SOSYAL HİZMET UZMANLARININ SOSYAL GİRİŞİMCİLİK ÖNCÜLLERİ ARAŞTIRMASI

Yıl 2024, Cilt: 5 Sayı: 2, 99 - 110, 31.12.2024

Rıfat Karabaş , Gülsüm Çamur

https://doi.org/10.61861/spshcd.1598200

Öz

Sosyal hizmet ve sosyal girişimcilik birbiriyle ilişkili kavramlardır. Sosyal hizmetin makro odaklı çalışmalarında kendini daha çok gösteren sosyal girişimcilik faaliyetlerinin sosyal hizmet literatüründe yeterince ele alınmadığı görülmüştür. Bu bağlamda sosyal hizmet uzmanlarının sosyal girişimcilikle ilgili bilgilerini ve öncülleri ortaya koymayı amaçlayan bu araştırma ilişkisel tarama yöntemi kullanılarak gerçekleştirilmiştir. Kolayda örnekleme yöntemi ile toplam 165 sosyal hizmet uzmanından araştırmanın verileri toplanmıştır. Veri toplama araçları Demografik Bilgi Formu ve Türkçe uyarlamasını Akar (2020)’ın yaptığı Sosyal Girişimcilik Öncülleri Ölçeğidir. Sosyal hizmet uzmanlarının toplumsal ahlaki yükümlük puanı yüksek bulunmuştur. Bu alt boyut belirli bir durumda temel sosyal haklarından mahrum insanlara yardım etme sorumluluğunu hissetme derecesini anlatan bir kavram olup sosyal hizmetin nihai amacına karşılık gelmektedir. Ayrıca bu çalışma sonucuna göre lisansüstü eğitim yapan, kamu sektöründe çalışan ve mesleğini isteyerek yapan sosyal hizmet uzmanlarının sosyal girişimcilik niyetleri ve eğilimleri fazladır. Araştırmanın sonucunda sosyal hizmet uzmanlarının sosyal girişimcilik niyet, eğilim ve motivasyonlarını artırmaya yönelik yapılabilecek çalışmalara ilişkin önerilere yer verilmiştir.

Anahtar Kelimeler

Girişimcilik, Sosyal Hizmet, Sosyal Girişimcilik

Etik Beyan

Bu çalışma Ondokuz Mayıs Üniversitesi Sosyal ve Beşeri Bilimler Araştırmaları Etik Kurulu’nda 30.06.2022 tarihinde 2022-601 karar sayısı ile Etik Kurul Onayı almıştır.

THE RESEARCH ON THE ANTECEDENTS OF SOCİAL ENTREPRENEURSHİP AMONG SOCİAL WORKERS

Öz

Social work and social entrepreneurship are interrelated concepts. It has been observed that social entrepreneurship activities, which manifest themselves more in macro-oriented studies of social work, are not sufficiently addressed in the social work literature. In this context, this research, which aims to reveal the knowledge and antecedents of social workers about social entrepreneurship, was conducted using the relational survey method. The data of the study were collected from a total of 165 social workers by convenience sampling method. Data collection tools were Demographic Information Form and Turkish Adaptation of the Social Entrepreneurial Antecedents Scale (SEAS) by Akar (2020). Social workers' social moral obligation scores were found to be high. This sub-dimension is a concept that describes the degree of feeling the responsibility to help people deprived of their basic social rights in a particular situation and corresponds to the ultimate goal of social work. In addition, according to the results of this study, the social entrepreneurship intentions and tendencies of social workers who have postgraduate education, work in the public sector and enjoy their profession are high. As a result of the study, suggestions for studies that can be conducted to increase social entrepreneurship intentions, tendencies and motivations of social workers are included.

Anahtar Kelimeler

Entrepreneurship, Social Work, Social Entrepreneurship

Etik Beyan

This study received Ethical Committee Approval from the Social and Humanities Research Ethics Committee of Ondokuz Mayıs University on June 30, 2022, with the decision number 2022-601.

