Freely Disposable Property of Child

Yıl 2018, , 443 - 471, 13.09.2018

Süleyman Albayrak

https://doi.org/10.15337/suhfd.441980

Öz

Child has separate and independent property from his/her
parent. Child's property cover all rights with monetary value. As a rule,
parents have the right to manage and use on child’s property. İt is called
freely disposable property that are exempted from parent's management and/or
use rights.

Freely
disposable properties are organized in four categories in Turkish Civil Code.
These are Endowments, Compulsory Share, Professional and Business Assets and
Employment İncome. Child’s property that is excluded from parent's management may be in child’s or third person’s management. Child is entitled to a full
legal transaction ability, limited to property with the right to manage. If
child or third person is insufficient in management of the property, judge will
take necessary measures.

Anahtar Kelimeler

Child’s Property, Freely Disposable Property Of Child, Right of Management, Right of Usage, Endowments, Compulsory Share, Professional and Business Assets, Employment Income

Çocuğun Serbest Malları

Öz

        Çocuğun ana babadan ayrı ve bağımsız bir malvarlığı vardır.
Çocuk malları, parasal değere sahip tüm hakları kapsar. Kural olarak çocuk
malları üzerinde ana baba yönetim ve kullanma hakkına sahiptir. Ana babanın
yönetim ve/veya kullanma hakkından istisna tutulmuş mallara serbest mallar adı
verilmektedir.

        Serbest mallar kanunda dört kategoride düzenlenmiştir.
Bunlar karşılıksız kazandırmalar, saklı pay, meslek veya sanat için verilen mal
ve kişisel kazançtır. Yönetim hakkı ana babadan alınmış serbest malların
yönetimi ayırt etme gücüne sahip çocukta olabileceği gibi üçüncü bir kişiye de
bırakılabilir. Çocuk, yönetim hakkı olan serbest mallarla sınırlı olarak, tam
bir hukuki işlem ehliyetine sahiptir. Serbest malları yöneten çocuk veya üçüncü
kişi malların yönetiminde yetersiz kalırsa hâkim gerekli tedbirleri alacaktır.

Anahtar Kelimeler

Çocuk Malları, Serbest Mallar, Yönetim Hakkı, Kullanma Hakkı, Kazandırma, Saklı Pay, Meslek veya Sanat için Verilen Mal

