Unions in Turkey According to the Law no5355: Improved Decentralized and Participatory Approach in Service Delivery

Yıl 2015, Cilt: 1 Sayı: 2, 72 - 87, 15.12.2015

Hande Tek Turan

https://doi.org/10.25069/spmj.290429

Cited By: 4

Öz

Within the studies conducted in Turkey since 2003 regarding the field of public administration, numerous reforms and regulations concerning the local governments have been made. The Act on Special Provincial Administration (No 5302), the Act on Metropolitan Municipality (No 5216), the Act on Municipality (No 5393), the Act on Local Government Unions (No 5355) –enacted in mid 2000s and the Act on New Metropolitan Municipality (No 6360) –enacted in 2012, have an important place among these reforms and are the illustrations of arrangements in the field of local governments. Also, by supporting the transition to the territorial administration, these acts redescribe related concepts such as the participation at local / regional level and decentralized approach while providing provincial services. Once more, the Act on Establishing Districts within the Boundaries of Metropolitan Municipalities and amending various laws (No 5747) and the Act on the Abolition of the General Directorate of Rural Services (No 5286) are also complementary tools of these reform efforts.

By the laws mentioned above, the local governments would also contribute to the expansion of the population scale, running services in an effective, efficient and economical way and the prevention of waste of resources due to the recovery of dispersed settlement. For example, with the Act No 5747, if the services exceed the capacity and the scale of the districts within the metropolitan areas, they could be assigned to jurisdiction of metropolitan municipality. The Act No 5355 also foresees if the municipalities or other local authorities cannot provide services individually, they could be provided through the Unions of local authorities, aside from the metropolitan municipalities. Thus, the encouragement of the Unions in rendering of local services shows a new period has started.

With the legislation in the last decade regarding decentralization, the development of local democracy and participation, the increase of the capacity of cooperation and taking responsibility at the local level are envisaged. The Act No 5355 also encourages the cooperation between local government units based on one single service and also strengthen legally. Within the Act No 5355 which is the first direct legislation specific to the Local Governments Unions that have joint tasks in the service areas, the analysis of these Unions constitute the main purpose of our study. In addition, this paper aims to evaluate whether the legislative regulations handed by the Act provide opportunities that stimulates local potential by enabling more participative, transparent and functional services.

Anahtar Kelimeler

Unions, Reform, Public Administration, Decentralization

5355 Sayılı Yasaya Göre Türkiye’de Birlikler: Hizmet Sunumunda Adem-i Merkeziyetçi ve Katılımcı Yaklaşım

Öz

Ülkemizde kamu yönetimi alanında 2003 yılından itibaren yapılan çalışmalarda, yerel yönetimler ile ilgili çok sayıda reform ve düzenleme yapılmıştır. 5302 sayılı İl Özel İdaresi Kanunu, 5216 sayılı Büyükşehir Belediyesi Kanunu, 5393 sayılı Belediye Kanunu, 5355 sayılı Mahalli İdare Birlikleri Kanunu ve son olarak da 2012’de kabul edilen 6360 sayılı On Üç İlde Büyükşehir Belediyesi ve Yirmi Altı İlçe Kurulması hakkındaki kanun bu reformlar arasında önemli yer tutmaktadır. Ayrıca, alan yönetimine geçişi destekleyerek, yerel/bölgesel düzeyde hizmet sunumu ile katılımcılık ve adem-i merkeziyetçi yaklaşım gibi ilişkili kavramları da yeniden tanımlamaktadırlar. Yine 5747 sayılı Büyükşehir Belediyesi Sınırları içerisinde İlçe Kurulmasına ilişkin kanun ile 5286 sayılı Köy Hizmetleri Genel Müdürlüğünün Kaldırılmasına ilişkin kanun da söz konusu reform çabalarını tamamlayıcı niteliktedir.

Yukarıda bahsettiğimiz yasalarla, yerel yönetimler, nüfus ölçeğinin büyütülmesine, hizmetlerin etkili, verimli ve ekonomik bir şekilde yürütülmesine, ayrıca dağınık yerleşmelerin toparlanması sayesinde kaynak israfının önlenmesine katkı sağlayacaklardır. Örneğin, 5747 sayılı yasa ile, metropoliten alanlarda ilçe belediyelerinin ölçeğini ve kapasitelerini aşan hizmetlerin büyükşehirler tarafından verilmesi kabul edilmektedir. Tek tek belediyelerin ve/veya diğer yerel yönetim birimlerinin yapamayacağı hizmetleri büyükşehir belediyeleri dışında mahalli idare birlikleri eliyle yapmayı öngören 5355 sayılı yasa da, yerel hizmetlerin sunumunda birliklerin teşvik edilmesiyle yeni bir döneme girildiğini göstermektedir.

