EXAMINING THE ROLE OF STATEGIC MANAGEMENT PROCESS ON ORGANIZATIONAL AGILITY AND PERCEIVED ENVIRONMENTAL UNCERTAINTY

Yıl 2022, , 93 - 110, 30.09.2022

Ethem Merdan

https://doi.org/10.54993/syad.1107574

Cited By: 4

Öz

Environmental negativities and organizational conditions may adversely affect the organizations, and they may not be able to fight with their competitors and have to withdraw. For this reason, it is important for organizations that want to survive, maintain their existence, seize opportunities and take advantage of competitive advantage, to set goals and create strategies for these goals. Strategic management, which is expressed as the way the organization will follow in achieving its goals, can reduce the uncertainty around the organization and increase the organization's more active, fast and flexible, that is, its agility. The aim of this study is to determine the role of the strategic management process on organizational agility and perceived environmental uncertainty. The study employed a uuantitative analysis method. The sample of the study consists of managers of accommodation enterprises in Nevşehir province (n=168). The researcher obtained data by means of a printed questionnaire (survey). As a result of the analysis, the researcher has found no relationship between the strategic management process and organizational agility. On the other hand, the findings show that the strategic management process affects the perceived environmental uncertainty positively. I disccussed the findings and made suggestions.

Anahtar Kelimeler

Strategic Management, Strategic Management Process, Organizational Agility, Environmental Uncertainty

STRATEJİK YÖNETİM SÜRECİNİN ÖRGÜTSEL ÇEVİKLİK VE ALGILANAN ÇEVRESEL BELİRSİZLİK ÜZERİNDEKİ ROLÜNÜN İNCELENMESİ

Öz

Örgütler çevresel olumsuzluklardan ve örgütün içinde bulunduğu koşullardan olumsuz yönde etkilenebilir ve rakipleriyle mücadele edemeyip geri çekilmek zorunda kalabilirler. Bu yüzden ayakta kalmak, varlığını sürdürmek, fırsatları değerlendirmek ve rekabet avantajından yararlanmak isteyen örgütlerin hedefler belirlemesi ve bu hedeflere yönelik stratejiler oluşturması önem taşımaktadır. Örgütün hedeflerine ulaşmada izleyeceği yol olarak ifade edilen stratejik yönetim, örgütün çevresindeki belirsizliğin azaltılmasını sağlayabilir ve örgütün daha aktif, hızlı ve esnek olmasını yani çevikliğini artırabilir. Bu çalışmada amaç stratejik yönetim sürecinin örgütsel çeviklik ve algılanan çevresel belirsizlik üzerindeki rolünü belirlemektir. Çalışmada nicel analiz yöntemi kullanılmıştır. Çalışmanın örneklemini Nevşehir ilindeki konaklama işletmelerinin yöneticileri oluşturmaktadır (n=168). Veriler basılı soru form (anket) vasıtasıyla elde edilmiştir. Yapılan analizler sonucunda stratejik yönetim süreci ile örgütsel çeviklik arasında ilişki bulunamamıştır. Diğer taraftan stratejik yönetim sürecinin algılanan çevresel belirsizliği pozitif yönde etkilediği tespit edilmiştir. Elde edilen bulgular tartışılmış ve önerilerde bulunulmuştur.

Anahtar Kelimeler

Stratejik Yönetim, Stratejik Yönetim Süreci, Örgütsel Çeviklik, Çevresel Belirsizlik.

