BibTex RIS Kaynak Göster

CLASSROOM TEACHERS’ BELIEFS ABOUT BRAIN-BASED LEARNING

Yıl 2017, Cilt: 5 Sayı: 8, 99 - 132, 30.06.2017

Öz



This study aimed to show beliefs of classroom teachers
about brain-based learning. Convenience sampling was done to select participants
for this descriptive study, which was conducted to present current situation.
Data wa scollected through brain-based learning scale. Thehorizon of thestudy
is 2264 classroom teacher semployed in National Education Ministry in
Gaziantep’s Şahinbey districtduring 2013-2014 educationyear. 411
classroomteachersparticipated in this study. Results showed that there is a
significant difference between classroom teachers’ brain-based learning styles between
genders and there is a meaning difference according to classroom teachers’
seniority. Also, there is a significant difference in teachers’
applicationsub-dimension points according to education status variables. 




Kaynakça

  • Akyürek, E. (2012).“Beyin Temelli Öğrenme Yaklaşımının İlköğretim Fen Ve Teknoloji Dersi 8.Sınıf Öğrencilerinin Akademik Başarı, Derse Yönelik Tutum, Motivasyon Ve Hatırlama Düzeylerine Etkisi”. Ahi Evran Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Kırşehir.
  • Annakodi, R. ve Ramakrishnan, J. (2013). Knowledge and Beliefs of Teachers Towards Brain Based Learning.Indıan Journal Of Applıed Research.Volume : 3, Issue : 11.
  • Ataç, A. ve Uçar, M. (2006). “Biyo teknolojinin Sinir Bilim Uygulamalarında Gelinen Nokta: Üst insan Mı, Biyolojik Robot Mu?”, TSK Koruyucu Hekimlik Bülteni, 5 (6): 455-465.
  • Avcı, D.E., Yağbasan, R. (2008). Beyin Yarı Kürelerinin Baskın Olarak Kullanılmasına Yönelik Öğretim Stratejileri GÜ, Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, Cilt 28, Sayı 2, 1-17
  • Brenda ME, Grunbegr NE. (2005). Effects of social and physical enrichment on open field activity differ in male and female Sprague-Dawley rats. Behav Brain Res, 165:187-96.
  • Boydak, H.A. (2004). Beyin Yarım Kürelerinin Gizemi. İstanbul: Beyaz Yayınları.
  • Buzan, T. (2001). Aklını En İyi Şekilde Kullan (5. Baskı). (Çev. B. Ergüder). Arion Kitabevi.
  • Caine, R. N. &Caine, G. (1994). Makingconnections: Teaching and the human brain. Menlo Park, CA: Addison-Wesley.
  • Carper, J. (2013). Beyninizi %100 Geliştirin. New York Times Bestseller, İstanbul: Kalipso Yayınları.
  • Christianson, S. A. (1992). Emotional stress and eye witness memory: A criticalreview. Psychological Bulletin, 112(2), 284–309.
  • Connell, D. (2002). Left Brain Right Brain. Instructor. 112, 2.
  • Çengelci, T. (2005). "Sosyal Bilgiler Dersinde Beyin Temelli Öğrenmenin Akademik Başarıya Ve Kalıcılığa Etkisi". Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Anadolu Üniversitesi. Eskişehir.
  • Dew, J.R. (1996). Are You a Right-Brain or Left-Brain Thinker?. Quality Progress Magazine. April, 91-93.
