EXAMINATION OF THE DIGITAL GAME ADDICTION LEVEL OF SECONDARY SCHOOL STUDENTS ACCORDING TO SOME PHYSICAL PARAMETERS AND ACADEMIC SUCCESS

Yıl 2022, , 55 - 68, 30.09.2022

Ayhan Delebe , Zekihan Hazar

https://doi.org/10.33689/spormetre.1061035

Cited By: 2

Öz

This research aimed to examine the digital game addiction level of secondary school students according to some physical parameters and academic achievement. The research was designed according to the quantitative model, and descriptive, relational and causal-comparison methods were used. A total of 505 students (female=280 male=225) in the 11-14 age range participated in the research. In order to measure the digital game addiction levels of the participants, the “Digital Game Addiction Scalefor Children” developed by Hazar and Hazar was used. In physical parameters; height kilogram index (BMI), cardiovascular efficiency, height and weight measurements were made, and academic achievement was evaluated by taking the 2019-2020 academic fall semester grade point averages. The data obtained in the research were analyzed in the computer environment through the SPSS program. In the analysis of the data, descriptive statistics, t-test for independent samples, one-way ANOVA test, Kruskal Wallis test and correlation analyzes were performed. According to the research findings, 55.6% of the participants were lowrisk, 34.5% risky, 8%, It was determined that 9 of them were in the dependent group and 1% were in the highly dependent group. It has been determined that the level of digital game addiction of the participants differs according to gender, age and having an athlete license. It was determined that there was a significant negative correlation between the participants level of digital game addiction, cardiovascular motor reflex efficiency and academic achievement. It was observed that there was no statistically significant relationship between the digital game addiction level of the participants and BMI. As a result; It has been observed that digital game addiction reduces academic achievement and cardiovascular efficiency in children.

Anahtar Kelimeler

Secondary school, addiction, digital game addiction, academic achievement, physical parameters

ORTAOKUL ÖĞRENCİLERİNİN DİJİTAL OYUN BAĞIMLILIĞI DÜZEYİNİN BAZI FİZİKSEL PARAMETRELERE VE AKADEMİK BAŞARIYA GÖRE İNCELENMESİ

Öz

Öz: Bu araştırma, ortaokul öğrencilerinin dijital oyun bağımlılığı düzeyinin bazı fiziksel parametrelere ve akademik başarıya göre incelenmesi amaçlanmıştır. Araştırma nicel modele göre tasarlanmış olup, betimsel, ilişkisel ve nedensel-karşılaştırma yöntemleri kullanılmıştır. Araştırmaya 11-14 yaş aralığında yer alan toplam 505 öğrenci (kadın=280 erkek = 225) katılmıştır. Katılımcıların dijital oyun bağımlılığı düzeylerini ölçmek amacıyla, Hazar ve Hazar tarafından geliştirilmiş olan “Çocuklar İçin Dijital Oyun Bağımlılığı Ölçeği” kullanılmıştır. Fiziksel parametrelerde ise; boy kilogram indeksi (BKİ), kardiyovasküler verim, boy ve kilo ölçümleri yapılmış, akademik başarı durumları ise 2019-2020 eğitim-öğretim güz yarıyılı not ortalamaları alınarak değerlendirilmiştir. Araştırmada elde edilen veriler SPSS programı aracılığıyla bilgisayar ortamında analiz edilmiştir. Verilerin analizinde tanımlayıcı istatistik, bağımsız örneklemler için t testi, one-way ANOVA testi, Kruskal Wallıs testi ve korelasyon analizleri yapılmıştır.Araştırma bulgularına göre, katılımcıların %55,6’sı az riskli, %34,5’i riskli, % 8,9’u bağımlı,%1 yüksek düzeyde bağımlı gurupda olduğu belirlenmiştir. Katılımcıların dijital oyun bağımlılığı düzeyinin cinsiyet, yaş, sporcu lisansına sahip olma durumuna göre farklılık gösterdiği tespit edilmiştir. Katılımcıların dijital oyun bağımlılığı düzeyi ile kardiyovasküler motor refleks verimi ve akademik başarı durumu ile negatif yönde anlamlı düzeyde bir ilişki olduğu tespit edilmiştir. Katılımcıların dijital oyun bağımlılığı düzeyi ile BKİ arasında istatistiksel olarak anlamlı bir ilişki olmadığı görülmüştür. Sonuç olarak; dijital oyun bağımlılığının çocuklarda akademik başarı durumlarını ve kardiyovasküler verimi düşürdüğü görülmüştür.
Anahtar Kelimeler: Ortaokul, bağımlılığı, dijital oyun bağımlılığı, akademik başarı, fiziksel parametreler

