THE PROBLEM OF THE COMMON COMPETENT COURT IN JURISDICTION FOR ACT OF INJUSTİCE

Yıl 2019, , 279 - 306, 08.08.2019

Hakan Albayrak , Tahsin Mavzer

https://doi.org/10.15337/suhfd.519135

Cited By: 1

Öz

Several special competents rules were introduced in the Code of Civil Prosedure after the regulation of the general rule for the competent court. The point which is important in terms of rule for the competent court is how to determine in case of more than one of the defendants. If there are more than one defendants and a court which has common jurisdiction related all of defendants in accordance with cause of case, it is regulated that this court would handle the case. It is necessary to examine whether this regulation is an exclusive competence rule as stated. Because the determination of the legal character affects the implementation and results of the rule. Indeed, with regard to the subject it is located different opinions in the doctrine and judicial decisions. In this context, in our study by considering the legal character of the regulation will be given our opinion on the legal character of the regulation in question.

Anahtar Kelimeler

Competency Of Court, Common Competent Court, Public Order, Ju-risdiction For Act Of Injustice

Haksız Fiilden Doğan Davalarda Ortak Yetkili Mahkeme Sorunu

Öz

Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nda genel yetkili mahkemeye ilişkin yetki kuralından sonra bir takım özel yetki kuralları getirilmiştir. Yetkili mahkemeye ilişkin kural açısından önem arz eden nokta davalıların birden fazla olması halinde yetkili mahkemenin nasıl belirleneceğine ilişkin olmaktadır. Davalıların birden fazla olması halinde davalıların tamamı hakkında kanunda dava sebebine göre ortak yetkili mahkemenin belirlenmiş olması halinde o mahkemenin bakacağı düzenlemelerde yer almaktadır. Bu düzenlemenin ifade edildiği gibi kesin yetki kuralı olup olmadığının incelenmesi gerekmektedir. Çünkü kuralın hukuki niteliğinin tespiti uygulanmasını ve sonuçlarını etkilemektedir. Nitekim konu ile alakalı olarak yargı kararları ile doktrinde farklı görüşler yer almaktadır. Bu çerçevede çalışmamızda düzenlemenin hukuki niteliği ele alınarak söz konusu düzenlemenin hukuki niteliğine ilişkin görüşümüze yer verilecektir. 

Anahtar Kelimeler

Mahkemelerin Yetkisi, Ortak Yetkili Mahkeme, Kamu Düzeni, Haksız Fiilden Doğan Davalarda Yetki

