Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Understanding Social Municipality Fact In Turkey: A Study On Samsun

Yıl 2016, Cilt: 2 Sayı: 3, 76 - 89, 15.04.2016
https://doi.org/10.25069/spmj.290628

Öz

With the impacts of globalization, the public sphere has transformed and depending on this transformation some changes have begun to appear in the modes of public service provision both at local and central level. While public service has seemed as a tool to prevent the social inequalities before 1980’s, this trend has changed dramatically afterwards. Because of the neoliberal policies since 1980’s, privatization has become a mainstream policy option, and thus citizens have begun to utilize public services on condition that he/ she can afford the cost of those services. Social policies which include public services such as health, education, dwelling, employment affect not only the individuals but also the society as a whole. Nowadays, the concepts of “socialist municipality” and “social municipality” are commonly used to refer that municipalities have roles in the area of social policies. However, these two concepts are different from one another in some respects. Although two of them emphasize the participation of municipalities to social policies at local level; they differ in the aspect that while “socialist municipality” refers to the usage of authority and resources for the benefit of public, “social municipality” aims to increase local prosperity through social aids to the disadvantageous groups. In Turkey, after 1980’s, a great number of social services have begun to be delivered to the municipalities and the Law No. 5393 on Municipality and Law No. 5216 on Metropolitan Municipality are the main legal bases for the efforts of them to ensure local prosperity through social aids.

In this study, firstly, the concepts of “social municipality” and “socialist municipality” will be defined by introducing the roles of municipalities at social policy arena. Secondly, the roles of Turkish municipalities at social policy process will be discussed around the concepts of “social municipality” and “socialist municipality”. Lastly, there will be evaluations on the municipalities in Samsun. This study is based on local and foreign literature along with interviews conducted with municipal authorities in Samsun.

