YEŞİL ÜRÜN GRUPLARI ÇERÇEVESİNDE MARKA VE MARKALAMA KARARLARI

Yıl 2017, Cilt: 5 Sayı: 9, 333 - 378, 13.09.2017

Musa Çakır

Öz

Sanayi alanındaki gelişmeler
sonucunda çevre kirliliğinin artması çevresel konuların daha fazla gündeme
gelmesine neden olmuştur. Artık insanlar çevreye daha duyarlı hale gelmeye ve
buna paralel olarak çevreye zarar vermeyen ürün ve hizmetlere yönelmeye
başlamışlardır. Tüketicilerin çevreye olan bu eğilimlerinin bir sonucu olarak
artık firmalar da tüketici istek ve ihtiyaçlarını tatmin etmek için çevreye
zarar vermeyen ürün ve hizmet üretmeye önem vermekte ve bu sayede çevresel
sorumluluğa sahip olduklarını gösterme amacı gütmektedirler. Bu doğrultu da bu
çalışmada, yeşil pazarlama karması elemanlarından yeşil ürün grupları çerçevesi
içerisinde marka oluşturma ve markalama kararlarında, pazarlama karmasını
doğrudan etkileyecek olan ve işletmeler açısından uygulanabilecek yöntemler ve
stratejiler incelenmiştir. Araştırma yöntemi olarak literatür taraması
yapılmıştır.

