Yıl 2018,
Cilt: 14 Sayı: 2, 57 - 72, 15.05.2018
Elif Babacan
,
Havva Öztürk
,
İlknur Kahriman
Kaynakça
- Institute of medicine (IOM). (1999). To Err is Human: Building A Safer Health System. Consensus Report of Institute of Medicine. November 1. http://www.iom.edu/~/media/Files/Report%20Files/1999/To-Err-is-Human/To %20Err%20is%20 Human%20 1999%20%20report%20brief.pdf.
- Işık Andsoy, I, Kar, G, Öztürk, Ö. (2014). Hemşirelerin tıbbi hata eğilimlerine yönelik bir çalışma. HSP, 1(1):17-27.
- Johnstone, M.J, Kanitsaki O. (2007). Clinical risk management and patient safety education for nurses: A critique. Nurse Education Today, 27: 185-191.
- Kahriman, İ, Öztürk, H, Babacan, E. (2015). Hemşirelerin tanı, tedavi ve bakım uygulamaları sırasında tıbbi hata oranlarının değerlendirilmesi. Vehbi Koç Vakfı Hemşirelik Fonu Proje Raporu, Proje No: 2014.2, Trabzon.
- Karaca, A, Arslan, H. (2014). Hemşirelik hizmetlerinde hasta güvenliği kültürünün değerlendirilmesine yönelik bir çalışma. Sağlık ve Hemşirelik Yönetimi Dergisi, 1(1): 9-18.
- Kuğuoğlu, S, Çövener, Ç, Kürtüncü Tanır, M, Aktaş, E. (2009). İlaç uygulamalarında hemşirenin mesleki ve yasal sorumluluğu. Maltepe Üniversitesi Hemşirelik Bilim ve Sanatı Dergisi, 2(2): 86-93.
- Kumar, S, Chaudhary, S. (2009). Medical errors and consequent adverse events in critically ill sugical patients in a tertiary care teaching hospital in Delhi. Journal of Emergencies Trauma and Shock, 2: 80-84.
- Mansour, M. (2012). Current assesment of patient safety education. British Journal of Nursing, 21(9): 536-543.
- Milligan, F.J. (2007). Establishing a culture for patient safety-the role of education. Nurse Education Today, 27: 95-102.
- Nath, S.B, Marcus, S.C. (2006). Medical errors in psychiatry. Harvard Review of Psychiatry, 14: 204-211.
- Alcan, Z, Tekin D.E, Civil S.Ö. (2012). Hasta Güvenliği. Nobel Tıp Kitapevleri, İstanbul.
- Özata, M, Altunkan, H. (2010). Hastanelerde tıbbi hata görülme sıklıkları. Tıbbi hata türleri ve tıbbi hata nedenlerinin belirlenmesi: Konya Örneği. Tıp Araştırmaları Dergisi 8: 100-111.
- Saygın, T, Keklik, B. (2014). Tıbbi hata nedenleri üzerine bir araştırma: Isparta İli Örneği. Hacettepe Sağlık İdaresi Dergisi, 17(2): 99-118.
- Slater, B.L, Lawton, R, Armitage, G, Bibby, J, Wright, J. (2012). Training and action for patient safety: Embedding interperofessional eduction for patient safety within an improvement methodology. Journal of Continuing Education in the Health Profession, 32(2): 80-9.
- Slonim, A.D, LaFleur, B.J, Wendy, A and Joseph, J.G. (2003). Hospital-reported medical errors in children. Official Journal of the American Academy of Pediatrics 111: 617–621.
- Sharpe, C.C. (1999). Nursing Malpractice Liability And Risk Management. Greenwood Publishing Group, London.
- Steven, A, Magnusson, C, Smith, P, Pearson, P.H. (2013). Patient safety in nursing education: contexts, tensions and feelings safe to learn. Nurse Education Today: 1-8.
- Türk Dil Kurumu (TDK) (2013). Büyük Türkçe Sözlük. T.C. Başbakanlık Atatürk Kültür. Dil ve Tarih Yüksek Kurumu Türk Dil Kurumu. http://www.tdk.gov.tr/ index.php?option=com_bts&arama=kelime&guid=TDK.GTS.51eed57134d266.45603899 (23.07.2013).
- Temel, M. (2005). Sağlık personelini ilgilendiren önemli bir konu: Malpraktis. Hemşirelik Forum Dergisi: 84-90.
- Türk Tabipler Birliği (TTB) (2011). Hemşirelere Hasta Güvenliği Eğitimi. Çakmakçı, M, Akalın, H.E. (Ed.). Hasta Güvenliği: Türkiye ve Dünya, Füsun Sayek TTB Raporları/Kitapları- 2011. Birinci Baskı. Türk Tabipler Birliği Yayınları, Ankara.
- Wong, J, Beglaryan, B. (2004). Strategies for hospitals to improve patient safety: A Review of the Research. http://www.providence.on.ca/wp-content/uploads/ 2012/05/Change-Foundation-Improve-Patient-Safety.pdf. (23.07. 2013)
- Alemdar D.K, Aktaş Y.Y. (2013). Medical error types and causes made by nurses in Turkey. TAF Prev. Med. Bull., 12: 307-314.
