EXAMINATION OF SELF-LEADERSHIP LEVELS OF SPORTS SCIENCES STUDENTS

Yıl 2019, , 78 - 87, 31.03.2019

Elif Bozyiğit , Esra Çetin

https://doi.org/10.33689/spormetre.453252

Cited By: 3

Öz

Self-leadership can be defined as the self-affecting process to do a task. Self-leadership is one of the modern leadership approaches that emerged in the 1980s. In this research, it is aimed to examine the self-leadership levels of students in sport sciences. The sample of the study consists of a total of 132 sport sciences students, whom 52 are women (39%) and 80 are men (61%). Personal Information Form and “Abbreviated Self-Leadership Questionnaire (ASLQ)” which is the short version translated to the Turkish language by Şahin (2015) was used as the data collection tool of the study. ASLQ has 5-point Likert type and consists of 9 items. SPSS 15.0 package program was used in the analysis of the data. Cronbach Alpha is calculated as .82 as result of reliability analysis. According to the analysis; there was no statistically significant difference the scores obtained from ASLQ among age, class, gender and department, there was a significant difference between place of growth (p <.05). The average score of the students is 34.88 (min=10, max=45). As a result; it can be said that faculty of sports sciences student’ self-leadership levels are high, however, it only differs according to one variable.

Anahtar Kelimeler

Education, self-leadership, leadership, sports, university student

SPOR BİLİMLERİ ÖĞRENCİLERİNİN KENDİ KENDİNE LİDERLİK DÜZEYLERİNİN İNCELENMESİ

Öz

Kişilerin
bir işi gerçekleştirebilmek için kendini etkileme süreci kendi kendine liderlik
olarak tanımlanabilir. Kendi kendine liderlik 1980’li yıllarda ortaya çıkan
modern liderlik yaklaşımlarından biridir. Bu
araştırmada, spor bilimlerinde öğrenim gören öğrencilerin kendi kendine
liderlik düzeylerinin incelenmesi amaçlanmıştır. Araştırmaya katılan 52 kadın
(%39), 80 erkek (%61) toplam 132 öğrenci bu araştırmanın örneklemi
oluşturmaktadır. Araştırmada Kişisel Bilgi Formu ve Türkçe çevirisi Şahin
(2015) tarafından yapılan “Kendi Kendine Liderlik Ölçeği (KKLÖ)” kısa formu
kullanılmıştır. KKLÖ 5’li Likert tipi puanlamaya sahiptir ve 9 maddeden
oluşmaktadır. Verilerin analizinde SPSS 15.0 paket programı kullanılmıştır.
Ölçeğin Cronbach Alpha değeri .82’dir. Yapılan analizlere göre; KKLÖ’den alınan
puanlar ile yaş, sınıf, cinsiyet ve bölüm arasında istatistiksel olarak anlamlı
bir farklılık bulunamamış, büyüdükleri yer arasında anlamlı bir farklılık
bulunmuştur (p<.05). Öğrencilerin ölçekten aldıkları ortalama puan 34.88’dir
(min=10, max=45). Sonuç olarak; spor bilimleri fakültesi öğrencilerinin kendi
kendine liderlik düzeylerinin yüksek olduğu ve sadece bir değişkene göre
farklılık gösterdiği söylenebilir.

