A Study on the Validity and Reliability Analysis of Engineering Ethics Scale Specific to Geomatics Engineering

Yıl 2020, Cilt: 46 Sayı: 1, 13 - 28, 29.04.2020

Şaban İnam H.burak Akdeniz

https://doi.org/10.35238/sufefd.663321

Cited By: 1

Öz

The aim of this study is to develop/determine validity and reliability of the Engineering Ethics Scale in order to determine the professional ethical tendencies of geomatics engineers who are active in their profession. The sample of this study consisted of 88 geomatics engineers working in the Central Anatolia region and voluntarily participated in the survey. In the analysis of the data; number / percentage, internal consistency reliability coefficient, corrected item-total correlation, test-retest analysis and explanatory-confirmatory factor analysis methods were used. The Engineering Ethics Scale consists of 21 items and 2 subscales. As the Kaiser Meyer-Olkin value (0.864) was above 0.50, sample size was found to be suitable for factor analysis. As a result of explanatory factor analysis, it was found that 2 subscales explained 56.44% of the total variance. The Cronbach Alpha correlation coefficient was found to be 0.926 for the whole scale. The correlation coefficient of the score of each item and the scale score is 0.182 and 0.829 (p < 0.001). Total factor loads were higher than 0.30 in both explanatory and confirmatory factor analyzes. In confirmatory factor analysis; GFI and NFI were determined to be> 0.80, CFI was> 0.90 and RMSEA was <0.08. The results of the factor analysis regarding the construct validity of the scale showed that the data confirms consistent with the model, that it confirms two factors, that the items and subscales are related to the scale, and that each subscales identifies its own factor adequately.
This study showed that Engineering Ethics Scale is valid and reliable. These results show that the scale can be used successfully in the professional ethics research related to geomatics engineering department undergraduate / postgraduate students and geomatics engineers.

Anahtar Kelimeler

Engineering Ethics, Reliability, Scale, Validity

Harita Mühendisleri Özelinde Mühendislik Etiği Ölçeğinin Geçerlilik ve Güvenirlik Analizi Üzerine Bir Çalışma

Öz

Bu çalışma harita mühendislerinin meslek etiği eğilimlerini belirlemek için oluşturulan mühendislik etiği ölçeğinin geliştirilmesi, geçerlilik ve güvenirliğinin değerlendirilmesi amacıyla planlanmıştır. Bu çalışmanın örneklemini, İç Anadolu bölgesinde görev yapan ve ankete gönüllü olarak katılan 88 harita mühendisi oluşturmuştur. Verilerin analizinde; sayı/yüzde, ölçeğin iç tutarlılık katsayısı, madde toplam puan korelasyon katsayısı, test tekrar test güvenirliliği ve açıklayıcı – doğrulayıcı faktör analizi yöntemleri kullanılmıştır. Mühendislik Etiği Ölçeği, 21 maddeden ve 2 alt ölçekten oluşmaktadır. Kaiser Meyer-Olkin değerinin (0.864) 0.50’nin üstünde olması nedeniyle, örneklem büyüklüğünün faktör analizi yapmaya uygun olduğu anlaşılmıştır. Açıklayıcı faktör analizi sonucunda 2 alt ölçeğin, toplam varyansın %56.44’ünü açıkladığı bulunmuştur. Tüm ölçeğin Cronbach α güvenirlik katsayısı 0.926’dır. Madde toplam puan korelasyonları ise 0.182-0.829 arasında değer almaktadır (p<0.001). Ölçeğin test tekrar test sonuçları 0.859 olarak bulunmuştur. Toplam faktör yükleri hem açıklayıcı hem de doğrulayıcı faktör analizlerinde 0.30’dan büyük çıkmıştır. Doğrulayıcı faktör analizinde; GFI ile NFI’nın >0.80, CFI’nın >0.90 ve RMSEA’nın <0.08 olduğu bulunmuştur. Ölçeğin yapı geçerliği ile ilgili faktör analizi sonuçları, verilerin modelle uyumlu olduğunu; iki faktörlü yapıyı doğruladığını, ölçeğin madde ve alt boyutlarının ölçekle ilişkili olduğunu, her bir alt boyuttaki maddelerin kendi faktörünü yeterli olarak tanımladığını göstermiştir. Bu çalışma, mühendislik etiği ölçeğinin geçerli ve güvenilir olduğunu göstermiştir. Bu sonuçlar, geliştirilen ölçeğin Türkiye’nin tüm bölgelerinde görev yapan harita mühendisleri ve harita mühendisliği bölümlerinde lisans/lisansüstü öğrenim gören öğrencilerin mesleki etik araştırmalarında başarıyla kullanılabileceğini göstermiştir.

