Time limits that have an important place in the law of civil and administrative procedure are equally important in disciplinary law. For this reason, both Civil Servants Law No. 657 and Higher Education Law No. 2547 stipulate time limits with different characteristics from the beginning to the end of the disciplinary investigation for civil servants and academics respectively. Some of these time limits are addressed to administrative authorities and are they are mostly intended to ensure that the administrative authorities act faster. Some of time limits are introduced for the effective use of constitutional rights such as the right to defence for civil servants and academics.
The principle of “Usül esasa mukaddemdir. (Procedural rules take priority over substantive rules.)” that is one of the fundamental principles of Mecelle-i Ahkâm-ı Adliyye highlights the importance of time limits regulated in the law. In this study, time limits prescribed in disciplinary law in the Civil Servants Law No. 657 for civil servants and Higher Education Law No. 2547 for academics have been discussed with a comprehensive approach. For this purpose, time limits that are regulated by these laws may be divided into groups according to their subject, addressee and effect. Based on these criteria, it is possible to categorize time limits in disciplinary law into four groups; time limits that are an element of the act subject to disciplinary punishment, time limits may cause the deprivation of rights in disciplinary investigations, time limits in terms of the application of disciplinary penalties and time limits in the suspension from duty as an administrative measure. In each group, time limits in disciplinary law are explained by addressing judicial decisions on important and current issues.
Civil Servant Academics Discipline Disciplinary Investigation Disciplinary Penalty Terms
Medeni ve idari yargılama hukuku açısından önemli bir yere sahip olan süreler, disiplin hukukunda da aynı oranda öneme sahiptirler. Bu nedenle hem 657 sayılı Devlet Memurları Kanunu’nda memurlar için hem de 2547 sayılı Yükseköğretim Kanunu’nda öğretim elemanları için disiplin soruşturmasının başlangıcından sonuna kadar farklı nitelikteki sürelere yer verilmiştir. Bu sürelerin bir kısmının muhatabı idari makamlardır ve söz konusu süreler daha çok idarenin daha hızlı hareket etmesini temin etmeye yöneliktir. Bir kısım süreler ise memurlar ve öğretim elemanlarının savunma hakkı gibi haklarını gereği gibi kullanmaları için getirilmiş sürelerdir.
Mecelle-i Ahkâm-ı Adliyye’nin getirmiş olduğu en temel ilkelerden birisi olan “Usul esasa mukaddemdir” ilkesi de kanunlarda düzenlenmiş sürelerin önemine işaret etmektedir. Bu çalışmamızda 657 sayılı Devlet Memurları Kanunu’nda memurlar için ve 2547 sayılı Yükseköğretim Kanunu’nda öğretim elemanları için disiplin soruşturma ve cezalarında öngörülen süreler bütüncül bir yaklaşımla ele alınmıştır. Söz konusu kanunlarda düzenlenen süreler; konusuna, muhatabına ve etkisine göre gruplara ayrılmıştır. Bu kriterler ile yapılan ayrımda memurların ve öğretim elemanlarının disiplin hukukundaki süreleri; disiplin cezasına konu olan fiilin bir unsuru olan süreler, disiplin soruşturmalarında hak düşürücü süreler, disiplin cezalarının uygulanması bakımından süreler ve idari tedbir olarak görevden uzaklaştırmada süreler olmak üzere dört gruba ayırmak mümkündür. Her bir grupta söz konusu süreler ile ilgili önem arz eden ve güncel nitelikteki hususlardaki yargı kararlarına yer verilmek suretiyle disiplin hukukunda süreler incelenmektedir.
Memur Öğretim Elemanları Disiplin Disiplin Soruşturması Disiplin Cezası Süreler
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Hukuk (Diğer) |
Bölüm | Research Article |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 4 Nisan 2024 |
Gönderilme Tarihi | 6 Mart 2024 |
Kabul Tarihi | 4 Nisan 2024 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2024 Sayı: 58 |