  • Duman, B. (2007). Neden Beyin Temelli Öğrenme? Ankara: Pegem A Yayıncılık.
  • Duyar, M.S. (1996). Fotoğrafik Hafıza Teknikleri. Ankara: Yeni Stratejiler Eğitim Hizmetleri Ltd.Şti. Ekeland, E. E., Heian, F. F., & Hagen, K. B. (2005). Can Exercise Improve Self-Esteem In Children And Young People? A Systematic Review Of Randomized Controlled Trials. British Journal of Sports Medicine, 39(11), 792-798.
  • Fidan, N. ve Erden, M.(1994). Eğitime Giriş. (5. Baskı). Ankara: Meteksan Matbaacılık
  • Fogarty, R. (2002). Brain-Compatible Classrooms. Arlington Heigts: Skylight Professional Development.
  • Frender, G. (1990). Learning To Learn: Strengthening Study Skills and Brain Power. Nashville,Tennessee: Incentive Publication,Inc.
  • Eşel, E. (2009). Dinî ve Mistik Deneyimlerin Muhtemel Bilimsel ve Norobiyolojik Düzenekieri, Klinik Psikofarmakoloj iBülteni, 19: 193-205.
  • Goswami, U. (2004). Neuro science and Education. British Journal of EducationalPsychology, 74, 1–14.
  • Harman, G. (2010). “Fen bilgisi öğretmen adaylarının beyin temelli öğrenme ile ilgili bilgi düzeylerinin incelenmesi”. Yüksek Lisans Tezi, Ondokuz Mayıs Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü. Samsun.
  • Kalaycı, Ş. (2006). SPSS uygulmalı çok değişkenli istatistik teknikleri, Asil Yayın Dağıtım Ltd. Şti., Ankara, 975-9091-14-3.
  • Klinek, S.R. (2009). “Brain-Based Learning: Knowledge, Beliefs, and Practices of College Education Faculty in the Pennsylvania State System of Higher Education”Ph. D. Thesis, Indiana University of Pennsylvania.
  • Kim, S. (2011). X. Antalya Eğitim ve Beyin Sempozyumu, Türkiye Özel Okullar Birliği Derneği, s. 39-46.
  • Korkmaz, Ö. ve Mahiroğlu, A. (2007). Beyin, Bellek Ve Öğrenme, Kastamonu Eğitim Dergisi, 15(1): 93-104.
  • Miller, A.L. (2003). "A Descriptive Case Study of the Implementation of Brain-Based Learning with Technological Support in a Rural High School". Ph.D Thesis, Northern Illinois University.
  • Sausa, D.A. (2001). How The Brain Learns: A Classroom Teacher’s Guide. Thousand Oaks, California: Corwin Pres, Inc.
  • Senemoğlu, N. (2004). Gelişim, Öğrenme ve Öğretim. Ankara: Gazi Kitapevi.
  • Süral, S. (2014). Beyin Temelli Öğrenme Yönteminin Öğrencilerin Fen Bilimleri Dersinin Erişisine Etkisi. Adnan Menderes Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Yıl: 1, Sayı: 4 (Ss.33-42)
  • Usta, İ. (2008). “Öğrenme Stillerine Göre Düzenlenen Beyin Temelli öğrenme Uygulaması” Süleyman Demirel Üniversitesi, Eğitim Programları ve Öğretim Anabilim Dalı, Yayınlanmış Yüksek Lisans Tezi,
  • Wachop,D., A. (2012). Public School Teachers’ Knowledge, Perception, And Implementation Of Brain-Based Learning Practices. Ph. D. Thesis, Indiana University of Pennsylvania.
  • Yıldırım, R. (2004). Öğrenmeyi Öğrenmek. İstanbul: Sistem Yayıncılık.

