Determination of the Employer of the Workers Employed in the Provincial and District Organisational Levels of Political Parties and the Consequences in Terms of Labour Law

Yıl 2024, Sayı: 59, 471 - 492, 12.07.2024

Ayşegül Ekin

https://doi.org/10.54049/taad.1515082

Öz

Article 71 of the Law on Political Parties stipulates that the provincial and district organisational levels shall be responsible for the expenses, contracts and obligations to be incurred by political parties in terms of their financial responsibilities, unless the central decision-making and executive board of the party is authorised in writing in advance or subsequently approved. It is regulated that the party legal entity shall not be responsible for any kind of contract that is not authorised or subsequently approved by the party legal entity, and the responsibility shall belong to the person or persons who make the contract or enter into an obligation.
In 2016, the phrase ‘all kinds, including service contracts’ was added to the provision of the law in question, and it is important to determine the employer of the employment contract to be made in the context of labour law and to determine the responsibility. If the employment contracts of the workers working in the provincial or district organisations of the political party were made and continued during the period of their employment without the authorisation of the party legal entity, there will be a change in their employers due to the change of provincial and district organisational levels in terms of the worker working in the same political party organisation. In our study, the determination of the employers of the employees working in the provincial or district organisation of a political party with an employment contract, but in cases where the party legal entity has not been authorised or subsequently approved for the execution of this employment contract, the responsibilities of the employers will be evaluated in all aspects within the framework of national legislation.

Anahtar Kelimeler

Service Agreement, Art. 71 of the Law on Political Parties, Employer, Transfer of Workplace, Financial Liability, Employment Contract

Etik Beyan

This article is not subject to Ethics Committee permission.

SİYASİ PARTİLERİN İL VE İLÇE TEŞKİLAT KADEMELERİNDE ÇALIŞAN İŞÇİLERİN İŞVERENİNİN TESPİTİ VE İŞ HUKUKU BAKIMINDAN SONUÇLARI

Öz

Siyasi Partiler Kanunu m. 71’de siyasi partilerin mali sorumlulukları bakımından yapacakları giderler, sözleşmeler ve girişecekleri yükümlülükler bakımından il ve ilçe teşkilatlarında yapılan işlemlerde sorumluluğun merkez karar ve yönetim kurulunca önceden yazılı yetki verilmediği veya sonradan onaylanmadığı takdirde il ve ilçe teşkilat kademelerinin sorumlu olacağı belirtilmiştir. Parti tüzel kişiliği tarafından yetki alınmadan veya sonrasında onaylanmayan her türlü sözleşmeden parti tüzel kişiliğinin sorumlu olmayacağı, sorumluluğun sözleşmeyi yapan veya yükümlülük altına giren kişi veya kişilere ait olacağı düzenlenmiştir.
2016 yılında söz konusu kanun hükmüne eklenen “hizmet sözleşmeleri de dahil her türlü” ibaresi ile iş hukuku bağlamında yapılacak iş sözleşmesinin işvereninin tespiti ve sorumluluğun belirlenmesi önem arz etmektedir. Siyasi partinin il veya ilçe teşkilatlarında çalışan işçilerin çalıştıkları dönemde şayet parti tüzel kişiliği tarafından yetki alınmadan iş sözleşmeleri yapılmış ve devam etmişse, aynı siyasi parti teşkilatında çalışan işçi bakımından il ve ilçe teşkilat kademelerinin değişmesi nedeniyle işverenlerinde değişiklik söz konusu olacaktır. Çalışmamızda siyasi parti il veya ilçe teşkilatında iş sözleşmesi ile çalışan ancak bu iş sözleşmesinin yapılması için parti tüzel kişiliğinden yetki alınmadığı veya sonradan onay verilmediği durumlarda işçinin işverenlerinin tespiti, işverenlerin sorumlulukları tüm yönleriyle ulusal mevzuat çerçevesinde değerlendirilecektir.

Anahtar Kelimeler

Hizmet Sözleşmesi, Siyasi Partiler Kanunu m. 71, İşveren, İşyeri Devri, Mali Sorumluluk, İş Sözleşmesi

Etik Beyan

Bu makale Etik Kurul iznine tabi değildir.