Anahtar Kelimeler

Ortaokul, Bağımlılık, Dijital oyun bağımlılığı, Akademik başarı, Fiziksel parametreler

Kaynakça

• Akçay, D., Özcebe, H. (2012). Okul öncesi eğitim alan çocukların ve ailelerinin bilgisayar oyunu oynama alışkanlıklarının değerlendirilmesi. Çocuk Dergisi, 12(2), 66-71.
• Anand, A. (2007). Study of time management the correlation between video game usageandac ademic performance markers. Cyberpsychol Behav, 10(4), 552-9.
• Aydın, A. (2010). Oyun dil ve düşünce. Ankara: Eğiten Kitap Yayınları.
• Aydoğdu, F. (2018). Dijital oyun oynayan çocukların dijital oyun bağımlılığının çeşitli değişkenler açısından incelenmesi. Ulak bilge, 6(31), 1-18.
• Ayhan, B., Köseliören, M. (2019). İnternet, online oyun ve bağımlılık. Online Journal of Technology Addiction and Cyberbullying, 6(1), 1-30.
• Çavuş, S., Ayhan, B., Tuncer, M. (2016). Bilgisayar oyunları ve bağımlılık: Üniversite öğrencileri üzerine bir alan araştırması. İletişim Kuram ve Araştırma Dergisi, (43).
• Çukur, D. (2011) Okul öncesi çocukluk döneminde sağlıklı gelişimi destekleyici dış mekân tasarımı. SDÜ Orman Fakültesi Dergisi, 12(1), 71-7.
• Doğan, F. Ö. (2006). Video games and children: Violence in video games. New Symposium Journal, 44(4) 161-164.
• Drummond, A., Sauer, J. D. (2014). Video-games do not negatively impact adolescent academic performance in science, mathematics or reading. PloS one, 9(4), e87943.
• DSM V (Diagnostic and Statistical Manual), (2012). Mental Disorders, The Committee on Nomenclature and Statistics of the American Psychiatric Association, Washington, s. 947.
• DSM IV (Diagnostic and Statistical Manual), (Mental Disorders, The Committee on Nomenclature and Statistics of the American Psychiatric Association, Washington
• Gençer, (2020) Merkezi limit teoremi. Elde edilme tarihi:19 Ağustos, 2020, https://blog.industryolog.com
• Gençlik ve Spor Bakanlığı, Spor Hizmetleri Genel Müdürlüğü, İstatistiksel veriler (2018). Elde edilme tarihi: 31 Aralık, 2021, https://shgm.gsb.gov.tr
• Gentile, D. A., Gentile, J. R. (2008). Violent video games as exemplary teachers: A conceptual analysis. Journal of Youth and Adolescence, 37(2), 127-141.
• Gentile, D.A., Lynch, P.J., Linder, J.R., Walsh, D.A. (2004). The effects of violent video game habits on adolescent hostility, aggressive behaviors, and school performance. Journal of Adolescence, 27(1), 5–22.
• Gentile, D. A., Choo, H., Liau, A., Sim, T., Li, D., Fung, D., Khoo, A. (2011). Pathological video game use among youths: A two-year longitudinal study. Pediatrics, 127(2), e319-e329.
• Gentile, (2009). Pathological Video-Game Use Among Youth Ages 8 to 18. Iowa State University and National Institute on Media and the Family, Minneapolis, Minnesota
• Günay, M., Cicioğlu, İ., Tamer, K., Şıktar, E. (2017). Spor fizyolojisi ve performans ölçüm testleri. Ankara: Gazi kitapevi.
• Güvenliwep, (2019). Dijital oyun oynama raporu. Elde edilme tarihi.14 Aralık, 2021. https://www.guvenliweb.org.tr/dosya/RjARy.pdf
• Gökçearslan, Ş., Durakoğlu, A. (2014). Ortaokul öğrencilerinin bilgisayar oyunu bağımlılığı düzeylerinin çeşitli değişkenlere göre incelenmesi. Dicle Üniversitesi Ziya Gökalp Eğitim Fakültesi Dergisi, 23(14), 419-435.
