Öz
Osmanlı Devleti’nde 26 Mart 1913 tarihinde çıkarılan İdâre-i Umûmiye-i Vilâyât Kanûn-ı Muvakkatı vilâyet yönetimini yeniden düzenledi. Bir taraftan yerel yönetim organlarının yetkileri genişletilirken öte yandan yerinden yönetim ilkesi çerçevesinde vilâyetlerde husûsî idareler teşkil edildi. Husûsî idarenin bir organı olarak meclis-i umûmîler artık yıllık vilâyet bütçelerini belirleyebileceklerdi. Bütçe gereğince toplanacak gelirlerle vilâyet masrafları karşılanacaktı. 1913 yılı itibariyle hazırlanmaya başlanan vilâyet bütçeleri; vilâyetlerin ekonomik durumu, teşkilat yapısı, kurumları, görevlileri hakkında dikkate değer bilgiler sunmaktadır.
Hüdavendigar Vilâyeti’nin 1914 yılı husûsî bütçesi 16.728.000 kuruş gelir ve aynı miktar giderden oluşan denk bir bütçe olarak hazırlanmıştı. Merkezi hükümetin vilâyetlere bıraktığı bazı vergi gelirlerinden ayrı olarak Hüdavendigar Vilâyeti’nde çeşitli kalemlerden oluşan gelir kaynakları bulunmaktaydı. Buna karşın memur maaşı, harcırah, kırtasiye, alet edevat alımı, aydınlatma, ısıtma, donatma, tamir, kira ve inşa gibi kurum giderleri, yol ve köprü inşa, tamir ve keşfiyat masrafları gibi yekûn tutan giderler de bütçenin harcama kalemlerini oluşturmaktaydı.