The aim of this study is to analyze the opinions
of parents who have child with autism about leisure and physical activity. The
sample group of the study in which qualitative research is used is 10 parents
whose child with autism attends any physical activity at a sports club in
Ankara. Criterion sampling from purposeful sampling methods is used in order to
define study group of the study. Literature review is done to form conceptual
framework and prepare interview questions and 7-question semi-structured
interview form is prepared as data collection tool in accordance with 2 domain
experts` views. Within the frame of prepared interview form, face to face
interviews are done and collected data is analyzed with content analysis
method. Data collected from participants is saved to a recorder so as to
provide reliability and validity, therefore data loss is prevented and research
data is analyzed more than one researcher. According to research findings, it
is understood that parents who has child with autism consider leisure as the
time with their own and they prefer to participate more in physical and social
activities at this time period. Another finding is that parents consider that
having a child with autism is the most important factor to limit using the
leisure.
The reason of parents` sending their children to
sports club is that special education programs are inadequate and physical activity
programs provide psychological, physical and sociological benefits.
Furthermore, the fact that children with autism participate physical activity
programs creates an increase in parents` participation of leisure.
In conclusion, parents who have child with autism
consider leisure as the time when they are with their own and they think that
physical activities are important part of enjoying leisure whereas physical
activities are necessary for their children.
Bu araştırmanın amacı; otizmli çocuğa sahip ebeveynlerin serbest zaman ve fiziksel aktiviteyle ilgili düşüncelerinin incelenmesidir. Nitel araştırma yaklaşımının kullanıldığı çalışmanın örneklem gurubunu, otizmli çocuğunu fiziksel aktivite programlarına katılan 10 ebeveyn oluşturmuştur. Araştırmanın örneklemini belirlemek için amaçlı örnekleme yöntemlerinden “ölçüt örnekleme yöntemi” kullanılmıştır. Kavramsal çerçeveyi oluşturmak ve görüşme sorularını hazırlamak amacıyla kapsamlı bir şekilde alan yazın taraması yapılmış ve iki alan uzmanının görüşleri doğrultusunda veri toplama aracı olarak 7 soruluk “yarı yapılandırılmış” görüşme formu hazırlanmıştır. Hazırlanan görüşme formu çerçevesinde; katılımcılarla görüşmeler yüz yüze gerçekleştirilmiş ve toplanan veriler içerik analiz yönetimiyle çözümlenmiştir. Araştırma bulgularına göre otizmli çocuğu olan ebeveynlerin serbest zaman kavramını kendi kendine kaldığı zaman dilimi olarak algıladığı ve bu zaman diliminde daha çok fiziksel ve sosyal etkinliklere katılmayı tercih ettiği tespit edilmiştir. Ebeveynlerin otizmli bir çocuğa sahip olma durumunu serbest zamanlarını değerlendirme konusunda en önemli sınırlandırıcı faktör olarak görmesi elde edilen diğer bulgudur. Ailelerin otizmli çocuğunu fiziksel aktivite programı sunan bir spor kulübüne gönderme sebebinin daha çok özel eğitim alanındaki programlarının yetersiz olması ve fiziksel aktivite programların çocuklar için psikolojik, fiziksel ve sosyolojik faydalar sağlaması olduğu görülmektedir. Ayrıca otizmli çocukların fiziksel aktivite programına katılma durumu ebeveynlerinin serbest zaman süresinde bir artış yarattığı da elde edilen verilerden anlaşılmaktadır. Sonuç olarak; otizmli çocuğu olan ebeveynlerin serbest zamanı kendi kendine kaldığı zaman dilimi olarak algıladığı ve fiziksel aktiviteleri kendileri için önemli bir serbest zaman değerlendirme biçimi; çocukları için ise zorunlu bir ihtiyaç olarak gördüğü söylenebilir.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Spor Hekimliği |
Bölüm | Araştırma Makalesi |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 17 Mart 2020 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2020 Cilt: 18 Sayı: 1 |