Kaynakça

  • ADIYAMAN, A. Turan, DEMİREL, Salim, “Sosyal Belediyecilik Üzerine Bir İnceleme: Ankara Büyükşehir Belediyesi Örneği”, Dış Dnetim Dergisi, Sayı: 4, 2011, ss.115-129. http://www.sayder.org.tr/e-dergi-sosyal-belediyecilik-uzerine-bir-inceleme-ankara-buyuksehirornegi-12-13.pdf, (Erişim: 30.06.2015).
  • Anayasa Mahkemesi Genel Sekreterliği, Anayasa Mahkemesi Kararlar Dergisi, sayı:6, Ankara: Ankara Üniversitesi Basımevi, 1992, http://www.anayasa.gov.tr/files/pdf/kararlar_dergisi/kd_06.pdf (Erişim: 10.07.2015)
  • ATAÖV, Anlı & OSMAY, Sevin, “Türkiye’de Kentsel Dönüşüme Yöntemsel Bir Yaklaşım”, METU JFA, 24:2, 2007, ss. 57-82.
  • AYGEN, Murat, “Sosyal Belediyecilik Üzerine Bir İnceleme: Elazığ Belediyesi Örneği”, Fırat Üniversitesi Harput Araştırmaları Dergisi, I:1, 2014, ss. 173-192. http://web.firat.edu.tr/harput/images/kapaklar/HAD-1/11.%20Yrd.%20Do%C3%A7.%20Dr.%20Murat%20Aygen%20-%20SOSYAL%20BELED%C4%B0YEC%C4%B0L%C4%B0K%20%C3%9CZER%C4%B0NE 20B%C4%B0R%20%C4%B0NCELEME%20ELAZI%C4%9E%20BELED%C4%B0YES%C4%B0%20%C3%96RNE%C4%9E%C4%B0.pdf (Erişim: 20.07.2015).
  • ÇAVUŞOĞLU, Erbatur& YALÇINTAN, M. Cemal, “Kapitalist Kentte Sosyal Belediyecilik Ne Kadar Mümkün? Dikili Örneği”, 2010, https://www.academia.edu/270771/Kapitalist_Kentte_Sosyal_Belediyecilik_Ne_Kadar_M%C3BCmk%C3%BCn_Dikili_%C3%96rne%C4%9Fi, (Erişim: 21.07.2015).
  • ERDAL, S. (2012). Küreselleşme Sürecinde Refah Devlet Uygulamaları Açısından İsveç Modelinin Değerlendirilmesi, Danışman: Prof. Dr. Fevzi Devrim, Yayımlanmamış Doktora Tezi, İzmir.
  • GÜLER, Mahmut, “Toplumcu Belediyeciliğin Doğuş Koşulları Üzerine”, Toplumcu Belediyecilik: Teorik Yaklaşımlar, Türkiye Uygulamaları, İhsan Kamalak&Hüseyin Gül (drl.), İstanbul: Kalkedon Yayıncılık, 2013, ss.125-159.
  • KELEŞ, R. (2012). Yerinden Yönetim ve Siyaset, Cem Yayınevi, İstanbul.
  • ÖZDEMİR, S. (2007). Kürselleşme Sürecinde Refah Devleti, İTO Yayınları, Genişletilmiş 2. Baskı, İstanbul.
  • ÖZGÖKÇELER, Serhat& BIÇKI, Doğan, “Kentsel Yoksullukla Savaşım Noktasında Politik Bir Enstrüman: ‘Sosyal Belediyecilik’”, Finans Politik & Ekonomik Yorumlar, 49:565, 2012, ss.37-53.
  • ÖZTEKİN, A. (2010). Yönetim Bilimi, Siyasal Yayınevi, 4. Baskı, Ankara.
  • ÖZTÜRK, Hasret & GÜL, Hüseyin, “Sosyal Belediyecilik Sosyal Haklar ve Sosyal Devlete Bir Alternatif Mi?”, Sosyal Haklar Ulusal Sempozyumu IV, İstanbul, 18-19 Ekim 2012, ss. 377-392. http://www.sosyalhaklar.net/2012/Bildiriler/2012%20bildiri%20kitabi.pdf (Erişim: 08.07.2015).
  • ŞENKAL, A., SARIİPEK, D. B. (2007). Avrupa Birliği’nin Karşılaştırmalı Refah Devlet Modelleri ve Sosyal Politikada Devletin Değişen Rolü, Kocaeli Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi (14) 2007/2: 146-175.
  • TOPRAK, Z. (2010). Yerel Yönetimler, Birleşik Matbaacılık, İzmir.
  • Türkiye ve Orta Doğu Amme İdaresi Enstitüsü (TODAİE), Kamu Yönetimi Araştırması, Yerel Yönetimler Araştırma Grubu Raporu, Ankara, 1992.
  • Yerel Yönetim Araştırma Yardım ve Eğitim Derneği (YAYED), Piyasaya Karşı Halkı Korumak için Toplumcu Belediye, Ankara: Memleket Yayınları, 2014
  • http://www.resmigazete.gov.tr/arsiv/21693.pdf, (Erişim: 07.07.2015)
  • http://samsun.gov.tr/yonetim/resimler/samsun_sehri/samsun_buyuksehir_nufus_2014.pdf, (Erişim: 07.07.2015)
  • http://www.samsun.bel.tr/hizmet-birim-detay.asp?SayfaAltCatId=23 (Erişim: 07.07.2015)
  • http://www.samsun.bel.tr/projeler.asp (Erişim: 01.07.2015)

Türkiye'de Sosyal Belediyecilik Olgusunu Anlamak: Samsun Üzerine Bir İnceleme

Yıl 2016, Cilt: 2 Sayı: 3, 76 - 89, 15.04.2016
https://doi.org/10.25069/spmj.290628