Kaynakça

• Acar, A. (2003). Stratejik yönetim ve kamuda uygulanan stratejiler. Sosyal Ekonomik Araştırmalar Dergisi. 3(6), 1-15.
• Akkaya, B. ve Tabak, A. (2018). Örgütsel çeviklik ölçeğinin Türkçeye uyarlanması: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. İş ve İnsan Dergisi, 5(2), 185-206.
• Akkaya, B. ve Tabak, A. (2020). The link between organizational agility and leadership: A research in science parks. Academy of Strategic Management Journal, 19 (1), 1-17.
• Akkoç, İ., Çalışkan, A. ve Turunç, Ö. (2012). Gelişim ve rasyonel alt kültürlerinin girişimci davranışa etkisi: Algılanan çevresel belirsizliğin aracılık rolü. Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 12(4), 65-84.
• Aktaş, K. (2015). Uluslararası işletmelerde stratejik yönetim. Uluslararası Yönetim ve Sosyal Araştırmalar Dergisi. 2(1), 1-19.
• Alsubaihi, I., Rahman, S., Mohamad, D. B. and Khaleel, M. (2020). The conceptual model for achieving competitive advantage for hospitality industry: Role of organizational agility. Solid State Technology, 63(6), 4766-4774.
• Altalhi, H. (2018). The study of measuring the level of organizational agility at Yanbu Colleges and institutes in Saudi Arabia. Asia Pacific Institute of Advanced Research, 4(1), 252-262.
• Altunoğlu, A. E. ve Doğan, B. (2014). Bilgi yönetimi, çevre, teknoloji ve örgütsel performans ilişkileri. İnternet Uygulamaları ve Yönetimi Dergisi, 5(1), 21-37.
• Asunakutlu, T. ve Safran, B. (2004). Stratejik yönetim açısından kriz kaynaklarına ilişkin bir değerlendirme, Öneri Dergisi, 6(21), 51-58.
• Aval, S. M., Haddadi, E. and Keikha, A. (2017). Investigating the effect of organizational citizenship (OCB) behavior components on organizational agility. Interdisciplinary Journal of Education, 1(2), 59-67.
• Avcu, M. S. (2016). Stratejik yönetim süreçlerinin örgütsel vatandaşlık ve çalışan performansı üzerİne etkileri ve atatürk havaalanı ofis çalışanları örneği [Yayınlanmamış doktora tezi], İstanbul Gelişim Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Babalhavaeji, F. and Farhadpoor, M. R. (2011). Academic libraries’ external environment and environmental scanning by managers. Bilgi Dünyası, 12(2), 280-294.
• Bae, H. S. (2017). Empirical relationships of perceived environmental uncertainty, supply chain collaboration and operational performance: Analyses of direct, ındirect and total effects. The Asian Journal of Shipping and Logistics, 33(4), 263-272.
• Bay, M., Akpınar, S., & Yılmazer, R. (2016). Stratejik yönetim süreci içinde sektör rekabet analizi. uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 9(42), 1409-1415.
• Barringer, B. R. and Bluedorn, A. C. (199). The Relatıonshıp Between Corporate Entrepreneurshıp and Strategıc Management. Strategic Management Journal, Cilt: 20, 421-444. Baş. T. (2013). Anket. 7. Baskı, Seçkin Yayıncılık, Ankara.
• Başol, E. (2015). Gelişmekte olan ülkelerde strateji: Sağlık sisteminde sevk zinciri. Balkan Sosyal Bilimler Dergisi, 4(8), 128-140.
• Bayraktar, B. B. ve Yıldız, A. K. (2007). Kurumsal bilginin stratejik planlama sürecinde kullanılması: Bir ilçe belediyesi örneği. Bilgi Dünyası, 8(2), 280-296.
• Biçer, M. (2021). Pandemi krizinde çevik organizasyon olmanın üstünlüğü. Stratejik Yönetim Araştırmaları Dergisi, 4(2), 123-141.
• Birinci, M. (2021). Stratejik yönetim ve sosyal hizmet örgütleri açısından önemi. Toplum ve Sosyal Hizmet. 32(1), 251-273.
• Bracker, J. (1980). The historical development of the strategic management concept. Academy of Management Review, 5(2), 219-224.
• Braun, T. J., Hayes, B. C., Demuth, R. L. F. and Taran, O. A. (2017). The development, validation, and practical application of an employee agility and resilience measure to facilitate organizational change. Industrial and Organizational Psychology, 10(4), 702–722.
• Bstieler, L. (2005). The moderating effect of environmental uncertainty on new product development and time efficiency. The Journal of Product Innovation Management, 22, 267-284.
• Candan, A., Çankır, B. ve Şeker, Ş. E. (2017). Organizasyonlarda Çeviklik. YBS Ansiklopedi, 4(3), 3-9.
