BibTex RIS Kaynak Göster

DOĞAL VE KÜLTÜREL COĞRAFYA ÖZELLİKLERİ AÇISINDAN BEYŞEHİR İLÇESİ’NDE YERLEŞME ADLARININ SINIFLANDIRILMASI

Yıl 2007, Sayı: 17, 487 - 501, 01.02.2007

Öz

Beyşehir, Akdeniz Bölgesi’nin Göller Yöresi’nde kendi adıyla anılan gölün güneydoğusunda kurulmuştur. İlçenin doğusunda Konya, kuzeyinde Doğanhisar, Hüyük ve Ilgın, kuzeydoğusunda Derbent, kuzeybatısında Şarkikaraağaç ve Eğirdir, batısında Yenişarbademli, güneybatısında Sütçüler, güneyinde Derebucak ve güneydoğusunda Seydişehir bulunur. Her yerleşim birimi, orada yaşayanların geçim biçimi ve bunun bir yansımasıolarak hayat tarzıyla kimlik ve kişilik kazanır. Toplumların kültür havuzlarıolan buraları, taşıdıklarıkültürel kimlikleriyle var olduklarıtoplumların hafızalarınıcanlıtutarlar ve bunun geçmişten geleceğe aktarılmasında önemli rol oynarlar. Kendisini oluşturan toplumların dil, tarih ve coğrafi özellikleri adeta bu adlarda hayat bulurlar.

Kaynakça

  • Aslan, M. & Güngör, S. (2003). Beyşehir İlçesi ve Yakın Çevresi Turizm ve Rekreasyon Kullanımına Yönelik Peyzaj Potansiyelinin Saptanması Üzerine Bir Araştırma. Süleyman Demirel Üniv. Ziraat Fakültesi Dergisi, 17 (32), 64-73.
  • Bozyiğit, A.E. (1995). Türk Adbilim Bibliyografyası (deneme). Ankara: Ayyıldız Yayınları.
  • D.İ.E. (2002). Genel Nüfus Sayımları. Ankara: TC. Devlet İstatistik Enstitüsü Yayınları No:2759.
  • Doğanay, H. (1994). Türkiye Beşeri Coğrafyası. Ankara: Gazi Büro Yayınları.
  • Göney, S. (1977). Yerleşme Coğrafyası, Şehir Coğrafyası 1. İstanbul: İstanbul Üniversitesi. Yay. No: 2274, Coğrafya Enstitüsü Yayınları No: 91.
  • Gülensoy, T. (1995). Türkçe Yer Adları kılavuzu. Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları No: 618.
  • Gümüşçü, O. (2001). Tarihi Coğrafya Açısından Bir Araştırma: XVI Yüzyıl Larende (Karaman) Kazasında Yerleşme ve Nüfus. Ankara: Türk Tarih Kurumu Yayınları.
  • Günaydın, H. (1999). Beyşehir İlçesinin Beşeri Coğrafyası. Yüksek Lisans Tezi. Ankara. Gazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Özçağlar, A. (1998). Türkiye’de Belediye Örgütlü Yerleşmeler (Kasabalar- Şehirler). Ankara: Ekol Yayınevi.
  • Özgür, E. M. (2000). Türkiye Coğrafyası. Ankara: Hilmi Usta Matbaacılık.
  • Kalelioğlu, E. (1977). Gaziantep Yöresinde Yerleşme, Meskenler, Nüfus ve Ekonomik Faaliyetler. Ankara: Ankara Üniv. D.T.C.F. Dergisi, 3-4 (28), 39-98.
  • Karaboran, H. H. (1984). Türkiye’de Mevkii Adları Üzerine Bir Araştırma. Ankara: Kültür ve Turizm Bakanlığı, Mili Folklör Araştırma Dairesi Yayınları No: 60.
  • Konyalı, İ. H. (1990). Abideler ve Kitabeleriyle Beyşehir Tarihi. Erzurum: Atatürk Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Yayınları.
  • Tümertekin, E. (1973). Türkiye’de Şehirleşme ve Şehirsel Fonksiyonlar. İstanbul: İstanbul Üniversitesi Yayınları No: 1840, Coğrafya Enstitüsü Yayınları No: 72.
  • Sergün, Ü. (1975). Beşeri Coğrafya Açısından Bir Araştırma: Uluova. İstanbul: İstanbul Üniversitesi Yayınları No: 2029, Coğrafya Enstitüsü Yayınları No: 82.
  • Üçer, S.S. & Koman, M.M. (1995). Konya İli Köy ve yer Adları Üzerine Bir Deneme. Konya: Halkevi Tarih, Müze Komiteleri Yayınları.
  • Tanoğlu, A. (1969). Nüfus ve Yerleşme. İstanbul: İstanbul Üniversitesi Yayınları No: 1183, Coğrafya Enstitüsü Yayınları No: 45.
  • Özav, L. (2002). Sıvaslı İlçesindeki Köy Yerleşmelerinin Coğrafi Özelliklerine Genel Bir Bakış. Afyon Kocatepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Dergisi, 1-16.
Yıl 2007, Sayı: 17, 487 - 501, 01.02.2007