Kaynakça

• Akar, H. (2020). Sosyal girişimcilik öncülleri ölçeğinin Türkçeye uyarlanması: geçerlik ve güvenirlik çalışması, Turkish Studies Education, 15(2): 579-593. https://dx.doi.org/10.29228/TurkishStudies.40562
• Alkış, H. ve Akpınar, F. (2019). Duygusal zekâ ve girişimcilik eğilimi: Adıyaman üniversitesi öğrencileri üzerine bir araştırma. Adıyaman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Sayı: 32: 341-379. https://dergipark.org.tr/tr/pub/adyusbd/article/591091
• Dees, J. G. (1998) The meaning of social entrepreneurship. Stanford University: Draft Report for the Kaufmann Center for Entrepreneurial Leadership.
• Eratlı Şirin, Y., Bilir, F. P. & Öz, G. (2018). üniversite öğrencilerinin sosyal girişimcilik eğilimleri: beden eğitimi ve spor yüksekokulu örneği. Gaziantep Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 3(3): 35-47.https://dergipark.org.tr/tr/pub/girkal/issue/51925/561225
• Ermanonuk, F. E. (2020). Üniversite öğrencilerinin sosyal girişimcilik öncülleri ile duygusal zekâ düzeyleri arasındaki ilişkinin çeşitli değişkenlere göre incelenmesi. (Yüksek lisans tezi, Bursa Teknik Üniversites). Yök Tez Merkezi.
• Hockerts, K. (2015). The social entrepreneurial antecedents scale (SEAS): a validation study. Social Enterprise Journal, 11(3): 260-280.
• International Federation of Social Workers. (2024). Global definition of social work. Retrieved from https://www.ifsw.org
• Kalkan Koçakoğlu, E. (2022). Okullarda sosyal girişimciliğe yönelik uygulamalar: okul yöneticisi ve öğretmen deneyimlerinin incelenmesi. (Yüksek Lisans Tezi. Kocaeli Üniversitesi). Yök Tez Merkezi.
• Karasar, N. (2011). Bilimsel araştırma yöntemi: kavramlar-ilkeler-teknikler. Nobel Yayın Dağıtım.
• Kırılmaz, S. (2012). Sosyal girişimciliğin başarı faktörlerinin girişimci kişilik ve dönüştürücü liderlik bağlamında araştırılması. (Doktora Tezi, Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi). Yök Tez Merkezi.
• Köstekçi, E. (2016). Öğretmen adaylarının girişimcilik özellikleri ile yansıtıcı düşünme düzeyleri arasındaki ilişkinin incelenmesi. (Yüksek Lisans Tezi, Bartın Üniversitesi). Yök Tez Merkezi.
• Mair, J., & Marti, I. (2006). Social entrepreneurship research: a source of explanation, prediction, and delight. Journal of World Business, 41(1): 36-44.
• Miller, T.L. ve Wesley, C.L. (2010), “Assessing mission and resources for social change: an organizational identity perspective on social venture capitalists’ Decision Criteria”, Entrepreneurship: Theory and Practice, 34(4): 705-733.
• Payne, M. (2020). Modern social work theory. Bloomsbury Publishing.
• Rennie, H.G. (2006), “Social entrepreneurship and regional economic development: a conceptual framework”, Enterprising Worlds, 86: 257-270.
• Tam, H. L., Chan, A. Y. F., Fung, T. T. O., & Isangha, S. O. (2024). The mediating effect of psychological strengths and resilience on enhancing youth employability through social entrepreneurship education and training. Children and Youth Services Review, 156, 107325.
• Türkmen A. (2020). Elazığ İlindeki Spor Kulüplerinin Sosyal Girişimcilik Algısı. Yayınlanmış Yüksek Lisans Tezi. Fırat Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü Beden Eğitimi ve Spor Anabilim Dalı. 92, Elazığ.
• Wang, C. K. ve Wong, P. (2004). Entrepreneurial interest of university students in Singapore. Elsevier, Technovation, (24):167-172.
• Weerawardena, J., & Mort, G. S. (2006). Investigating social entrepreneurship: A multidimensional model. Journal of World Business, 41(1): 21-35. https://doi.org/10.1016/j.jwb.2005.09.001. Yılmaz, O., & Aydemir, Y. (2019). Üniversite öğrencilerinin girişimcilik eğilimlerinin demografik özellikleri bakımından incelenmesi: Batman üniversitesi öğrencileri üzerine bir araştırma. Electronic Turkish Studies, 14(5):247-261.