DETERMINATION OF THE ATTITUDES OF THE FACULTY OF SPORT SCIENCES STUDENTS TOWARDS PLAYING GAMES INVOLVING PHYSICAL ACTIVITY (18-22 AGE)

Yıl 2021, Cilt: 19 Sayı: 1, 116 - 126, 30.03.2021

Didem Gülçin Kaya Bijen Filiz Nevzat Yıldırım

https://doi.org/10.33689/spormetre.697578

Cited By: 1

Öz

The aim of this study is to examine the attitudes of the Faculty of Sports Sciences (SSF) students towards games involving physical activity according to various variables. In the study, the screening model has been used. The study group consisted of a total of 220 students, 102 women and 118 men, who were selected by simple random sampling method, studying at Afyon Kocatepe University SSF. As a data collection tool has been used the Game Proneness Scale (18-22 Age). As a result of the study, it was seen that SSF students have a high level of attitude towards games involving physical activity. In terms of gender variable, it has been determined that male students are more willing to play games than female students. It was noted that as the grade level of the students increased, their attitudes towards games involving physical activity also increased. Students who use the gym outside of the classroom have more fun and risks from games. In addition, it was concluded that taking a lesson related to games increased the attitude towards game among SSF students.

SPOR BİLİMLERİ FAKÜLTESİ ÖĞRENCİLERİNİN FİZİKSEL AKTİVİTE İÇEREN OYUNLARA YÖNELİK TUTUMLARININ BELİRLENMESİ (18-22 YAŞ)

Öz

Bu çalışmanın amacı, Spor Bilimleri Fakültesi (SBF) öğrencilerinin çeşitli değişkenlere göre fiziksel aktivite içeren oyunlara yönelik tutumlarının incelenmesidir. Çalışmada, tarama (betimsel) modeli kullanılmıştır. Çalışma grubunu, Afyon Kocatepe Üniversitesi SBF’de öğrenim gören basit tesadüfi örnekleme yöntemiyle seçilen 102’si kadın, 118’i erkek toplam 220 öğrenci oluşturmuştur. Araştırmada veri toplama aracı olarak “Oyunsallık Ölçeği (18-22 Yaş)” kullanılmıştır. Veri analizi olarak, öğrencilerin demografik özelliklerine ilişkin bulgular için frekans ve yüzde, fiziksel aktivite içeren oyunlara yönelik tutumlarını belirlemede ortalama ve standart sapma, ilişkisiz ölçümlerde ortalama puanların karşılaştırılması için Varyans analizi (tek yönlü ANOVA, bağımsız örneklem t-testi), anlamlı farklılığın hangi gruplar arasında olduğunu belirlemek için Tukey testine başvurulmuştur. Araştırmanın sonucunda SBF öğrencilerinin fiziksel aktivite içeren oyunlara yönelik yüksek düzeyde tutuma sahip oldukları görülmüştür. Cinsiyet değişkeni açısından erkek öğrencilerin, kadın öğrencilere oranla oyunlara karşı daha istekli oldukları tespit edilmiştir. Öğrencilerin sınıf düzeyi arttıkça fiziksel aktivite içeren oyunlara yönelik tutumlarının da arttığı kaydedilmiştir. Spor salonunu ders dışında da kullanan öğrencilerin oyunlardan daha fazla keyif ve risk aldıkları belirlenmiştir. Bunun yanı sıra oyunla ilişkili bir ders almanın araştırmaya katılan SBF öğrencileri üzerinde oyuna yönelik tutumu arttırdığı sonucuna ulaşılmıştır.

