(3), 863–877. https://doi.org/10.1111/j.1741-3737.2007.00410.x
• Patton, M. Q. (2014). Nitel araştırma ve değerlendirme yöntemleri.(Çev. Ed. Bütün, M. ve Demir, S. B.). Ankara: Pegem Akademi.
• Patton, M. Q. 2002. Qualitative Research and Evaluation Methods, Thousand Oaks, CA: Sage Publications.
• Salami, (2008). Childbearing in Kid and Social Consequences of Teen Pregnancy. Washington DC: Urban Institute Press.
• Sandefur, Metanaham and Wojkiewier (2009). Child and Single Parents in Adolescence. Beverly Hills, CA: Sage.
• Sangeet, O., Singh, S. (2022). Experiences of single-parent children in the current Indian context. Journal of Family Medicine and Primary Care, 11(7), 3790-3794.
• Schaefer, D. (2002). The challenges of single parents, evidence from panel data. American Economic Review, 88 (8), 608-627.
• Schleider, J. L., Chorpita, B. F., Weisz, J. R. (2014). Relation between parent psychiatric symptoms and youth problems: Moderation through family structure and youth gender. Journal of Abnormal Child Psychology, 42, 195-204.
• Stack, R. J., Meredith, A. (2018). The impact of financial hardship on single parents: An exploration of the journey from social distress to seeking help. Journal of family and economic issues, 39, 233-242.
• Stadelmann, S., Perren, S., Groeben, M., Von Klitzing, K. (2010). Parental Separation and Children’s Behavioral/Emotional Problems: The Impact of Parental Representations and Family Conflict. Fam Process, 49(1), 92-108. https://doi.org/10.1111/j.1545-5300.2010.01310.x.
• Stephenes, A. (2006). Growing up with a Single Parent: What Hurts, What Helps. Cambridge, MA: Harvard University Press, 2007.
• Şanal-Güngör, B. (2020). Tek ebeveynle ve iki ebeveynle yaşayan ergenlerin öznel iyi oluşuna göre okulda öznel iyi oluş ve arkadaşa bağlanma düzeylerinin incelenmesi. (Tez No. 630546) [Yüksek lisans tezi, Yıldız Teknik Üniversitesi]. YÖK Tez Merkezi. https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi/tezSorguSonucYeni.jsp
• Şentürk, Ü. (2006). Parçalanmış aile çocuk ilişkisinin sebep olduğu sosyal problemler (Malatya Uygulaması), (Tez No.190182) [Doktora tezi, İnönü Üniversitesi].YÖK Tez Merkezi. https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi/tezSorguSonucYeni.jsp
• T.C. Aile, Çalışma ve Sosyal Politikalar Bakanlığı. (2018). Tek ebeveynli aileler, https://aep.aile.gov.tr/media/gf5diwni/01_07_tek-ebeveynli-aileler. Adresinden elde edilmiştir.
• Türkiye İstatistik Kurumu Haber Bülteni. (2022). İstatistiklerle Aile 2022, https://data.tuik.gov.tr/Bulten/Index?p=Istatistiklerle-Aile-2022-49683 adresinden elde edilmiştir.
• Wajim, J. (2020). Single parenting and its effects on the development of children in Nigeria. International Journal of Social Sciences and Humanities Invention, 7(04), 5891-5902. https://doi.org/10.18535/ijsshi/v7i04.02
• Widmer, E. D. (2016). Family configurations: A structural approach to family diversity. Routledge.
• Yavuzer, H. (1993). Ana Baba ve Çocuk. Ankara: Remzi Kitabevi.
• Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2011). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri (8. Tıpkı Basım). Ankara: Seçkin Yayıncılık.
• Yin, R. K. (2009). Case study research: Design and methods (Vol. 5). sage.
• Yurduşen, S. (2015). Ebeveyn kaybı ve kardeş doğumunun kendilik psikolojisi üzerine etkisi. Ayna Klinik Psikoloji Dergisi,2(2). https://doi.org/10.31682