• Chakravarthy, B. S. (1982). Adaptation: A promising metaphor for strategic management. Academy of Mangement Review, 7(1), 35-44.
• Charbonnier-Voirin, A. (2011). The development and partial testing of the psychometric properties of a measurement scale of organizational agility, M@n@gement, 14(2), 119-156.
• Darvishmotevali, M., Altinay, L. and Köseoglu, M. A. (2020). The link between environmental uncertainty, organizational agility, and organizational creativity in the hotel industry. International Journal of Hospitality Management, 87, 102499-102508.
• David, F. R. (2011). Strategic Management. Thirteenth Edition, New Jersey: Prentice Hall.
• Demirel, E. Ö. ve Güler, M. (2022). Örgütsel çeviklik üzerine yapılmış çalışmaların teorik açıdan incelenmesi. Avrasya Sosyal ve Ekonomi Araştırmaları Dergisi, 9(1), 361-378.
• Duncan, R. B. (1972). Characteristics of organizational environments and perceived environmental uncertainty. Administrative Science Quarterly, 17(3), 313-327.
• Erdem, A. T. (2021). The moderator role of generations X and Y in the effect of resource dependency management strategy on corporation entrepreneurship: Ankara OSTIM industry case. Aksaray Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 13(1), 55-62.
• Erdem, A. T. (2021). The moderator role of strategic planning performance in the effect of managers autonomy on strategic control: A research in Konya Organized Industrıal Zone. Journal of Academic Perspective on Social Studies, 2021(1), 72-85.
• Göv, S. A. (2021). Örgütsel çeviklik ve subjektif performansa etkisi: Gaziantep teknopark işletmelerinde bir vaka çalışması. International European Journal of Managerial Research Dergisi, 5(8), 155-172.
• Haarhaus, T. and Liening, A. (2020). Building dynamic capabilities to cope with environmental uncertainty: The role of strategic foresight. Technological Forecasting & Social Change, 155 (2020) 120033-120047.
• Hair, J. F., Black, W. C., Babin, B. J., Anderson, R. E., Tatham, R. L. (2006). Multivariate data analysis. 6, Upper Saddle River, NJ: Pearson Prentice Hall.
• Hatten, M. L. (1982). Strategic management in not-for- profit organizations. Strategic Management Journal, Vol. 3, 89-104.
• Heydari, S., Shakib, M. H. and Khamseh, A. (2020). IT - Business strategic alignment and organizational agility: The moderating role of environmental uncertainty. Journal of System Management, 2020(1), 35-52.
• Işık, M. (2020). KOBİ’lerde sosyal sermayenin stratejik çevikliğe etkisi. İzmir İktisat Dergisi, 35(1), 187-200.
• Jasper, M. and Crossan, F. (2012). What is strategic management?. Journal of Nursing Management, 20, 838–846.
• Jauch, L. R. and Kraft, K. L. (1986). Strategic management of uncertainty. The Academy of Management Review, 11(4), 777-790.
• Khandwalla, P. N. (1976). The design of organizations. New York: Harcourt Brace Jovanovich.
• Kline, R. B. (2011). Principles and practice of structural equation modeling. 3rd ed. New York: Guilford Pres.
• Koçu, L. (2018). Busıness-It alignment effects on business agility. International Journal of Commerce and Finance, 4(2), 60-93.
• Kumkale, İ. (2016). Organization’s tool for creating competitive advantage: Strategic agility. Balkan ve Yakın Doğu Sosyal Bilimler Dergisi, 2(3), 118-124.
• López-Gamero, M. D., Molina-Azorín, J. F. and Claver-Cortés, E. (2011). Environmental uncertainty and environmental management perception: A multiple case study, Journal of Business Research 64 (2011), 427–435.
• Mao, H., Liu, S. and Zhang, J . (2013) How The effects if it capability and knowledge capability on organizational agility are contingent on environmental uncertainty and ınformation ıntensity. Information Development, 31(4), 358-382.
• Milliken, F. J. (1987). Three types of perceived uncertainty about the environment: State, effect, and response uncertainty. Academy of Management Review, 12 (1), 133–143.
• Naktiyok, A. ve Kök, S. B. (2006). Çevresel faktörlerin iç girişimcilik üzerine etkileri. Afyon Kocatepe Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 8(2), 77-96.
