Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Kanuni İdare İlkesi Çerçevesinde Tedviren Görevlendirme Usulü

Yıl 2018, , 127 - 147, 25.04.2018
https://doi.org/10.15337/suhfd.364727

Öz

Tedviren
görevlendirme, asılda aranan koşullara sahip vekil kamu görevlisi bulunamadığı
hallerde başvurulan bir görevlendirme usulüdür.
Asılın
yokluğunda, kamu hizmetinin asaleten atanacak kişide aranan nitelikleri
taşımayan kamu görevlisi eliyle yürütülmesi anlamına gelir. Tedviren
görevlendirme usulüne uygulamada sıkça başvurulması, bu usulün hukuka uygun
olup olmadığının incelenmesini zorunlu kılmıştır.  Çalışmada öncelikle tedviren görevlendirmenin
tanımı yapılmış ve kapsamı belirlenmiştir. Ardından bu usulün hangi hukuk
kurallarına dayanılarak uygulandığı tespit edilmiştir. Çalışmamızın konusunu oluşturan
bu görevlendirme usulünün yasal bir dayanağı bulunmadığı saptanmıştır. Zira
tedviren görevlendirmenin anlamı ve kapsamı bir yasa ile değil, düzenleyici
idari işlemle ilk elden idare tarafından belirlenmiştir. Yasal dayanaktan
yoksun bir görevlendirme usulünün idarenin düzenleyici işlemine dayanılarak
uygulanmasının kanuni idare ilkesine aykırı olduğu sonucuna ulaşılmıştır. 

Kaynakça

  • AKBULUT Emre, (2013), Türk İdare Hukukunda Kanuni İdare İlkesi, Beta, İstanbul.
  • AKYILMAZ Bahtiyar, SEZGİNER Murat, KAYA Cemil, (2012), Türk İdare Hukuku, 3. Baskı, Seçkin, Ankara.
  • ALTINDAĞ Halil, (2016), İdarenin Yargısal Denetiminde Kanunilik Blokunun Genişlemesi, Oniki Levha, İstanbul.
  • ARDIÇOĞLU Artuk, (2017), “Cumhurbaşkanlığı Kararnamesi”, Ankara Barosu Dergisi, 2017/3, ss. 19-51.
  • ATAY Ender Ethem, (2012), İdare Hukuku, 3. Baskı, Turhan, Ankara.
  • AYANOĞLU Taner, (2007), “Düzenleyici Ve Denetleyici Kurumların Düzenleme Yetkisi Ve Tapdk Örneği”, İÜHFM, C.LXV, S.1, ss. 39-84.
  • DEVELLİOĞLU Ferit, (2013), Osmanlıca-Türkçe Ansiklopedik Lügat, 30. Baskı, Aydın Kitabevi, Ankara.
  • GİRİTLİ İsmet, BİLGEN Pertev, AKGÜNER Tayfun, BERK Kahraman, (2013), İdare Hukuku, Der Yayınları, İstanbul.
  • GÖZLER Kemal, (2009), İdare Hukuku C.I, 2. Baskı, Ekin, Bursa.
  • GÜNDAY Metin, (2013), İdare Hukuku, 10. Baskı, İmaj Yayınevi, Ankara.
  • GÜNEŞ Turan, (1965), Türk Pozitif Hukukunda Yürütme Organının Düzenleyici İşlemleri, AÜSBF Yayınları, Ankara.
  • KARAHANOĞULLARI Onur, (2012), İdarenin Hukukla Kavranması: Yasallık ve İdari İşlemler (Yargı Kararlarına Dayalı Bir İnceleme), 2. Baskı, Turhan, Ankara.
  • KAYA Cemil, (2011), “İdare Hukukunda Tedviren Görevlendirme”, İstanbul Kültür Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, Cilt: 10, Sayı: 2, ss. 95-103.
  • KAZANCI Ahmet Koray, (2007), 657 Sayılı Devlet Memurları Kanunu Çerçevesinde Vekalet Müessesesi, T.C. Maliye Bakanliği Bütçe Ve Mali Kontrol Genel Müdürlüğü Personel Mevzuatı Dairesi (I), Ankara.
  • NİŞANYAN Sevan, (2009), Sözlerin Soyağacı - Çağdaş Türkçenin Etimolojik Sözlüğü, Everest Yayınları, İstanbul.
  • YILDIRIM Turan, (2008), İdari Yargı, 1.Baskı, Beta, İstanbul.
  • http://www.kazanci.com/kho2/ibb/giris.htm https://www.kanunum.com/
  • http://www.nisanyansozluk.com/
  • http://lugatim.com/
  • http://www.kazanci.com/kho2/ibb/giris.htm

The Assignment by Proxy within the Framework of the Principle of Legalıty in Administrative Law

Yıl 2018, , 127 - 147, 25.04.2018
https://doi.org/10.15337/suhfd.364727

Öz

The assignment by proxy is a
procedure applied in the event that there is no proxy public official with
required conditions. In the absence of public official, the public service is
carried out by a public official who does not carry the characteristics to be
assigned in person officially. The frequent use of this assignment by proxy
procedure in practice necessities examination of whether this procedure is in
conformity with the law. In the study, the definition of assignment by proxy
was made and its scope was determined. Then, it has been determined that this
method is applied based on which legal rules. It has been determined that there
is no legal basis for this assignment procedure which constitutes the subject
of our work. The meaning and the scope of the assignment by proxy has not been
determined by the law but by the first administrative authority with regulatory
administrative action. It has been reached that it is contrary to the principle
of legality in administrative law the application of an assignment procedure
lacking legal basis is based on regulatory administrative acts of matter.

