Participation of The Neighborhood Representatives (Mukhtars) into Managerial Activities in Local Level: Burdur Case

Yıl 2017, Cilt: 3 Sayı: 5, 31 - 57, 30.05.2017

Mustafa Lamba Sezai Öztop Yusuf Şahin

https://doi.org/10.25069/spmj.307270

Öz

Neighborhood
representatives (mukhtars) are the nearest units to citizens in local level. It
is required to take advantage of that the neighborhood representatives know
their districts and residents better than central and local government
authorities. In addition, it will be appropriate to the principles of
subsidiarity and the European Charter of Local Self Government to determine
problems and demands of neighborhoods by their representatives. It is necessary
to maintain communication channels and keep close relations with neighborhood
representatives by local governments to use that advantage efficiently.

It is aimed in
this study to determine the participation level of neighborhood representatives
into managerial activities in local level. For that purpose, the neighborhood
representatives in the center of Burdur province are included in the research.
According to the findings, it has been determined that the neighborhood
representatives have participated into various activities without experiencing any
difficulty, and they have been informed about the services regarding to their neighborhoods,
and they have kept close relationship with central and local administrations, and
most of them could communicate with local authorities directly. Therefore, it
has been concluded that the neighborhood representatives have been influential enough
in decision-making mechanisms in local level in Burdur.

Anahtar Kelimeler

Managerial Participation, Neighborhood Representative, Local Government, Municipality, Governance, Public Administration

Participation of The Neighborhood Representatives (Mukhtars) into Managerial Activities in Local Level: Burdur Case

Öz

Yerel düzeyde vatandaşa en yakın birimler
mahalle muhtarlıklarıdır. Mahalleyi ve mahalle sakinlerini merkezi ve yerel
yönetim temsilcilerine göre daha iyi tanıma imkanına sahip olan muhtarların bu
avantajından yararlanılması gerekmektedir. Mahallenin sorunlarının ve
taleplerinin muhtarlık ölçeğinde tespit edilmesi aynı zamanda Avrupa Yerel
Yönetimler Özerklik Şartı ve Subsidiyarite ilkesiyle de uyumlu olacaktır.
Mahalle muhtarlarının bu avantajlarından etkin olarak yararlanılması için hem
merkezi yönetimin taşra birimlerinin hem de yerel yönetimlerinin muhtarlarla
yakın iş birliği içinde olmaları ve iletişim kanallarının sürekli açık
tutulması gerekmektedir.

Bu çalışmada, mahalle muhtarlarının yerel
düzeyde yönetsel faaliyetlere katılım düzeylerinin tespit edilmesi
amaçlanmıştır. Çalışma kapsamında Burdur il merkezinde bulunan mahalle
muhtarları yer almaktadır. Elde bulgular sonucunda; muhtarların belediyenin
çeşitli faaliyetlerine önemli oranda katılım sağladıkları ve katılım konusunda
da herhangi bir zorluk yaşamadıkları; mahalle ile ilgili hizmetlerde ve
konularda kendilerinin önceden bilgilendirildiği dolayısıyla mahallenin birer
temsilcisi olarak merkezi ve yerel temsilciler tarafından muhatap alındıkları;
büyük çoğunluğunun yerel yöneticilerle doğrudan iletişim kurabildikleri tespit
edilmiştir. Dolayısıyla yerel düzeyde karar alma mekanizmalarında muhtarların
yeterince etkili oldukları sonucuna ulaşılmıştır.

Anahtar Kelimeler

Yönetsel Katılım, Muhtar, Yerel Yönetim, Belediye, Yönetişim, Kamu Yönetimi

Kaynakça

• Arıkboğa, Erbay (1999), “Yerel Yönetim Açısından Mahalle Muhtarlığına Bir Bakış”, Çağdaş Yerel Yönetimler, C.8, S.3, Temmuz, (103-125). Çadırcı, Musa (1970), Türkiye’de Muhtarlık Teşkilatının Kurulması Üzerine Bir İnceleme”, Belleten, C.34, S.135, Temmuz. Çitci, Oya, “Temsil, Katılma ve Yerel Demokrasi”, Çağdaş Yerel Yönetimler Dergisi, Cilt:5, Sayı:6, Kasım 1996, s.9, (5-14). Ergenç, Özer (1984), “Osmanlı Şehrindeki ‘Mahalle’nin İşlev ve Nitelikleri Üzerine”, Osmanlı Araştırmaları, İstanbul, Sayı: 4. Eroğlu, Hacer Tuğba “Yönetime Katılma Biçimleri Ve Yerel Yönetimlerde Demokratik Mekanizmalar”, S.Ü. İİBF Sosyal ve Ekonomik Araştırmalar Dergisi, Sayı:11, 2006, s.192, (191-206). Eryılmaz, Bilal (2010), Tanzimat ve Yönetimde Modernleşme, İşaret Yayınları, Ankara. Eryılmaz, Bilal (2014), Kamu Yönetimi, Umuttepe Yayınları, 7. Baskı, Kocaeli. Şaylan, Gencay “Bürokratik Sistemlerde Yönetime Katılma Olgusu ve Yapısal Sınırlılıklar”, Amme İdaresi Dergisi, Haziran 1979, Cilt:12 Sayı:12, s.19, (19-32). Şengül, Ramazan ve Çetinkaya, N. Işıl, “Kamu Yönetiminin Değişim Sürecinde Yönetsel Demokrasi”, Hukuk ve İktisat Araştırmaları Dergisi, Cilt:4, No:2, 2012, s.54, (51-60). Tekeli, İlhan “Katılımcı Demokrasi, Sivil Ağlar ve Sivil Toplum Kuruluşları”, 15. STK Sempozyumu Bildirisi, 18-19 Haziran 2004, İstanbul, http://stk.bilgi.edu.tr/media/cd/01/doc/okuma_02-2.pdf, 08.02.2017. Tural, Erkan (2005), “1864 ve 1871 Vilayet Nizamnameleri ve 1876 İdare-i Umumiyye-i Vilayat Talimatnamesi”, Çağdaş Yerel Yönetimler, C.14, S.1, Ocak, (71-91). Wang, XiaoHu and Wart, Montgomery Wan ““When Public Participation in Administration Leads to Trust: An Empirical Assessment of Managers’ Perceptions”, Public Administration Review. March-April, 2007, p.267, (265 – 278). Yalçındağ, Selçuk (1998), “Yerel Demokrasinin Örgütlenmesi ve Yerinde Yönetimin Geliştirilmesi Açısından “Muhtarlık” Kurumu”, Çağdaş Yerel Yönetimler Dergisi, C.7, S.3, Temmuz, (37-56).