SINIF ÖĞRETMENLERİNİN BEYİN TEMELLİ ÖĞRENMEYE YÖNELİK GÖRÜŞLERİ

Yıl 2017, Cilt: 5 Sayı: 8, 99 - 132, 30.06.2017

Öz

Bu çalışmanın amacı, beyin temelli öğrenme
yaklaşımına yönelik sınıf (ilkokul) öğretmenlerinin görüşlerinin belirlenmesidir.
Mevcut durumun belirlenmesi için yapılmış bu betimsel çalışmaya katılan
öğretmenler uygun örnekleme yöntemi ile seçilmiştir. Araştırmanın verileri
beyin temelli öğrenme ölçeği ile elde edilmiştir.  Araştırmanın çalışma evrenini ise 2013-2014
eğitim ve öğretim yılı Gaziantep İli Şahinbey ilçesindeki Milli Eğitim
Bakanlığı’na bağlı ilkokullarda çalışan 2264 sınıf öğretmeni oluşturmaktadır.
Araştırmanın örneklemi ise 411 sınıf öğretmeninden oluşmaktadır. Elde edilen
verilerin analiznde T-testi ve ilişkisiz örneklemler için varyans (Anova)
kullanılmıştır. Araştırmanın bulgularına göre, sınıf öğretmenlerinin beyin
temelli öğrenmeye yönelik öğrenme stili düzeyleri puanları arasında cinsiyet
açısından anlamlı bir farklılık olduğu,belirlenmiştir. Ayrıca  mesleki kıdem değişkenine göre bilgi alt
boyutu puanları arasında anlamlı farklılık olduğu tespit edilmiştir. Sınıf öğretmenlerin
uygulama alt boyutu puanları
arasında eğitim durumları değişkenine göre anlamlı farklılık olduğu tespit
edilmiştir
.

