BibTex RIS Kaynak Göster

HALKLA İLİŞKİLER VE KRİZ YÖNETİMİ

Yıl 2005, Sayı: 14, 1 - 20, 01.08.2005

Öz

Krizler, çevre ile sürekli etkileşim halinde bulunan örgüt ve örgütsel yaşamın parçalarınıoluşturduklarından, bunların örgüt üzerinde yıkıcıetkiler meydana getirmelerine izin verilmemelidir. Ancak bunların her zaman tümüyle ortadan kaldırılmalarımümkün görünmese de, optimal düzeyde tutulmalarıve örgüte zarar vermeyecek bir biçimde halkla ilişkiler politikalarıyla atlatılmalarımümkündür. Halkla ilişkilerin bilgi toplama, bilgilendirme, kurum imajıoluşturma ve koruma, hedef kitlelerle iletişim sağlama, hedef kitlelerin beklentileri ile kurum performansınıaynıçizgiye getirme, sonuçlarıdeğerlendirme gibi temel işlevleri kriz dönemlerinde de kendini göstermektedir. Karşılaşılmasıolasıfakat hoşolmayan durumların önlenmesini ya da en az zararla atlatılabilmesini sağlamak amacıyla yürürlüğe girmesi beklenilen kriz yönetimi, kuruluşun politikasınıetkileyen bir yönetim görevi olmasıve iletişimini belirleyici özellik taşımasısebebiyle halkla ilişkilere büyük ölçüde ihtiyaç duymaktadır. Halkla ilişkilerin bir örgütte bulunmasıönemlidir. Çünkü, örgütün girebileceği kriz ortamlarıiçin hazırlıklar yapması, krizin oluşmasıdurumunda örgüt adına hareket ederek krizin en az hasarla atlatılmasıveya krizin etkilerinin olumlu bir fırsata dönüştürülmesi ve kriz sonrasında kriz öncesi durumdan daha iyi bir durumun hedeflenmesi ancak halkla ilişkiler sayesinde mümkün olmaktadır

