One of the reasons of deviation from Purchasing Power Parity is the Productivity Bias Hypothesis (PBH) that is also known as Balassa-Samuelson Hypothesis which is based on Balassa (1964) and Samuelson (1964). Productivity Bias Hypothesis implies that productivity causes a real appreciation in currency of a relatively more productive country. Mechanism can be briefly summarized as follows: Productivity increase in tradable sector increases wages in this sector and due to labor mobility across sectors wages in non-tradable sectors rise. Then, prices increase and finally exchange rates rise. Due to relatively high growth rates and productivity increases emerging countries can be good samples to investigate the hypothesis. The purpose of this study is to investigate the validity of Productivity Bias Hypothesis for Next 11 countries (Bangladesh Egypt, Indonesia, Iran, South Korea, Mexico, Nigeria, Pakistan, Phillipines, Turkey and Vietnam). Autoregressive Distributed Lag method (ARDL) of cointegration is used to analyze time series data. Empirical results suggest that the hypothesis is supported in Bangladesh, Indonesia, Turkey and Vietnam for the considered period of time. The policy implications are provided as well.
Satınalma gücü paritesinden sapmanın nedenlerinden biri Balassa (1964) ve Samuelson (1964) çalışmalarına dayanan ve Balassa-Samuelson hipotezi olarak da bilinen Verimlilik Yanlılığı hipotezidir. Verimlilik Yanlılığı Hipotezi’ne göre, nispeten daha verimli ülkenin para birimi değer kazanmaktadır. Mekanizma kısaca şu şekilde özetlenebilir:Ticarete konu olan sektörlerdeki verimlilik artışı bu sektörlerdeki ücretlerin artmasına neden olur. Sektörler arası işgücü geçişkenliği nedeniyle ticarete konu olmayan sektörlerde de ücretler artar ve bu durum fiyatların yükselmesine ve reel döviz kurunun artmasına yol açmaktadır. Nispeten yüksek büyüme ve verimlilik artışları nedeniyle gelişmekte olan ülkeler verimlilik yanlılığı hipotezini araştırmak için iyi örnekler olarak karşımıza çıkmaktadır. Bu çalışmanın amacı verimlilik yanlılığı hipotezinin geçerliliğini Gelecek 11 ülkesi (Bangladeş Mısır, Endonezya, İran, Güney Kore, Meksika, Nijerya, Pakistan, Filipinler, Türkiye ve Vietnam) için zaman serileri kullanarak incelemektir. Ampirik analiz otoregresif dağıtılmış gecikme methodu kullanılarak yapılmıştır. Elde edilen sonuçlara gore incelenen zaman diliminde, Verimlilik yanlılığı hipotezi Bangladeş, Endonezya, Türkiye ve Vietnam için desteklenmiştir. Politika önerilerine de yer verilmiştir.
Birincil Dil | İngilizce |
---|---|
Konular | Ekonomi |
Bölüm | Araştırma Makalesi |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 28 Ekim 2020 |
Gönderilme Tarihi | 22 Aralık 2019 |
Kabul Tarihi | 18 Ekim 2020 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2020 Cilt: 20 Sayı: 40 |
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License.