Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

TÜRK HUKUKUNDA KAMU GÖREVLİLERİ SENDİKALARI

Yıl 2019, Sayı: 40, 193 - 211, 01.12.2019

Öz

1997 yılında, Devlet Memurları Kanunu’na "Devlet Memurları, Anayasada ve özel kanununda belirtilen hükümler uyarınca sendikalar ve üst kuruluşlar kurabilir ve bunlara üye olabilirler" (DMK m.22) hükmü konulmuştur. Ülkemizde halen yürürlükte olan 4688 sayılı Kamu Görevlileri Sendikaları ve Toplu Sözleşme Kanunu, 25.06.2001 tarihinde "Kamu Görevlileri Sendikaları Kanunu" adıyla kabul edilmiştir (RG 12.07.2001, Sayı:24460). Kanunun ilk halinde sendika hakkı tanınıp düzenlenmekle birlikte, toplu sözleşme hakkı yer almamaktaydı. Kanun, 04.04.2012 tarih ve 6289 sayılı Kanunla ismiyle birlikte değişikliğe uğramıştır (RG 11.4.2012, Sayı:28261). Değişiklikle kamu görevlileri sendikalarının kuruluş ve yapısı da önemli ölçüde değişmiştir. Anayasada 12.09.2010 tarihinde yılında yapılan değişiklik sonucu memur ve diğer kamu görevlilerinin bazı haklarının toplu iş sözleşmeleriyle düzenlenmesine olanak tanınmıştır.

Kaynakça

  • Başterzi, S. (2006/II).Uluslararası Sözleşmeler ve İç Hukuk Kuralları Çerçevesinde Kamu Görevlilerinin Toplu Pazarlık ve Toplu Sözleşme Sorunu, TİSK Akademi. 2006/II. Gülmez, M. (1996). Dünyada Memurlar ve Sendikal Haklar. Ankara. Gülmez, M. (2002). Kamu Görevlileri Sendika ve Toplu Görüşme Hukuku, 788’den 4688’e; 1926-2001. Ankara: TODAİE Yayınları. Keser, H. (2014). 4688 Sayılı Kamu Görevlileri Sendikaları ve Toplu Sözleşme Kanunu Uyarınca Kamu Görevlileri Sendikaları Üyeliği. İstanbul: Prof. Dr. Ali Ruza Okur’a Armağan. Kocaoğlu, M. (1999). Türkiye’de ve Dünya’da Memur Sendikacılığının Gelişmesine Panaromik Bakış. TÜHİS. Kutal, M. (2007). Uluslararası Çalışma Normları Karşısında 4688 Sayılı Kamu Görevlileri Sendikaları Kanunu. Sicil. Pélissier, J. & Auzero, G. & Dockès, E. (2013). Droit du Travail. 27e édition. Paris. Tuğ, A.(1992). Sendikalar Hukuku. Yetkin Yayınları. Ankara. Tuncay, A. C. (2007). Kamu Görevlilerinin Sendikalaşması ve Toplu Pazarlık Hakkı. İzmir: Ünal Narmanlıoğlu’na Armağan. Tuncay, A. C. (1996). Türkiye’nin Onayladığı Sendika Özgürlüğü’ne İlişkin Son Sözleşmeler ve Bunlara Uyumu. İstanbul: Halid K. Elbir’e Armağan. Tuncay, A. C. (2010). Toplu İş Hukuku. 2. Bası. İstanbul. Tuncay, A. C. & Savaş, B. (2013). Toplu İş Hukuku. 3. Bası. İstanbul: Beta Yayınları. Tuncay, A. C. & Savaş Kutsal, B. (2017). Toplu İş Hukuku. İstanbul: Beta Yayınları. Ünsal, E. (2003). Sendika Özgürlüğü ve Uluslar arası Çalışma Örgütü ile T.C. Hükümetleri İlişkileri. İstanbul.
Toplam 1 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Hukuk
Bölüm Makaleler
Yazarlar

İştar Cengiz 0000-0002-3769-9260

Yayımlanma Tarihi 1 Aralık 2019
Yayımlandığı Sayı Yıl 2019 Sayı: 40

Kaynak Göster

APA Cengiz, İ. (2019). TÜRK HUKUKUNDA KAMU GÖREVLİLERİ SENDİKALARI. Türkiye Adalet Akademisi Dergisi(40), 193-211.
AMA Cengiz İ. TÜRK HUKUKUNDA KAMU GÖREVLİLERİ SENDİKALARI. TAAD. Aralık 2019;(40):193-211.
Chicago Cengiz, İştar. “TÜRK HUKUKUNDA KAMU GÖREVLİLERİ SENDİKALARI”. Türkiye Adalet Akademisi Dergisi, sy. 40 (Aralık 2019): 193-211.
EndNote Cengiz İ (01 Aralık 2019) TÜRK HUKUKUNDA KAMU GÖREVLİLERİ SENDİKALARI. Türkiye Adalet Akademisi Dergisi 40 193–211.
IEEE İ. Cengiz, “TÜRK HUKUKUNDA KAMU GÖREVLİLERİ SENDİKALARI”, TAAD, sy. 40, ss. 193–211, Aralık 2019.
ISNAD Cengiz, İştar. “TÜRK HUKUKUNDA KAMU GÖREVLİLERİ SENDİKALARI”. Türkiye Adalet Akademisi Dergisi 40 (Aralık 2019), 193-211.
JAMA Cengiz İ. TÜRK HUKUKUNDA KAMU GÖREVLİLERİ SENDİKALARI. TAAD. 2019;:193–211.
MLA Cengiz, İştar. “TÜRK HUKUKUNDA KAMU GÖREVLİLERİ SENDİKALARI”. Türkiye Adalet Akademisi Dergisi, sy. 40, 2019, ss. 193-11.
Vancouver Cengiz İ. TÜRK HUKUKUNDA KAMU GÖREVLİLERİ SENDİKALARI. TAAD. 2019(40):193-211.