Anahtar Kelimeler

Yeşil Ürün, Yeşil Pazarlama, Marka, Markalama

Kaynakça

• Aaker, D.A. (2009). “Güçlü Markalar Yaratmak”, MediaCat Kitapları, İstanbul.
• Schuster Inc. Altunışık, R., Özdemir, Ş. ve Torlak, Ö. (2016). “Pazarlama İlkeleri ve Yönetimi” Beta Yayıncılık, İstanbul. Ar, A.A. (2007). “Marka ve Marka Stratejileri”, Nobel Yayın Dağıtım, İstanbul.
• Atay, L. ve Dilek, S.E. (2013). “Konaklama İşletmelerinde Yeşil Pazarlama Uygulamaları: İbis Otel Örneği”. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi. 18(1). ss. 203-219.
• Başaran Alagöz, S. (2005). İşletmelerde Pazarlama Ahlakı ve Önemi, 1. Yerel Ekonomiler Kongresi, Ekim, Karaman.
• Berthon, P. & Hulbert, J.M. & Pitt, L.M. (1999). Brand Management Prognostications. Sloan Management Review. c.40. s.2.
• Boztepe, A. (2012). Green Marketing and Its Impact on Consumer Buying Behavior. European Journal of Economic and Political Studies
• Bhatia, M. ve Jain, A. (2013). “Grenn Marketing: A Study of Consumer Perception and Preferences in India”. Elektronic Green Journal. 1(36). ss.1-19.
• Cartı, A. (2012). “İşletmeler Açısından Marka ve Markalama Kararlarının Önemi”, 8. KOBİ’ler ve Verimlilik Kongresi, 27 – 28 Kasım. ss. 153-166.
• Clow, K.E. ve Baack, D. (2007). Integrated Advertising, Promotion and Marketing Communicaiton. Upper Saddle River. New Jersey. Pearson Education Inc.
• Dinçer, Ö. (1998). Stratejik Yönetim ve İşletme Politikası, 5. Baskı, Beta Yayınevi, İstanbul.
• Durif, F., Caroline B. ve Julien C. (2010). In Search of A Green Product Definition. Innovative Marketing.Vol 6. Issue 1.
• Emgin, Ö. ve Türk, Z. (2004).“Yeşil Pazarlama”. Mevzuat Dergisi, Yıl: 7, Sayı: 78, ss. 11-25.
• Erdil, S. ve Uzun, S. (2010). “Marka Olmak”. 2.Baskı. Beta Yayıncılık. İstanbul.
• Gök, A. & Türk M. (2011). “Perakendeci İşletmelerde Çevreyi Koruma Bilinci Üzerine Bir Araştırma”, Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi. 16 (2): 125-152.
• Hart, S. & Murphy, J. (Derl.) (1998). Brands: The New Wealth Creators. New York. New York University Press.
• İslamoğlu, A.H. (1999). Pazarlama Yönetimi, Beta Basım Yayım, İstanbul.
• Jain, S.K., ve Kaur, G. (2004). “Green Marketing: An Attitudinal and Behavioural Analysis of Indian Consumers”. Global Business Review. 5(2). pp.18-31.
• Keller, K.L. (2003). "Brand Synthesis: The Multidimensionality of Brand Knowledge", Journal of Consumer Research, Vol. 29, No. 4; 8:595.
• Kotler, P. (2000). Kotler ve Pazarlama, (Çev. Ayşe Özyağcılar), Sistem Yayıncılık, İstanbul.
• Kotler, P. Kartajava, H., Setiawan, I. (2010). “Pazarlama 3.0.” (Çev. K. Dündar) İstanbul: Optimist Yayınları. Knapp, D.E. (2000). “Marka Aklı”, MediaCat Kitapları, Ankara.
• Mahlangu, S.G. (2014). “Relationshıp Between Awareness And Willingness To Purchase Green Products”. (Yüksek Lisans Tezi, Yönetim Bilimleri Fakültesi).
• Moisander, J. (2007). “Motivational Complexity of Green Consumerism”, International Journal of Consumer Studies, 31: 404-409.
• Moon, M. & Millison, D. (2003). Ateşten Markalar. (Birinci Baskı) (Çev. Tanju Kalkay). İstanbul. MediaCat Yayınları.
• Mucuk, İ. (1999). Pazarlama İlkeleri, 13. Baskı, Türkmen Kitabevi, İstanbul.
• Niron, I. ve Unanoğlu, M. (2013). “FMCG Marka Yönetiminde Retro Etkisi”. Yerel Ekonomilerin Uluslararasılaşmasında Küresel Pazarlamanın Katkısı. 18. Ulusal Pazarlama Kongresi Bildiri Kitabı, Kars. 324-325.
• Ottman, J. (1999). Green Marketing: Challenges and Opportunities for the New Marketing Age, Lincolnwood, İllinois: NTC Business Books.
• Ottman, J., Stafford, E.R. ve Hartman, C.I. (2006). “Avoiding Green Marketing Myopia: Ways to Improve Consumer Appeal for Environmentally Preferable Products”. Environment. 48(5).
• Özkan, O.E. (2006). “Marka Farkındalığı Ve Kredi Kartı Sektöründe Tüketiciler Üzerine Bir Araştırma”. (Yüksek Lisans Tezi, Sosyal Bilimler Enstitüsü).
• Peattie, K. (2001). “Towards Sustainability: The Third Age of Green Marketing”, The Marketing Review, Vol. 2, N. 2: 129-146.
• Polonsky, M.J. (1994). “An Introduction to Green Marketing”. Electronic Green Journal. 1(2). ISSN 1076-7975, ss. 1-8. Polonsky, M.J. ve Rosenberger, P.J. (2001). “Reevaluating Green Marketing: A Strategic Approach”. Business Horizons. 44(5).
• Pride, W.M. ve Ferrell, O.C. (1993). Marketing, 8th ed. Houghton Mifflin, Boston: MA.
• Rizvan, M., Mahmood, U., Siddiqui, H. ve Tahir, A. (2014). “An Empirical Study About Green Purchase Intentions”. Journal of Sociological Research. 5 (1). ss. 290-305.
• Tek, Ö.B. (1997). Pazarlama İlkeleri–Global Yönetimsel Yaklaşım, Cem Ofset Matbaacılık, A.Ş., İzmir.
• Teker, U. (2009). “Grafik Tasarım ve Reklam”, İstanbul.
• Torlak, Ö. (2009). “Modern Dünyada Yeşil Pazarlama Ne İfade Ediyor?”, Çerçeve Dergisi, Ocak, ss. 108-112.
• Tosun, K. (1979). “İş Hayatının Sosyal Sorumlulukları”, Yönetim, Yıl: 3, Sayı: 11, Nisan.
• Tosun, N.B. (2010). “İletişim Temelli Marka Yönetimi”, Beta Yayınları, İstanbul.
• Uydacı, M. (2011). “Yeşil Pazarlama”. Türkmen Kitapevi, İstanbul.
• Varinli, İ. (2000). “Pazarlama Ahlakı ve Kayseri’de Küçük ve Orta Ölçekli İşletme Yöneticilerinin Pazarlama Ahlakına İlişkin Değerlendirmeleri”, Kayseri Ticaret Odası Yayınları, Yayın No:15.
• Wood, L. (2000). Brands and Equity: Definition and Managment, (Markalar ve Denkligi: Tanım ve Yönetimi), Management Decision, 38/9, 662-669, easylink.terki.no/index.php/content/content/.../33Brandsmanagement.pdf, (Erişim: 05 Temmuz 2017).
• Yılmaz, (Öztürk) E. (2003). Sanayi İşletmeleri Açısından Çevre ve Yeşil Pazarlama (Green Marketing). Yüksek Lisans Tezi, Celal Bayar Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Manisa.
• http://users.atcon.com/~tprak/survey-html. (Erişim, 21 Haziran 2017).
• https://www.ayyildizdanismanlik.com.tr/markalama-stratejileri-ve ihracattaki-yeri-ve-onemi/. (Erişim, 03 Temmuz 2017).
• http://www.4mpatent.com/2012/02/marka-tercihi-ve-marka-ismi-belirleme-stratejisi/ (Erişim, 22 Temmuz 2017).