Anahtar Kelimeler

Eğitim, kendi kendine liderlik, liderlik, spor, üniversite öğrencisi

Kaynakça

• Anderson, J.S. and Prussia, G.E. (1997). The self-leadership questionnaire: Preliminary assessment of construct validity, The Journal of Leadership Studies, 4, pp.119-143.
• Arlı, Ö. and Avcı, A. (2017). The effect of core self-evaluation on self-leadership: A Study on Primary School Teachers, Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 9(22), pp.455-468.
• Ay, F.A., Karakaya, A. and Yılmaz, K. (2015). Relationship between self-leadership and critical thinking skills, Procedia-Social and Behavioral Sciences, 207, pp.29-41.
• Bass, B.M. (1990). From transactional to transformational leadership: Learning to share the vision, Organizational Dynamics, 18(3), pp.19-31.
• Bayrak S. (1997). Değişen liderlik anlayışı ve Türkiye gerçeği, 21. Yüzyıl Liderlik Sempozyumu, İstanbul, 1, s.355-358.
• Bozyiğit, E. ve Duğan, Ö. (2018). Examination of self-leadership levels of volleyball referees, 6th International Conference on Science Culture and Sport, 25-27 April, 2018, Lviv-Ukraine.
• Büyüköztürk, Ş. (2018). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabi. 24. Baskı, Ankara: Pegem Akademi, Doi: 10.14527/9789756802748.
• D’Intino, R.S., Goldsby, M.G., Houghton, J.D. and Neck, C.P. (2006). Self-leadership: A process for entrepreneurial success, Journal of Leadership and Organizational Studies, 13(4), pp.105-120.
• DiLiello, T.C. ve Houghton, J.D. (2006). Maximizing organizational leadership capacity for the future toward a model of self-leadership, innovation and creativity, Journal of Managerial Psychology, 21(4), pp.319-337. Doi: 10.1108/02683940610663114
• Doğan, S. (2007). Vizyona dayalı liderlik, 2. Baskı, İstanbul: Kare Yayınları.
• Doğan, S. ve Şahin F. (2008b). Kendi kendine liderlik ölçeğinin Türkçe uyarlaması, geçerlik ve güvenilirlik çalışması, H.U. İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 26(1), s.139-164.
• Doğan, S. ve Şahin, F. (2008a). Bireysel performansı ve verimliliği artIrmada kendi kendine liderlik yaklaşımının önemi, İşGüç-Endüstri İlişkileri ve İnsan Kaynakları Dergisi, 10(1), s.77-95.
• Eren, E. (2000). Örgütsel davranış ve yönetim psikolojisi, İstanbul: Beta Yayınları.
• Garipağaoğlu, B.Ç. ve Güloğlu, B. (2015). Öğretmen adaylarında öz liderlik becerilerinin yordayıcısı olarak öğrenilmiş güçlülük ve denetim odağı, Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 15(2), s.147-162.
• Güllü, S. (2018). Spor işletmelerinde çalışan mutluluğu, International Journal of Social Sciences and Education Research, 4(3), s.547-559.
• Houghton, D.J., and Neck, C.P. (2002). The revised self-leadership questionnaire: Testing a hierarchical factor structure for self-leadership, Journal of Managerial Psychology, 17(8), pp.672-691.
• Houghton, D.J., Dawley, D. and DiLiello, T.C. (2012). Abbreviated self-leadership questionnaire (ASLQ): A more concise measure of self-leadership, International Journal of Leadership Studies, 7(2), pp.216-232.
• Kalyar, M.N. (2011). Creativity, self-leadership and individual innovation, The Journal of Commerce, 3(3), pp.20-28.
• Kazan, A.L. (1999). Exploring the concept of self-leadership: Factors impacting self-leadership of Ohio Americorp’s Members, Doctoral Dissertation, Ohio: The Ohio State University.
• Konan, N. and Atik, S. (2015). Turkish adaptation of self-leadership scale for educational organizations: validity and reliability studies, e-International Journal of Educational Research, 6(3), pp. 101-115.
• Konuk, S. (2017). Self-leadership behaviors as predictor of teachers’ taking initiative, European Journal of Education Studies, 3(11), pp.650-651. Doi: 10.5281/zenodo.1069687
• Koray, M. (1997). 21. yüzyıl: Yeni beklentiler, yeni liderlik alanları ve kadınlar, 21.YY.da Liderlik Sempozyumu, İstanbul: DHO Matbaası.