Son on yıldaki hukuki düzenlemelerle yerelleşme, yerel demokrasi ve katılımın geliştirilmesi, yerel ölçekte işbirliği ve sorumluluk alma kapasitesinin arttırılması öngörülmektedir. 5355 sayılı yasa da yerel yönetim birimleri arası işbirliğini tek hizmet temelli teşvik etmekte ve hukuken de güçlendirmektedir. Hizmet alanlarında güç birliği yapan yerel yönetim birliklerine özgü ilk doğrudan yasal düzenleme olan 5355 sayılı kanun çerçevesinde, bu birimlerin analizi, çalışmamızın başlıca amacını oluşturmaktadır. Ayrıca yasanın getirdiği düzenlemeler birliklere hizmet sunumunda daha katılımcı, daha şeffaf, daha işlevsel ve yerel potansiyeli harekete geçiren fırsatlar sağlamakta mıdır, sorusuna da çalışmamızda cevap aranacaktır.

Anahtar Kelimeler

Birlikler, Reform, Kamu Yönetimi, Ademi Merkeziyetçilik

Kaynakça

• CAN, H. (2006). Türk İdare Sistemi İçerisinde Yerel Yönetimler ve Yeni Mahalli İdare Kanunlarının Getirdiği Sistem. http://www.yerelnet.org.tr/mevzuat/makale_01.php. adresinden alınmıştır.
• CAN, H., & YILDIZ, N. (2004). Belediye Başkanları ve Belediye Meclis Üyelerine Temel Bilgiler. Ankara: İçişleri Bakanlığı Mahalli İdareler Genel Müdürlüğü.
• Çevre ve Orman Bakanlığı, Çevre Yönetimi Genel Müdürlüğü. (2006, Haziran). Genelge - Katı Atık Bertaraf Tesisleri İş Termin Planı. Ankara.
• GERAY, C. (1999). Kırsal Kalkınma Yöneltileri, İlçe Yerel Yönetimi ve “İlçe Köy Birlikleri" Önerisi. Çağdaş Yerel Yönetimler, 11-42.
• İçişleri Bakanlığı Teftiş Kurulu Başkanlığı. (2013). Mahalli İdare Birlikleri Genel İş ve Yürütümü Genel İş ve Yürütümü. Ankara.
• İZCİ, F., & TURAN, M. (2013). Türkiye'de Büyükşehir Belediyesi Ssistemi Ve 6360 Sayılı Yasa İle Büyükşehir Belediyesi Sisteminde Meydana Gelen Değişimler: Van Örneği. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 117-152.
• KARA, M., & PALABIYIK, H. (2007). 5355 sayılı Mahalli İdare Birlikleri Kanunu ve Köy Birlikleri - Toplum Kalkınması İlişkisi. In H. ÖZGÜR, & M. KÖSECİK, Yerel Yönetimler Üzerine Güncel Yazılar-2: Uygulama (pp. 25-47). Ankara: Nobel Yayınları.
• Mahalli İdareler Genel Müdürlüğü. (2014). 2013 YILI MAHALLİ İDARELER GENEL FAALİYET RAPORU. Ankara: İçişleri Bakanlığı.
• ÖZHAN, H., & YETER, E. (1995). Mahalli İdare Birlikleri. Ankara: TBD Yayını.
• PALABIYIK, H. (2004). Kamu Yönetimi: Sorunlar ve Yeniden Yapılanma Gereği. Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi Yönetim Bilimleri Dergisi, 37-50.
• SAYIN, D. (2004). http://www.yerelnet.org.tr/yerelyonetimler/birlikler.php.
• ZENGİN, E. (1999). Yerel Yönetim Birlikleri. Konya: Mimoza Yayınları.
• http://www.tbb.gov.tr/belediyelerimiz/mahalli-idare-birlikleri
• http://www.migm.gov.tr/IstatistikiBilgiler.aspx?DetayId=6