Kaynakça

  • Akat, Ö. (2000). Uygulamaya Yönelik İşletme Politikası ve Stratejik Pazarlama. Bursa: Ekin Kitabevi.
  • Arıcı, K. (2001) Krizler Fırsata Dönüştürülebilir. Türk-Koop Dergisi, 17 (345) Mayıs
  • Budak, G - Budak, G.(1998). Halkla İlişkiler Bir Davranışsal Yaklaşım. İzmir
  • Can, H. (1999). Yönetim ve Organizasyon. Ankara: Siyasal Kitabevi.
  • Çamdereli, M. (2000). Ana Çizgileriyle Halkla İlişkiler. Konya: Çizgi Kitabevi.
  • Çöklü, Y.E. (1994). Halkla İlişkiler Faaliyetleri Çerçevesinde Kuruluştaki Kriz Yönetimi. Marmara İletişim Dergisi, (7), s.s. 321-327, Temmuz.
  • Deming, E. W.(1996):Krizden Çıkış. (Çev. Cem Akaş). İstanbul: Arçelik A.Ş..
  • Emrealp, S.(1993). Belediyelerde Kriz Yönetimi. İstanbul: Kent Basımevi.
  • Fink, S. (1986). Crisis Management: Planning for The İnevitable. New York: American Management Association.
  • Genç, N. (1996) Zirveye Götüren Yol: Yönetim, İstanbul: Timaş Yayınları
  • Gordon, T. (1999). Etkili Liderlik Eğitimi: Katılımcı Yönetimin Temeli. (Çev.Emel AKSAY). İstanbul: Sistem Yayıncılık.
  • Görpe, S. (2001). Açıklamalı İngilizce – Türkçe Halkla İlişkiler Kavramları, İstanbul: İstanbul Üniversitesi İletişim Fakültesi Yayınları No: 110.
  • Göztaş, A. (1997). Kriz Yönetimi ve Halkla İlişkiler, İzmir: Ege Yayıncılık.
  • Green, S. P. (1996). Şirket Ününü Korumanın Yolları. (Çev. Abdullah Ersoy). İstanbul: Ad Yayıncılık A.Ş..
  • Grove, A. S. (1997). Yalnızca Paranoidler Ayakta Kalır. (Çev. Özlem Dinçkal- Ferma Lekesizalın). İstanbul: Sistem Yayıncılık.
  • Gürdal, S. (1997). Halkla İlişkiler ve Yerel Yönetimlerde Uygulamalar. İstanbul: Simge Ofis Matbaacılık.
  • Haşit, G. (2000). İşletmelerde Kriz Yönetimi ve Türkiyenin Büyük Sanayi İşletmeleri Üzerinde Yapılan Araştırma Çalışması. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Açık Öğretim Fakültesi Yayınları:616.
  • http://www.toksuvechase.com/krizyonetimi.html, 2001
  • İşçi, M. (1997). Halkla İlişkiler. İstanbul: Der Yayınları.
  • Jandt, F. E.( 1998). Yönetim Sorunlarına Etkili Çözümler. (Çev. Levent Akın- Vedat G. Diker). İstanbul: Hayat Yayınları.
  • John, F.B. (1998). Halkla İlişkilerde Etik İkilemleri. (Çev. Nur Nirven - Ahmet Ünver). İstanbul: Rota Yayınları.
  • Kadıbeşegil, S. (1998). Halkla İlişkilere Nereden Başlamalı. Ankara: MediaCat Yayınları.
  • Kadıbeşegil, S. (2001a). Kriz Yönetimi ve İletişimi. Marketing Türkiye, 11(241), 1 Mayıs 2001
  • Kadıbeşegil, S. (2001b). Az Zararla Atlatmak. http://www.vezzy.com/haber/01.03.2001
  • Kazancı, M. (1996). Halkla İlişkiler. Ankara: Ankara Üniversitesi İletişim Fakültesi Yayınları: 6.
  • Kernisky, D. A. (1997). Proactive Crisis Management and Ethical Discourse: Dow Chemical’s İssues Management Bulletins 1979-1990, Journal of Business Ethics, 16(8), s.s. 843-853
  • Küslü, F.(2000). Krizde İnsan Kaynakları Yönetimi:Türk Tekstil Sektöründe Bir Araştırma. 8.UlusalYönetim ve Organizasyon Kongresi Bildiriler, Erciyes Üniversitesi, 25-27 Mayıs 2000, s.s.703-709
  • Mackenzie, A. (1995). Başarı ve Zaman. (Çev. Gürcan Banger). İstanbul: Bilim Teknik Yayınevi.
  • Özdemir, A. (1993). Kriz Yönetiminde İletişim. Düşünceler Ege Üniversitesi
Yıl 2005, Sayı: 14, 1 - 20, 01.08.2005

Öz

While crisis is part of the organisation and the organisational life which are in continuous interaction with the environment, crisis should not be allowed to have destructive effects on the organisation. Because it does not seem possible that all crises could be avoided, it should be possible that they are to be controlled at an optimum level and to cope with them with effective public relations policies without making serious harm to the organisation. The basic public relations functions like collecting information, informing, forming and preserving the corporate image, communicating with audiences, to line up the corporate performance with the expectations of target audiences, to evaluate the results; all are demonstrating their importance during crisis periods too. Crisis management which comes into force with the aim to cope with undesirable but probable events and conditions, needs the public relations because it is a management function and because of the significance that communication bears. Public relations is crucial for an organisation. Preparing for possible crisis environments; in the event of a crisis, acting in the name of the organisation for overcoming the crisis with the least damage possible or to transform the effects of the crisis into a positive opportunity and to aim a position better than before the crisis, all these can only be achieved by public relations