Kaynakça

  • AKBULUT Emre, (2013), Türk İdare Hukukunda Kanuni İdare İlkesi, Beta, İstanbul.
  • AKYILMAZ Bahtiyar, SEZGİNER Murat, KAYA Cemil, (2012), Türk İdare Hukuku, 3. Baskı, Seçkin, Ankara.
  • ALTINDAĞ Halil, (2016), İdarenin Yargısal Denetiminde Kanunilik Blokunun Genişlemesi, Oniki Levha, İstanbul.
  • ARDIÇOĞLU Artuk, (2017), “Cumhurbaşkanlığı Kararnamesi”, Ankara Barosu Dergisi, 2017/3, ss. 19-51.
  • ATAY Ender Ethem, (2012), İdare Hukuku, 3. Baskı, Turhan, Ankara.
  • AYANOĞLU Taner, (2007), “Düzenleyici Ve Denetleyici Kurumların Düzenleme Yetkisi Ve Tapdk Örneği”, İÜHFM, C.LXV, S.1, ss. 39-84.
  • DEVELLİOĞLU Ferit, (2013), Osmanlıca-Türkçe Ansiklopedik Lügat, 30. Baskı, Aydın Kitabevi, Ankara.
  • GİRİTLİ İsmet, BİLGEN Pertev, AKGÜNER Tayfun, BERK Kahraman, (2013), İdare Hukuku, Der Yayınları, İstanbul.
  • GÖZLER Kemal, (2009), İdare Hukuku C.I, 2. Baskı, Ekin, Bursa.
  • GÜNDAY Metin, (2013), İdare Hukuku, 10. Baskı, İmaj Yayınevi, Ankara.
  • GÜNEŞ Turan, (1965), Türk Pozitif Hukukunda Yürütme Organının Düzenleyici İşlemleri, AÜSBF Yayınları, Ankara.
  • KARAHANOĞULLARI Onur, (2012), İdarenin Hukukla Kavranması: Yasallık ve İdari İşlemler (Yargı Kararlarına Dayalı Bir İnceleme), 2. Baskı, Turhan, Ankara.
  • KAYA Cemil, (2011), “İdare Hukukunda Tedviren Görevlendirme”, İstanbul Kültür Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, Cilt: 10, Sayı: 2, ss. 95-103.
  • KAZANCI Ahmet Koray, (2007), 657 Sayılı Devlet Memurları Kanunu Çerçevesinde Vekalet Müessesesi, T.C. Maliye Bakanliği Bütçe Ve Mali Kontrol Genel Müdürlüğü Personel Mevzuatı Dairesi (I), Ankara.
  • NİŞANYAN Sevan, (2009), Sözlerin Soyağacı - Çağdaş Türkçenin Etimolojik Sözlüğü, Everest Yayınları, İstanbul.
  • YILDIRIM Turan, (2008), İdari Yargı, 1.Baskı, Beta, İstanbul.
  • http://www.kazanci.com/kho2/ibb/giris.htm https://www.kanunum.com/
  • http://www.nisanyansozluk.com/
  • http://lugatim.com/
  • http://www.kazanci.com/kho2/ibb/giris.htm
Toplam 20 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Hukuk
Bölüm MAKALELER
Yazarlar

Ayşe Aslı Yücesoy 0000-0003-4788-2234

Yayımlanma Tarihi 25 Nisan 2018
Kabul Tarihi 24 Nisan 2018
Yayımlandığı Sayı Yıl 2018

Kaynak Göster

APA Yücesoy, A. A. (2018). Kanuni İdare İlkesi Çerçevesinde Tedviren Görevlendirme Usulü. Selçuk Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 26(1), 127-147. https://doi.org/10.15337/suhfd.364727
AMA Yücesoy AA. Kanuni İdare İlkesi Çerçevesinde Tedviren Görevlendirme Usulü. Selçuk Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi. Nisan 2018;26(1):127-147. doi:10.15337/suhfd.364727
Chicago Yücesoy, Ayşe Aslı. “Kanuni İdare İlkesi Çerçevesinde Tedviren Görevlendirme Usulü”. Selçuk Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi 26, sy. 1 (Nisan 2018): 127-47. https://doi.org/10.15337/suhfd.364727.
EndNote Yücesoy AA (01 Nisan 2018) Kanuni İdare İlkesi Çerçevesinde Tedviren Görevlendirme Usulü. Selçuk Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi 26 1 127–147.
IEEE A. A. Yücesoy, “Kanuni İdare İlkesi Çerçevesinde Tedviren Görevlendirme Usulü”, Selçuk Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, c. 26, sy. 1, ss. 127–147, 2018, doi: 10.15337/suhfd.364727.
ISNAD Yücesoy, Ayşe Aslı. “Kanuni İdare İlkesi Çerçevesinde Tedviren Görevlendirme Usulü”. Selçuk Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi 26/1 (Nisan 2018), 127-147. https://doi.org/10.15337/suhfd.364727.
JAMA Yücesoy AA. Kanuni İdare İlkesi Çerçevesinde Tedviren Görevlendirme Usulü. Selçuk Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi. 2018;26:127–147.
MLA Yücesoy, Ayşe Aslı. “Kanuni İdare İlkesi Çerçevesinde Tedviren Görevlendirme Usulü”. Selçuk Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, c. 26, sy. 1, 2018, ss. 127-4, doi:10.15337/suhfd.364727.
Vancouver Yücesoy AA. Kanuni İdare İlkesi Çerçevesinde Tedviren Görevlendirme Usulü. Selçuk Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi. 2018;26(1):127-4.