• Naughton, S., Golgeci, I. and Arslan, A. (2020) Supply chain agility as an acclimatisation process to environmental uncertainty and organisational vulnerabilities: insights from British SMEs. Production Planning & Control, 31(14), 1164-1177.
• Nebeker, D. M. (1975). Situational favorability and perceived environmental uncertainty: an ıntegrative approach. Administrative Science Quarterly, 20(2), 281-294.
• Parnell, J. A., Mensah, E. C. and Oppong, D. (2018). Strategic political emphasis (spe), environmental uncertainty, and firm performance in Ghana. Journal of Business Strategies; Huntsville, 35(1), 1-30.
• Poister, T. H. and Streib, G. D. (1999). Strategic management in the public sector concepts, models, and processes. Public Productivity & Management Review, 22(3), 308-325.
• Rasi, R. E., Abbasi, R. and Hatami, D. (2019). The effect of supply chain agility based on supplier ınnovation and environmental uncertainty. International Journal of Supply and Operations Management, 6(2), 94-109.
• Sharifi, H. and Zhang, Z. (1999). A methodology for achieving agility in manufacturing organization. International Journal of Production Economics, 62(1-2), 7-22.
• Smircich, L. and Stubbart, C. (1985). Strategic management in an Enacted World, Academy of Management Review, 10(4), 724-736.
• Stead, J. G. and Stead, W. E. (2008). Sustainable strategic management: An evolutionary perspective, Int. J. Sustainable Strategic Management, 1(1), 62-81.
• Swamidass, P. and Newell, W. T. (1987). Manufacturing strategy, environmental uncertainty and performance: A path analytic model. Management Science, 33(4), 509-524.
• Şahin, M. D. (2012). Stratejik Yönetime Giriş, İçinde F. Okumuş, M. Koyuncu & M. Günlü (Eds.). İşletmelerde Stratejik Yönetim, (1. baskı, s. 13-34). Seçkin Yayıncılık.
• Şen, E. ve İrge, N. T. (2022). Çalışanların değişime dirençlerinin örgütsel çevikliğe etkisinde personel güçlendirmenin aracı rolü. Yönetim Bilimleri Dergisi, 20 (43), 119-148.
• Taştan, S. B. ve Torun, A. (2015). Kültürel değerlerin, yerleşiklik derecesinin, güven algısının ve çevresel belirsizliğin örgütlerde sosyal sermaye yapısı ile ilişkilerinin incelenmesi: Küçük ve orta ölçekli firmalar üzerinde yapılan bir araştırma. Akademik Bakış Dergisi, Sayı: 49, 412-439.
• Teece, D., Peteraf, M. and Leih, S. (2016). Dynamic capabilities and organizational agility: Risk, uncertainty, and strategy in the innovation economy. California Management Review, 58(4), 13-35.
• Timuroğlu, M. K. (2015). Örgütsel ve çevresel faktörlerin örgütsel yenilik üzerine etkisi. Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 19(1), 41-68.
• Tsourveloudis, N. C. and Valavanis K. P. (2002). On the measurement of enterprise agility. Journal of Intelligent and Robotic Systems, 33(3), 329-342.
• Tutar, H. ve Erdem, A. T. (2020). Örnekleriyle bilimsel araştırma yöntemleri ve SPSS uygulamaları. Seçkin Yayıncılık, 1. Baskı, Ankara.
• Uzkurt, C. (2002). Çevresel belirsizliklere karşı rekabet avantajı yakalamada stratejik esnekliğin rolü ve firma performansına etkileri. Osmangazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 3(1), 1-20.
• Ülgen, H. & Mirze, S. K. (2016). İşletmelerde stratejik yönetim (8. Baskı). Beta Yayıncılık.
• Vinzant, J. C. and Vinzant, D. H. (1996). Strategic management and total quality management: Challenges and choices. Public Administration Quarterly, 20(2), 201-219.
• Waldman D. A., Ramirez G. G., House F. R. and Puranam P. (2001). Does leadership matter? Ceo leadership attributes and profitability under conditions of perceived environmental uncertainty. Academy of Management Journal, 44(1), 14–143.
• Yıldız, İ., Karaman, G. E. ve Karaman, E. (2017). Bilişim sistemleri başarısı ve örgütsel atiklik: Sigorta şirketleri üzerine ilişkisel çalışma. Gazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 4(11), 421-444.
• Yu, K., Cadeaux, J. and Luo, B. N. and Gao, J. (2014). The effects of objective and perceived environmental uncertainty on supply chain flexibility. Academy of Management Annual Meeting Proceedings, 2014 (1), 15841-15847.