Kaynakça

• Akyel R, “Türkiye’de Siyasi Partilerin Hukuksal Konumları ve Denetimleri” (2018) 6(12) Uyuşmazlık Mahkemesi Dergisi, 115-154.
• Akyiğit E, Kıdem Tazminatı (B.2 Seçkin Yayıncılık 2010)
• Alpagut G, İşyerinin Devri ve İş Sözleşmesinin Fesih Hakkı, (Beta Yayınları 2010)
• Arslan R, Yılmaz E, Taşpınar AS ve Hanağası E, Medeni Usul Hukuku (Güncellenmiş 7. Baskı Yetkin Yayınları 2021)
• Aslanköylü R, Sosyal Sigortalar ve Genel Sağlık Sigortası Kanunu Şerhi (Birinci Cilt Bilge Yayınevi 2015)
• Astarlı M, “Karşılaştırmalı Hukukta ve Türk Hukukunda İşyeri Devrinde İşçinin İş İlişkisinin Devralan İşverene Geçişine İtiraz Hakkı” (2013) 1 Çalışma ve Toplum Dergisi, 69-106.
• Baysal U, “Karşılaştırmalı Hukuk Işığında İşyerinin Devri Halinde Devredenin Birlikte Sorumluluğu” (2012) (25) Sicil İş Hukuku Dergisi, 54-59.
• Centel T, “İşyerinin Devri Halinde Hizmet Sözleşmesinin Devri” (2002) Tekstil İşveren
• Çelik N, Caniklioğlu Nurşen, Canbolat Talat, Özkaraca Ercüment, İş Hukuku Dersleri (Yenilenmiş 36. Baskı Beta Yayınları 2023)
• Çelik Ö, “Türk Anayasa Hukukunda Siyasi Partilerin Gelir ve Giderlerinin Mali Denetimi” (2010) 12 (Özel Sayı) Dokuz Eylül Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi 1303-1362.
• Demir K, “İşyeri Devrinde Devreden ve Devralan İşverenin Sorumluluğu” (2019) 25(2) Marmara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Araştırmaları Dergisi Prof. Dr. Ferit Hakan Baykal Armağanı 653-681.
• Doğan S, İş Sözleşmesinde Bağımlılık Unsuru (1. Baskı Seçkin Yayıncılık 2016)
• Ekmekçi Ö ve Yiğit E, Bireysel İş Hukuku Dersleri (2. Baskı On İki Levha Yayınları 2020)
• Erdem N, “Siyasi Partilerin Finansmanı ve Mali Denetimi” (2017) 19(Özel sayı) Dokuz Eylül Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, Prof. Dr. Şeref Ertaş’a Armağan, 3105-3145.
• Esen B ve Dekdaş F, “İşyerinin Devri Halinde Sosyal Güvenlik Hukuku Yönünden Prim Borçlarından Doğan Hukuki Sorumluluk” (2014) 9 (94) Terazi Hukuk Dergisi, 45-50.
• Esener T, İş Hukuku, (Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Sevinç Matbaası 1978)
• Göktaş S, “İşveren Değişikliğinin İşçiye İş Sözleşmesini Haklı Nedenle Fesih İmkanını Verip Vermeyeceği Sorunu” (2006) (2) Sicil İş Hukuku Dergisi, 66-81
• Gürel M ve Civan OE, “İşyerinin Birden Fazla Devri Halinde Son Devralanın İlk Devredenin Ödenmemiş Sosyal Güvenlik Prim Borçlarından Dolayı Sorumluluğu” (2022) 8(1) Ticaret ve Fikri Mülkiyet Hukuku Dergisi 91-113.
• Güven E ve Aydın U, Bireysel İş Hukuku (6. Baskı Nisan Kitabevi 2020)
• Güzel A, İşverenin Değişmesi-İşyerinin Devri ve Hizmet Akitlerine Etkisi (Kazancı Hukuk Yayınları 1987)
• Güzel A, İş Yargılamasına Yeni Bir Sistem: “Zorunlu” Arabuluculuk (Eleştirel Yaklaşım-I), (2019 On İki Levha Yayıncılık)
• Kabakcı M, Sosyal Sigorta Prim Borçlarından Şahsi Sorumluluk (Beta Yayınları 2019)