Öz

Beyşehir is located in the southeast of the lake with the same name in the Lakes District of the Mediterranean Region. In the east of the town is Konya, in the north are Doğanhisar, Hüyük and Ilgın, in the northeast is Derbent, in the northwest are Şarkikaraağaç and Eğirdir, in the west is Yenişarbademli, in the southwest is Sütçüler, in the south is Derebucak and in the southeast is Seydişehir. Every settlement area gains its identity and characteristics through how the residents make a living and their way of the life as a reflection. Those areas being the cultural pools of the societies enlive the memory of the societies where they live in with their cultural identities and they also play a vital role on the transition of this from the past into the future. The language, historical and geographical properties of the societies which make it up are enlived with these name in a way

Kaynakça

  • Aslan, M. & Güngör, S. (2003). Beyşehir İlçesi ve Yakın Çevresi Turizm ve Rekreasyon Kullanımına Yönelik Peyzaj Potansiyelinin Saptanması Üzerine Bir Araştırma. Süleyman Demirel Üniv. Ziraat Fakültesi Dergisi, 17 (32), 64-73.
  • Bozyiğit, A.E. (1995). Türk Adbilim Bibliyografyası (deneme). Ankara: Ayyıldız Yayınları.
  • D.İ.E. (2002). Genel Nüfus Sayımları. Ankara: TC. Devlet İstatistik Enstitüsü Yayınları No:2759.
  • Doğanay, H. (1994). Türkiye Beşeri Coğrafyası. Ankara: Gazi Büro Yayınları.
  • Göney, S. (1977). Yerleşme Coğrafyası, Şehir Coğrafyası 1. İstanbul: İstanbul Üniversitesi. Yay. No: 2274, Coğrafya Enstitüsü Yayınları No: 91.
  • Gülensoy, T. (1995). Türkçe Yer Adları kılavuzu. Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları No: 618.
  • Gümüşçü, O. (2001). Tarihi Coğrafya Açısından Bir Araştırma: XVI Yüzyıl Larende (Karaman) Kazasında Yerleşme ve Nüfus. Ankara: Türk Tarih Kurumu Yayınları.
  • Günaydın, H. (1999). Beyşehir İlçesinin Beşeri Coğrafyası. Yüksek Lisans Tezi. Ankara. Gazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Özçağlar, A. (1998). Türkiye’de Belediye Örgütlü Yerleşmeler (Kasabalar- Şehirler). Ankara: Ekol Yayınevi.
  • Özgür, E. M. (2000). Türkiye Coğrafyası. Ankara: Hilmi Usta Matbaacılık.
  • Kalelioğlu, E. (1977). Gaziantep Yöresinde Yerleşme, Meskenler, Nüfus ve Ekonomik Faaliyetler. Ankara: Ankara Üniv. D.T.C.F. Dergisi, 3-4 (28), 39-98.
  • Karaboran, H. H. (1984). Türkiye’de Mevkii Adları Üzerine Bir Araştırma. Ankara: Kültür ve Turizm Bakanlığı, Mili Folklör Araştırma Dairesi Yayınları No: 60.
  • Konyalı, İ. H. (1990). Abideler ve Kitabeleriyle Beyşehir Tarihi. Erzurum: Atatürk Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Yayınları.
  • Tümertekin, E. (1973). Türkiye’de Şehirleşme ve Şehirsel Fonksiyonlar. İstanbul: İstanbul Üniversitesi Yayınları No: 1840, Coğrafya Enstitüsü Yayınları No: 72.
  • Sergün, Ü. (1975). Beşeri Coğrafya Açısından Bir Araştırma: Uluova. İstanbul: İstanbul Üniversitesi Yayınları No: 2029, Coğrafya Enstitüsü Yayınları No: 82.
  • Üçer, S.S. & Koman, M.M. (1995). Konya İli Köy ve yer Adları Üzerine Bir Deneme. Konya: Halkevi Tarih, Müze Komiteleri Yayınları.
  • Tanoğlu, A. (1969). Nüfus ve Yerleşme. İstanbul: İstanbul Üniversitesi Yayınları No: 1183, Coğrafya Enstitüsü Yayınları No: 45.
  • Özav, L. (2002). Sıvaslı İlçesindeki Köy Yerleşmelerinin Coğrafi Özelliklerine Genel Bir Bakış. Afyon Kocatepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Dergisi, 1-16.
Toplam 18 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Research Article
Yazarlar

Cemali Sarı Bu kişi benim

Yayımlanma Tarihi 1 Şubat 2007
Yayımlandığı Sayı Yıl 2007 Sayı: 17

Kaynak Göster

APA Sarı, C. (2007). DOĞAL VE KÜLTÜREL COĞRAFYA ÖZELLİKLERİ AÇISINDAN BEYŞEHİR İLÇESİ’NDE YERLEŞME ADLARININ SINIFLANDIRILMASI. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi(17), 487-501.


24108  28027

Bu eser Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International Lisansı ile lisanslanmıştır.