Kaynakça

  • Akat, Ö. (2000). Uygulamaya Yönelik İşletme Politikası ve Stratejik Pazarlama. Bursa: Ekin Kitabevi.
  • Arıcı, K. (2001) Krizler Fırsata Dönüştürülebilir. Türk-Koop Dergisi, 17 (345) Mayıs
  • Budak, G - Budak, G.(1998). Halkla İlişkiler Bir Davranışsal Yaklaşım. İzmir
  • Can, H. (1999). Yönetim ve Organizasyon. Ankara: Siyasal Kitabevi.
  • Çamdereli, M. (2000). Ana Çizgileriyle Halkla İlişkiler. Konya: Çizgi Kitabevi.
  • Çöklü, Y.E. (1994). Halkla İlişkiler Faaliyetleri Çerçevesinde Kuruluştaki Kriz Yönetimi. Marmara İletişim Dergisi, (7), s.s. 321-327, Temmuz.
  • Deming, E. W.(1996):Krizden Çıkış. (Çev. Cem Akaş). İstanbul: Arçelik A.Ş..
  • Emrealp, S.(1993). Belediyelerde Kriz Yönetimi. İstanbul: Kent Basımevi.
  • Fink, S. (1986). Crisis Management: Planning for The İnevitable. New York: American Management Association.
  • Genç, N. (1996) Zirveye Götüren Yol: Yönetim, İstanbul: Timaş Yayınları
  • Gordon, T. (1999). Etkili Liderlik Eğitimi: Katılımcı Yönetimin Temeli. (Çev.Emel AKSAY). İstanbul: Sistem Yayıncılık.
  • Görpe, S. (2001). Açıklamalı İngilizce – Türkçe Halkla İlişkiler Kavramları, İstanbul: İstanbul Üniversitesi İletişim Fakültesi Yayınları No: 110.
  • Göztaş, A. (1997). Kriz Yönetimi ve Halkla İlişkiler, İzmir: Ege Yayıncılık.
  • Green, S. P. (1996). Şirket Ününü Korumanın Yolları. (Çev. Abdullah Ersoy). İstanbul: Ad Yayıncılık A.Ş..
  • Grove, A. S. (1997). Yalnızca Paranoidler Ayakta Kalır. (Çev. Özlem Dinçkal- Ferma Lekesizalın). İstanbul: Sistem Yayıncılık.
  • Gürdal, S. (1997). Halkla İlişkiler ve Yerel Yönetimlerde Uygulamalar. İstanbul: Simge Ofis Matbaacılık.
  • Haşit, G. (2000). İşletmelerde Kriz Yönetimi ve Türkiyenin Büyük Sanayi İşletmeleri Üzerinde Yapılan Araştırma Çalışması. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Açık Öğretim Fakültesi Yayınları:616.
  • http://www.toksuvechase.com/krizyonetimi.html, 2001
  • İşçi, M. (1997). Halkla İlişkiler. İstanbul: Der Yayınları.
  • Jandt, F. E.( 1998). Yönetim Sorunlarına Etkili Çözümler. (Çev. Levent Akın- Vedat G. Diker). İstanbul: Hayat Yayınları.
  • John, F.B. (1998). Halkla İlişkilerde Etik İkilemleri. (Çev. Nur Nirven - Ahmet Ünver). İstanbul: Rota Yayınları.
  • Kadıbeşegil, S. (1998). Halkla İlişkilere Nereden Başlamalı. Ankara: MediaCat Yayınları.
  • Kadıbeşegil, S. (2001a). Kriz Yönetimi ve İletişimi. Marketing Türkiye, 11(241), 1 Mayıs 2001
  • Kadıbeşegil, S. (2001b). Az Zararla Atlatmak. http://www.vezzy.com/haber/01.03.2001
  • Kazancı, M. (1996). Halkla İlişkiler. Ankara: Ankara Üniversitesi İletişim Fakültesi Yayınları: 6.
  • Kernisky, D. A. (1997). Proactive Crisis Management and Ethical Discourse: Dow Chemical’s İssues Management Bulletins 1979-1990, Journal of Business Ethics, 16(8), s.s. 843-853
  • Küslü, F.(2000). Krizde İnsan Kaynakları Yönetimi:Türk Tekstil Sektöründe Bir Araştırma. 8.UlusalYönetim ve Organizasyon Kongresi Bildiriler, Erciyes Üniversitesi, 25-27 Mayıs 2000, s.s.703-709
  • Mackenzie, A. (1995). Başarı ve Zaman. (Çev. Gürcan Banger). İstanbul: Bilim Teknik Yayınevi.
  • Özdemir, A. (1993). Kriz Yönetiminde İletişim. Düşünceler Ege Üniversitesi
Toplam 29 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Research Article
Yazarlar

Mustafa Akdağ Bu kişi benim

Yayımlanma Tarihi 1 Ağustos 2005
Yayımlandığı Sayı Yıl 2005 Sayı: 14

Kaynak Göster

APA Akdağ, M. (2005). HALKLA İLİŞKİLER VE KRİZ YÖNETİMİ. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi(14), 1-20.


24108  28027

Bu eser Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International Lisansı ile lisanslanmıştır.