• Karakoç R, ‘Türkiye’de Siyasi Partilerin Mali Denetimi’ (2018) 109 Sayıştay Dergisi, 79-102.
• Köseoğlu AC, “İşyerinin Kapanması” (2006) IV(4) Sicil İş Hukuku Dergisi 43-68.
• Kuru B ve Aydın B, Medeni Usul Hukuku Ders Kitabı (6 Baskı Yetkin Yayınları 2021)
• Mollamahmutoğlu H, Astarlı M ve Baysal U, İş Hukuku (Güncelleştirilmiş 7. Baskı Lykeıon Yayıncılık 2022)
• Ekonomi M, İş Hukuku Cilt I, Ferdi İş Hukuku (İstanbul Teknik Üniversitesi Matbaası 1976)
• Odyakmaz Z, Çınarlı S ve Özcan C, “Fransa’da ve Türkiye’de Seçim Kampanyalarının ve Siyasi Partilerin Finansmanın Denetimi” (2012) 20(2) Selçuk Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi,7-26.
• Özcan H ve Yanık M, Siyasi Partiler Hukuku, (Der Yayınları 2007)
• Özkaraca E, “İşyeri Devri Halinde İşverenlerin Hukuki Sorumluluğu” (2009) İş Hukukunda Üçlü İş İlişkileri Kadir Has Üniversitesi Sempozyumu 169-226.
• — —, “İşyeri Devri Devirden Önce Doğan Borçlardan Sorumluluk Karar İncelemesi” (2009) (20) Çalışma ve Toplum Dergisi, 131-162.
• Senyen Kaplan ET, Bireysel İş Hukuku (9. Baskı Gazi Kitabevi 2018)
• Soyer MP, İş Sözleşmesinin Feshinden Sonra İşyerini Devralan İşverenin Sorumluluğu, (2010) 5(17) SİCİL 107-110.
• Sümer HH, İş Hukuku (26. Baskı Seçkin Yayıncılık 2022)
• — —, İş Hukuku Uygulamaları (7. Baskı Seçkin Yayıncılık 2019)
• Süzek S, “İşyerinin Devri ve Hukuki Sonucu” (2014) 15 (Özel Sayı) Dokuz Eylül Hukuk Fakültesi Dergisi, Prof. Dr. M. Polat Soyer’e Armağan, 311-330.
• — —, İş Hukuku (21. Baskı, Beta Yayınları 2021)
• Şahlanan F, “İşverenin Değişmesi-İşyerinin Devri ve İş Hukukuna İlişkin Sonuçları” (Kasım 2000 Şubat 2001)16 (4-5) TÜHİS İş Hukuku ve İktisat Dergisi 14-24.
• Şakar M, “Sosyal Sigortalar Açısından Yargıtay’ın 1993 Yılı Kararlarının Değerlendirilmesi” (1995) Yargıtay’ın İş Hukukuna İlişkin Kararlarının Değerlendirilmesi 1993, MESS Yayını,185-202.
• Tatar G, “Sosyal Güvenlik Hukukunda Müteselsil Sorumluluk” (2017) 4(55) Çalışma ve Toplum Dergisi, 2119-2156.
• Tunçomağ K ve Centel T, İş Hukukunun Esasları (9. Baskı Beta Yayınevi 2018)
• Ulucan D, “İşyeri Devrinin İş İlişkilerine Etkisi ve Devir Nedeni ile Yapılan Fesihlerin Hukuki Sonuçları” (2009) 14 Sicil İş Hukuku Dergisi, 34-45.
• Urhanoğlu İ, “İşyeri Devrinin Uygulamada Yarattığı Sorunlar”, (2022) 30(1) Selçuk Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi 123-159.
• Uzun CD, “Anayasa Önerilerinde Siyasi Partilerin Finansmanı ve Yeni Bir Öneri” (2011) 94, Türkiye Barolar Birliği Dergisi, 235-258.
• Uzun P, “İşyerinin veya Bir Bölümünün Devri, Sonuçları ve Diğer Üçlü İş İlişkileriyle Karşılaştırılması”, (2013) 17(1-2), Erzincan Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 285-311.
• Ünal Adanır C, İş Hukukunda Üst Düzey Yöneticiler, (2 Baskı On İki Levha Yayınları 2023)