Kaynakça

  • Akyürek, E. (2012).“Beyin Temelli Öğrenme Yaklaşımının İlköğretim Fen Ve Teknoloji Dersi 8.Sınıf Öğrencilerinin Akademik Başarı, Derse Yönelik Tutum, Motivasyon Ve Hatırlama Düzeylerine Etkisi”. Ahi Evran Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Kırşehir.
  • Annakodi, R. ve Ramakrishnan, J. (2013). Knowledge and Beliefs of Teachers Towards Brain Based Learning.Indıan Journal Of Applıed Research.Volume : 3, Issue : 11.
  • Ataç, A. ve Uçar, M. (2006). “Biyo teknolojinin Sinir Bilim Uygulamalarında Gelinen Nokta: Üst insan Mı, Biyolojik Robot Mu?”, TSK Koruyucu Hekimlik Bülteni, 5 (6): 455-465.
  • Avcı, D.E., Yağbasan, R. (2008). Beyin Yarı Kürelerinin Baskın Olarak Kullanılmasına Yönelik Öğretim Stratejileri GÜ, Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, Cilt 28, Sayı 2, 1-17
  • Brenda ME, Grunbegr NE. (2005). Effects of social and physical enrichment on open field activity differ in male and female Sprague-Dawley rats. Behav Brain Res, 165:187-96.
  • Boydak, H.A. (2004). Beyin Yarım Kürelerinin Gizemi. İstanbul: Beyaz Yayınları.
  • Buzan, T. (2001). Aklını En İyi Şekilde Kullan (5. Baskı). (Çev. B. Ergüder). Arion Kitabevi.
  • Caine, R. N. &Caine, G. (1994). Makingconnections: Teaching and the human brain. Menlo Park, CA: Addison-Wesley.
  • Carper, J. (2013). Beyninizi %100 Geliştirin. New York Times Bestseller, İstanbul: Kalipso Yayınları.
  • Christianson, S. A. (1992). Emotional stress and eye witness memory: A criticalreview. Psychological Bulletin, 112(2), 284–309.
  • Connell, D. (2002). Left Brain Right Brain. Instructor. 112, 2.
  • Çengelci, T. (2005). "Sosyal Bilgiler Dersinde Beyin Temelli Öğrenmenin Akademik Başarıya Ve Kalıcılığa Etkisi". Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Anadolu Üniversitesi. Eskişehir.
  • Dew, J.R. (1996). Are You a Right-Brain or Left-Brain Thinker?. Quality Progress Magazine. April, 91-93.
  • Duman, B. (2007). Neden Beyin Temelli Öğrenme? Ankara: Pegem A Yayıncılık.
  • Duyar, M.S. (1996). Fotoğrafik Hafıza Teknikleri. Ankara: Yeni Stratejiler Eğitim Hizmetleri Ltd.Şti. Ekeland, E. E., Heian, F. F., & Hagen, K. B. (2005). Can Exercise Improve Self-Esteem In Children And Young People? A Systematic Review Of Randomized Controlled Trials. British Journal of Sports Medicine, 39(11), 792-798.
  • Fidan, N. ve Erden, M.(1994). Eğitime Giriş. (5. Baskı). Ankara: Meteksan Matbaacılık
  • Fogarty, R. (2002). Brain-Compatible Classrooms. Arlington Heigts: Skylight Professional Development.
  • Frender, G. (1990). Learning To Learn: Strengthening Study Skills and Brain Power. Nashville,Tennessee: Incentive Publication,Inc.
  • Eşel, E. (2009). Dinî ve Mistik Deneyimlerin Muhtemel Bilimsel ve Norobiyolojik Düzenekieri, Klinik Psikofarmakoloj iBülteni, 19: 193-205.
  • Goswami, U. (2004). Neuro science and Education. British Journal of EducationalPsychology, 74, 1–14.
  • Harman, G. (2010). “Fen bilgisi öğretmen adaylarının beyin temelli öğrenme ile ilgili bilgi düzeylerinin incelenmesi”. Yüksek Lisans Tezi, Ondokuz Mayıs Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü. Samsun.
  • Kalaycı, Ş. (2006). SPSS uygulmalı çok değişkenli istatistik teknikleri, Asil Yayın Dağıtım Ltd. Şti., Ankara, 975-9091-14-3.
  • Klinek, S.R. (2009). “Brain-Based Learning: Knowledge, Beliefs, and Practices of College Education Faculty in the Pennsylvania State System of Higher Education”Ph. D. Thesis, Indiana University of Pennsylvania.
  • Kim, S. (2011). X. Antalya Eğitim ve Beyin Sempozyumu, Türkiye Özel Okullar Birliği Derneği, s. 39-46.
  • Korkmaz, Ö. ve Mahiroğlu, A. (2007). Beyin, Bellek Ve Öğrenme, Kastamonu Eğitim Dergisi, 15(1): 93-104.
  • Miller, A.L. (2003). "A Descriptive Case Study of the Implementation of Brain-Based Learning with Technological Support in a Rural High School". Ph.D Thesis, Northern Illinois University.
  • Sausa, D.A. (2001). How The Brain Learns: A Classroom Teacher’s Guide. Thousand Oaks, California: Corwin Pres, Inc.
  • Senemoğlu, N. (2004). Gelişim, Öğrenme ve Öğretim. Ankara: Gazi Kitapevi.
  • Süral, S. (2014). Beyin Temelli Öğrenme Yönteminin Öğrencilerin Fen Bilimleri Dersinin Erişisine Etkisi. Adnan Menderes Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Yıl: 1, Sayı: 4 (Ss.33-42)
  • Usta, İ. (2008). “Öğrenme Stillerine Göre Düzenlenen Beyin Temelli öğrenme Uygulaması” Süleyman Demirel Üniversitesi, Eğitim Programları ve Öğretim Anabilim Dalı, Yayınlanmış Yüksek Lisans Tezi,
  • Wachop,D., A. (2012). Public School Teachers’ Knowledge, Perception, And Implementation Of Brain-Based Learning Practices. Ph. D. Thesis, Indiana University of Pennsylvania.
  • Yıldırım, R. (2004). Öğrenmeyi Öğrenmek. İstanbul: Sistem Yayıncılık.
Toplam 32 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Bölüm Makaleler
Yazarlar

Özcan Palavan

Hüseyin Demir Bu kişi benim

Yayımlanma Tarihi 30 Haziran 2017
Gönderilme Tarihi 7 Haziran 2017
Yayımlandığı Sayı Yıl 2017 Cilt: 5 Sayı: 8

Kaynak Göster

APA Palavan, Ö., & Demir, H. (2017). SINIF ÖĞRETMENLERİNİN BEYİN TEMELLİ ÖĞRENMEYE YÖNELİK GÖRÜŞLERİ. Siirt Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 5(8), 99-132.

Siirt Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi Creative Commons Atıf-GayriTicari 4.0 Uluslararası Lisansı (CC BY NC) ile lisanslanmıştır.