• Griffiths, M.D. (1999). Internet addiction: Fact or fiction? The Psychologist, 12(5), 246-250.
• Hazar, M. (2000). Beden eğitimi ve sporda oyunla eğitim. Ankara: Tutibay
• Hazar, Z. (2016). Fiziksel hareketlilik içeren oyunların 11-14 yaş grubu ortaokul öğrencilerinin dijital oyun bağımlılığına etkisi. Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Doktora Tezi. Ankara
• Hazar, Z. Tekkurşun Demir, G., Dalkıran, H. (2017). Ortaokul öğrencilerinin geleneksel oyun ve dijital oyun algılarının incelenmesi: karşılaştırmalı metafor çalışması. Spormetre Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 15(4), 179-190
• Hazar, Z. (2018). Çağın vebası dijital oyun bağımlılığı ve başa çıkma yöntemleri. Ankara: Gazi Kitabevi
• Hazar, K., Özpolat, Hazar, Z. (2020). Ortaokul öğrencilerinin dijital oyun bağımlılığı düzeylerinin çeşitli değişkenlere göre incelenmesi (Niğde İli Örneği). Spormetre Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 18(1), 225-234.
• Horzum, (2011). İlköğretim öğrencilerinin bilgisayar oyunu bağımlılığı düzeylerinin çeşitli değişkenlere göre incelenmesi. Eğitim ve Bilim, 36, 159
• Karasar, N. (2000). Bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: Nobel
• Kneer, J., Rieger, D., Ivory, J.D., Ferguson, C. (2014). Awareness of risk factors for digitalgame addiction: Interviewing players and counselors. Int Journal of Ment Health Addiction 12(8), 585–599.
• Koçyiğit, S., Tuğluk, M. N., Mehmet, K. Ö. K. (2007). Çocuğun gelişim sürecinde eğitsel bir etkinlik olarak oyun. Atatürk Üniversitesi Kazım Karabekir Eğitim Fakültesi Dergisi, (16), 324-342.
• Hazar, K., Mamak, H., Çınar, V. (2015). Investigatıon of relationship internet and computer games addiction with sports participation level und some variables in high school students. Journal of Physical Education & Sports Science, 9(2), 259-268.
• Ocakoğlu, O. (2020). Fiziksel aktivite içeren sanal gerçeklik oyunu oynayanların egzersiz motivasyonlarının incelenmesi. Eurasian Research in Sport Science, 5(1), 44-59.
• Öncü, E., Özbay, E. (2005). Okul öncesi çocuklar için oyun. Ankara: Kök.
• Özdemir. S. (2001). Uçucu madde kullanımı ve şiddet. Yüksek Lisans Tezi, İ.Ü. Adli Tıp Enstitüsü, İstanbul.
• Öztürk, E.D. (2007). Bilgisayar oyunlarının çocukların bilişsel ve duyuşsal gelişimleri üzerindeki etkisinin incelenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İzmir.
• Sezer, F.E. (2018). 7-14 yaş arası obez çocuklarda beden algısının çocuğun kendisi ve ebeveyni tarafından değerlendirilmesi. Yüksek Lisans Tezi. İstanbul Medipol Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
• Tezyurdu,(2020). Nitel ve nicel araştırma yöntemleri nelerdir, Elde Edilen Tarih: 08 Ağustos 2020, https://tezyurdu.com
• Türk Dil Kurumu. (2019). Türkçe Sözlük (11. Bs.). Ankara: Türk Dil Kurumu.
• Yavuzer, H. (2015). Madde Bağımlılığından Koruyan Aşı Aile, Yeşilay, 973, 22-25.
• Yeşil, Altıok (2012) Kardiyovasküler hastalıkların önlenmesi ve kontrolünde fiziksel aktivitenin önemi, Kardiyovasküler Hemşirelik Dergisi, 3(3), 39-48
• Yeşilay, (2020) Bağımlılığın Tanımı, Madde Bağımlılığı, Teknoloji Bağımlılığı, Eide Edilen Tarih: 09 Temmuz, 2020, https://www.yesilay.org.tr