• Kul, M. (2010). Okul yöneticilerinin liderlik stilleri ile beden eğitimi öğretmenlerinin yıldırma (mobbing) yaşama düzeyleri, örgütsel bağlılıkları ve iş doyumu arasındaki ilişki, Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Manz, C.C. (1986). Self-leadership: Toward an expanded theory of self-influence processes in organizations, Academy of Management Review, 11(3), pp.585-600.
• Manz, C.C. and Neck, C.P. (2004). Mastering self-leadership: Empowering yourself for personal excellence, 3rd Edition, Upper Saddle River, NJ: Prentice Hall.
• Manz, C.C. and Sims, H.P. (1980). Self-management as a substitute for leadership: A social learning theory perspective, Academy of Management Review, 5(3), pp.361-367.
• Manz, C.C. and Sims, H.P. (2001). The new superleadership: Leading others to lead themselves, Berrett-Koehler Store.
• Nanjundeswaraswamy, T.S. and Swamy, D.R. (2014). Leadership styles, Advanced in Management, 7(2), pp.57-62.
• Neck, C. P. and Manz, C.C. (1992). Thought self - leadership: The influence of self - talk and mental imagery on performance, Journal of Organizational Behavior, 13(7), pp.681-699.
• Neck, C.P. and Houghton, J.D. (2006). Two decades of self-leadership theory and research: Past developments, present trends, and future possibilities, Journal of Managerial Psychology, (21), pp.270-295.
• Neck, C.P. and Manz, C.C. (1996). Thought self-leadership: The impact of mental strategies training on employee cognition, behavior, and affect, Journal of Organizational Behavior, 17(5), pp.445-467.
• Özdemir, A., Şahin, A. ve Özgüner, M. (2017). Üniversite öğrencilerinin kendi kendine liderlik eğilimlerinin belirlenmesi, II. Uluslararası Sosyal Bilimler Sempozyumu, 18-20 Mayıs 2017, Alanya/Türkiye, Tam Metin Kitabı, Editör: Mehmet AK, s. 2155-2166.
• Paksoy, M. (2002). Çalışma ortamında insan ve toplam kalite yönetimi. İstanbul Üniversitesi Yayın No: 4356, İstanbul: Çantay Yayın.
• Parlak, B. (2016). Yönetim bilimi ve çağdaş yönetim teknikleri, 3. Baskı, İstanbul: Beta Basım Yayım.
• Pearce, C. L. and Manz, C.C. (2005). The new silver bullets of leadership: The importance of self-and shared leadership in knowledge work, Organizational Dynamics, 34(2), pp.130-140.
• Şahin, F. (2015). The convergent, discriminant, and concurrent validity of scores on the abbreviated self-leadership questionnaire, The Journal of Human and Work, 2(2), 91-104.
• Semerci, N. (2010). The relationships between self leadership and critical thinking, African Journal of Business Management, 4(8), pp.1639-1643.
• Sesen, H., Tabak, A., and Arlı, O. (2017). Consequences of self-leadership: A study on primary school teachers, Educational Sciences: Theory & Practice, 17, pp.945–968. http://dx.doi.org/10.12738/estp.2017.3.0520
• Sunay, H. (1998). Spor eğitim alt yapısında beden eğitimi öğretmeni ve antrenörün önemi, Gazi Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 3 (2), s.43-50.
• Tabak, A., Sığrı, Ü. ve Türköz, T. (2013). Öz liderlik ölçeğinin Türkçeye uyarlanması çalışması, Bilig, 67, s.213-246.Tengilimoğlu, D. (2005). Kamu ve özel sektör örgütlerinde liderlik davranişi özelliklerinin belirlenmesine yönelik bir alan çalışması, Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 4(14), s.01-16.
• Türköz, T., Mutlu, T.O., Tabak, A. and Erdoğan, M. (2013). Examining the levels of self-leadership perceptions of university student-athletes in terms of sociodemographic characteristics, Physical Culture and Sport Studies and Research, Volume LVIII, pp.43-52. Doi: 10.2478/pcssr-2013-0011
• Uğurluoğlu, Ö. (2010). Kendi kendine liderlik stratejileri üzerine bir araştırma, Atatürk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 24(1), s.175-191.
• Ünver, O., Savrun, D.M. ve Köse, H. (2017). Spor bilimleri fakültesindeki akademisyenlerin öz liderlik seviyelerinin incelenmesi, 4. The International Balkan Conference in Sport Sciences, 21-23 May 2017, Bursa/Turkey, Bildiri Kitabı, s.691.
• Yıldırım, R. (1999). Öğrenmeyi Öğrenmek, Sistem Yayıncılık: 147 Geliştiren Kitaplar Dizisi, Dördüncü Basım, İstanbul.