Anahtar Kelimeler

Geçerlilik, Güvenirlik, Mühendislik Etiği, Ölçek

Kaynakça

• Akgül A (2005). Tıbbi Araştırmalarda İstatistiksel Analiz Teknikleri- SPSS Uygulamaları 3. Baskı. Ankara: Emek Ofset Ltd.Şti; 382-95.
• Ahadzie DK, Proverbs DG, Olomolaiye PO (2008). Critical Success Criteria Formass House Building Projects In Developing Countries. International Journal of Project Management, Vol.26, pp. 675–687.
• Bektaş M, Kudubeş Akdeniz A, Uğur Ö, Vergin C, Demirağ B (2016). Developing the Scale for Quality of Life in Pediatric Oncology Patients Aged 13-18: Adolescent Form and Parent Form. Asian Nursing Research 10(2): 106-115.
• Büyüköztürk Ş (2015). Sosyal Bilimler İçin Veri Analizi El Kitabı. (22. Baskı), Pegem Akademi Yayınları, Ankara.
• Devellis R (2012). Scale Development Theory and Applications. Sage Publications, New York.
• Ercan İ, Kan İ (2004). Ölçeklerde Güvenirlik ve Geçerlik. Uludağ Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergisi. 30(3):211-16.).
• Ergin DE (1995). Ölçeklerde Geçerlik ve Güvenirlilik. M.Ü. A.E.F. Eğitim Bilimleri Dergisi, Sayı:7.
• Erkorkmaz Ü, Etikan İ, Demir O, Özdamar K, Sanisoğlu SY (2012). Doğrulayıcı Faktör Analizi ve Uyum İndeksleri. Türkiye Klinikleri J Med Sci 2013; 33(1):210-23.
• Ghosh S, Jıntanapakanont J (2004). Identifying and Assessing The Critical Risk Factors In An Underground Rail Project. In Thailand: A Factor Analysis Approach” International Journal of Project Management, Vol.22, pp. 633–643.
• Harrington D (2009). Confirmatory Factor Analysis. Oxford University Press, New York.
• İşgüden B, Çabuk A (2006). Meslek Etiği ve Meslek Etiğinin Meslek Yaşamı Üzerindeki Etkileri. Balıkesir Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi.
• Johnson RB, Christensen LB (2014). Educational Research Quantitative, Qualitative, and Mixed Approaches Fifth Edition. Sage Publications, New York.
• Karako FY, Dönmez L (2014). Ölçek Geliştirme Çalışmalarında Temel İlkeler. Tıp Eğitimi Dünyası Dergisi, Cilt 13, Sayı 40, Sayfa 39-49.
• Koca Aİ, Kılıç KC (2016). Stresle Başa Çıkma Yöntemleri Ölçeğinin Türkçe’ye Uyarlanması:Geçerlilik ve Güvenirlik Çalışması. Ç.Ü. Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Cilt 25, Sayı 3, 2016,Sayfa 273-286.
• Köklü N, Büyüköztürk Ş, Bökeoğlu ÖÇ (2006). Sosyal Bilimler İçin İstatistik. Pegem-A Yayıncılık, Ankara.
• Lee SYA (2007). Bayesian Approach. Some Basic Structural Equation Models. Structural Equation Modeling. 1st ed. England: John Wiley&Sons Ltd.; p.1,18.
• Öksüz E, Malhan S (2005). Reliability and Validity Of The Turkish Version Of The Florida Sexual History Questionnaire]. Turkiye Klinikleri J Med Sci;25(2):204-12.
• Özdamar K (2004). Tabloların Oluşturulması, Güvenirlik ve Soru Analizi. Paket Programlarla İstatistiksel Veri Analizi-1. 5th ed. Kaan Kitabevi, Eskişehir s.201-50, 621.
• Satan A, Kulaksızoğlu A (2008). Zorbalık Davranış Eğilimi Ölçeğinin Geçerlilik ve Güvenirlilik Çalışması. Marmara Üniversitesi Atatürk Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi, Cilt: 28, Sayı: 28, 115-126.
• Scherer RF (1988). Dimensionality of Coping: Factor Stability Using the Ways of Coping Questionnaire. Psychological Report, Cilt: 62, s.76-770.
• Şaban M, Atalay B (2005). Yönetim Muhasebecileri Açısından Etik ve Etik Davranışın Önemi. Muhasebe ve Denetime Bakış Dergisi,Yıl: 5, Sayı: 16, Eylül, 49 -60.
• Şencan H (2005). Sosyal ve Davranışsal Ölçümlerde Güvenirlik ve Geçerlik. Seçkin, Ankara.
• Şimşek ÖF (2007). Yapısal Eşitlik Modellemesine Giriş Temel İlkeler ve LISREL Uygulamaları. Cem Web Ofset, Ankara.
• Tavşancıl E (2002). Tutumların Ölçülmesi ve SPSS ile Veri Analizi. Nobel yayınevi, 1.Baskı, Ankara.
• Tavşancıl E (2005). Tutumların Ölçülmesi ve SPSS İle Veri Analizi. Nobel Yayınları, Ankara.
• Tavşancıl E (2006). Tutumların Ölçülmesi ve SPSS İle Veri Analizi. 3. Baskı. Nobel Yayın Dağıtım, Ankara.
• T.C. Milli Eğitim Bakanlığı (2006). Meslek Etiği. MEGEP(Mesleki Eğitim ve Öğretim Sisteminin Güçlendirilmesi Projesi), Ankara.
• Tezbaşaran, A (1997). Likert Tipi Ölçek Geliştirme Kılavuzu. Ankara: Türk Psikologlar Derneği Yayınları.
• Ustasüleyman T (2008). Çevikliğin İşletme Performansına Etkisine Yönelik Yapısal Bir Model Önerisi. Gazi Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi 10 / 2,161-178.
• Yaşar M (2014). İstatistiğe Yönelik Tutum Ölçeği: Geçerlilik ve Güvenirlik Çalışması. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, Sayı 36 (Temmuz 2014/II), ss. 59-75.