Öz

Küreselleşmenin etkisiyle kamu hizmetleri faaliyetlerine ilişkin olarak merkezi ve yerel düzeyde dönüşümler yaşanmaktadır. 1980 öncesinde kamu hizmeti toplumsal eşitsizliğin önlenmesinde bir araç olarak görülürken, 1980 sonrası neo-liberal politikalarla birlikte kamu hizmeti alanında özelleştirmeler meydana gelmiş bu durum da vatandaşın hizmetin bedelini ödemesi koşuyla hizmetten yararlanabilmesi sonucunu doğurmuştur. Toplumda refahın sağlanması için sağlık, eğitim, konut, istihdam gibi alanlardaki çeşitli toplumsal sorunlara ilişkin uygulanan kamu hizmetlerini kapsayan sosyal politika konuları aslında sadece bireyleri değil, ortaya çıkardığı sonuçlar itibariyle tüm toplumu etkilemektedir. Günümüzde belediyelerin sosyal politika alanında rollerinin olduğu toplumcu belediyecilik ve sosyal belediyecilik gibi kavramlar gündemdedir. Ancak toplumcu belediyecilik yaklaşımı ile sosyal belediyecilik yaklaşımı birbirinden farklı kavramlardır. Her iki yaklaşım da belediyelerin yerel düzeyde sosyal politikalara katılımını öngörürken, toplumcu belediyecilik yetki ve kaynakların halk yararına toplum için kullanılmasına, sosyal belediyecilik ise kent içinde dezavantajlı gruplara sosyal yardımlar yaparak yerel refahın artırılmasına katkı yapmayı amaçlamaktadır. Türkiye’de 1980 sonrası birçok sosyal hizmet, belediyelere devredilmeye başlanmıştır. Belediyelerin sosyal yardımlara ağırlık vererek yerel refahı sağlama çabalarına 5393 Sayılı Belediye Kanunu ve 5216 Sayılı Büyükşehir Belediyesi Kanununun bazı maddeleri de hukuki bir alt yapı oluşturmuştur.
Çalışmada öncelikle belediyelerin sosyal politika alanındaki rolleri ortaya konularak sosyal belediyecilik ve toplumcu belediyecilik kavramları tanımlanacaktır. Çalışmada ayrıca, Türkiye’de belediyelerin sosyal politika alanındaki rolleri, sosyal belediyecilik ve toplumcu belediyecilik kavramları etrafında tartışılarak, Samsun ilindeki belediyeler üzerine değerlendirmeler yapılacaktır. Çalışma yerli ve yabancı literatür taramasına dayanmaktadır. Ayrıca Samsun ilindeki belediyelerin ilgili birimlerin yetkilileriyle derinlemesine mülakat yapılması planlanmaktadır.

