Bu çalışmanın amacı, genç yetişkin bireylerde egzersiz öz yeterliliği ile egzersiz davranışlarının algılanan stres üzerindeki etkisi incelemektir. Araştırma, 2025 yılında Balıkesir’de düzenli egzersiz yapan 303 birey ile yürütülmüştür. İlişkisel tarama modelinin kullanıldığı araştırmada veriler Demografik Bilgi Formu, Egzersizde Davranışsal Düzenlemeler Ölçeği-2, Egzersiz Öz Yeterlilik Ölçeği ve Algılanan Stres Ölçeği kullanılarak Google Form aracılığıyla toplanmıştır. Çarpıklık-basıklık değerlerinin –2 ile +2 arasında bulunması, dağılımın normalliğini doğrulamıştır; bu nedenle analizlerde betimsel istatistikler, Bağımsız Örneklem t-testi, Tek Yönlü ANOVA, Pearson Korelasyon ve Çoklu Doğrusal Regresyon analizleri uygulanmıştır. Araştırmanın sonuçları; cinsiyet ile egzersiz öz-yeterliği, içsel, içe atımla düzenleme ve güdülenmeme boyutlarında fark tespit edilmemiş. Ancak erkeklerin dışsal düzenleme puanlarının daha yüksek, kadınların ise algılanan stres düzeylerinin daha yüksel olduğu belirlenmiştir. Egzersiz yapma amacı ile dışsal düzenleme arasında anlamlı bir fark bulunmamıştır. Ancak, egzersiz öz yeterliliği, içsel düzenleme, içe atımla düzenleme, güdülenmeme ve algılanan stres ile egzersiz yapma amacı arasında anlamlı farklar saptanmıştır. Performans amaçlı egzersiz yapanların algılanan stres) ve güdülenmeme puanları, sağlıklı yaşam amacıyla egzersiz yapanlardan daha yüksek bulunmuştur. Öte yandan, egzersiz öz yeterliliği, içsel düzenleme ve içe atımla düzenleme sağlıklı yaşam amacıyla egzersiz yapanlarda daha yüksek olduğu tespit ediliştir. Bireylerin öğrenim durumlarına göre egzersiz öz yeterliliği, içsel düzenleme, içe atımla düzenleme, güdülenmeme ve algılanan stres düzeylerinde anlamlı farklılıklar bulunmuştur. Egzersiz öz yeterliliği açısından, ön lisans grubu daha düşük skorlar elde etmiştir. İçsel düzenleme de lisans grubu, içe atımla düzenleme de ise lisansüstü grupları diğerlerine göre daha yüksek puanlar almıştır. Güdülenmeme düzeyinde ise, lisans grubunun skoru diğerlerinden düşük bulunmuştur. Algılanan stres açısından ise, lisans öğrencileri daha düşük stres seviyelerine sahiptir. Dışsal düzenleme açısından ise gruplar arasında anlamlı bir fark bulunmuştur. Korelasyon analizleri, algılanan stresin içsel düzenleme ile düşük düzeyde negatif, içe atımla düzenleme ve güdülenmeme ile düşük düzeyde pozitif ilişkili olduğunu göstermiştir. Egzersiz öz-yeterliği ve dışsal düzenleme stresle anlamlı ilişki bulunmamaktadır. Regresyon sonuçlarına göre içsel düzenleme ile içe atımla düzenleme değişkenlerinin algılanan stres üzerinde anlamlı etkiye sahip olduğu tespit edilmiştir. Güdülenmeme değişkeninin ise algılanan stres üzerinde anlamlı bir etkisi bulunmamaktadır Bu modeldeki değişkenler, algılanan stres üzerindeki toplam varyansın %11’ini açıklamaktadır. Sonuç olarak, genç yetişkinlerde stresi azaltan başlıca etken egzersize yönelik içsel motivasyondur; buna karşılık, performans baskısı ile yetersiz güdülenme stres düzeyini artırmaktadır. Bu nedenle antrenman programlarının, öz-yeterliği güçlendiren, haz odaklı ve özerk katılımı destekleyen içeriklere öncelik vermesi gerekir. Uygulayıcılar, hedef belirleme ve sosyal destek gibi yöntemlerle içsel motivasyonu besleyerek stres yönetimini en iyi hale getirebilir. Motivasyon–stres ilişkisinin daha kapsamlı aydınlatılabilmesi için boylamsal ve kültürler arası çalışmalar gerekmektedir.
Egzersiz öz yeterlilik egzersiz davranışı stres genç yetişkin
Araştırmada etik ilkelere uyulduğu araştırmacılar tarafından beyan edilmektedir.
Destekleyen kurum bulunmamaktadır.
Sayın editör, sürece yönelik katkılarınızdan dolayı teşekkür ederim.
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Konular | Spor Hekimliği |
| Bölüm | Makaleler |
| Yazarlar | |
| Erken Görünüm Tarihi | 25 Eylül 2025 |
| Yayımlanma Tarihi | 30 Eylül 2025 |
| Gönderilme Tarihi | 23 Haziran 2025 |
| Kabul Tarihi | 1 Eylül 2025 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2025 Cilt: 8 Sayı: 2 |