Yahyâ Kemâl ve Ahmet Hâşim, Türk şiirinin yenileşme sürecinde kendilerine özgü şiir anlayışlarıve nâzım teknikleriyle yer edinmiş iki önemli şahsiyettir. Hayat ve sanatları dikkatleincelendiğinde, bu şairlerin ortak noktalarının yalnızca şiirdeki başarıları olmadığı anlaşılır.Anneye aşırı derecede bağlılık, oldukça duyarlı geçen çocukluk günleri, annenin zamansızölümü, geçmişe duyulan derin özlem ve ömür boyu süren müzmin yalnızlık, adeta onlarınortak kaderidir. Farklı cepheleriyle anne, bu şairlerin hayat ve şahsiyetlerinde belirleyici roloynadığı gibi kaleme aldıkları şiirlerde sıkça yer bulması bakımından da edebiyat araştırmalarınakapı aralar. Bu çalışmada, anne imgesinin, Yahyâ Kemâl ve Ahmet Hâşimʹin şiirlerindekikullanımı tespit edilmek istenmiştir. Bu çabanın Türk edebiyatında özel yeri bulunan iki sanatçınınportresini çizme ve şiirini anlama noktasında katkıda bulunacağı düşünülmektedir.Üstelik, anneden hareketle, bu şairlerin din ve medeniyet tasavvuruna, ölüme ve hüzne yüklediklerianlamlara ya da hayal ettikleri ideal sevgiliye ilişkin ipuçları yakalamak da mümkündür.
Yahyâ Kemâl Ahmet Hâşim Türk şiiri anne hayat‒edebiyat ilişkisi
Yahyâ Kemâl and Ahmet Hâşim are the two prominent figures who had acquired the pla‐ce in the innovation process of Turkish poetry with their understanding of poetry and verse techniques unique to them. When their life and art have carefully been examined, it has been understood that the common features of these poets has not only been the achievements in po‐etry. Excessive loyality to the mother, the childhood days passing rather sensitive, the motherʹs untimely death, deep yearning longing for the past and chronic loneliness lasting for a lifetime are almost their common destiny. Mother with different fronts opens the door to their studies of literature in terms of having frequently place in the poems they penned as playing a decisive role in the lives and personalities of these poets. In this study, the mother image’s use in the poems of Yahyâ Kemâl and Ahmet Hâşim has been wished to be determined. It has been consi‐dered that this effort would contribute in drawing the portraits and understanding the poetry of two artists having a special place in Turkish literature. Moreover, the movement from mot‐her, it is possible to catch the meanings these poems refered to the religion, the dream of civili‐zation, death and sorrow or the tips related to the ideal lover they dreamed.
Yahyâ Kemâl Ahmet Hâşim Turkish poetry mother relationship of life‒literature
Konular | Sanat ve Edebiyat |
---|---|
Bölüm | Araştırma Makalesi |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 2 Haziran 2016 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2014 Sayı: 35 |
Selçuk Üniversitesi Türkiyat Araştırmaları Dergisi Creative Commons Atıf-GayriTicari 4.0 Uluslararası Lisansı (CC BY NC) ile lisanslanmıştır.