- Yıldırım, A, Aksu, M, Çetin, İ, Şahan A.G. (2009). Tokat ili merkezinde çalışan hekimlerin tıbbi uygulama hataları ile ilgili bilgi, tutum ve davranışları. Cumhuriyet Tıp Dergisi, 31: 356-366.
- Altunkan, H. (2009). Hemşirelik hizmeti sunan sağlık personelinde malpraktis: Konya örneği. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Selçuk Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü Hemşirelik Anabilim Dalı, Konya.
- Akalın, E.H. (2005). Yoğun bakım ünitesinde hasta güvenliği. Yoğun Bakım Dergisi, 5: 141-146.
- Aykal, G, Esen, H, Şen, Z, Ertuğrul, S, Söyler, A, Cerit, N. (2014). Transfüzyon eğitiminin değerlendirilmesi. Ünal, D., Güler, H., Öztürk, A.V. (Ed.). Uluslararası Sağlıkta Performans Ve Kalite Kongresi Poster Bildiriler Kitabı. TC. Sağlık Bakanlığı Sağlık Hizmetleri Genel Müdürlüğü, Ankara, 27-29.
- Brennan, T.A, Hebert, L.E, Laird, N.M, Lawthers, A, Thorpe, KE, Leape, L.L, et al. (1991). Hospital characteristics associated with adverse events and substandard care. Journal of the American Medical Association, 265: 3265-3269.
- Clancy, C.M, Farquhar, M.B, Collins Sharp, B.A. (2005). Patient safety in nursing practice. Journal of Nursing Care Quality, 20: 193-197.
- Demir Zencirci, A. (2010) Hemşirelik ve hatalı tıbbi uygulamalar. Hemşirelikte Araştırma ve Geliştirme Dergisi, 1: 67-74.
- Dhankhar, P, Khan, M.M, Bagga, S. (2007). Effect of medical malpractice on resource use and mortality of AMI patients. Journal of Empirical Legal Studies, 4: 163–183.
TIBBI HATALAR VE HASTA GÜVENLİĞİ: HEMŞİRELERE YÖNELİK EĞİTİMLERİN ETKİNLİĞİNİN DEĞERLENDİRİLMESİ
Yıl 2018,
Cilt: 14 Sayı: 2, 57 - 72, 15.05.2018
Elif Babacan
,
Havva Öztürk
,
İlknur Kahriman
Öz
Bulgular: Yüzde yetmiş biri kamu, %28.8’i üniversite
ve özel hastanede çalışan hemşirelere yönelik yapılan eğitimde hemşireler ön
testten 46.35±10.68, son testten 71.14±14.21 ortalama puan almışlardır. Ayrıca
gerçekleştirilen eğitimler sonucunda
hemşirelerin ön test ve son test puanları karşılaştırıldığında, tüm
hemşirelerin (z= -11.48; p= 0.000), üniversite hastanesi+özel hastanesindeki
(z= -6.185; p= 0.000) ve kamu hastanesindeki (z= -9.695; p= 0.000) hemşirelerin
son test puanları ön test puanlarından yüksektir ve bu bulgular istatistiksel
olarak anlamlıdır.
Kaynakça
- Institute of medicine (IOM). (1999). To Err is Human: Building A Safer Health System. Consensus Report of Institute of Medicine. November 1. http://www.iom.edu/~/media/Files/Report%20Files/1999/To-Err-is-Human/To %20Err%20is%20 Human%20 1999%20%20report%20brief.pdf.
- Işık Andsoy, I, Kar, G, Öztürk, Ö. (2014). Hemşirelerin tıbbi hata eğilimlerine yönelik bir çalışma. HSP, 1(1):17-27.
- Johnstone, M.J, Kanitsaki O. (2007). Clinical risk management and patient safety education for nurses: A critique. Nurse Education Today, 27: 185-191.
- Kahriman, İ, Öztürk, H, Babacan, E. (2015). Hemşirelerin tanı, tedavi ve bakım uygulamaları sırasında tıbbi hata oranlarının değerlendirilmesi. Vehbi Koç Vakfı Hemşirelik Fonu Proje Raporu, Proje No: 2014.2, Trabzon.
- Karaca, A, Arslan, H. (2014). Hemşirelik hizmetlerinde hasta güvenliği kültürünün değerlendirilmesine yönelik bir çalışma. Sağlık ve Hemşirelik Yönetimi Dergisi, 1(1): 9-18.
- Kuğuoğlu, S, Çövener, Ç, Kürtüncü Tanır, M, Aktaş, E. (2009). İlaç uygulamalarında hemşirenin mesleki ve yasal sorumluluğu. Maltepe Üniversitesi Hemşirelik Bilim ve Sanatı Dergisi, 2(2): 86-93.
- Kumar, S, Chaudhary, S. (2009). Medical errors and consequent adverse events in critically ill sugical patients in a tertiary care teaching hospital in Delhi. Journal of Emergencies Trauma and Shock, 2: 80-84.
