Araştırma; aktif futbolcular üzerinde, hidroterapik uygulamanın egzersiz sonrası laktat düzeylerine etkisinin belirlemesi ve ayrıca shuttle run testi ile oluşturulan yorgunluğun giderilebilmesi ve daha kısa sürede toparlanma sağlanabilmesi için 3 farklı yöntem kullanılarak, hangisinin toparlanmada daha etkili olacağını belirlemek amacıyla yapıldı. Çalışmaya 10 amatör futbolcu gönüllü olarak katıldı. Araştırmada deneklerde yorgunluk oluşturmak için shuttle run testi 3 ayrı günde gün aşırı uygulandı. Deneklere 1.gün aktif dinlenme (Jogging), 2.gün hidroterapik pasif dinlenme, 3.gün ise hidroterapik aktif dinlenme yaptırıldı. Egzersizden hemen sonra ve toparlanma uygulamalarının 5.,10.,15. ve 30. dakikalarında alınan kan örneklerinden laktat düzeyleri belirlendi. Hidroterapi uygulanan havuzda suyun sıcaklığı 28-32°Colup, Üç farklı uygulama A (salon aktif), B (Havuz pasif), C (Havuz aktif) olarak gruplandırıldı. Gruplar arası farklılıkların karşılaştırılmasında ANOVA farklılığın hangi gruptan kaynaklandığını belirlemek için Tukey testi yapıldı. Gruplar içi farklılıkların karşılaştırılmasında tekrarlı ölçümlerde ANOVA testi, farklılığın hangi ölçümden kaynaklandığını belirlemek için Benferroni testi yapıldı. Bu çalışmada hata düzeyi 0.05 olarak değerlendirildi. Sonuçlar değerlendirildiğinde egzersizden 5dk sonra C grubunun laktat düzeyinin A grubundan önemli düzeyde düşük olduğu, egzersizden 30dk sonra A grubunun laktat düzeyinin, B grubundan önemli düzeyde düşük olduğu belirlendi. Grup içi farklılıklar incelendiğinde A grubunun Egzersiz öncesi laktat düzeyinin, egzersizden 15 ve 30dk sonrası, önemli bir farklılığın olmadığı, diğer ölçüm zamanlamaları arasında P<0,05 düzeyinde önemli farklılığın olduğu tespit edildi. B grubunun egzersizden 10,15 ve 30dk sonra farklılığın önemsiz olduğu, Diğer ölçüm zamanlamaları arasında P<0,05 düzeyinde önemli farklılığın olduğu tespit edildi. C grubunun egzersiz öncesi ve egzersizden 30dk sonrası farklılığın önemsiz olduğu, diğer ölçüm zamanlamaları arasında P<0,05 düzeyinde önemli farklılığın olduğu tespit edildi. Sonuç olarak; laktat düzeyleri bakımından suda ve dışarıda yapılan aktif toparlanmanın pasif toparlanmadan daha etkili olduğu söylenebilir
This study was conducted with the aim of investigating the effect of hydrotherapic implementation on lactate levels of active soccer players after exercise; and determining the most effective method in recovery by using 3 different methods in order to remove the fatigue created by shuttle run test and to provide recovery in a shorter time. 10 Amateur soccer players voluntarily participated in the study. During the study, the shuttle run test was applied to the subjects on 3 alternate days to create fatigue on the subjects. The subjects made active recovery (jogging), hydrotherapic passive recovery, and hydrotherapic active recovery in the 1., 2., and 3. day, respectively. The lactate levels were determined using the blood samples obtained shortly after the exercise and in the 5., 10., 15. and 30. minute of the implementation. In the pool where hydrotherapy was applied, the water temperature was between 28-32°C and the pool was grouped into 3 different implementation areas; namely, A (Hall Active), B (Pool Passive), and C (Pool Active). ANOVA test was applied to determine the significant difference between the groups and Tukey test was used to determine if there was a significant difference in any of these groups. To determine in-group differences, ANOVA test was used and to determine the measure causing the difference, Bonferroni test was used. The significance level of the analysis is 0,05. According to the results of the study, the lactate level of Group C is significantly less than Group A 5 minutes after the exercise, and it is determined that the lactate level of group A is significantly less than Group B 30 minutes after the exercise. According to in-group differences, there is no significant difference between 15. and 30. minutes after the exercise the Lactate levels of Group A. For the other measurement times, it is determined that there are significant differences at the P<0,05 level of significance. It is also determined that while there is no significant difference between the measures at 10., 15., and 30. minute after the exercise, there are significant differences between other measurement times at P<0,05 level. For the Group C, it is determined that while there is no significant difference between the measure before the exercise and the measure 30 minutes after the exercise, there are significant differences between the other measurement times at P<0,05 level. In conclusion, it can be said that active recovery in and out of water is more effective than passive recovery in terms of lactate levels
Diğer ID | JA42DA27YR |
---|---|
Bölüm | Araştırma Makalesi |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 1 Ağustos 2015 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2015 Cilt: 13 Sayı: 2 |