Kaynakça

• KAYNAKÇAAffolter- Fringeli, Kurt/ Vogel, Urs, Berner Kommentar, Bern, 2016.Akıntürk, Turgut/ Ateş, Derya, Türk Medeni Hukuku, Aile Hukuku C. II, Yenilenmiş 18. Bası, İstanbul, 2016.Akipek, Jale G./Akıntürk, Turgut/Ateş Karaman, Derya, Türk Medeni Hukuku, Birinci Cilt, Başlangıç Hükümleri, Kişiler Hukuku, Yenilenmiş 9. Bası, İstanbul, 2012.Akyüz, Emine, Çocuk Hukuku, 2. Bası, Ankara, 2012.Akyüz Emine, “Türk MedeniKanununa göre Çocuğun Malları Bakımından Korunması”, Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Dergisi, 1979, C. 12, S.1, s. 153-175 (Akyüz, Çocuk Malları).Apaydın, H. Yunus, “Velayet”, İslam Ansiklopedisi, C.43, s. 15-19.Arpacı, Abdülkadir, Türk Medeni Kanunu Açısından Müşterek Mülkiyette Yararlanma ve Yönetim, İstanbul, 1990.Baktır Çetiner, Selma, Velayet Hukuku, Ankara, 2000.Biderbost, Yvo, Handkommentar zum Schweizer Privatrecht (CHK), 2. Auflage, 2012.Bozer, Ali, “Medeni Kanunumuza Göre Ana Babanın Çocuğun Mallarının İdaresinde Haiz Oldukları Serbestinin Hududları”, AÜHFD, 1952, C. 9, S.3, s. 198-211.Berki, Şakir, Türk Medeni Kanununda Velayetin Küçüğün Şahıs ve Malları Bakımından Şumulü, Ankara, 1970.Cem, Baygın/Doğan Murat, “Çocuk Mallarının Yönetimi, Kullanılması ve Sarfı”, Atatürk Üniversitesi Erzincan Hukuk Fakültesi Dergisi, 2005, C.IX, S.1–2, s. 379-427.Çelik, Cemil, Çocuk Kavramı ve Medeni Hukuk Açısından Çocuk Haklarının Tarihi Gelişimi,2005/Şubat, Sayı:36 (Çevrimiçi:08.05.2018, http://www.eakademi.org).Çınar, Ömer, “Ana ve Babanın Çocuk Mallarını Kullanma Hakkı”, İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 2013, C.LXXI, S.1. s. 1355-1364.Dural, Mustafa/Öğüz, Tufan/Gümüş, Alper, Türk Özel Hukuku, Cilt III, Aile Hukuku,Gözden geçirilmiş 11. Bası,İstanbul, 2016.Dural, Mustafa /Sarı, Suat,Türk Özel Hukuku, C. I, Temel Kavramlar ve Medeni Kanununun Başlangıç Hükümleri, 11. Bası,İstanbul, 2016.Dural, Mustafa/Öz, Turgut, Türk Özel Hukuku, C. IV, Miras Hukuku, 13.Bası, İstanbul, 2018.Egger, August: İsvicre Medeni Kanun Şerhi, Aile Hukuku, C.2/2 Art.252-359, (Ceviren: Tahir Cağa), 2. Bası, Ankara,1949.Ertaş, Şeref, “Yeni Medeni Kanunumuzda Velinin Çocuk Malları üzerindeki Tasarruf Yetkisi” Dokuz Eylül Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 2007,Cilt:9, Özel Sayı, s. 391-398.Gençcan, Ömer Uğur, Velayet Hukuku, Ankara, 2015.Gönensay, Samim/ Birsen, Kemaleddin, Miras Hukuku, 2. Bası, İstanbul, 1963.Gökkaya, Vildan, “Ana Babanın Çocuğun Malları Üzerindeki Kullanma Hakkı”, TBB Dergisi, S. 133, 2017, s.325-348.Gürsel, Nurettin, “Çocuk Malları ve Ana Babanın İstifade Hakkı” Adalet Dergisi, ,1949/7, s. 972-994 (Gürsel, Çocuk Malları).Gürsel, Nurettin, “Velayet Hak ve Vazifeleri”, Adalet Dergisi, 43(4), s. 1952, 431-456Helvacı, Serap, Gerçek Kişiler, 7.Bası, İstanbul, 2016.İnan, Ali Naim, Çocuk Hukuku, Ankara, 1968.Kılıçoğlu, Ahmet, Aile Hukuku, Genişletilmiş 2. Bası, Ankara,2016.Kocayusufpaşaoğlu, Necip, Miras Hukuku, 3. Bası, İstanbul, 1987.Köprülü Bülent/Kaneti Selim, Aile Hukuku, 2. Bası, İstanbul, 1989.Oğuzman, Kemal/Barlas, Nami, Medeni Hukuk, 21.Bası, İstanbul 2015.Oğuzman, M. Kemal/ Seliçi, Özer/ Oktay-Özdemir, Saibe, Kişiler Hukuku, 16.Bası, İstanbul, 2016.Özdemir, Hayrunnisa, “Çocuk Mallarının Yönetimi, Kullanılması, Harcanması ve Korunması” Gazi Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 2013, C. XVII, S. 3, s. 81-103.Öztan, Bilge, Aile Hukuku,6.Bası, Ankara, 2015.Serozan, Rona, Çocuk Hukuku, 2. Bası, İstanbul 2005.Serozan, Rona/Engin, Baki İlkay, Miras Hukuku, 5.baskı, İstanbul, 2018.Şimşek, A. Fırat, Çocuk Mallarının Yönetimi, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, 2004.Tekinay, S. Sulhi, Türk Aile Huku¬ku,7. Bası, İstanbul, 1990.Turanboy K. Nuri, “Anne ve Babanın Çocuk Mallarını Kullanma ve Sarf Etmek Hak¬kı”, Prof. Dr. Fırat Öztan’a Armağan, C. 2, Ankara, 2010, s. 2123-2139Uyar, Talih, Türk Medeni Kanunu (Gerekçeli-İçtihatlı) C. IV, Ankara, 2002.Velidedeoğlu, Hıfzı Veldet, Türk Medeni Hukuku C.2 Aile Hukuku, 5. Bası, İstanbul 1965.Yavuz, Cevdet, Türk Borçlar Hukuku Özel Hükümler, Yenilenmiş 10.Bası, İstanbul, 2014.