Kaynakça

• AKİL, C. (2012). 6100 Sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nda Çekişmeli Yargıya İlişkin Kesin Yetki Halleri. MİHDER, 8(22), s. 107-163.
• AKİL, C., & PEKSÖZ, V. (2016). Para Alacaklarına İlişkin İlamsız Takipte İcra Dairelerinin Yetkisi. Uluslararası Antalya Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi(8), s. 25-40.
• AKKAN, M. (2017). Pekcanıtez Usul - Medeni Usul Hukuku (Cilt I). İstanbul: Onikilevha.
• AKKAYA, T. (2017). Medeni Usul Hukuku Bakımından Boşanma Davası. Ankara: Yetkin.
• ALANGOYA, H. Y. (2003). Medeni Usul Hukuku Esasları (3. b.). İstanbul.
• ARSLAN, R., & TANRIVER, S. (2001). Yargı Örgütü Ders Kitabı (2. b.). Ankara.
• ARSLAN, R., YILMAZ, E., TAŞPINAR AYVAZ, S., & HANAĞASI, E. (2018). Medeni Usul Hukuku (4. b.). Ankara.
• AŞIK, İ. (2011). Hukuk Muhakemeleri Kanunu'na Göre Yetki Sözleşmesi. Türkiye Barolar Birliği Dergisi(97), 11-48.
• ATALI, M., ERMENEK, İ., & ERDOĞAN, E. (2018). Medeni Usul Hukuku. Ankara.
• BELGİN GÜNEŞ, D. (2012). Yetki Sözleşmeleri. İstanbul Barosu Dergisi, 86(5), 197-221.
• BİLGE, N., & ÖNEN, E. (1978). Medeni Yargılama Hukuku Dersleri. Ankara.
• BOLAYIR, N. (2009). Medenî Usûl Hukukunda Yetki Sözleşmesi. İstanbul: Beta.
• BUDAK, A. C. (2013). Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun Görev, Yetki ve Yetki Sözleşmesi (HMK m.5-19) Konularında Getirdiği Yenilikler. Bankacılar Dergisi, 24(Özel Sayı), s. 42-61.
• BUDAK, A. C., & KARAASLAN, V. (2018). Medeni Usul Hukuku (2. b.). Ankara.
• DAYINLARLI, K. (2011). Milli ve Milletlerarası Kamu Düzeni Tahkime Etkileri ve Sonuçları (2. b.). Ankara.
• EDİS, S. (1993). Medeni Hukuka Giriş ve Başlangıç Hükümleri (4. Basıdan Tıpkı b.). Ankara.
• EREN, F. (2017). Borçlar Hukuku Genel Hükümler (22. b.). Ankara.
• GİRİTLİ, İ., BİLGEN, P., AKGÜNER, T., & BERK, K. (2011). İdare Hukuku (4. b.). İstanbul.
• GÖRGÜN, L. Ş. (2015). Medeni Usul Hukuku (4. b.). Ankara.
• GÖZLER, K. (2015). Hukuka Giriş (12. b.). Bursa.
• GÜRİZ, A. (2011). Hukuk Başlangıcı (13. b.). Ankara.
• HASIRCI, H. (2013). Medeni Usul Hukuku Bağlamında Tabi Hakim İlkesi Yayınlanmamış Yükseklisans Tezi. Ankara.
• KARSLI, A. (2012). Medeni Muhakeme Hukuku (3. b.). İstanbul.
• KILIÇOĞLU, M. (2012). 6100 Sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu El Şerhi. İstanbul.
• KIYAK, E. (2017). Türk Hukukunda Dava Sebebine Göre Davalıların Tamamı Hakkında Ortak Yetkiyi Taşıyan Mahkemenin Yetkisi Üzerine Düşünceler. Terazi Hukuk Dergisi, 12(127), s. 92-99.
• KOCAYUSUFPAŞAOĞLU, N., HATEMİ, H., SEROZAN, R., & ARPACI, A. (2017). Borçlar Hukuku Genel Bölüm (7. b., Cilt 1.). İstanbul.
• KURU, B. (2001). Hukuk Muhakemeleri Usulü, C. I (6. b., Cilt I). İstanbul.
• KURU, B. (2016). İstinaf Sistemine Göre Yazılmış Medeni Usul Hukuku. İstanbul.
• OĞUZMAN, M. K., & ÖZ, M. T. (2013). Borçlar Hukuku Genel Hükümler (11. b., Cilt II.). İstanbul.
• OĞUZMAN, M., & ÖZ, T. (2013). Borçlar Hukuku Genel Hükümler (11. b., Cilt I.). İstanbul.
• POSTACIOĞLU, İ. E. (1975). Medeni Usul Hukuku Dersleri. İstanbul.
• POSTACIOĞLU, İ. E., & ALTAY, S. (2015). Medeni Usul Hukuku Dersleri (7. b.). İstanbul.
• SOYLU, M. F. (2017). Medeni Usul Hukukunda Ortak Yetkili Mahkeme. Selçuk Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 25(2), s. 449-484.
• SÜRAL, B. C. (2012). Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun Türk Mahkemelerinin Milletlerarası Yetkisine Etkisi. Türkiye Barolar Birliği Dergisi(100), 167-216.
• TANRIVER, S. (1997). Yabancı Hakem Kararlarının Türkiye'de Tenfizi Bağlamında Kamu Düzeninin Etkisi. Milletlerarası Hukuk ve Milletlerarası Özel Hukuk Bülteni, 17(1-2), s. 467-492.
• TANRIVER, S. (2013). Tabii Hakim İlkesi ve Medeni Yargı. Türkiye Barolar Birliği Dergisi(104), 11-35.
• TANRIVER, S. (2018). Medeni Usul Hukuku (2. b.). Ankara.
• TAŞ KORKMAZ, H. (2013). 6100 Sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun Görev, Yetki ve Yargı Yeri Belirlenmesine İlişkin Hükümlerinin Değerlendirilmesi. Prof. Dr. Aydın Zevkliler’e Armağan, Yaşar Üniversitesi Elektronik Dergisi, 8(Özel Sayı), 1753-1818.
• TOPUZ, G. (2018). Tüketici Mahkemeleri. Ankara.
• TUTUMLU, M. A. (2017). Ortak Yetkili Mahkeme Hükmünün Kesin Yetki Niteliğinde Olup Olmadığı Sorunu. Terazi Hukuk Dergisi, 12(136), s. 98-103.
• ULUKAPI, Ö. (2014). Medeni Usul Hukuku (2. b.). Konya.
• UMAR, B. (2014). Hukuk Muhakemeleri Kanunu Şerhi (2. b.). Ankara.
• ÜSTÜNDAĞ, S. (2000). Medeni Yargılama Hukuku (7. b., Cilt I-II). İstanbul.
• YILMAZ, E. (2017). Hukuk Muhakemeleri Kanunu Şerhi (Cilt I). Ankara.
• YILMAZ, M. (2007). Mahkemelerin Kamu Düzenine İlişkin Yetkisi. Ankara.