- Mansour, M. (2012). Current assesment of patient safety education. British Journal of Nursing, 21(9): 536-543.
- Milligan, F.J. (2007). Establishing a culture for patient safety-the role of education. Nurse Education Today, 27: 95-102.
- Nath, S.B, Marcus, S.C. (2006). Medical errors in psychiatry. Harvard Review of Psychiatry, 14: 204-211.
- Alcan, Z, Tekin D.E, Civil S.Ö. (2012). Hasta Güvenliği. Nobel Tıp Kitapevleri, İstanbul.
- Özata, M, Altunkan, H. (2010). Hastanelerde tıbbi hata görülme sıklıkları. Tıbbi hata türleri ve tıbbi hata nedenlerinin belirlenmesi: Konya Örneği. Tıp Araştırmaları Dergisi 8: 100-111.
- Saygın, T, Keklik, B. (2014). Tıbbi hata nedenleri üzerine bir araştırma: Isparta İli Örneği. Hacettepe Sağlık İdaresi Dergisi, 17(2): 99-118.
- Slater, B.L, Lawton, R, Armitage, G, Bibby, J, Wright, J. (2012). Training and action for patient safety: Embedding interperofessional eduction for patient safety within an improvement methodology. Journal of Continuing Education in the Health Profession, 32(2): 80-9.
- Slonim, A.D, LaFleur, B.J, Wendy, A and Joseph, J.G. (2003). Hospital-reported medical errors in children. Official Journal of the American Academy of Pediatrics 111: 617–621.
- Sharpe, C.C. (1999). Nursing Malpractice Liability And Risk Management. Greenwood Publishing Group, London.
- Steven, A, Magnusson, C, Smith, P, Pearson, P.H. (2013). Patient safety in nursing education: contexts, tensions and feelings safe to learn. Nurse Education Today: 1-8.
- Türk Dil Kurumu (TDK) (2013). Büyük Türkçe Sözlük. T.C. Başbakanlık Atatürk Kültür. Dil ve Tarih Yüksek Kurumu Türk Dil Kurumu. http://www.tdk.gov.tr/ index.php?option=com_bts&arama=kelime&guid=TDK.GTS.51eed57134d266.45603899 (23.07.2013).
- Temel, M. (2005). Sağlık personelini ilgilendiren önemli bir konu: Malpraktis. Hemşirelik Forum Dergisi: 84-90.
- Türk Tabipler Birliği (TTB) (2011). Hemşirelere Hasta Güvenliği Eğitimi. Çakmakçı, M, Akalın, H.E. (Ed.). Hasta Güvenliği: Türkiye ve Dünya, Füsun Sayek TTB Raporları/Kitapları- 2011. Birinci Baskı. Türk Tabipler Birliği Yayınları, Ankara.
- Wong, J, Beglaryan, B. (2004). Strategies for hospitals to improve patient safety: A Review of the Research. http://www.providence.on.ca/wp-content/uploads/ 2012/05/Change-Foundation-Improve-Patient-Safety.pdf. (23.07. 2013)
- Alemdar D.K, Aktaş Y.Y. (2013). Medical error types and causes made by nurses in Turkey. TAF Prev. Med. Bull., 12: 307-314.
- Yıldırım, A, Aksu, M, Çetin, İ, Şahan A.G. (2009). Tokat ili merkezinde çalışan hekimlerin tıbbi uygulama hataları ile ilgili bilgi, tutum ve davranışları. Cumhuriyet Tıp Dergisi, 31: 356-366.
- Altunkan, H. (2009). Hemşirelik hizmeti sunan sağlık personelinde malpraktis: Konya örneği. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Selçuk Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü Hemşirelik Anabilim Dalı, Konya.
- Akalın, E.H. (2005). Yoğun bakım ünitesinde hasta güvenliği. Yoğun Bakım Dergisi, 5: 141-146.
- Aykal, G, Esen, H, Şen, Z, Ertuğrul, S, Söyler, A, Cerit, N. (2014). Transfüzyon eğitiminin değerlendirilmesi. Ünal, D., Güler, H., Öztürk, A.V. (Ed.). Uluslararası Sağlıkta Performans Ve Kalite Kongresi Poster Bildiriler Kitabı. TC. Sağlık Bakanlığı Sağlık Hizmetleri Genel Müdürlüğü, Ankara, 27-29.
- Brennan, T.A, Hebert, L.E, Laird, N.M, Lawthers, A, Thorpe, KE, Leape, L.L, et al. (1991). Hospital characteristics associated with adverse events and substandard care. Journal of the American Medical Association, 265: 3265-3269.
- Clancy, C.M, Farquhar, M.B, Collins Sharp, B.A. (2005). Patient safety in nursing practice. Journal of Nursing Care Quality, 20: 193-197.
- Demir Zencirci, A. (2010) Hemşirelik ve hatalı tıbbi uygulamalar. Hemşirelikte Araştırma ve Geliştirme Dergisi, 1: 67-74.
- Dhankhar, P, Khan, M.M, Bagga, S. (2007). Effect of medical malpractice on resource use and mortality of AMI patients. Journal of Empirical Legal Studies, 4: 163–183.