Anahtar Kelimeler

18-22 yaş, beden eğitimi ve spor, fiziksel aktivite, oyun, öğrenci

Kaynakça

• Anderson L. W. (1988). Attitudes and their measurement. In J.P. Keeves, (Ed.), Educational research, methodology and measurement: an international handbook. NY: Pergamon Press.
• Aytaş, G., Uysal, B. (2017). Oyun Kavramı ve Sınıflandırılmasına Yönelik Bir Değerlendirme. Manisa Celal Bayar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 15(1), 675-690.
• Bacanlı, H. (2017). Eğitim psikolojisi (24. Baskı). Ankara: Pegem Akademi.
• Balcı, S., Ekici, F. Y. (2018). Okul öncesi öğretmen adaylarının fiziksel aktivite içeren oyunları oynamaya yönelik tutumları. 3. Uluslararası Bilimsel Araştırmalar Kongresi’nde (İnsan ve Toplum Bilimleri- IBAD) kitabı içinde (ss. 3). Macedonia: Skopje.
• Baltacı, G. (2008). Çocuk ve spor. Ankara: Klasmat.
• Bayrakdar, A. (2010). Çocuklarda fiziksel aktivite düzeyi ve beden kitle indeksinin belirlenmesi. Yüksek lisans tezi, Muğla Sıtkı Koçman Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Beden Eğitimi ve Spor Anabilim Dalı, Muğla.
• Berk, L. E. (2012). Infants and children prenatal through middle childhood (7. Baskı). New York: Allyn ve Bacon.
• Çakır, E. (2019). Lise Öğrencilerinin Fiziksel Aktviteye Katılım Motivasyonları ile Vücut Kitle İndeksi Arasındaki İlişkinin İncelenmesi. Atatürk Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 21(1A), 30-39.
• Çoban, B., Devecioğlu, S. (2006). Top ile oynanan eğitsel oyunlar. Ankara: Nobel.
• Demirtürk, F., Günal, A., Alparslan, Ö. (2017). Sağlık Bilimleri Öğrencilerinin Fiziksel Aktivite Düzeyinin Tanımlanması. Ergoterapi ve Rehabilitasyon Dergisi, 5(3), 169-178.
• Edwards, P., Tsouros, A. (2006). Kentsel çevrede fiziksel aktivite ve aktif yaşamın desteklenmesi (yerel yönetimlerin rolü). Türkiye: DSÖ Avrupa Bölge Ofisi.
• Erdoğan, B., Revan, S. (2019). Üniversite Öğrencilerinin Fiziksel Aktivite Düzeylerinin Belirlenmesi. Kilis 7 Aralık Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 3(2), 1-7.
• Gökalp, M. (2018). Öğretim ilke ve yöntemleri (3. Baskı). Ankara: Pegem Akademi.
• Hazar, M. (2015). 18-22 Yaş Yetişkinlerin Fiziksel Aktivite İçeren Oyunları Oynamaya Yönelik Tutumları (18-22 Yaş Oyunsallık Ölçeğinin Geliştirilmesi). Niğde Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 9(1), 149-162.
• Hazar, Z., Hazar, K., Gökyürek, B., Hazar, M., Çelikbilek, S. (2017). Ortaokul Öğrencilerinin Oyunsallık, Dijital Oyun Bağımlılığı ve Saldırganlık Düzeyleri Arasındaki İlişkinin Çeşitli Değişkenler Açısından İncelenmesi. Journal of Human Sciences, 14(4), 4320-4332. doi:10.14687/jhs.v14i4.5035
• İnceoğlu, M. (2011). Tutum algı iletişim (6. Basım). Ankara: Siyasal.
• Karabaş, Z. (2020). Beden eğitimi öğretmeni adaylarının fiziksel aktivite içeren oyunlara yönelik tutumlarının bazı değişkenler açısından incelenmesi. Yüksek lisans tezi, Gaziantep Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Beden Eğitimi ve Spor Anabilim Dalı, Gaziantep.
• Karasar, N. (2009). Bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: Nobel.
• Kızar, O., Kargün, M., Togo, O. T., Biner, M., Pala, A. (2016). Üniversite Öğrencilerinin Fiziksel Aktivite Düzeylerinin İncelenmesi. Marmara Üniversitesi Spor Bilimleri Dergisi, 1(1), 61-72.