Kaynakça

  • ADIYAMAN, A. Turan, DEMİREL, Salim, “Sosyal Belediyecilik Üzerine Bir İnceleme: Ankara Büyükşehir Belediyesi Örneği”, Dış Dnetim Dergisi, Sayı: 4, 2011, ss.115-129. http://www.sayder.org.tr/e-dergi-sosyal-belediyecilik-uzerine-bir-inceleme-ankara-buyuksehirornegi-12-13.pdf, (Erişim: 30.06.2015).
  • Anayasa Mahkemesi Genel Sekreterliği, Anayasa Mahkemesi Kararlar Dergisi, sayı:6, Ankara: Ankara Üniversitesi Basımevi, 1992, http://www.anayasa.gov.tr/files/pdf/kararlar_dergisi/kd_06.pdf (Erişim: 10.07.2015)
  • ATAÖV, Anlı & OSMAY, Sevin, “Türkiye’de Kentsel Dönüşüme Yöntemsel Bir Yaklaşım”, METU JFA, 24:2, 2007, ss. 57-82.
  • AYGEN, Murat, “Sosyal Belediyecilik Üzerine Bir İnceleme: Elazığ Belediyesi Örneği”, Fırat Üniversitesi Harput Araştırmaları Dergisi, I:1, 2014, ss. 173-192. http://web.firat.edu.tr/harput/images/kapaklar/HAD-1/11.%20Yrd.%20Do%C3%A7.%20Dr.%20Murat%20Aygen%20-%20SOSYAL%20BELED%C4%B0YEC%C4%B0L%C4%B0K%20%C3%9CZER%C4%B0NE 20B%C4%B0R%20%C4%B0NCELEME%20ELAZI%C4%9E%20BELED%C4%B0YES%C4%B0%20%C3%96RNE%C4%9E%C4%B0.pdf (Erişim: 20.07.2015).
  • ÇAVUŞOĞLU, Erbatur& YALÇINTAN, M. Cemal, “Kapitalist Kentte Sosyal Belediyecilik Ne Kadar Mümkün? Dikili Örneği”, 2010, https://www.academia.edu/270771/Kapitalist_Kentte_Sosyal_Belediyecilik_Ne_Kadar_M%C3BCmk%C3%BCn_Dikili_%C3%96rne%C4%9Fi, (Erişim: 21.07.2015).
  • ERDAL, S. (2012). Küreselleşme Sürecinde Refah Devlet Uygulamaları Açısından İsveç Modelinin Değerlendirilmesi, Danışman: Prof. Dr. Fevzi Devrim, Yayımlanmamış Doktora Tezi, İzmir.
  • GÜLER, Mahmut, “Toplumcu Belediyeciliğin Doğuş Koşulları Üzerine”, Toplumcu Belediyecilik: Teorik Yaklaşımlar, Türkiye Uygulamaları, İhsan Kamalak&Hüseyin Gül (drl.), İstanbul: Kalkedon Yayıncılık, 2013, ss.125-159.
  • KELEŞ, R. (2012). Yerinden Yönetim ve Siyaset, Cem Yayınevi, İstanbul.
  • ÖZDEMİR, S. (2007). Kürselleşme Sürecinde Refah Devleti, İTO Yayınları, Genişletilmiş 2. Baskı, İstanbul.
  • ÖZGÖKÇELER, Serhat& BIÇKI, Doğan, “Kentsel Yoksullukla Savaşım Noktasında Politik Bir Enstrüman: ‘Sosyal Belediyecilik’”, Finans Politik & Ekonomik Yorumlar, 49:565, 2012, ss.37-53.
  • ÖZTEKİN, A. (2010). Yönetim Bilimi, Siyasal Yayınevi, 4. Baskı, Ankara.
  • ÖZTÜRK, Hasret & GÜL, Hüseyin, “Sosyal Belediyecilik Sosyal Haklar ve Sosyal Devlete Bir Alternatif Mi?”, Sosyal Haklar Ulusal Sempozyumu IV, İstanbul, 18-19 Ekim 2012, ss. 377-392. http://www.sosyalhaklar.net/2012/Bildiriler/2012%20bildiri%20kitabi.pdf (Erişim: 08.07.2015).
  • ŞENKAL, A., SARIİPEK, D. B. (2007). Avrupa Birliği’nin Karşılaştırmalı Refah Devlet Modelleri ve Sosyal Politikada Devletin Değişen Rolü, Kocaeli Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi (14) 2007/2: 146-175.
  • TOPRAK, Z. (2010). Yerel Yönetimler, Birleşik Matbaacılık, İzmir.
  • Türkiye ve Orta Doğu Amme İdaresi Enstitüsü (TODAİE), Kamu Yönetimi Araştırması, Yerel Yönetimler Araştırma Grubu Raporu, Ankara, 1992.
  • Yerel Yönetim Araştırma Yardım ve Eğitim Derneği (YAYED), Piyasaya Karşı Halkı Korumak için Toplumcu Belediye, Ankara: Memleket Yayınları, 2014
  • http://www.resmigazete.gov.tr/arsiv/21693.pdf, (Erişim: 07.07.2015)
  • http://samsun.gov.tr/yonetim/resimler/samsun_sehri/samsun_buyuksehir_nufus_2014.pdf, (Erişim: 07.07.2015)
  • http://www.samsun.bel.tr/hizmet-birim-detay.asp?SayfaAltCatId=23 (Erişim: 07.07.2015)
  • http://www.samsun.bel.tr/projeler.asp (Erişim: 01.07.2015)
Toplam 20 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Konular Siyaset Bilimi
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Aslı Yönten

Çiğdem Şimşek

Yayımlanma Tarihi 15 Nisan 2016
Gönderilme Tarihi 7 Şubat 2017
Yayımlandığı Sayı Yıl 2016 Cilt: 2 Sayı: 3

Kaynak Göster

APA Yönten, A., & Şimşek, Ç. (2016). Türkiye’de Sosyal Belediyecilik Olgusunu Anlamak: Samsun Üzerine Bir İnceleme. Strategic Public Management Journal, 2(3), 76-89. https://doi.org/10.25069/spmj.290628