KURUMSAL VE ENTEGRE RAPORLAMA: BİR ARAŞTIRMA

Yıl 2017, Cilt: 5 Sayı: 8, 155 - 181, 30.06.2017

Eda Köse , Tuğba Çetinel

Öz

Günümüzde finansal raporlar, kurumsal raporlar, sürdürülebilirlik raporları, faaliyet raporları gibi finansal ve finansal olmayan işletmeyle ilgili bilgi içeren raporlar, işletmeler hakkında doğru kanaat oluşturmak isteyen bilgi kullanıcılarının ihtiyacını karşılamak yerine bilgi karmaşıklığına yol açmıştır. Uzun ve detaylı olan kurumsal raporların, yeni raporlar eklenmesiyle birlikte daha da uzaması bilgi kullanıcılarının önemli bilgileri ayırt edebilmelerini zorlaştırmıştır. Bilgi kullanıcılarının işletmeyle ilgili ihtiyacı anlamlı, karşılaştırmalı, anlaşılır, güvenilir ve öz bilgi elde edebilmektir. Ayrıca işletmelerin birbirlerinden farklı standartlar ve formatlarda raporlama yapmaları birbiri ile bağımsız, birbirini tekrarlayan ve karmaşık bilgilerin çoğunlukla geçmiş performansa yönelik olması işletmelerin geleceği ile ilgili öngörüde bulunmayı zorlaştırmaktadır. İşletmelerin finansal ve finansal olmayan bilgileri tek bir raporda sunulmasını sağlamak amacıyla ortaya çıkarılan yeni raporlama entegre raporlamadır. Entegre raporlama, işletmenin finansal ve finansal olmayan bilgilerini tek rapor olarak sunmaktadır. Entegre raporlama, operasyonel veya işlemsel odak olmaktan ziyade stratejik odaklanma; kısa vadeli görünüm yerine uzun vadeli bilgi sunmak; finansal raporlama verileri ya da denetim uygunluğundan ziyade işletme performans ölçümleri hakkında bilgi vererek bütünüyle bir rapor sunmaktadır. Çalışmamızda, kurumsal ve entegre raporlama kavramını, entegre raporlamanın ortaya çıkışını ve gelişimi hakkında bilgi vererek, etkin bir entegre raporunu içeriğini neler oluşturduğu incelenecektir.

Anahtar Kelimeler

Kurumsal Raporlama, Entegre Raporlama, Finansal Raporlama

Kaynakça

• ALTINAY, A. T. “Entegre Raporlama Ve Sürdürülebilirlik Muhasebesi”, Journal Of Süleyman Demirel University Institute Of Social Sciences Year, 3(25), 2016, 47-64. ARAS, G., SARIOĞLU, G. U. “Kurumsal Raporlamada Yeni Dönem: Entegre Raporlama”, TUSİAD, 2015. Argüden Yönetişim Akademisi Entegre Rapor 2015, http://argudenacademy.org/. AYDIN, S. “Kurumsal Raporlamanın Evrilme Sürecine İlişkin Bir İrdeleme”, Mali Çözüm Dergisi/Financial Analysis, 25(130), 2015. BÜDEYRİ, T., KISA, A. “Entegre Raporlama (ER): Literatür Araştırması”, In Proceedings Of Socıoınt 2016 3rd International Conference on Education, Social Sciences and Humanities, İstanbul, 2016, 23-25. DIPIAZZA Jr, S. A., ECCLES, R. G. “Building Public Trust: The Future Of Corporate Reporting”, John Wiley & Sons, 2002. ECCLES, R. G., SALTZMAN, D. “Achieving Sustainability Through Integrated Reporting”, Stanford Social Innovation Review, 56-61, 2011. ECCLES, R. G, SERAFEIM, G., “Corporate And Integrated Reporting: A Functional Perspective”, Harvard Business School, 1-21, 2014. GÖKTEN, S. “Entegre Raporlama Yaklaşımı İçin Uygulamaya Yönelik Sistematik Bir Öneri”, Muhasebe Bilim Dünyası Dergisi, 18 (4), 2016 741 – 765. IIRC, “International Integrated Reporting Council” Uluslararası ER Çerçevesi, 2013, 1-37. KAYA, U. AYGÜN, D., YAZAN, Ö. “Yeni Bir Kurumsal Raporlama Yaklaşımı Olarak Entegre Raporlama ve Dünyadaki Örnekleri Üzerine Bir Araştırma”, KTÜ Sosyal Bilimler Enstitüsü Sosyal Bilimler Dergisi, 6(11), 2016. MITCHELL, S. “Neden, Ne Zaman, Ne Niçin? Entegre Raporlamaya Bir Bakış”, Hissedar Dergisi, TUID, 1(19), 2016, 38-39. OWEN, G. “Integrated Reporting: A Review Of Developments And Their Implications For The Accounting Curriculum”, Accounting Education, 22(4), 2013, 340-356. SİPAHİ, B., ARSOY, A. P. “Finansal Raporlamada Yeni Yaklaşımlar-New Approaches In Financial Reporting”, Öneri Dergisi, 9(33), 2010, 51-57. TOPÇU, M. K., KORKMAZ, G. “Entegre Raporlama: Kavramsal Bir İnceleme”, Dokuz Eylül Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 30(1), 2015, 1-22. VILLIERS, C., RINALDI, L., UNERMAN, J. “Integrated Reporting: Insights, Gaps And An Agenda For Future Research”, Accounting, Auditing & Accountability Journal, 27(7), 2014, 1042-1067.