• Koçyiğit, S., Tuğluk, M. N., Kök, M. (2007). Çocuğun Gelişim Sürecinde Eğitsel Bir Etkinlik Olarak Oyun. Atatürk Üniversitesi Kazım Karabekir Eğitim Fakültesi Dergisi, 16, 324-342.
• Kumartaşlı, M., Atabaş, E. G. (2014). Spor Merkezi Fitness Salonunu Kullanan Bireylerin Beklentilerinin Değerlendirilmesi. International Journal of Science Culture and Sport, SI(1), 898-904. doi: 10.14486/IJSCS165
• Küçükibiş, H. F. (2016). Rol model alma davranışlarının ve fiziksel aktivite tutumlarının ders seçimleri üzerine etkisi. Doktora tezi, Sakarya Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Beden Eğitimi ve Spor Öğretmenliği Anabilim Dalı, Sakarya.
• Lök, N., Bademli, K. (2017). Yetişkin Bireylerde Fiziksel Aktivite ve Depresyon Arasındaki İlişkinin Belirlenmesi. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 14(40), 101-110.
• Nicolopoulou, A. (2004). Oyun, Bilişsel Gelişim ve Toplumsal Dünya: Piaget, Vygotsky ve Sonrası (Çev. T. Bağlı). Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 37(2), 137-169. doi: 10.1501/Egifak_0000000100
• Orhan, R. (2017). Türkiye'deki Ortaokul Öğrencilerinin Okullardaki Açık ve Kapalı Spor Alanlarına İlişkin Dağılımlarının İncelenmesi. International Journal of Cultural and Social Studies (IntJCSS), 3(SI), 153-165.
• Öçalan, Z. (2019). Farklı okullarda öğrenim gören 10-14 yaş grubu öğrencilerin dijital oyun bağımlılığı ve oyunsallık düzeylerinin karşılaştırılması. Yüksek lisans tezi, Kırıkkale Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Beden Eğitimi ve Spor Anabilim Dalı, Kırıkkale.
• Öztürk, H. (2016). Antrenörlük ve Spor Yöneticiliği Bölümlerinde Okuyan Öğrencilerin Fiziksel Aktivite İçeren Oyunları Oynamaya Yönelik Tutumları. Gaziantep University Journal of Social Sciences, 15(2), 717-728.
• Özyürek, A., Çavuş, Z. S. (2016). İlkokul Öğretmenlerinin Oyunu Öğretim Yöntemi Olarak Kullanma Durumlarının İncelenmesi. Kastamonu Eğitim Dergisi, 24(5), 2157-2166.
• Ünver, D. (2003). Beden eğitiminde oyun ve folklorik çocuk oyunlarımız (okul öncesi eğitim ve ilköğretim için). Ankara: BRC.
• Reid, N. (2006). Thoughts on attitude measurement. Research in Science & Technological Education, 24(1), 3-27. doi: 10.1080/02635140500485332
• Rehn, T. A., Winett, R. A., Wisløff, U., Rognmo, Ø. (2013). Increasing Physical Activity of High Intensity to Reduce The Prevalence of Chronic Diseases and Improve Public Health. The Open Cardiovascular Medicine Journal, 7, 1-8.
• Sevimli-Çelik, S., Terzioğlu, T. E. (2019). Okul Öncesi Öğretmen Adaylarının Fiziksek Aktiviteye Katılımlarını Etkileyen Faktörler. Kastamonu Eğitim Dergisi, 27(6), 2663- 2670. doi: 10.24106/kefdergi.3532
• Tabachnick, B., Fidell, L. (2013). Using Multivariate Statistics (6th International edition cover edn). New Jersey: Sage Publications, Thousand Oaks.
• Tel, M., Aksu, A., Erdoğan, R. (2019). Fitness Spor Merkezlerine Devam Eden Bireylerin Spor Merkezlerini Tercih Etme ve Yeterlilik Düzeylerinin Araştırılması. Spor Eğitim Dergisi, 3(2), 98-105.
• TDK, 2020. https://sozluk.gov.tr/ adresinden 22.02.2020 tarihinde erişilmiştir.
• Vural, Ö., Eler, S. Atalay-Güzel, N. (2010). Masa Başı Çalışanlarda Fiziksel Aktivite Düzeyi ve Yaşam Kalitesi İlişkisi. SPORMETRE Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 8(2) 69¬-75.
• Zorba, E., Saygın, Ö. (2017). Fiziksel aktivite ve fiziksel uygunluk (4. Baskı). Ankara: Perspektif.